Wetewatje :
MINISTER = heel kleine ster, een mini-ster
***
1194 -
OVER GECULTIVEERDE EN NIET GECULTIVEERDE CULTUROS
Surfen
op eigen inspiratie.
O zo
typisch voor de jeugd
***
Tom Nagels
(°1975), bijna een melkbaard nog, is een begaafd dichter, schrijver, essayist
en ook –maar wie is dat niet in dat wereldje – een beetje een tribune-speler.
Met de non-heisa
over de stadsdichter kreeg die natuurlijk een droom van een voorzet om te
scoren. En gelijk heeft ie! De man durft! Als kranten-vuller uit de doeken doen
hoe een krant zichzelf van kopij voorziet : is dat niet een beetje de tak
afzagen waarop men zelf zit? Maar die man krijgt een pluimpje! In mijn jonge
jaren zongen wij dan zo : ‘Le chauffeur a bien chauffé, toutes les dames veulen
l’embrasser’…
***
Ter zake :
Poëtisch
verzet
02-02-2013
- Tom Naegels - de standaard. Overgenomen uit Iskander, de . Persdienst van
Prof. Mathias Storme
***
Eigenlijk
had ik me voorgenomen om niets te schrijven over dat onbenullige relletje rond
André Gantman en de Antwerpse stadsdichter, omdat de berichtgeving het er iets
te duidelijk op aanlegde om zo'n relletje te creëren. ‘Ruim twee maanden na de
heisa rond het al dan niet “herdopen” van het De Coninckplein zijn de Antwerpse
culturo's opnieuw onzacht in aanraking gekomen met de N-VA', begon het stuk in
Gazet van Antwerpen dat de boel in gang zette. Dat was dus geschreven toen er
nog niemand met wat dan ook in aanraking was gekomen. Op de site van De Morgen
werd dat: ‘Cultuurminnend Antwerpen mag zich weer schrap zetten' – alweer een
hoopvolle selffulfilling prophecy. Omdat geen enkele andere journalist op die
gemeenteraadszitting had gehoord dat Gantman de stadsdichter wilde afschaffen,
was de kans van meet af aan groot dat hij het niet zo had gezegd, en dat Gazet
van Antwerpen dus creatief was geweest bij het framen van dit stuk – wellicht
in de hoop er verontwaardiging mee uit te lokken, waardoor het ruim gedeeld zou
worden op de sociale media, waar dan een online poll aan zou kunnen worden
gekoppeld, wat enkele schrijvers en columnisten in de pen zou doen kruipen,
waarna de politieke reacties zouden moeten volgen, en Gantman zich verplicht
zou zien zijn woorden te nuanceren, wat dan zou kunnen worden geduid als
‘teruggefloten worden'; en zo vult een krant zichzelf.
De
‘culturo's'
(een brede verzamelnaam die ook gebruikt wordt voor mensen die van kunst
houden, maar ze niet zelf produceren) vervullen vandaag een rol die moslims, en
enkele jaren geleden ook joden een poosje hebben vervuld. Het is een groep die
als ‘lichtgeraakt' te boek staat, en waar je dus maar een klein visje naar moet
werpen – een goed geframed berichtje hier, een lichte provocatie daar – en er
zal altijd wel eentje bijten. Nieuws verzekerd. Nu ik daar zo over denk: de
culturo's zijn een nog dankbaardere groep lichtgeraakten, omdat ze meer toegang
hebben tot de media.
Is
het een goeie positie om je in te bevinden? Is het een positie die macht
oplevert, heeft ze als resultaat dat er naar je kritiek geluisterd wordt? In
mijn analyse: nee. Wie erom bekendstaat dat hij aldoor, om het stomste eerst,
woest wordt, die oogst nog enkel schouderophalen. Net als de moslims laten de
culturo's vandaag toe dat ze door pers en politiek worden geïnstrumentaliseerd
om een karikatuur van zichzelf te spelen.
Ernstige
kritiek wordt geneutraliseerd door de eindeloze stroom nutteloze opmerkingen.
De tegenstander hoeft alleen maar te zeggen: ‘Aaah, links valt weer over me
heen.' Hoe kom je uit die positie? Door het relevante beter van het irrelevante
te scheiden. Maar hoe doe je dat, als ‘de culturo's' geen organisatie zijn,
geen partij of hiërarchie, maar een groep individualisten, van wie er maar
enkelen hun koelbloedigheid hoeven te verliezen en het spel zit op de wagen?
Dat
laatste raakt volgens mij aan een breder probleem: dat ‘links', als culturele
identiteit, als subcultuur in de samenleving, dermate slecht vertegenwoordigd
is dat om het even wie er spreekbuis van kan worden. (Ook dat, alweer, hebben
ze gemeen met moslims en joden.) Bij katholieken weet je dat iets pas
belangrijk is als het door de paus of een kardinaal wordt gezegd; niemand houdt
zich bezig met discussies op katholieke facebookpagina's, of de mening van een
katholieke kunstenaar. Voor Vlaams rechts geldt hetzelfde: er zal weleens
worden verwezen naar het gescheld op internetfora of gegniffeld met een
uitschuiver van Vic Van Aelst, maar het is voor iedereen duidelijk dat een
uitspraak van Bart De Wever of Karel Van Eetvelt zwaarder weegt. Voor links
geldt dat niet. Bruno Tobback kan zo redelijk zijn als hij wil, Wouter Van
Besien kan zijn dossiers tot in zijn tenen beheersen, als morgen een beroemde
schilder of rockzanger, een tot dusver onbekende academicus of zelfs een
facebookgroep van twee links-ogende malloten de pedalen verliest en iets idioots
zegt, dan gaat het meteen van: ‘De culturo's zijn weer boos. Volgens de Vlaamse
linkerzijde...' en patati en patata.
***
Ach
kom! We hebben ze (die borst-kloppers) weer eens opgemerkt. Wat meer is : BDW
spint er garen mee en zo is iedereen tevree..
In
de drang om te scoren (over het verbod op symbolen van obediëntie en andere
religieuze symbolen : vinden jullie ook niet, dat met het badwater ook het kind
wordt weggesmeten? Volgens mij is er een soort ‘eerstgeboorte-recht’ voor ‘het
kruisje’, mits niet al te opzichtig. Het gouden kruisje aan de hals van de
vrouw : dat is al lang geen symbool meer van heiligheid, maar eerder als teken
van trouw aan de tradities.
Het
is niet omdat al de ingevoerde sierkunst dreigt over te gaan in een carnaval,
dat meteen ook het originele moet verbannen worden. Nieuwkomers, meestal niet
welkom, zouden het recht niet mogen hebben zich te bemoeien met de basisregels
van het huis…..
***
(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij
observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het
gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat
Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.
“Ut mien zunne, of ‘k
straal joe, zei de bie”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten