169 - DOORBRAAK
*
ZATERDAG 28 MAART 2020*
*
OP SPUUG AFSTAND
*
**
*
mensenrechten
Geert
Hoste: 'Het had slechter gekund. Beeld je in dat er in ons land een
coalitie was van partijen die de mensenrechten niet genegen zijn.'
De
corona maatregelen duwen ons allemaal binnen schootsafstand van de
almacht van een overheid. Opeens dicteert die dat je niet meer vrij op
straat mag wandelen, dat je niet meer mag samenkomen, dat er sommigen de
landsgrens niet meer over mogen, dat je je eigen kinderen,
kleinkinderen, ouders of grootouders niet meer mag bezoeken, dat je niet
meer buiten je dorp mag sporten of winkelen. Laat mij het vrolijk
formuleren: het scheelde niet veel of de overheid had beslist hoeveel
blaadjes wc-papier je mag gebruiken.
de praktische beslissingen botsen met een groot aantal fundamentele rechten van de mens
Door
COVID-19 ligt er een aannemelijke reden voor het grijpen. De algemene
volksgezondheid en gezond verstand worden ingeroepen om de maatregelen
te verantwoorden. Verantwoordelijkheidsgevoel en gemeenschapszin zijn de
pijlers van de vrije samenleving. Maar de praktische beslissingen
botsen met een groot aantal fundamentele rechten van de mens. En vooral:
er is een groot verschil tussen ‘zelf kiezen’ en ‘opgelegd krijgen’. En
de grens tussen die twee is flinterdun.
Schreibtischtäter
Ik las onlangs het boek I, you, we, them
van Dan Gretton. Het gaat over de zogenaamde Schreibtischtäter of ‘desk
killers’. Personeel dat, in opdracht van de overheid of een bedrijf,
beslissingen uitvoert en oplossingen bedenkt om zo snel en efficiënt
mogelijk mensen uit de weg te ruimen. We spreken onder andere over de
jaren dertig van de vorige eeuw. Ook toen haalde men, onder de vlag van
volksgezondheid, willekeurige groepen mensen uit de maatschappij. Ze
werden afgevoerd en samengebracht. En buiten het oog van het publiek
werden ze vernietigd. Precies om dergelijke wreedheden in te perken is
de Verklaring van de Rechten van de Mens in 1948 opgesteld.
Het kon erger
Belgium
heeft een minderheidsregering en een onervaren premier zwaait de plak,
de Financial Times keek en zag dat het goed was. Het had inderdaad
slechter gekund. Beeld je in dat er in ons land een coalitie was van
partijen die de mensenrechten niet genegen zijn. Ik hoor ze al
redeneren: ‘Als we alle vrouwen boven de 65 en de mannen boven 67 geen
medische hulp meer geven, dan is het probleem met de pensioenen meteen
ook opgelost!’
Stel
je eens even voor dat de politieke meerderheid in Vlaanderen beslist
dat enkel zij die Antwerps spreken, recht hebben op een ziekenhuisbed en
een beademingsapparaat. Gelukkig zijn de cafés nu gesloten, want in de
kroegen zou dit plan na een paar shotjes toegejuicht worden.
Het
zal zo’n vaart niet lopen, zegt u. Wel, had u zich voor kunnen stellen
dat er drones boven onze hoofden zouden vliegen om te kijken of we niet
op spuugafstand van elkaar staan? Dat er betonblokken staan langs de
landsgrens om zieke buitenlanders buiten te houden? Dat hadden we vorige
maand weggelachen.
Geert Hoste 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten