1188 STADSDICHTERS UITGEWUIFD ?

 

***

-     1188 STADSDICHTERS UITGEWUIFD ?

 

Een beetje cultuur maar geen opvoeding,

 

Of een beetje opvoeding en geen cultuur….

***

 

Dag van het Gedicht.

Doet mij denken aan die muziek-liefhebber op een verzoek-programma van hedendaagse muziek. Zijn keuze voor de hem toegewezen tijd : luisteren en genieten van de stilte.

Yves Desmet van De Morgen, U weet wel, de krant die vroeger alles durfde maar nu zo goed als leeg gedurfd is en dus op ape-gapen ligt (ik had bijna geschreven de krant op ape-gapen licht… zo gewichtloosheid is ze, maar ik heb mezelf vermand, omdat het woord ‘licht’ ook nog “’n andere betekenis heeft ) is razend, zoals alleen Extreem-Linxen dat kunnen, als ze lijk men met jonge katjes doet, met de neus in hun eigen plas gewreven worden. Krauwen, blazen en bijten dat die  beestjes doen! Goed dat hij boven op zijn kortgehouden (afgeknepen?) excrementen een voorbeeld geeft van wat  gesubsidieerde ‘stadfsdichters’ een GEDICHT plegen te noemen.

Dat ‘stadsdichten’ placht, naar ik hoorde op ATV, de ronde som op te brengen van € 5.000,- (buiten alle andere faveurkens) en voor de verandering zou dat nu wegvallen. Natuurlijk gaat het kunstenaars-gild uit zijn voegen : wie aan een van hen raakt, raakt aan allen! Want ze weten dat de kip haan die voor hen gouden eieren lei, in de woestijn werd gestuurd. Zelfs niet meer omkijkt. Enfin, Tommeke Lanoye, ooit ‘stads-dihter’ van het eerste uur heeft de lat gelegd. Hoger dan hèm mag niet!

En zeggen dat het morgen, 1 februari, al 5 jaar is, dat de net-niet ge-Nobelde Hugo Claus, dat miskend genie,’ uit het leven is gestapt’ : zelfmoord onder dure medische begeleiding. Hij stierf zoals hij geleefd heeft. In de schijnwerpers.

Wat zou Smetje ervan zeggen, moest ’t Stad voortaan geen rijmelaars van gedichtjes over armoe-zaaioers meer vergoeden, zoals hieronder, mar deze centjes uittrekken om te helpen armoede te verhelpen? € 5.000,- is wel geen fortuin, maar alle beetjes helpen ‘om verandering te brengen).

Zoals de mier wist, en ze plaste in de zee.

Het kan de Linxen misschien een troost zijn  : voor vele mensen smaakt de genomen maatregel naar de trog. Om nog.

 

***

Ter zake :

Je zou woedend kunnen reageren op zo'n stupiditeit. Of met een gedicht

OPINIE − 31/01/13, 07u00

***

Met een ongeëvenaard gevoel voor timing heeft de Antwerpse N-VA-fractieleider André Gantman aan de vooravond van Gedichtendag een ronduit briljant idee de wereld ingestuurd. De Antwerpse stadsdichters hebben na tien jaar wel hun beste tijd gehad, vindt hij, en dus moet het maar eens gedaan zijn met die subsidieslurpende culturele elite. Als die dichters dan toch hun maatschappelijke waarde willen tonen, dat ze dan het belang gaan uitleggen van de Vlaamse letterkunde en literatuur in de taalachterstand-klassen van de inburgeraars. Maar daar zullen ze zich wel te goed voor vinden, dacht hij er net niet bij.

Je zou woedend kunnen reageren op zo'n stupiditeit.

Cynisch. Bedroefd. Moedeloos. Of met een gedicht. Zoals het onderstaande, dat de derde stadsdichter van Antwerpen, Bart Moeyaert, in het jaar 2007, zes jaar geleden dus, schreef.

Gedicht voor gelukkige mensen

Van alle mensen die

het lachen is vergaan,

loopt een op de drie blind over je heen

en kijkt dan om.

De wereld is juist niet van iedereen,

dat slag.

De overige twee vallen niet op.

Hun armen bungelen halfstok.

Onder hun tong zit gram.

Ze kennen haast geen zinnen

zonder tss.

Zo zuinig zijn ze op hun lucht.

Je staat erin voor je het weet.

Heb ik iets van je aan misschien

is uit hun mond geen vraag.

Een wenk: kijk naast hun kleren.

Wijs naar elkaar, wijs naar

het water met de zon erboven.

Zeg blije dingen als:

wij moeten zeer de moeite zijn,

als zelfs de zee tot hier komt,

weggaat

en zich weer bedenkt.

(Bart Moeyaert)

***

 

De “Hof-dichter” van ’t Palieterke staat inderdaad enkele hemel-sferen hoger in der dichteren hemel, wat goed zichtbaar is aan de kwaliteit van de geproduceerde verzen, dan een “stads-dichterke van mijn voeten”. Wat meer is, onze vriend http://blog.seniorennet.be/polkun/ doet stukken beter, en die werkt gratis. Hoogstens een pint van den Annemans, op de IJzerwake. Want de Jos, die kan rijmen en dichten zonder zijn g*at op te lichten. Iets wat “stadsdichters” niet kunnen, omdat ze altijd rechtstaand werken. Zodat ze beter gezien worden.

Wie nog nederiger is dan de Jos, is de echte dichter onder ons, de Johan, die stil en ongedwongen, alles voor een ander doet. Zet hem gerust bovenaan je favorieten : je zult er geen spijt van hebben!  Jamais de la vier, ie is ie beter dan eau de vie.

http://blog.seniorennet.be/johan1944/.

 

***

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.