3286

*

3286  - COBURGIA  IS Al JAREN EEN SPROOKJESLAND VOOR SLUIPMOORDENAARS-ERVARINGSDEDKUNDIGEN MET ERVARING IN HET BUITENLAND

*

Lopen maar, zover je land ziet.

*

INLEIDING / GROTE SPRONG VOORWAARTS

*

Uiteraard vernemen we niets in de Reguliere Leugen Pers, de ontelbaar vele andere ‘Staatsbladen’ als er dag- en weekbladen zijn, over ‘ziektekosten’ die terug betaalbaar zijn over Bol-Limmers die zich in de stiel van het vermoorden van medemensen zijn gaan bekwamen in landen waar de Bom-Lammers onder elkaar vechten om de macht. Dat wij met die landen niet eens in oorlog zijn, omdat het Gezag daar in de juiste handen is, doet even niets ter zake. Linkx wil daar verandering in brengen. Tot het Vlaams Belang er zich mee bemoeit om ook die binnenlandse modderige molenbeek te zuiveren en her aan te leggen.

Of dat enige aarde aan de dijk zal brengen, buiten tandengeknars , hoon en wat geschreeuw? Net zoals er bij het metro-personeel in Bruxellabad vooruitgeschoven vijandelijke spionnen bij het dagelijks werk aanwezig zijn, zal het antwoord blijven dat deze niet-wettelijke kwalificatie (‘geradicaliseerd’) irrelevant is op een strafblad. En dat de Politie, die ervan op de hoogte is (wegens geseind of zo) gebonden is door het… beroepsgeheim.

Ja Ja, in ’t Fransoos heeft men daar een echt spreekwoord voor, namelijk ‘les excuses sont faites pour s’en servir’. Een hele wasmand vol, ze liggen er voor ’t grijpen.

Neen, AUB, er moet geen zand meer zijn. Zand hoort thuis in de Sahara, samen met alle bijhorende woestijnbewoners van daar, uren in het rond.

Zo worden de krantenberichten ook duidelijker. Bom-Limmers mogen betogen in Antwerpen. Mensen die die valse pretentie niet lusten, en dat dus niet willen, krijgen klop.

Maar wat wilt U? Ook roken kan de gezondheid schaden! En ook dàt wordt niet verboden.

*

*

MIDDENSTUK / VENSTER OP DE WERELD

*

Ziekteverzekering draait op voor gewonde jihadi's

*

Barbara Pas: "Onze sociale zekerheid mag geen dienst doen als hospitalisatieverzekering van IS"

Teruggekeerde jihadisten die gewond raakten in Syrië of Irak worden niet alleen verzorgd in onze ziekenhuizen, hun kosten worden ook vergoed door de ziekteverzekering. Dat staat zwart op wit in een schriftelijk antwoord dat Vlaams Belang-kamerlid Barbara Pas ontving van minister van sociale zaken Willy Borsus.

Begin februari pakte de Franstalige krant La Capitale (6/2/2016) uit met een merkwaardig verhaal. Na een sterk staaltje van onderzoeksjournalistiek in het Brusselse, achterhaalde een journalist van de krant dat minstens vier gewonde jihadisten na hun terugkeer werden verzorgd in onze ziekenhuizen en dat de kosten werden verhaald op de sociale zekerheid. Gevraagd naar het waarheidsgehalte van dit artikel kwam het Vlaams Belang-kamerlid nu te weten dat de ziekteverzekering inderdaad de hospitalisatiekosten van teruggekeerde jihadi’s vergoedt.

“Het feit dat geneeskundige verstrekkingen voortvloeien uit een letsel opgelopen in een land dat gewikkeld is in een gewapend conflict, is in het kader van de verplichte ziekteverzekering irrelevant en heeft niet tot gevolg dat geneeskundige verstrekkingen niet voor terugbetaling in aanmerking zouden komen”, aldus minister Borsus in zijn antwoord. Volgens Pas is er dan ook dringend nood aan strengere regels. “Teruggekeerde jihadisten die de gewapende strijd tegen ons aangaan, worden door ons nog eens verzorgd én vergoed. Perverser kan het niet.”

Opmerkelijk: gevraagd naar het exacte aantal teruggekeerde jihadisten die in onze ziekenhuizen werden verzorgd, blijft de minister het antwoord schuldig. “Het RIZIV kent de identiteit van de strijders die naar Syrië vertrekken niet en kan hen bijgevolg niet identificeren onder de sociaal verzekerden”, klinkt het bij minister Borsus. 

Pas heeft het dan ook over verregaande mistoestanden. “Niet alleen worden deze mensen verzorgd en vergoed, men weet schijnbaar zelf niet dat men het doet en bij wie men het doet. Het Belgisch surrealisme heeft opnieuw een nieuw niveau bereikt.”

Volgens het Vlaams Belang-kamerlid moeten de databanken van Syriëstrijders worden opengesteld voor het RIZIV opdat men de uitbetaling kan voorkomen. Pas pleit dan ook voor een wettelijk kader waarbij Syriëstrijders niet langer aanspraak kunnen maken op de terugbetaling van geneeskundige ingegrepen die het gevolg zijn van hun jihadistische strijd.  "Wie zich schuldig heeft gemaakt aan de meest gruwelijke oorlogsdaden en tezelfdertijd steun heeft verleend aan een organisatie die onze samenleving verwerpt en ze zelfs actief belaagt, verdient niet de minste steun. Het gaat trouwens niet alleen om de tijdelijke ziekenhuisverzorging maar tevens om een - vaak levenslange - invaliditeitsuitkering", aldus Barbara Pas. "Onze sociale zekerheid mag geen dienst doen als hospitalisatieverzekering van IS", besluit het Vlaams Belangparlementslid.

Bijlage: antwoord van minister Borsus

Klaas Slootmans

Persverantwoordelijke Vlaams Belang

  Klik hier voor de bijlage. [

*

UIT LIJDING – MORAAL v/h VERHAAL

*

Voor Het Vlaams Belang is Barbara een van de vele schitterende sieraden. Ze is een Grote Dame, zonder vaar noch vrees die zelfs tegen de ferventste groene of rode passionara stand houdt. ’n Debat met Onkelinx zit er jammer genoeg niet in want die is voor de ene helft eentalig Algerijns, en de andere is van ‘ne comprends pas le Flamand’ De vader van Gaston, son Père, was nen authentieke Inwoner van de Kempische Gemeente Jeuk waar men parbleu zelfs geen woordje Frans verstaat, zodanig simpel zijn die mensen daar. Duits daarentegen, de taal van de Bezetter, was de huistaal aan tafel en in het geitenhok bij haar grootvader.

Ja, mensen, Cruella-la-Grande is de kleindochter van een Duitse (kleine) oorlogsmisdadiger uit de Kempen. Iets dat, sedert dat nieuws aan de grote klok werd gehangen, waarschijnlijk haar haat jegens de Vlamingen dagelijks sterkt.

Het gezwollen hoofd van deze Cruella breekt in losse onderdelen telkens er een BDWër aan het woord komt. En BDWërs zijn dan nog Vlamingen van de lauwste soort.

Een Vlaamse Leeuw(in) zou die Brusselse Furie samen met alle Burgemeesters van Bruxellabad van direct levend willen villen. Met dat soort minderwaardige burgers wil ze niet eens spreken, zelfs niet in een van haar drie moedertalen, le Français des Parisiennes du Moulin Rouge (voor het chiek volk), of le Français des Putains (voor huiselijk gebruik) en, last but not least, le Français de la Rue (waar ze best in is).

Ik had haar gezicht willen zien, toen ze bovenstaand antwoord kon lezen in de Parlementaire Annalen. ‘Mille tonnerres de Brest’, moet ze gedacht hebben in haar beste straat-Frans ‘cette garce dévoile nos sécrets les plus cachés pour recuperer des voix’. Waarna ze in een hoekske gedoken is, om daar onder grote druk een grote plas venijn te stroelen over de trappen van het Parlement.

Want ze weet, dat haar Partij binnenkort langs die trappen voor altijd door de Kiezer naar de uitgang zal gestemd worden.

Goed zo, lieve Barbara. U waart al ‘op het schild geheven’, maar nu steken onze handen dat schild tot op duizeling wekkende hoogte naar omhoog. Daar waar geschreven staat: ‘Wij en zullen niet versagen in der Eeuwigheid niet’.

*

*

*