.
1452 - OVER DE
UITZICHTLOOSHEID VAN DE ISLAM
.
Het
vruchtvlies beschermt ongeboren leven
.
I) INLEIDING
Ik kan verkeerd zijn, maar
me dunkt de islam is als een vruchtvlies die na het ter
wereld komen, niemand nog kwijtraakt. De ongelukkigen die daarmee rondlopen
zien, horen; voelen noch ruiken iets van wat buiten dat vlies in de wereld is.
Ze ervaren alleen wat er aan de binnenkant overheerst.
Wie dat vruchtvlies wil
schenden om ook maar iets van de buitenwereld te kunnen ervaren, loopt met zijn
kop tegen de muur.
Er moet dus net zo lang
tegen die muur door zoveel koppen gelopen worden, tot die muur het begeeft. En
dan is achter die muur geen ‘Arabische lente’ om in te leven, maar de
Beschaving van de Vrijheid. Wij, uit het Christelijk Avondland, noemen die
overkant de innerlijke hoopgevende bevrijding van de ziel.
.
II MIDDEN
Weiger Egypte op te geven
Betekent de escalatie van geweld in Egypte het
definitieve einde van de Arabische Lente? Gezaghebbende commentatoren reageren
verdeeld. Volgens Mona Eltahawy is de revolutie niet dood. Mona Eltahawy is een
Egyptisch-Amerikaanse commentator over kwesties in de Arabische wereld. .
Egypte is groter dan het paradigma van het leger en
de Moslimbroederschap.
Ik ben een koppige optimist. Niet dwaas; koppig.
Onze revolutie in Egypte is springlevend. Ze heeft klappen gekregen en is vaker
voor dood achtergelaten dan je kunt tellen, maar ze blijft springlevend.
Onze revolutie vroeg geen militair bewind en geen
islamistisch Egypte. Ze vroeg brood, vrijheid, sociale rechtvaardigheid en
waardigheid. Ik schrijf dit in Caïro, waar net als in dertien andere provincies
een avondklok is ingesteld, terwijl een nationale noodtoestand is uitgeroepen,
na een dag van bloedvergieten - de bloedigste sinds onze revolutie - een dag
waarop ten minste twintig kerken werden platgebrand.
Onze revolutie is niet dood, ze brengt Egypte weer
tot leven en doet dat pijnlijk en chaotisch. Egypte is als een huis dat meer
dan zestig jaar afgesloten is geweest, met alle deuren, alle vensters dicht. De
revolutie heeft ze allemaal opengeschopt en de stank is niet te harden. Maar
wij houden vol. Mijn bewijs? Egypte is veranderd, voorgoed.
Onze brutale ordediensten, die erop los slaan en
die schieten om te doden, merken keer op keer dat de Egyptenaren weerstand
bieden. Ze kunnen ons niet allemaal doden. Het leger en zijn leider, minister
van Defensie generaal El Sissi, weten dat wij ons hebben verzet tegen de
militaire junta die het land regeerde nadat Hosni Moebarak moest vertrekken.
Onze protesten maakten een einde aan meer dan zes decennia militair bewind. De
gruwelen van woensdag herinneren aan het perverse paradigma dat Egypte zestig
jaar lang werd opgedrongen: ofwel een autoritair militair regime, ofwel een
autoritair bestuur door de Moslimbroederschap. Maar onze revolutie vroeg geen
militair bewind en geen islamistisch Egypte. Ze vroeg brood, vrijheid, sociale
rechtvaardigheid en waardigheid.
De militanten en de betogers die massaal tegen de
militaire junta en daarna tegen de autoritaire Morsi demonstreerden, beginnen
te beseffen dat vrijheid meer is dan de romantische idee van een 'revolutie
zonder leider'. We leren de beperkingen van protesten kennen.
Spreek me niet van aantallen, van meerderheid en
minderheid. Revoluties worden begonnen en in leven gehouden door bevlogen
minderheden. Egypte is groter dan het paradigma van het leger en de
Moslimbroederschap. In deze fase, nu we de stank verdragen en het huis
uitluchten, is er geen enkele politieke groep die niet heeft geleden, geen
beminden heeft verloren, niet met geweld is aangepakt. Wijze mensen in Egypte,
mensen die het hoofd koel houden, moeten ons daaraan herinneren. Zij moeten de
massamoorden en het afbranden van kerken overstijgen en zeggen: 'genoeg'.
Onze revolutie is vaak dood verklaard. De
massamoorden, de protesten en de brutaliteit van de ordediensten doen veel
mensen zeggen dat wij gedoemd zijn om eeuwig in een tirannie te leven en dat
wij eigenlijk niet vrij kunnen zijn.
Ik weiger Egypte op te geven
III
SLOT
Onze
media hebben niet eens de durf om de zaken in Egypte objectief te beschrijven.
Hun voorkeur voorde moslimsbroederschap ligt er vingerdik op. Een mens zou zich
beginnen afvragen waarom? De NOS (Nl) is op dat punt heel anders, en durft zijn
correspondent ter plaatse laten zeggen, dat de politie die kampen van de harde
moslimkernen heeft opgeruimd, omdat die bekend stonden als ‘haarden van
terreur’.
Volgens
mij is de zon achter de (spijts alles
dreigende islam-)wolken van die ‘Arabische Lente’ gewoon de vrije Westerse Beschaving die via
het Internet kan worden binnen gehaald. Maar of die Beschaving kan, voor een
samenleving die gevangen zit in de cocon van de islam (het vruchtvlies)? Dat is
een experiment die nog eeuwen kan duren en gepaard gaat met generatie na
generatie die zal moeten overleven mits “zweet, bloed en tranen’.
*
Halt!
Nu zie ik U denken ‘Is de Westerse Beschaving’ dan dermate superieur? Dat zou
ik zo niet durven zeggen. Ze is alleen eeuwen en eeuwen voorop op de islam.
Geschreven door AABEE via
Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten