. ***
Vrijdag 11 januari
Z
Dankaard van Veurne
De
elfde nacht van ’t jaar, bij ’t vuur brengt al te gaar
1137 - GEVRAAGD VOOR GENK : TWEEDE PRIESTER ADOLF
DAENS
Priester Adolf (*) Daens (1839-1907)
Quasi tijdgenoot van Guido Gezelle, volop in
de tijd beschreven door Pater Stracke ‘ArmVlaanderen’ toen er échte hongersnood
was in Vlaanderen, en de mensen, veel erger dan we nu kunnen verwachten, dood
vielen op straat.
***
Arme
verdwaasde kudde schapen bij Ford.
Veel teveel kleur van blaffende -herdershonden met veel te veel bokkige
schapen, waardoor het onbegonnen werk is om de kudde in goede banen te leiden. Eenheid
van leiding? Toch niet bij de Verlichte Geesten van de vakbonden! Elk speelt
zijn rol en eist zijn deel! Die Grote Meneren vallen liever dood, dan aan
hetzelfde zeel te trekken. Ze behandelen de Patroons die onderhandelen zoals ze
het dagelijks zien van de Falanx rond Di Jeanetto : vooruitgang maken lijk de
processie van Echternach : 2 vooruit en 3 achteruit. Hugo Camps moet, toen de
inspiratie van de dag tot hem doordring, nog niet àl te beneveld zijn geweest.
Hij
zag ze ook, de dure kledij samen met de
warme sjaaltjes in de partij-kleuren die in het vuur gingen. Hij hoorde ook de
bittere verwijten en hij zag de gebalde vuisten. Van nu voort, geen ‘Brood
en spelen’ meer in Genk, maar alleen nog brood. Men kan voor langere
tijd de pot op met de spelen. “Erst das
Fressen, jetzt die Moral”.
***
Ter
zake :
Alsof Daens
nooit heeft bestaan
OPINIE
− 10/01/13, 07u34
***
Het
zijn trieste beelden: werkwilligen en stakers die elkaar te lijf gaan aan de
fabriekspoorten van Ford Genk, annex toeleveringsbedrijven. Oorlog is het nog
niet, het blijft voorlopig bij trekken en duwen, schelden en spugen, een enkele
vuistslag.
Maar
de grimmige verdeeldheid doet pijn aan de ogen.
Volgens
Meryame Kitir wordt de sociale patstelling gekaapt door populisten die zich
vetmesten aan de miserie van arbeiders.
Zo
gaat het vaak bij stakingen. Ook omdat vakbonden voluit in de vertrouwenscrisis
delen die de politiek in het hart heeft geraakt. Radikalinski's duiken gretig
in dit gat.
Met
als triviale hetze: goed of fout in de oorlog?
Was
het maar zo simpel.
De
werkwilligen bij Ford hebben ook een gezin. Er moet brood op de plank.
Wintermutsje voor de kinderen, toch? Schulden lopen door. Her en der nog
ziektekosten.
De
zachte versie van wanhoop.
Dan
kun je niet van 'ratten' spreken? Niet iedereen heeft genoeg speklagen om
langdurig op zwart zaad te gaan.
Dus,
gewoon uit sociaal fatsoen: laat poorten opengaan.
Stakers
met hun vuren en schichtige werkwilligen met hun schaamte zijn nog wel geketend
aan de tralies van hetzelfde drama.
Dan is
het wrang om te zien hoe zij elkaar nu (verbaal) de strot doorbijten.
Alsof
Daens nooit heeft bestaan.
Hugo
Camps
***
Natuurlijk heeft
het personeel, de ‘arbeiders’ gelijk, net zoals de Directie zowel in Genk als
in Keulen ook gelijk heeft. Les jeux sont faits. Rien ne va plus. Of, zoals een
rasechte Latinist van de NV-A zou zeggen : alea jacta est. Gespeeld en
verloren, heet dat spelletje….De onderneming is naar Genk uitgeweken, niet voor
de mooie ogen van de arbeidsters, maar om auto’s te produceren en die wereldwijd
met winst te verkopen. Tot daar geen vuiltje aan de lucht. Maar die andere
mooie Duitse stad, Düren is er ook nog en die had men, voor ’t gemak, even
vergeten. Nu stelen de vakbonden onder het oog van de hele wereld, als
rasechte gangsters, de gefabriceerde auto’s. Misschien zelfs dat ze in hun
hoogmoed ook de bankrekening van de Firma in beslag nemen, en/of gewapend met
het vonnis van een of andere bevriende beslag-rechter
(denk aan het Arrest van 2004, toen eindelijk een rechter bereid gevonden
werd het Vlaams Blok voor ‘racisme’ te veroordelen op basis van wat
kies-drukwerk. Alle voorgaande
Hoven van Beroep hadden het anders
gezien, alleen Verhofsdt vond een vriend-magistraat bereid in Gent die zonder
scrupules maar met goede kansen op bevordering, het nodige kon doen.)
Heet verhaal van
Ford in Genk? De wereldwijde crisis = teruglopende verkoop. Teruglopende
verkoop = besparingen. Besparingen = de weg van de minste weerstand. De minste
weerstand = de zwaksten in de samenleving. Dat een bandwerker dat alleen
instinctmatig voelt : is in zoverre normaal, dat hij daarvoor niet is opgeleid;
Maar de bonobo’s van de vakbonden? Wat hebben die meer gedaan dan
getemporiseerd? Of anders gezegd : de gebeurtenissen achterna gelopen, daar
waar de ware Leider anticipeert!
Die wetmatigheid
in de economie werkt op de vakbond als een rode lap op een dol geworden stier.
Die blijft maar aanvallen, niettegenstaande de tergende banderilla’s, de
degen-stoten prikjes van de matador. Deze beeldspraak klopt jammer genoeg niet
helemaal, want in Genk op het einde is het niet de stier die afgeslacht wordt,
maar het publiek…
Elk bedrijf is
als een levend wezen : het komt en het gaat. Barco in Kortrijk is het
beste mij bekend zijnde voorbeeld. Halfweg de jaren ’70 heb ik het persoonlijk meegemaakt,
dat het op sterven na dood was. Maar er was één man die er in geloofde en de
zaak kwam, zij het afgeslankt, weer vlot. Nu hoorde ik, dat het na eerst
opnieuw berg-af te zijn gegaan (met een beurswaarde van amper € 7,- per aandeel),
maar dat het heden ten dage opnieuw bij de wereld-top hoort met een beurswaarde
van € 55,- per aandeel. Je moet er natuurlijk in geloven.
En Ford Genk :
geloofden de arbeiders in hun eigen merk? Anders gezegd : iedereen reed toch
daar alleen met Forfds?!
Ik geef ter
overweging (zonder aan de rechten van ook maar één iemand te willen schaden) :
stel U een buitenlands investeerder voor, op zoek naar een
vestigingsplaats ergens in West Europa,
met nijvere bevolking en een aangenaam
sociaal klimaat. Met rechtszekerheid over eigendom en met L & O (Law
& Order), elk het zijne, VnV (Vrij en Vrolijk), en ze surfen naar
Genk om daar een bananen-republiek te ontdekken met de Wet van het Wilde Westen
heersend tot in de Rechtszalen. En ze horen toevallig over een ambassadeur die
teruggeroepen werd omdat hij op een receptie niet de taal van de
Franscouillonse Bazen, maar de taal van zijn
eigen volk heeft gesproken…
Neen hoor! Het
zijn de Flaminganten die de reputatie van ons land schade berokkenen. Heeft
zelfs de Koning gezegd in zijn kerst-speech.
Die buitenlandse
investeerder zou goed gek moeten zijn, om de stoef van de beste auto-bouwers
ter wereld te geloven. Persoonlijk denk ik, dat hij Partagonië, of Siberie
verkiest.
JaJa, we zijn in
Vlaanderen inderdaad goed onderweg om ge-Walloniseerd te worden.. Straks kunnen
er in de straten van elke Vlaamse stad, weer films zoals die van Priester Daens
in Aalst, opgenomen worden.
***
(Get)
A.A.3 AB, , schrijver-op-rust van blog-bubbels. Hij observeert
de wriemelende mensenmassa en licht op klaarlichte dag het gebeuren bij met een
stallantaarn.. Want hij heeft niet graag dat de Breedsmoelen der aarde in zijn
zonlicht komen staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten