3292

*

3292 - BRIEVEN VOL GROLLEN EN GRIEVEN DIE VEEL LEZERS BIJ PALLIETER BELIEVEN

*

Met de vlam in de pijp

Sta’k stil en vraag om dop want alles zit hier strop…..

https://youtu.be/CQrmaqM24pM

*

INLEIDING / GROTE SPRONG VOORWAARTS

*

Voelt U ook de vlam in de pijp op een dag als vandaag? D’er zijn nochtans genoeg redenen voor.

De Gewezen Excellentie Marc Verwilghen (Dendermonde °1952), ooit Coburger Minister van JUst-is-Just onder het vermaledijde Gentse Liegebeest (en partner in crime van Olio di Poepo), is terug van even weg geweest. Al valt het te betwijfelen of er naast de Vlaminghater Patrick Dewael (Lier °1955) nog voldoende zuurstof in de lucht kan gepompt worden voor een eerlijk man naast de blaaskaak wiens grootste verdienste het is over een al lang overleden grootvader te beschikken, wiens enige verdienste er in bestaan heeft, door ziekte te overlijden in gevangenschap onder het Hitler-regime.  Zoiets, dat geeft de Vlaminghater Dewael het recht om in de Dossin Kazerne (Mechelen) de teugels in handen te nemen voor de herdenking van de Holocaust.

Marc Verwilghen, nu al jàren ontwend aan de voorgeschreven politieke correctheid, voelt er zich wel bij. Hij spreekt zonder haat noch vrees, (grotendeels) de Waarheid, geheel de Waarheid en niets anders dan de Waarheid. En neen, daar komt geen God meer bij te pas, toch niet in dergelijk select gezelschap.

En neen, nogmaals neen, de Heer Verwilghen zetelt ook niet in deze Onderzoeks Commissie, zelfs niet als waarnemer. Heeft hij te denken (en ook wij allemaal) aan het VETO van Laurette Mitrailette, wiens grootvader in de tijd der grootvaders misschien wel verantwoordelijk is geweest voor de geslaagde politieke carrière van ’t Cleen Patriekske.

Ach waar grootvaders, zelfs al jaren dood zijnde, al niet goed voor zijn….

*

*

MIDDENSTUK / VENSTER OP DE WERELD

*

*

Briefje aan Marc Verwilghen

Blij u weer te horen, Mijnheer de gedegouteerde,

In deze dramatische tijden, waarin men in dit land en in Europa probeert het hoofd te bieden aan nietsontziende terreur van radi-cale islamisten, stelt men zich geregeld de vraag hoe het zover is kunnen komen. Hoewel gij al zo’n zes jaar uit de politieke arena zijt verdwenen - gedegouteerd en ontgoocheld -, kwaamt gij vorige week toch nog eens om de hoek kijken. En hoe! Wie het horen wilde - en dat waren er velen –, liet gij onder meer optekenen: “Ik heb drama’s als deze ooit voorspeld, weet u. En dat is me niet in dank afgenomen. Toen ik minister van Justitie was (tussen 1999 en 2003, onder Verhofstadt), werd ik door de politie gewaarschuwd over ernstige radicaliserings-problemen in Brussel. Ik heb toen gezegd dat ik vreesde voor escalatie. Ik werd weggehoond door de PS, door Laurette Onkelinx uitgemaakt voor populist en door Philippe Moureaux zelfs voor racist. De regering heeft vervolgens niets ondernomen, onder druk van PS-voorzitter Elio Di Rupo. Terwijl we in feite toen al antiterreurmaatregelen hadden kunnen treffen.” Pak vast. Het straffe is dat iedereen vandaag zegt van uw uitspraken niet te schrikken, maar blij te zijn dat eindelijk eens iemand openlijk durft te zeggen dat het inderdaad de PS was die, jaren geleden al, een doeltreffend beleid tegen terreur heeft tegengehouden.

We noteren ook uit uw mond dat in de aanbevelingen van de commissie-Dutroux een regeling als spijtoptant was opgenomen, die persoonlijk door Elio di Rupo geblokkeerd is. “Als dat niet was gebeurd, hadden we een instrument in handen om extremistische milieus binnen te dringen”, zegt gij. En dat gij ook niet al te veel steun hebt gekregen van uw partijgenoot en premier Guy Verhof-stadt (Open Vld) is wel duidelijk: “Hij vroeg me het los te laten, omdat hij PS toch niet kon overtuigen. Di Rupo kon de regering met een vingerknip laten vallen.” Zijn regering en zijn gloriol waren heiliger dan principes. Ook dat wist iedereen al lang.

De almacht van de PS is momenteel op het federale vlak gebroken. Het is dan ook goed dat mannen als gij eindelijk eens een boekje komen opendoen zonder het risico te lopen door de PS afgeblaft en weggejaagd te worden.

Als jong parlementslid kwamt gij onver-wacht aan het hoofd van de commissie-

Dutroux te staan. Gij wilde de zaak tot op het bot uitspitten en vol enthousiasme gingt gij aan de slag. Al gauw bleek dat afgunst vanuit uw eigen partij voor uw blitzsucces niet goed werd verteerd. Patrick Dewael, de bloedbroeder van Verhofstadt, gunde u het zonlicht niet in die commissie waarvan hij overigens zelf lid was, en liet u vaak aan uw lot over. Maar ook de PS, toen mee aangevoerd door politieke tirannen als Claude Eerdekens, zorgde ervoor dat uw plannen om bijvoorbeeld de politie nog grondiger te hervormen dan uiteindelijk is gebeurd, te dwarsbomen. Zij wilden met hun burgemeesters baas blijven over de lokale politie en dus hun baronieën. En zo geschiedde…

Als er een onderzoekscommissie van start zal gaan over het onderzoek naar de rol en de verantwoordelijkheid van Justitie en Bin-nenlandse Zaken - net als in de commissie-Dutroux -, dan valt het te hopen dat de verantwoordelijken binnen de PS op het matje geroepen worden. Uit uw verklaringen blijkt immers dat de verantwoordelijkheid voor één en ander een eindje teruggaat in het verleden en wel tot bij hen. Zou dat één van de redenen zijn dat zij dezer dagen er maar heel stilletjes bijzitten en wij geen gekrijs horen van Laurette Onkelinx? En verklaart dat waarom Moureaux zich in alle bochten wringt telkens hij aangesproken wordt over zijn Molenbeek, waar hij heeft laten betijen, zijn nieuw kiesvee politiek correct koesterend uit puur eigenbelang en rauwe macht?

Blij dus nog eens van je te horen, Marc. Hou u zeker niet in om te zeggen wat moet gezegd worden. Zo zult gij alsnog kunnen genieten van wat gerechtigheid, die gij meer dan anderen verdient.

*

UIT LIJDING – MORAAL v/h VERHAAL

*

Deze man zou dus ook ‘Brand! Brand!’ geroepen hebben, vele jaren later dan het Vlaams Blok/Belang dat hiervoor al die tijd bijna hetzelfde lot heeft moeten ondergaan als de Grootvader van P. Dewael onder de Nationaal Socialisten, wereldwijd verkeerdelijk als Nazi’s afgekort.

Ik zou zeggen: aangename kennismaking, Mr Verwilghen, pakt er nog ene, maar dan op elk z’n eigen kosten, hé.

Maar met permissie gezegd en gezwegen: iemand die onder de Coburger tricolore pleit voor recht en rechtvaardigheid, die discuteert net als de Kerkvaders in vroeger tijden, over het geslacht der engelen. Waren dat nu meisjes of jongetjes?

Recht en Rechtvaardigheid zijn twee begrippen, die in Coburgia passen als een tang op een varken. Ach, wat zeg ik nu? Een tang op een varken, in een semi-Islamitische Staat, druk onderweg naar de totale ‘Onderwerping’: zou dat niet eerder een tang op een kemel (kameel) moeten zijn? 

Coburgia, het land waar de kemels dansen!

En, het moet gezegd, waar in amper 5 seconden de uit WalloBrux overgewaaide blokkades door boze Francofone truckers, in het niets zijn opgelost.

Ik denk dat Het Vlaams Belang samen met de Heer Verwilghen over dergelijke kordate aanpak opgetogen zijn. Nu nog op dezelfde manier de Wetstraat aanpakken, jongens, en we zijn er!

*

*

*