1164 - VOOR EIGEN REKENING RONDGAAN IN DE KERK MET DE SCHAAL WAAR LEERT MEN DAT?

***

Donderdag 24 januari

Zon 8u29-17u21

H Franciscus van Sales, patroon van journalisten en schrijvers

***

1164 - VOOR EIGEN REKENING RONDGAAN IN DE KERK MET DE SCHAAL WAAR LEERT MEN DAT?

 

Hebt U de dagklapper hierboven wel degelijk goed gezien? In vroeger tijden was het vandaag feest- en rustdag voor al wie schrijft. Daar zal vandaag in de media wel niet veel aandacht meer aan geschonken worden. Echt niet slim, moet ik zeggen, want zo speelt men die dag kwijt als betaald verlof. Tja, voor de vooruitgang moet men ook iets over hebben, hé!

***

Als belasting-betaler op wandel

 

Terwijl het ACW uw zakken leegt

***

Te midden van de donkere wolken van een wereld-crisis, doemt en nog donkerder onweerswolk op, speciaal bestemd voor ons eigen grondgebied dat al decennia lang gedomineerd wordt door de O zo Christelijke Volkspartij. De grootverdieners daarvan zijn als kerkbaljuws die voor eigen rekening jarenlang rondgingen met de schaal. Nu blijkt met de minuut meer en meer, dat het gewoon haaien zijn geweest die met open muilen bleven rondzwemmen om de omringende kleine visjes naar binnen te spelen. Witteboord-criminelen die nu gewoon willen overschakelen van de ARCO-gedupeerden naar ons allemaal, de belastingbetalers.

Het zijn gewone oplichters geweest, die aandelen (van Arco) aan de man brachten onder de valse naam van spaarrekeningen. Omdat ‘sparen’ bij al die kleine (en grote) mensjes gelijk stond met opbrengst, gekoppeld aan zekerheid. Aandelen daarentegen, dat weet het kleinste kind, zijn speculatief. En inderdaad, Dexia speculeerde met dat geld. Het speelde, en…verloor in het moeras van de Zeuro-landen. Het speelde grof, en verloor grof.

Ter zake :

 

ACW zorgt voor Griekse toestanden

woensdag 23 januari 2013 om 10u28

***

Passeert het ACW de komende maanden twee keer langs het loket van de Belgische belastingbetaler?

Net op het moment dat Belfius aankondigt dat het omwille van “de evolutie van de economische toestand en van de financiële markten” haar besparingsinspanning dient opvoeren van 210 naar 240 miljoen euro, lekt uit dat Belfius het ACW gaat bedenken met een laat kerstcadeau met grote strik rond. De constructie opgezet om via terugkoop van de winstbewijzen het ACW een jaarlijks inkomen van meerdere miljoenen euros te bezorgen, kan inderdaad onmogelijk anders geïnterpreteerd worden als een enorm cadeau aan de christelijke werknemerszuil. Voor het vooral door het Dexia-debâcle financieel zwaar gehavende ACW is dit een geschenk uit … de (politieke) hemel.

Vermits de Belgische belastingbetalers eigenaars zijn van Belfius is het cadeau aan het ACW een cadeau vanwege de Belgische belastingbetaler. Waarom is de constructie rond de winstbewijzen een cadeau? Omdat er, ten gronde, iets in de plaats van niets komt. De winstbewijzen verworven door het ACW slaan op prestaties die het ACW zou geleverd hebben om vroeger vooral Bacop cliënten te bezorgen. Bacop ging vervolgens op in Dexia en Dexia ging frontaal de muur in. Vertegenwoordigers van het ACW (via Arco) zetelden mee in de raad van bestuur van Dexia en zijn dus mede verantwoordelijkheid voor de teloorgang van Dexia. Deze ACW-bestuurders keken er dus ook zeer onzorgvuldig op toe dat de winstbewijzen welke het ACW in Dexia bezat hun waarde zouden behouden. Het quasi-faillissement van Dexia haalde meteen de bestaansgrond onder de winstbewijzen uit. Het gebeurde onder de ogen van de ACW-mensen. Ze stonden erbij, keken ernaar, streken hoge dividenden op zolang de speculatiemachine van Dexia winsten uitbraakte en eisten prompt staatshulp eens het dak onder hun eigen gewicht op hun kop viel.

De reanimatie van deze winstbewijzen komt er nu via een truc waar de Belgische belastingbetaler via Belfius voor op draait. De winstbewijzen zouden 100 à 200 miljoen euro waard zijn. Zou men het aandurven om de formeel taxatie van de waarde van deze winstbewijzen in de schuif te houden? Elke Belgische belastingbetaler heeft recht op inzage in deze taxatie. Uiteraard zal er juridisch wel een parcours kunnen uitgestippeld worden dat leidt tot de conclusie dat die winstbewijzen valabel zijn. Economisch en ethisch gaat het echter om boerenbedrog. Vermits het de bedoeling zou zijn om de 100 à 200 miljoen onder vorm van eeuwigdurende lening terug aan Belfius over te maken, gaat deze laatste daar een jaarlijkse vergoeding op betalen. 8% is een cijfer dat daaromtrent thans rond gaat. Dat zou onvoorstelbaar zijn want een staatsgegarandeerde eeuwigdurende lening levert op dit moment rond de 3% op.

Kent men aan de winstbewijzen een waarde van 200 miljoen toe en zou de rente effectief 8% zijn dan betekent dit dat men eigenlijk de waarde van de winstbewijzen inschat op 500 miljoen euro. Dat zou echt van de pot gerukt zijn. Waar men met de rente op de eeuwigdurende lening ook uitkomt, op basis van pie in the sky kan het ACW dus een eeuwigdurende inkomstenstroom van x miljoen euro's per jaar tegemoet zien. Dat allemaal terwijl het voor Belfius zwaar knokken blijft, zowel qua rendabiliteit (cfr. het opgevoerde besparingsplan) als qua liquiditeit. Een belaagd Belfius is een belaagde Belgische belastingbetaler.

 

Ondertussen blijft er natuurlijk ook nog de hele discussie rond de staatswaarborg voor de 800 000 Arco-coöperanten. Het gaat daarbij om een bedrag van alles bij elkaar 1,5 miljard euro. De Vlaamse Federatie van Beleggingsclubs en Beleggers (VFB) vocht de door de regering Leterme in allerijl bij elkaar getimmerde staatswaarborg aan bij de Raad van State. De VFB argumenteerde in essentie dat de Arco-coöperanten aandeelhouders zijn en dus niet onder de depositogarantie van de overheid kunnen vallen. De auditeur van de Raad van State volgde de FVB nagenoeg over de hele lijn. Zoals de kaarten nu liggen zal er door de betrokken advocaten gepleit worden binnen ongeveer drie maanden waarna de Raad van State zelf klassiek nog eens een maand neemt om tot de finale beslissing te komen. Kortom, voor een definitieve uitspraak inzake de staatsgarantie voor de Arco-coöperanten is het dus wachten tot ergens eind mei, begin juni. Nu de winstbewijzen-hocus-pocus er door jagen, maakt dat het geheugen van de gemeenschap al terug wat “ontlast” is tegen dat de finale beslissing rond de status van de Arco-coöperanten valt.

 

Is het denkbaar dat het ACW zowel de staatsgarantie voor de Arco-coöperanten kan binnenhalen als zichzelf ook nog eens via de winstbewijzen-constructie voorzien van een behoorlijk jaarinkomen gebaseerd op wind? Ja, inderdaad. Dit herschrijven van wetten, krom interpreteren van diverse omstandigheden en beleidsvoering à la tête du client roept onvermijdelijk vergelijkingen op met Griekse mistoestanden. Heel Europa vraagt aan Athene komaf te maken met flagrante mistoestanden en misbruiken in het staatsbeheer. Wij zien hier in Brussel onder onze eigen ogen heel vergelijkbare dingen gebeuren. Het ACW krijgt dezer dagen harde noten te kraken. Het voortbestaan van de organisatie is in het geding. De oorzaak daarvan ligt evenwel vooral bij het ontbreken van eigen verantwoordelijkheidszin in het Dexia-dossier. Alles wordt nu in het werk gesteld om de gemeenschap twee keer te laten opdraaien voor het eigen falen.

Johan Van Overtveldt

***

 

Moesten de groot-graaiers van ‘De Christelijke Zuil’ minstens de dwalingen hun weegs inzien, anders gezegd moeste ze nog een greintje eerlijkheid in zich hebben, ze zouden zelfmet eigen penningen de veroorzaakte schade vergoeden. Net hetzelfde als een berouwvolle dief dat zou doen, zelfs al zou die daarna tot de bedelstaf veroordeeld zijn.

Kabouter Beke is op zoek naar herbronning voor zijn partij? Wel ventje : dat zou nog eens een herbronning zijn, helemaal naar de bronnen van de Christelijke moraal. Net als bij ‘een goede biecht’ : weet U nog? Daar waren 3 dingen voor nodig : het berouw, de belijdenis, en de voldoening. Goed ouderwets, dat wel! Maar degelijk en geldig voor alle tijden.

Berouw zullen jullie wel niet hebben, en jullie fouten durven ‘belijden’, toegeven, daarvoor moeten we toch niet bij de Tjeven zijn, zeker! Voor die twee zaken beschikken jullie over zowel een individueel als overeen collectief geweten. Ik wil het hier hebben over ‘de voldoening’, de ‘penitentie’, het uitboeten.

Voor Uw zalige penitentie aldus, 3 Onzevaders en 3 Weesgegroetjes, bovenop de integrale terugbetaling, kapitaal + intresten aan de gedupeerden. Gaat en zondig niet meer.

À propos : U weet toch nog wat ook Judas toen deed? Hij gooide de 30 zilverlingen in het binnenhof van de tempel, ging heen en verhing zioch.

(Get) AA 3AB, strijder-schrijver op rust van blog-bubbels. Hij observeert de wriemelende mensenmassa’s en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een stal-lantaarn. Want hij heeft niet graag dat Breedsmoel-kikkers in zijn zonlicht komen staan.

“Ut mien zunne, of ‘k straal joe, zei de bie”.