zaterdag 23 mei 2015

2639



*
Zaterdag 23 mei
Zon 5u44-21u36
H Desideer
*
Dienstmededeling
Gisteren geen Internet. Noch straal noch verbinding vanwege  weer eens de vele ‘turbulenties’ in de ruimte. De kler van deze achtergrond is hoe ik me voel!

*
.
*
KAPSTOK v/d DAG

Huis Jef Geeraerts verzegeld na ruzie over erfenis
*
Het huis van schrijver Jef Geeraerts in Baarle (Drongen) is op 12 mei, de dag na zijn overlijden, verzegeld. Dat gebeurde preventief, omdat er onduidelijkheid is aan wie het huis toebehoort. Dat staat in de kranten van Mediahuis.

Het initiatief zou komen van de kinderen van Geeraerts die hun rechten als erfgenaam willen vrijwaren.
Volgens de entourage van de overleden schrijver stond het huis op naam van zijn in 2008 overleden vrouw en muze Eleonore Vigenon. Oorspronkelijk was het de dokterswoning van haar ex-man. Diezelfde bronnen bevestigen in de krant dat schrijver Erwin Mortier en zijn echtgenoot Lieven Vandenhaute het huis zeven jaar geleden kochten, met inboedel en al. Geeraerts kreeg het vruchtgebruik en mocht er dus blijven wonen.
De kinderen van Geeraerts zijn niet op de hoogte van de verkoop en hopen nu snel duidelijkheid te krijgen.
**
*
*
Hoe de groene diarree ooit aan Eleonote, zijn mooie betoverende ‘muze’, is geraakt zal wel niet veel verschillen van al de andere uitgebreide liefdesperikelen van de man. Z’n hele leven lang van de wieg tot het graf, was hij de slaaf van zijn laagste driften. Al vertelde ons Ma bij zo’n gelegenheden altijd over al die stoef, dat vervelende spreekwoord ‘klagers hebben geen nood, geef de boffers een brood’. Macho’s kunnen inderdaad veel… met hun mond. Maar ons Eleonoor, die sloor! Ook voordien zal deze fiêle vrouwspersoon ooit ook de muze geweest zijn van een soort ‘Dokter’, hoe zou zij anders aan die ‘dokterswoning’ in volle eigendom zijn geraakt? Van het bed van een zieltjesknijper in het bed van een zieltjesnijper. Als ’t maar opbrengt. Zeg nu zelf;: het verschil tussen knijpen  en nijpen is toch niet groot! Vandaar al die speciale bril monturen bij de Jef. Gewoon de aandacht verleggen, van onderaan naar de bovenkant, dat was het. 
Bij leven zou ze de woning dus verkocht hebben (en de koopsom ervoor ontvangen? wat niet noodzakelijk hetzelfde is) aan Erwin Mortier, een vriend, en zijn echtgenoot Lieven Vandenhaute, met recht van bewoning tot de dood van de langstlevende. Schoon, hé!
Allemaal zeer normaal voor progressieve geesten. Terwijl het zonde is, dat de eigen voortbrengselen, de nakomelingen van deze populaire artiest daar problemen over maken.  De zegels laten leggen! Wat ’n kapitalistisch bourgeois gedoe! Roerende goederen? Muurkoffers vol juwelen? Dure schilderijen? Buitenlandse bankrekeningen? Contracten voor volgrechten? Geheime correspondentie?
Zou de Jef zo’n manieren bij de straathonden geleerd hebben? Die scheiden ook altijd ergens van lijk ’n hond van z’n str*nt. En god-weet-welke en hoeveel gezette negerinnen er nog gaan opduiken uit het hoge broussegras, om te bewijzen dat de Jef (die nu geen commissies meer kan doen met z’n kleen veloojge) hen ooi heeft bepoteld en daar nu post mortem voor vergoed willen worden. In heel dat lang leven moeten het er een heel deel zijn geweest!
Op de dag van uitwuiven van dit genie, beeft hemel en de aarde. En ook op de dag dat de asse via het vuur van de stookoven naar de hel wordt gestuurd, schudt en beeft het Heelal. Vier en zoveel op de Schaal van Richter, ’s morgens om 04 uur, als de dag amper in den Oosten steekt, nog doodmoe van het vieren dat de Buffalo’s, zijn Buffaloos, de sportwereld met verstomming hebben geslagen. Na 115 jaar volksvermaak, de landstitel én de Beker mogen winnen. Danketje, Grote Manitou Jef, voor dit afscheid aan de wereld! Dat ochtendlijk uur moet zowat het uur zijn geweest, dat de poorten van de Hades werden open geramd, om de gevierde met de nodige luister binnen te halen.
Hij kan het maar gehad hebben.
Dit ‘In memoriam’ als nederig eerbetoon aan alle vroegere ter ziele gegane échte Vlaamse artiesten, die gelukkig voor hen, nu in der eeuwigheid gespaard zullen blijven van een eventuele confrontatie met iemand die zijn volk  een heel leven lang te schande heeft gemaakt. Maar die er, onder de gordel, danig van heeft geprofiteerd. Op kosten van een ander. Een échte dus! Conscience leerde zijn volk lezen. Jef Heerhaert leerde het afhaken.
Ja, die eigen kinderen! En zeggen dat zelfs de wormen hun brokje zullen moeten missen….
*
Op een eeuwig zwijgen en door niemand voort te vertellen.
(Get) Digitalia
*




Geen opmerkingen:

Een reactie posten