*
*
PRESIDENTS KANDIDAAT BERNIE SANDERS VEROVERT DEMOCRATISCHE HARTEN
WOELIGE VOORVERKIEZINGEN IN DE VS
**
Bernie Sanders
foto: ©Repo
*
24 februari 2020 Leestijd 7 minuten
Not me. Us. Met deze eenvoudige campagneslogan lijkt Bernie Sanders het hart van vele Democraten te veroveren. Zo ook in Nevada.
Een afval race
Het
aantal kandidaten waartussen men in ‘The Silver State’ kon kiezen was
wat geslonken na New Hampshire. Zowel Andrew Yang, Michael Bennet als
Patrick Deval hadden wegens een teleurstellend resultaat in de primary
de handdoek in de ring gegooid. Ook Michael Bloomberg
stond nog steeds niet op het kiesbiljet. En toch zit de voormalig
burgemeester van New York al voor de volle 100 procent in de race. Want
in New Hampshire, waar Bloomberg ook nog niet op de ballot prijkte,
ontving hij 4.777 write-in stemmen. Patrick Deval, op wie men dus wel
kon stemmen, wist slechts 1.258 kiezers te overtuigen. Dat maakt de
andere Democratische kandidaten zenuwachtig.
Waar
alle gematigde Democraten en het establishment van de partij toch het
meest zenuwachtig over zijn, is Bernie Sanders, de progressieve senator
uit Vermont en zelfverklaard socialist. ‘Als Bernie Sanders de nominatie
in de wacht sleept, verliezen we de verkiezingen,’ zo stelde een
Democraat het onverbloemd.
Eerste test voor Sanders
Voorlopig lijken vele Democratische kiezers dat doemscenario
niet te delen. En Sanders heeft natuurlijk binnen de partij ook
medestanders, zoals de burgemeester van New York, Bill de Blasio, en
Alexandria Ocasio-Cortez, het jongste vrouwelijke congreslid ooit en
rijzende ster onder de progressieve Democraten. Zo zakte Bill de Blasio
zelfs persoonlijk naar Nevada af om Sanders bij te staan in de campagne.
Verwonderlijk, want in 2016 steunde de Blasio nog Hillary Clinton als
presidentskandidaat en niet Bernie Sanders. Bill de Blasio kon wel op de
steun van Sanders rekenen tijdens zijn herverkiezingscampagne als
burgemeester in 2017. Dus, voor wat hoort wat.
In Nevada hebben 54 procent van de Latino’s voor Sanders gestemd
Ook
de steun van Ocasio-Cortez mag niet onderschat worden. Volgens de
peilingen zou Bernie Sanders winnen in Nevada, maar zulk een grote
overwinning had niemand zien aankomen. Tot gisteren dacht iedereen dat
Sanders het goed deed onder de progressieve Democratische kiezers, en
dat bleek ook uit de resultaten in Iowa en New Hampshire, waar het
kiespubliek weinig divers was. Nevada zou dan ook de eerste echte test
zijn voor Sanders om te zien hoe breed zijn sociaaldemocratisch
programma echt wordt gedragen. Het antwoord kennen we ondertussen: zeer
breed. In grote mate is Ocasio-Cortez daar mee verantwoordelijk voor. In
Nevada hebben 54 procent van de Latino’s voor Sanders gestemd. Ze
verwijzen naar hem als hun ‘tío’, hun oom. In elke bevolkingsgroep, met
uitzondering van de zwarte kiezers waar Sanders Joe Biden nipt moest
laten voorgaan, in elke leeftijdscategorie (uitgezonderd de
65-plussers), opleidingsniveau en geslacht, was the Bern de populairste
kandidaat.
Veeg uit de pan voor Bloomberg
Zoals
gezegd is niet alleen Bernie Sanders voor de kandidaten een doorn in
het oog. Ook Michael Bloomberg werkt hen danig op de zenuwen. Dat valt
te merken aan de vele aanvallen aan zijn adres. Zo bekritiseerden Pete
Buttigieg en Amy Klobuchar al zijn stop-and-frisk policy uit de tijd
toen Bloomberg nog burgemeester van New York was. Bij die
fouilleer-politiek mocht de politie bij de geringste verdenking mensen
staande houden en fouilleren. Uit onderzoek is echter gebleken dat
vooral jonge, zwarte mannen werden geviseerd en onschuldig kwamen vast
te zitten. Een beleid dat Michael Bloomberg jarenlang verdedigd heeft.
Ook Bernie Sanders en Joe Biden hebben Bloomberg al een veeg uit de pan
gegeven met te stellen dat zij niet geloven dat je een verkiezing kan
kopen.
In
Amerika kan je dat helaas wel. Dat beseft ook Donald Trump, getuige
zijn recente beledigingen (‘mini-Mike’) aan het adres van de voormalige
burgemeester van New York. Michael Bloomberg zal het niet aan zijn hart
laten komen. Hoe meer hij het doelwit is van zijn medekandidaten en
Trump’s beledigingen, hoe groter de kans dat de Democratische kiezers
Bloomberg zien als een geloofwaardige kandidaat en een bedreiging voor
Trump. Een winnaar en dus iemand die Trump het Witte Huis zou kunnen
naar buiten dragen. Kiezers stemmen nu eenmaal graag op iemand van wie
ze denken dat hij of zij kan winnen.
Allen tegen een
Verder
investeert het team van Bloomberg veel tijd in het contacteren van
Democratische Congresleden. Er wordt naar hen geluisterd en ze worden
geïnformeerd over Bloomberg’s visies en ideeën. Ondertussen hebben dan
ook al dertien Congresleden openlijk verklaard Bloombergs kandidatuur te
steunen. In de wandelgangen wordt gefluisterd dat ook op dit punt zijn
campagne het meest efficiënt is. Men zou dus kunnen stellen dat
Bloomberg een grote kans maakt om de meer gematigde Democratische
kiezers naar zich toe te trekken en daardoor vooral voor Joe Biden, Pete
Buttigieg en Amy Klobuchar een te duchten tegenstander is.
financieel is Bloomberg niet te kloppen
Dat
bleek ook op het debat van 19 februari in Las Vegas, waarvoor Bloomberg
zich wist te kwalificeren en dus de eerste keer dat hij op een podium
de degens kon kruisen met zijn belangrijkste Democratische
tegenstanders. Voor de andere kandidaten geldt wellicht het credo:
financieel is Bloomberg niet te kloppen, dan moet het maar op het
podium.
Het
was vaak één tegen allen en vooral Elizabeth Warren diende hem de ene
na de andere uppercut toe. Zij dreef de mediamagnaat op een bepaald
ogenblik erg in het nauw met Bloomberg’s gebrek aan respect voor vrouwen
(‘En nee, ik heb het niet over Donald Trump. Ik heb het over
burgemeester Bloomberg’, dixit Warren) en de ‘non-disclosure agreements’
binnen zijn bedrijf. Deze houden in dat bepaalde incidenten door
vrouwelijke werknemers stil moeten worden gehouden en het vermoeden
bestaat dat er op deze manier ook een aantal gevallen van
grensoverschrijdend gedrag worden toegedekt. Geen goede avond dus voor
Bloomberg, die het debat bont en blauw verliet. Wel een uitmuntende
Warren, die met een totaal van 17 minuten aan spreektijd het debat
domineerde. Bloomberg bleek het minst aan het woord gekomen met 13
minuten en 6 seconden. Velen keken dan ook uit of de politica en
hoogleraar haar prestatie zou kunnen verzilveren in Nevada, zoals
Klochubar dat deed in New Hampshire.
Fatale Democratische verdeeldheid?
Bij
de redactie van dit artikel was de helft van de stemmen geteld en
eindigde Warren op de vierde plaats, na Biden en Buttigieg. Niet echt
schitterend te noemen. Weer dringt zich de vraag op of Elizabeth Warren,
als zij het progressieve kamp een kans wil geven de nominatie in de
wacht te slepen, niet beter uit de race zou stappen en haar kiezers zou
aanraden om te stemmen voor Bernie Sanders? Dit zou de positie van
Sanders in elk geval kunnen bestendigen.
Want
als de kiezers de kaarten blijft schudden zoals nu, bestaat in de zomer
het risico op een gecontesteerde Democratische Nationale Conventie
(DNC). Dit krijg je wanneer geen enkele kandidaat een meerderheid van de
afgevaardigden achter zich weet te krijgen. Gecontesteerde conventies
zijn dan ook zeldzaam. Bij de Democraten dateert de laatste
gecontesteerde DNC van in 1952. Op zo’n gecontesteerde conventie moet
men ter plaatse de uiteindelijke presidentskandidaat aanduiden. Best
heftig en onvoorspelbaar. Te vermijden dus, ook al omdat dat de
verdeeldheid binnen de partij pijnlijk bloot zou leggen. Kunnen de
Democraten alsnog de rangen sluiten? Wordt vervolgd…
Nick Mertens
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten