203 - DOORBRAAK
*
Vrijdag 10 april
*
N-VA IN MOEILIJKE SPREIDSTAND
**
N-VA
bevindt zich in een spreidstand tussen oppositie voeren en een
verantwoordelijke beleidspartij zijn. De Vlaming verwacht het laatste,
blijkt uit onderzoek.
**
foto: © Reporters / GYS
*
Niet de regering, wel de volmachten
STANDPUNT - 07/04/2020 Pieter Bauwens - Leestijd 5 minuten 2
N-VA
heeft zich in een moeilijke positie gemanoeuvreerd. Ze steunen de
regering niet, maar steunen wel de volmachten van die regering. Een
subtiliteit die menig Vlaming niet begrijpt. Gelukkig is oppositie
voeren of kritiek hebben op de regering niet in tegenspraak met de
regering of de volmachten steunen. Daar staat N-VA niet alleen in.
Wint N-VA?
Maar wat wou N-VA bewijzen? Door die constructie van tegen de regering maar voor de volmachten? Ze wilden overduidelijk niet het verwijt krijgen de strijd van de regering tegen corona te dwarsbomen.
Op Op Radio 1 (6 april 2020) zei Bart de Wever dat zijn partij de
volmachten steunt van de minderheidsregering omdat oppositie voeren geen
enkele zin heeft. ‘Dat zou zeer zuur overkomen. We gaan de maatregelen
nu uitvoeren zo goed als we kunnen. De afrekening van de regering zal
voor na de crisis zijn.’ Hij liet daarbij het woord ‘onderzoeks-
commissie’ vallen.
Een
parlementaire onderzoeks-commissie moet dan onderzoeken wat de regering
— fout — deed om de crisis aan te pakken. Dat is die regering waartegen
N-VA een oppositie voerde en de volmachten steunde. Hoe ze zich in die
onderzoekscommissie zal opstellen zal een zaak van bijzondere politieke
evenwichtskunst moeten zijn. Al zal de meerderheid ongetwijfeld de
regering met een goed rapport belonen.
Le nouveau CVP est arrivé
Even
recapituleren. N-VA steunt deze regering niet omdat dit geen regering
is van nationale eenheid. Dit is zo beslist na een zondag van
afrekeningen, een politieke manoeuvre om een Vivaldi Coalitie te
regelen. N-VA wil er zo graag bij zijn, dat ze er niet bij is, omdat de
Franstaligen dat niet willen. Maar ze blijven toch. Half.
Waarom dan de lijn tegen de regering niet doorgetrokken tot de volmachten? Ivan De Vadder
vertelt aan Raf Liekens in …. Humo (06/04/2020) misschien wel een deel
van het verhaal. Hij verwijst naar een onderzoek van VRT en
Why5Research, in 2009, 2014 en 2019.
Dat onderzoek toont aan dat de Vlaming de N-VA ziet als dé beleidspartij die de rol van de oude CVP moet overnemen
‘Dat
onderzoek toont aan dat de Vlaming de N-VA ziet als dé beleidspartij
die de rol van de oude CVP moet overnemen. De Vlaming gelooft niet meer
dat de traditionele partijen zijn wensen nog kunnen omzetten in krachtig
beleid. De oppositiepartijen Groen, PVDA en Vlaams Belang spiegelen een
droom voor die de Vlaming apprecieert, maar hij gelooft niet dat ze die
ook kunnen waarmaken. Zo blijft er maar één beleidspartij over waarin
hij nog gelooft: de N-VA. Die moet dus in het midden gaan zitten en
meebesturen, ook op het Belgische niveau.’
Zo
steunt N-VA enerzijds als verantwoordelijke beleidspartij de
volmachten. Maar anderzijds geven ze niet het vertrouwen aan de regering
die de volmachten moet uitvoeren.
Aan/naar de knoppen
Het
voordeel is dat ze door de volmachten te steunen mee deel uitmaken van
de uitgebreide kern die zich elke zaterdag over de regeringsmaatregelen
in volmacht buigt. Al blijkt na enkele weken nog altijd niet heel
duidelijk te zijn wat de taak en het statuut van die kern is. Buiten de
hoop dat daar een post-coronaregering ontstaat.
Niemand
noemt die kern compleet nutteloos. Zelfs Peter De Roover (N-VA) niet.
Die liet bij Knack (6 april 2020) optekenen dat die kern niet werkt in consensus,
omdat anders elke partij een soort vetorecht heeft. Iets wat
Groen-voorzitter Meyrem Almaci in datzelfde artikel herhaalt. ‘Er zou
toch meer via het parlement gewerkt worden,’ klinkt het dan.
Je kan enkel hopen dat politici doortastender beleid voeren dan dat ze de besluitvorming organiseren.
De
vraag is wat voor praatbarak die kern dan is. Dan heeft N-VA zich
ingeschreven in een verhaal van volmachten, die volgens waarnemers veel
te ver gaan en vervolgens niet gebruikt worden. Die volmachten waren
nodig omdat de parlementaire weg te langzaam is. Maar in die kern zou de
facto elke partij een veto krijgen als bij consensus moet gewerkt
worden, dus… verkiest men de parlementaire weg. Je kan enkel hopen dat
politici doortastender beleid voeren dan dat ze de besluitvorming
organiseren.
Politiestaat
Ondertussen
moet al tegengas gegeven worden om de indruk niet te geven dat de
verantwoordelijke partijen een soort politiestaat installeren.
Politiediensten die mogen beslissen dat u dichter bij huis moet
winkelen, met warmtedrones controleren of u in uw tweede verblijf bent
en een avondklok die op tafel wordt gelegd..
De
Vlaamse liberalen steigerden openlijk, maar blijkbaar waren die
berichten ook al te gek voor De Wever. Die gaf op Radio 1 (6 april 2020)
kritiek op het federale handhavingsbeleid. In Antwerpen laat hij als
burgemeester de politiediensten focussen ‘op de essentie van het
ministerieel besluit’, ‘samenscholingen en niet-essentiële
verplaatsingen’.
De
politie vragen om mensen die even op een bankje zitten te verbaliseren,
of mensen in supermarkten te vragen naar hun domicilieadres, wil De
Wever niet. De N-VA-voorzitter is ook kritisch voor de federale regels
rond GAS-boetes. Die zijn niet van toepassing op minderjarigen en kost
het de overtreder sowieso 250 euro. ‘Het goede aan GAS is nu net dat je
kunt variëren. Voor sommige inbreuken is 250 euro gewoon veel te hoog’,
vindt De Wever. ‘We gaan er dus op vooruit, maar in handhaving kan ik
niet zeggen dat het een geweldig parcours geweest is tot nu toe.’
De
Wever manifesteert zich als een bestuurder die verstandig het verschil
maakt. Oppositie voeren én je profileren als goede bestuurder tegelijk.
Mocht de CVP ooit in de oppositie gezeten hebben, ze zouden het zo
gedaan hebben.
Vlaams Belang en N-VA
Ware
het niet beter en duidelijker geweest voor N-VA om vol voor de
oppositie te kiezen eens de regeringspiste was afgesloten? Of zou het
echt zo zijn dat N-VA te bang was van een oppositie enkel samen met het
Vlaams Belang?
Als
dat de reden is, dan zou de N-VA dezelfde fout maken als haar politieke
tegenstanders de jongste tien jaar: niet uitgaan van de eigen sterktes,
maar focussen op positionering tegen de grote politieke stijger. Ze
weten nochtans waar dat hun tegenstanders gebracht heeft.
Maar
ja, het is niet de eerste keer dat N-VA in een onmogelijk geachte
spreidstand terecht komt. In de politieke strijd opent zich soms een
onverwachte uitweg, maar daarop gokken blijft een risico.
**Pieter Bauwens
NA GESCHRIJFSEL
*
Van subtiliteiten leeft de Vlaming niet. Dat is iets als noch mossel noch vis. Maar weekdier, in ieder geval.
Nood breekt Wet.
Ze wilden overduidelijk niet het verwijt krijgen de strijd van de regering tegen corona te dwarsbomen.
Onderzoek
Commissie? A, vooral naar ede wilde goldslagen in de geld-aanlodderij.
Het is alsof de dief belast werd met de zorg voor de gestolen goederen…
Een beleidspartij waarin de Vlaming nog gelooft….
Geloven, da’s voor Pastoors. Wat onze mensen nodig hebben, is Leiding voor Zelfbehoud. Daar passen geen woorden voor, maar daden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten