*
*
136 - DOORBRAAK
*
VRIJDAG 13 MAART 2020
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Balans: Belgisch getreuzel en Vlaamse gezapigheid, in wat wellicht de grootste na-oorlogse uitdaging wordt.
Hoed af voor de witte sector, dokters en verpleegkundigen die doen wat ze kunnen.
*
DE ‘EFFICACITEIT’ VAN DE MAATREGELEN
*
**
Stessemdam & Dterke Jan
foto: ©Radio 1
*
Het woord zegt het al
Leestijd 3 minuten
*
Corona
leert ons veel, heel veel. Dit is een gouden tijd voor observatoren.
Eerst een crisisbeleid dat niet verder geraakt dan een ‘advies’,
doorgespeeld aan de provinciegouverneurs, die dan verder de
burgemeesters op de koffie uitnodigen. Met een Binnenland-minister De
Crem die iets neuzelt over ‘maatwerk per provincie’.
Waarna organisatoren uitrekenen hoe ze net onder dat getal 1000 kunnen blijven. This must be Belgium.
En vergeet dat we, wat we zelf doen, beter kunnen. De twee
N-VA-coryfeeën Bart De Wever, burgemeester van Antwerpen, en Jan Jambon,
Vlaams minister-president, vonden het veel heisa voor niks, legden het
advies gewoon naast zich neer en zeiden dat ze wachtten op een
rampenplan.
Tot
op vandaag vindt ‘Sterke Jan’, die naar verluidt dwars lag op het
federaal crisisberaad, dat de maatregelen wat overdreven zijn en dat we
ook aandacht moeten hebben voor het economische plaatje, lees de
café-uitbaters die voor hem stemmen. Ga met zo’n Lamme Goedzakken naar
de oorlog. Het is een vreemde paradox: een partij die toch staat voor
stoerheid en daadkracht, maar op zo’n moment een ‘laisser faire, laisser
passer’ uitstraalt.
Soit,
dat rampenplan kwam er ook, een week te laat. Nog een hele week kon dat
virus ongestoord stoeien en overspringen, nadat een paar bussen
skit-oeristen uit Italië vrolijk opschepten hoe ze hals over kop het
hotel waren ontvlucht. Niemand die een quarantaine van deze
teruggekeerde Odysseeërs nodig vond.
De persconferentie van Premier Wilmès, gisterenavond rechtstreeks te bekijken op VTM (op VRT was griepmeester Van Ranst nog
een potje aan het leuteren), was een psychodrama op zich. Onzeker,
vermoeid, konden haar lichaamstaal en gelaatsuitdrukking nauwelijks
verbergen dat de regering in lopende zaken een schimmen-theater
voorstelt, mentaal helemaal niet in staat om zo’n crisis te lijf te
gaan. Perplexiteit is het juiste woord.
**
Minister van Binnenlandse Zaken Pieter De Crem
coronaVRT
*
Malgoverno
Het aandoenlijk belgicisme van heel dit rampenplan is een ramp op zich
Het
kan mierenneuken lijken op zo’n moment, maar de manier hoe ze haar
communiqué voorlas, in de geijkte vorm van afwisselend vier zinnen Frans
en twee zinnen gebroken Nederlands, waarin ze het onder meer had over
de ‘efficaciteit’ van de maatregelen, geeft een idee van de interne
communicatie binnen het hoogste Belgische beleidsniveau. Op zo’n moment
komt taal-helderheid van pas en is ondubbelzinnigheid levens-reddend.
Andermaal helaas, dit gestuntel moet onze Noorderburen toch de slappe
lach doen krijgen. Het aandoenlijk belgicisme van heel dit ‘rampenplan’
is een ramp op zich: de timing, de stijl, de consistentie. En het feit
dat de complete bevolking toch aan het hamsteren slaat weerspiegelt het
vertrouwen van die bevolking in zijn leiders: nul komma nul. Wilmès is
de verpersoonlijking van het malgoverno, of zoals sommige politieke
analisten het uitdrukken: ze is één grote leegte.
Balans:
Belgisch getreuzel en Vlaamse gezapigheid, in wat wellicht de grootste
na-oorlogse uitdaging wordt. Hier kan nu eens met spierballen gerold
worden, hier kan men macht tonen waarvoor hij dient, namelijk niet om
ons te pesten met regeltjes en GAS-boetes maar om een gemeenschappelijke
vijand kordaat het hoofd te bieden. Andermaal: helaas, ik zie nergens
daadkracht, wel tweespalt en besluiteloosheid. De maatregelen op zich
zijn OK, maar de boodschap komt over als een potje tasten in het donker.
Het
zal nu snel iedereen voor zich zijn, er zullen een pak mensen dood
gaan, de zwaksten uiteraard, wat sommige commentatoren verleidt tot
Darwinistische bespiegelingen. Hoed af voor de witte sector, dokters en verpleegkundigen die doen wat ze kunnen.
Verpleegkunde, naar het schijnt een fameus knelpuntberoep geworden. Nog
een corona-les, misschien wel de belangrijkste: bespaar op alles maar
niet op zorg en infrastructuur.
Ik
groet u vanuit mijn quarantaine-kwartier/observatiepost bij gebrek aan
stamcafé. Ook al gedacht wat voor een zegen dat vermaledijde internet
is, deze dagen?
*
Johan Sanctorum
*
*
NA GESCHRIJFSEL
*
Balans: Belgisch getreuzel en Vlaamse gezapigheid, in wat wellicht de grootste na-oorlogse uitdaging wordt.
Hoed af voor de witte sector, dokters en verpleegkundigen die doen wat ze kunnen.
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten