2659
41 - TSCHELDT
*
DE ZAAK SALVINI: WAT ER ÉCHT IS GEBEURD!
*
24 februari 2020
LINKSE WRAAK
**
*
Er
is een tijd geweest waarin men zich nog kon afvragen welk land nu
corrupter was, Italië of België? Wie was kip, wie ei? Deze vraag blijkt
achterhaald: in tijden van globalisatie hebben Naties zo goed als
afgedaan: alles presenteert zich nu internationaal, of toch zeker
Europees! Ook links! Waar ook in Europa er carrières kunnen gebroken
worden, gezinnen uit elkaar geslagen, kinderen geïndoctrineerd, kruisen verbrand en halve manen opgehangen, daar is links nooit ver weg.
Het socialisme vervelde van nationaal tot internationaal op grond van een zelfverklaard moralisme waarvan echter geen socialisme zelf ooit blijk heeft gegeven.
**
.
Janitsaren inhet Ottomaanse Rijke
Nederlands: Nieuwe Triepen
*
De modus operandi heten tegenwoordig “onechte ersatz-verontwaardiging” en worden door de nieuwe Janitsaren van Links – verongelijkte sneeuwvlokjes en zeldzame excuus-allochtonen – voortreffelijk beleden. Slachtoffers legio! Thomas Kemmerich in Duitsland, Heinz-Christian Strache in Oostenrijk, François Fillon in Frankrijk en, zeer recent nog in de Franse hoofdstad, Benjamin Griveaux.
Alles wat niet nadrukkelijk geurt naar fanatiek cultuur-marxisme moet eraan!
Wat voorafging
Zo ook Matteo Salvini, de leider van de Italiaanse Lega, die z’n parlementaire onschendbaarheid opgeheven zag om hem te kunnen vervolgen voor “machtsmisbruik en vrijheidsberoving”. En dit omdat hij het schip, de Gregoretti,
met 131 als asielzoekers vermomde “gold-diggers” aan boord, verhinderde
aan te meren in een Italiaanse haven. Althans dat is de bedoeling, of
het tot vervolging komt, is nog maar de vraag! Ondertussen blijft de Lega wel stijgen in de peilingen!
**
*
Gelijkenissen met “onze” Vlaams Blok-Saga zijn dan ook louter toevallig (kuch).
Wat ging er nu aan deze vaudeville vooraf?
De
parlements verkiezingen van maart 2018 maakte pijnlijk duidelijk dat
het kabinet Gentiloni (PD, Partito Democratico, de sociaal democraten)
zijn beste tijd achter zich had liggen. In het Noorden werd massaal voor
de Lega van Salvini gestemd; in het Zuiden voor de M5S (Movimento 5
Stelle, M5S), de vijfsterrren beweging van Luigi Di Maio, opvolger van dorpsgek Beppe Grillo. Geen partij behaalde een meerderheid. Giuseppe Conte, (Advocaat, zonder partij en zonder politieke ervaring) werd daarop gevraagd een regering op de been te brengen met in het achterhoofd een technocraten kabinet alla Mario Monti (2011-2013). Dat deed hij, evenwel niet zonder slag of stoot!
Conte had Paolo Savona (professor Economie met internationale uitstraling, veelschrijver en euroscepticus!) voorgedragen
als minister van financiën, maar dat stuitte op een veto van President
Sergio Mattarella, oud DC (Democrazia Cristiana, Christendemocraten),
nadien via een piepklein links-christendemocratisch partijtje (PPI,
Partito Popolare Italiano) deel van de bonte, al even linkse l’Ulivo
(Olijfboomcoalitie) van Romano Prodi. Dit voorval is belangrijk voor wat volgt!
Dolce Italia!
Na
de handdoek reeds op 21 mei 2018 in de ring gegooid te hebben, kon
Conte I dan toch op 1 juni van start gaan, weliswaar met Savona als
minister van Europese Zaken (sic!) en Salvini als Minister van
Binnenlandse Zaken. Een compromis dat Mattarella wel
over de streep trok … Lang duurde het niet of Salvini overschaduwde alle
andere ministers in daadkracht. Hij werd zowaar een gevaar voor Italië
dat, net als België trouwens, nooit één natie is geweest. Altijd was er de ‘dichotomie’ tussen Noord en Zuid, die ‘van bovenuit’ moest verkleefd worden.
**
*
In het Zuiden zwaaide de maffia de scepter; in het Noorden werd de statelijke lethargie bedwongen door smeergeld (tangente). De maffia kreeg in 1992 klappen door de drieste moorden op de rechters Falcone en Borsellino, gevolgd door de arrestatie van Salvatore (Totó) Riina.
De smeergeldaffaire (Tagentopoli) uit datzelfde jaar (die heerste van
Milaan tot Rome) en het daaropvolgende gerechtelijk onderzoek Mani Pulite (schone handen) van openbaar aanklager Antonio Di Pietro, effenden uiteindelijk het pad voor Silvio Berlusconi. Sindsdien zoekt Italië naar een tweede adem.
Talrijke
samenwerkingsverbanden van “versplinterde splinterpartijen”, allemaal
oude wijn in nieuwe zakken, konden de kloof tussen het volk en zijn
leiders niet dichten. En wanneer ook de M5S, het frisgroene project van
Grillo, alles wat zij politiek aanraakten als een Italiaanse Midas
transformeerden tot puin, wist Salvini, met zijn gemoderniseerde, niet
langer separatistische Lega, in het vacuüm te springen. En hoe!
Italië is, zoals bekend, voor geen kleintje vervaard, maar een politicus die doet wat hij heeft beloofd? Zelfs dát hadden ze in “lo stivale”
(de laars) nog nooit eerder meegemaakt. Daar moest iets aan gedaan
worden! Zeker door links, dat na elke zegevierende “blijde intrede” van
Salvini dieper in het moeras wegzakte. Dat het volk achter de Lega
stond, mocht niet baten: met de volkswil heeft links het altijd al wat
moeilijk gehad!
Foutje van Salvini
En
dan maakt Salvini een foutje… Zijn partij blijft stijgen in de
peilingen, de M5S daarentegen zakt helemaal weg uit het politieke
zenith. In augustus 2019 zegt de Lega-voorman zijn vertrouwen in de
regering Conte I op om nieuwe verkiezingen uit te lokken. Conte neemt de
vlucht vooruit en biedt zelf het ontslag van zijn regering aan.
President Mattarella aanvaardt het ontslag, maar schrijft geen nieuwe
stembusslag uit: in plaats daarvan wordt Conte terug het veld
ingestuurd. Op 5 september 2019 wordt de regering Conte II
geïnstalleerd, evenwel zonder Lega, maar met de moeizaam recht
krabbelende PD, die door regerings deelname ver boven haar gewicht
bokst. Een coalitie van verliezers, waar hebben we het nog gehoord? Maar
nogmaals: met de volkswil heeft links het altijd al wat moeilijk gehad!
Het enige wat Salvini fout deed? Blijven geloven in democratische eerlijkheid.
Wat Mattarella deed?
Zijn presidentiële macht wel heel erg ver oprekken voor een linkse revanche. Maar nog is het verhaal niet verteld.
Gregoretti … en de rest
Salvini en zijn Lega mogen dan al uit de regering gewipt zijn, aan populariteit hoeft hij niks in te boeten, wel integendeel!
Tijd
dus voor een potje onvervalste broodroof: een loopbaan-vernietigend
proces. Wie rechts blijft horen, moet links maar voelen, zingen de
progressieve moralisten in koor!
Spin
in dit web zou wel eens zeer goed en alweer president Sergio Mattarella
kunnen zijn. Hij is het eerste Siciliaanse Staatshoofd ooit in Italië.
Geboren in Palermo en na de moord op zijn broer, Piersanti, in 1983 in
de politiek gerold. Na wat linksdraaiende politieke omzwervingen (hij
was tot tweemaal toe minister, eerst van Onderwijs, nadien van Defensie)
werd hij in 2011 benoemd tot rechter van het Grondwettelijk Hof,
vooraleer hij zich in 2015 in het presidentiële pluche kon laten
ploffen. Bovendien is Matterella als president van ambtswege voorzitter
van de Consiglio superiore della Magistratura (de Hoge Raad voor de
Magistratuur) die bevoegd is voor de benoeming van magistraten, tot in
de Corte Suprema di Cassazione (het Italiaanse Hof van Cassatie) aan
toe, waar de meeste zaken na 4,5 (noorden) tot 6 jaar (zuiden) stranden.
Het zou niet de eerste keer zijn dat gerichte benoemingen leiden naar
gewenste uitspraken …
Daarbij
komt dat een rechtbank op Sicilië – het thuisland van Mattarella – de
opheffing van de parlementaire onschendbaarheid van Salvini aan de
senaat heeft gevraagd, en dit tégen de vordering van de openbare
aanklager in, die adviseerde de zaak te laten vallen. Dat een rechtbank
een aanklager niet volgt, is perfect legaal, gebruikelijk is het evenwel
niet.
Diezelfde
rechtbank zal na de opheffing opnieuw over het lot van Salvini moeten
beslissen. De kans dat dezelfde Openbare Aanklager dezelfde
buitenvervolgingstelling pleit en er op dat moment wel mee wegkomt, is
niet onbestaande. Zo niet zal het beroep toch sowieso in Rome gepleit
worden, waar men nog 6 jaar de tijd heeft om het Hof van Cassatie “in gereedheid te brengen” voor de doortocht van de noordelijke Lega-voorman …
**
*
Reken
daarbij nog de financiële onderzoeken (de partij zou 49 miljoen
staatssubsidie moeten terugbetalen) die momenteel naar de Lega gaande
zijn, het onderzoek naar het “Russia-gate” van de partij, een
gelijkaardige “Gregoretti”-zaak tegen Salvini waarover de Senaat nog
moet beslissen op 27 februari en het lasterproces tegen hem van de
Duitse kapitein van ook al zo‘n migranten-navette en je weet dat noch
Salvini, noch zijn partij al thuis zijn. Alleen al voor de
Gregoretti-zaak (naam van het kustwachtschip dat niet direct mocht
aanleggen in Italië) hangt Salvini 15 jaar gevangenis boven het hoofd.
De redding?
Niet
alles echter is kommer en kwel. Slechts een gerechtelijke
eindbeslissing kan Salvini achter de tralies krijgen en tot 8 jaar uit
het parlement weren. En net nu komt er goed nieuws uit een wel zeer
onverwachte hoek … het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Die
activistische Kliek? Jawel! Spanje werd door het Hof vrijgesproken in
een zaak van twee Afrikanen omdat zij geen gebruik hadden gemaakt “van
de legale, officiële procedures om toegang tot Spanje te krijgen. Daarom
is hun situatie een gevolg van hun eigen gedrag”.
Dit geldt dan evenzeer voor asielzoekers die gebruik maken van niet echt officiële mensensmokkelaars om Italië te bereiken.
Of
deze zwaluw de lente zal maken, valt nog af te wachten, maar bij een
eventuele veroordeling van Salvini door het Italiaanse Hof van Cassatie
ligt nu de weg naar het Hof in Straatsburg wel helemaal open!
Mensenrechtenactivisten mogen dan op hun achterste poten staan, toch
bestaat de kans dat Salvini al zes keer premier is geweest vooraleer in
Straatsburg finaal een eindbeslissing valt.
De linkse strijd gaat voort!
Heel
deze affaire laat onomstotelijk zien hoe onbeschaamd en impertinent de
linkse strijd wel niet is geworden. Geen gebenedijd goed woord over de
maffia; per slot van rekening is de maffia niet meer dan een bende
brutale moordenaars en gepatenteerde psychopaten die hun pecuniair
opportunisme verhullen achter een niet eens meer waterdichte code van “omerta” en “vendetta”.
Maar die moorddadige maffia dateert pas uit de jaren ’70 en ’80 toen,
onder de capo dei capi Totó Riina, de drieste liquidaties een hoge
vlucht namen.
Historisch
was de maffia in het leenroerig Sicilië een tussenpersoon tussen de
boer op z’n veld en de feodale adel in de koffiehuizen van Palermo.
Reden ook waarom zij zolang op de steun van de bevolking konden blijven
rekenen. Het is pas na de oorlog ‘40-‘45 dat de Cosa Nostra, door Mussolini ei zo na gesloopt, met de steun van de Amerikaanse CIA terug stilaan kon beginnen floreren.
En
ook de “steekpennige” bedrijfswereld verdraagt geen sympathie. Toch
blijft er een verschil met de linkse strijd: maffia en bedrijfswereld
wilden een “particratisch” systeem, weliswaar in hun eigen voordeel,
enkel een handje helpen. In ons land kan over gelijkaardige schandalen
verteld worden. Wat moreel superieur links nu doet is een “democratisch”
systeem zelf inzetten om hun politieke tegenstanders te vernietigen.
Dat is een stap verder! Zeker voor moreel superieuren! En ook hier
krijgt elke Belg of Vlaming toch zijn persoonlijke aha-erlebnis!
Van de doden niets dan goed
Salvini’s
parlementaire onschendbaarheid is nog niet opgeheven of er bereiken ons
berichten dat de daders van de bomaanslag in Bologna – in 1980 a.u.b.! –
eindelijk gekend zijn. En wie mag in ons land het nieuws breken? De
ultra-linkse Marc Reynebeau, halve journalist, halve
tv-intellectueel, hele geschiedherschrijver en niet bepaald bekend als
Italië-deskundige. Na 40 jaar doorgedreven speurwerk weet men plots dat
het een attentaat van rechts is geweest.
De
waarschuwing van links is duidelijk: een ruk naar rechts eindigt steeds
in bloedvergieten, pas dus op met Salvini! Er moet nochtans heel wat
links geweld uit de geschiedenis weggegomd worden om die stelling enige
geloofwaardigheid te geven. Wat geschiedde is dit: op 2 augustus 1980,
10.25 uur, ontploft een bom in het Centraal Station van Bologna.
Resultaat: 85 doden. Na een chaotisch onderzoek worden in 1995 een paar
neo-fascistische kruimels veroordeeld maar de opdrachtgevers worden
nooit gevonden. En ook de veroordeelden blijven ontkennen, zo ook de op 9
januari van dit jaar nog veroordeelde Gilberto Cavalinni,
die al een levenslange straf uitzat. Maar dan kwam het verlossende
nieuws: eindelijk zijn de opdrachtgevers gevonden. Het betreft Umberto Ortolani, een
Zuid-Amerikaanse bankier, uiteraard met banden in het Vaticaan;
Federico Umberto D’Amato, spion bij de OSS (voorloper van de CIA), later
restaurant criticus bij l’ Espresso; en Mario Tedeschi, anti-communist,
gewezen senator van de M.S.I. (neofascisten).
Reynebeau
mag zijn artikel komen voorlezen op radio 1. “’t Is rechts, ’t is
rechts”, kirt hij zelfvoldaan. Je ziet – zelfs op de radio! – naarmate
het hoogtepunt nadert zijn ogen nog een paar graden verder wegdraaien.
Alles vertrekt vanuit de geheimzinnige P2 (Propaganda Due) – de
vrijmetselaarsloge die, volgens Marc, geen vrijmetselaarsloge is – en
komt aan bij de neofascisten. “85 doden, dat is meer dan het dubbel van de aanslagen in Zaventem”,
relativeert hij nog maar eens de islamterreur. Een lichte vochtigheid
besmeurt nu zijn broek: in zijn orgastische verzadigdheid vergeet hij
glad de 129 doden van de aanslagen in Parijs (2015) te vermelden en het
feit dat hij één bomaanslag van 40 jaar geleden moet bezigen om de toets
met de dagelijkse islamterreur van vandaag te kunnen doorstaan. Context
heeft de man klaarblijkelijk niet nodig om zijn punt te maken!
“We hebben ze! Het is rechts!”, herhaalt hij tot in den treure…
Pikant
detail: Tedeschi overleed in 1993, D’Amato in 1996 en Ortolani in 2002.
Misschien wel een ideetje voor het bendedossier in ons land: zoek een
paar overleden criminelen van rechts en geef ze, jaren na datum, de
schuld. Doden hebben doorgaans de neiging zich niet meer te verdedigen.
En de strafvordering vervalt bij de dood. Dossier gesloten, case closed, hier kraait geen kritische “journalist” meer naar!
***
‘tScheldt
steekt zijn handen uit de mouwen om U te voorzien van humor, spot en
feiten die niet altijd meer hun plaats vinden in de klassieke media, ook
wel Regimepers genoemd. Gun U zelf een cadeau en neem een abonnement op
‘tScheldt zodat wij voor U kunnen blijven werken. Kies een abonnement:
*
Silvius Brabo
NASCHRIFT
*
CITAAT “machtsmisbruik en vrijheidsberoving”…
Dit zijn begrippen en termen die bij ons de onzalige tijden van ‘de Repressie’ doen bovenkomen.
**
*
En ook nu weer hebben we kunnen lezen, dat sedert Karl Heinrich MARX
(1818-1883) ‘Linksigheid’ vooral een Europees probleem is (geweest).
Maar dan zou eenieder toch moeten weten, dat de USSR amper ‘n 50-tal
jaar heeft standgehouden. En hoe!!!!Het Marxisme bracht voor de mensheid de ‘Goelags’, WO II, zogezegd onder de ‘mildere vorm’ van het Socialisme. Het ruïneerde het o zo welvarende Zuid-Afrika, het vernietigde onder de Sjah het stilaan Westers geworden Perzië (thans Irak & Iran) en onder de Zwarte Duivel Obama was het goed onderweg om de rest van de Vrije Wereld te kelderen. Nog altijd willen die Poco-Linxen de wereld verbeteren. Weliswaar onder de mom van ‘vriendschap’ die met geweld en wreedheid gepaard gaat, maar altijd in de eerste plaats om er zelf beter van te worden.
Denk maar aan de punten 5/5 voor zowel de rappen als voor de slenteraars in de klas.
De zaken rond Salvini vertonen ook de volmaakte gelijkenissen met wat ‘ons’ Vlaams Blok anex Vlaams Belang is overkomen. Al zijn deze dan ook louter toevallig (kuch).
CITAAT
Italiês President Sergio Mattarella, oud DC (Democrazia Cristiana, Christendemocraten),
in “lo stivale” (de laars)
M.a.w. hetzelfde fenomeen als met onze eigen CVP-Voorman Wilfried Martens: Christen Democraat onderhuids, maar met en dikke laag Slinx ‘patina’. Om er uiteindelijk ZELF beter van te worden.
Tweede (terzijde) opmerking.
De Laars van Italië. ‘lo Stivale’ (=de Laars) en van daar naar de Duitse ‘Stieffel’…
M’n botten, Gérard!!!
CITAAT
Het is pas na de oorlog ‘40-‘45 dat de Cosa Nostra, door Mussolini ei zo na gesloopt, met de steun van de Amerikaanse CIA terug stilaan kon beginnen floreren.
*
*
MAREMMA
*
Heb ik hier al zo dikwijls geschreven, (want persoonlijk beleefd) met zicht op de Maremma,
de streek rond de door Mussolini drooggelegde honderden hectaren
‘Pontijnse Moerassen’. Hert woord ‘Maremma’ is verband met het Latiijnse
Maritima, de lager gelegen zee-gebieden. Zeg mmar De Polders. Maar erger: moerassen en meren. Hele familie-drama’s draaien rond de door uit de VS terug gekomen ‘Italianen, die voor de Yankees, de 5th & 8th Army de gerdoomde gidsen waren in dat te veroveren gebied.
Het waren/zijn drama’s die zich tot op de huidige dag weerspiegelen in de Nationale Politiek van de Tweede Vaderland van ons…
Salve Regina, Mater Misericordie
Om een lang verhaal kort te maken…
Salvini = De Redder? De Gezegende?
Mijn Italiaans namelijk is verre van onberispelijk..
.
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten