woensdag 31 juli 2013

1612 - VOETBAL KIJKEN IS EEN MENSENRECHT OOK VOOR KIPPEN KONIJNEN


Maandag 29 juli

Zon 6u05-21u32

H Martha, patrones van het huispersoneel

.

1612 - VOETBAL KIJKEN IS EEN MENSENRECHT OOK VOOR KIPPEN KONIJNEN.

.

Vlag van de Vrije Herenigde Nederlanden na 2014

 

De Hollandse zuinigheid, gestoeld

Op Vlaamse leest ontworpen om te duren…..

.

Enne, wat diene simpele daar vertelt in Copacabana voor maar liefst 3.000.000 van zijn aanhangers, dat de boodschap van Die op z’n Kruis belangrijker is dan het Wereldkampioenschap voetbal in Brazilië, voor zoiets verdient die man de doodstraf.
Gelukkig dat er de Europese Unie is, die de mensenrechten van het voetbal een hogere prioriteit geeft dan de zorg voor werk en welzijn. Jammer alleen dat de velokoers en de sportcompetitie in het algemeen voorlopig van dezelfde bescherming niet mogen genieten. Misschien dat de strijd tegen de opwarming van de aarde momenteel hen meer zorgen baart. Of is het lobby-ën om de zomer-festivals eveneens als mensenrecht te classificeren, nog niet ver genoeg ge-avanceerd? Ik hoor dat er in Nederland al 2.500 per jaar zijn en dat is toch kassa, kassa, kassa…..
*
Ergens las ik ook, dat het bij het mislopen van de Europese Unie, geen 5 voor 12 is, maar kwart voor een. Om die Pipo’s nu eindelijk (na 25/5/2014) naar huis te sturen (of erger!) eerst iedereen uit verlof zien terugkomen, dan de maand van ‘de Blijde Intredes’ ondergaan, de ‘winterfeesten’ overleven (en voor de Gelovigen de Kerstdagen overleven), en tegen dan is Di Jeanetto ver uitgezongen, en kan het aftellen beginnen naar het einde van België.
Na de verkiezingen kan dan een en ander op poten worden gezet. Tot het zo ver is, zullen we ‘centuur’ moeten doen met onze vrijheids-gedachte. Misschien dat de jonge Vlamingen, ondertussen al lang terug van de Wereldjongerendagen, ondertussen een soort ‘Kruistocht’ hebben op gang getrokken, die het allemaal veel gemakkelijker zou maken. Vlaanderen verlaat de doelloze tocht door de woestijn van de onverschilligheid, en valt terug op wat de Vlaamse Beweging in het verleden groot heeft gemaakt.
Afspraak op de IJzerweide, waarschijnlijk nog in Steenstraete bij het graf van de Gebroeders Van Raemdonck, maar liefst, na het sluiten van de Godsvrede, terug in de schaduw van het IJzerkruis in Kaaskerke.
De Paus zal er wel niet zijn, maar wèl Zijn boodschap voor een assertiever Christendom.. Aan zij die oren hebben om te horen, dat ze horen! Als de Jeugd het voorbeeld geeft, wat blijven wij, Senioren, dan aan de zijlijn staan?

.

Ter zake :

Bizarre mensenrechten

Geplaatst door Esther op 27 juli, 2013 - 20:30

Lang leve het Europese Hof voor de Plichten van de Mens.

*

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft vorige week een opmerkelijke uitspraak gedaan, waar ieder weldenkend mens levensgrote vraagtekens bij zal zetten. Omdat grote voetbaltoernooien zoals het WK en het EK behoren tot de culturele identiteit van de Europese landen, moeten voetballiefhebbers deze toernooien zonder beperkingen kunnen bekijken. Wij, Europese burgers, hebben recht op voetbal, en daarom moet de publieke omroep in België en in Groot-Brittanië de wedstrijden blijven uitzenden, tot grote treurnis van degenen die beseffen dat ook voetbal valt onder entertainment, en dat het verbod voor de UEFA en de FIFA de uitzendrechten te verkopen aan wie ze willen een flinke inbraak is op de vrije markt in vermaak. Wanneer mensen echt zoveel behoefte aan voetbal hebben, kunnen ze daar toch voor betalen? Waarom zou het EHRM beter weten dan de burgers zelf dat ze absoluut voetbal nodig hebben om een schrijnende inbreuk op de mensenrechten te voorkomen?

De situatie is met enig eufemisme nogal treurig te noemen. Wij moreel verheven Europeanen hebben een mensenrechtenhof in het leven geroepen dat het voor elkaar krijgt om voetbal tot mensenrecht te verheffen. Nu ben ik zelf niet zo'n fan van voetbal, maar ik weet zeker dat ook de meest verstokte voetbalkijker na een periode van afkicken prima een gelukkig leven zal kunnen leiden zonder een druppel voetbal. Waar hebben we het over? Voetbal is toch geen mensenrecht? Zoals Peter Riezebos gisteren in Elsevier stelde

 

Maar deze ontwikkeling heeft nog een consequentie: het leidt tot de verwatering van de klassieke grondrechten. De overige zaken zijn afleiding, zij nemen tijd in beslag die niet meer kan worden besteed aan werkelijke schendingen van mensenrechten.

 

De proportionaliteit is zoek wanneer de aanwezigheid van kruisbeelden in een klaslokaal ook een schending van een mensenrecht is, wat maakt het opsluiten van journalisten zonder enige vorm van proces dan zo vreselijk?

 

De vergaande bemoeienis van het EHRM met uiteenlopende zaken neemt steeds groteskere proporties aan. De rechters bemoeien zich overal tegenaan, of het nu gaat om kruisbeelden in een klaslokaal, het nieuwste bizarre mensenrecht voetbal, of het verbod op het uitleveren van de beruchte islamistische terrorist Qatada aan Jordanië waardoor juridische kosten voor het volk van Groot-Brittannië inmiddels zijn opgelopen tot ruim anderhalf miljoen pond.

Maar zelfs bij begrijpelijke uitspraken die ook echt raken aan de klassieke mensenrechten, zoals de uitspraak over het weren van de kieslijst van vrouwen binnen de SGP, is het verstandig de vraag te stellen of dit systeem wel echt is wat we met zijn allen willen. Tegenover ieder recht staat immers een plicht. Hoe meer rechten en rechters er zijn die zaken verbieden of gebieden op basis van een lange lijst van 'mensenrechten'.

 

Het sluiten van mensenrechtenverdragen ter waarborg van passieve mensenrechten, zoals het beschermen van de vrijheid van meningsuiting door censuur door de staat te verbieden, kan verstandig zijn. Het is belangrijk, ook binnen een democratie, om paal en perk te stellen aan de macht van de staat. We willen bijvoorbeeld niet dat de vrije pers wordt gecensureerd, of dat politieke tegenstanders van de heersende partijen achter slot en grendel terecht komen vanwege hun opvattingen. We willen niet dat de overheid sharia-wetten invoert waarbij de vrouw een gevangene wordt van haar hoofddoek en huis. De overheid mag niet al te machtig worden.

 

Wanneer we echter allerlei actieve mensenrechten in internationale verdragen gaan vastleggen, worden niet alleen rechten gewaarborgd, maar ook plichten. Het resultaat is bekend: lang leve het Europese Hof voor de Plichten van de Mens, lang leve de plicht voor de belastingbetaler om grote hoeveelheden geld op te brengen voor zaken als het faciliteren van het recht op voetbal voor iedereen.

 

De oplossing is even eenvoudig als voor de hand liggend. Actieve mensenrechten zouden niet in verdragen vastgelegd moeten worden. Waarom zou een rechtbank ergens in Straatsburg beter voor een Europees land kunnen beslissen hoe zaken als de inrichting van politieke partijen of het uitzenden van programma's op de publieke omroep geregeld worden binnen de nationale politiek structuren en de nationale gebruiken? Zijn de rechters in Straatsburg moreel verheven boven de bevolkingen van de landen die aan het hof zijn verbonden? Het zijn toch ook gewoon mensen?

 

De dramatische gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog zijn inmiddels vrijwel vergeten, en niet langer is het angst of een al dan niet terecht schuldgevoel over hoe democratie in Europa uit de hand kon lopen dat ons morele kompas stuurt. De opvattingen die steun bieden aan dit soort uitspraken van het EHRM worden tegenwoordig gestuurd door de alom vertegenwoordigde misvatting dat wij in Europa nu eenmaal beter zijn dan de rest van de wereld. We hebben geen EHRM omdat we het nodig hebben - er zijn immers voldoende andere verdragen zoals BUPO en IVBPR - maar we hebben een EHRM om onszelf op de borst te kunnen kloppen. We kunnen best zonder, en het huidige fiasco over het recht op voetbal is meer dan voldoende aanleiding voor onze politici om dat eindelijk hardop te zeggen en er echt werk van te maken.

.

 

Tja, over die Europese Unie is het laatste woord nog niet gezegd. Altijd leerzaam om te weten wat er vroeger is gebeurd. In 1789 werd, met de Franse Revolutie de bestaande wereldorde omver geworpen. Maar tot hiertoe is er qua het leiden van de volkeren, niets beters in de plaats gekomen, tenzij bal-bla-bla, boem-boem en veel wapengekletter. Napoleon, de Corsicaan, heeft het geprobeerd; net als Stalin in Rusland en Hitler in Duitsland. Langsheen de Westkust van Frankrijk zijn de versterkingen voor ‘Festung Europa’ alleen nog daar als toeristische bezienswaardigheden. De verovering van de ruimte, ooit begonnen dank zij  de speeltjes van Werner von Braun, ligt wereldwijf stil bij gebrek aan de nodige fondsen. Amerika is al ontdekt, en andere continenten zijn er niet. Dus moeten we doen als iedere goede detective, die vaststelt dat hij vast zit : hij moet terugkeren naar het begin van zijn onderzoek, om zo te vinden wat hij eerst heeft gemist.
Hebben we honderden keren weten zeggen door Witse.
*
Wij, Vlamingen, zijn sedert die o zo Katholieke Philipps II van Spanje, (zij het onder dwang van de wapens), een verkeerd spoor aan het volgen, los gescheurd van het ‘Protestantse’ Noorden. Sedertdien zijn ons volk en ons grondgebied de speelbal geworden van de Grote Mogendheden : Oostenrijk, Spanje, Frankrijk. Tot, na Waterloo (1812) Engeland als overwinnaar, oordeelde dat Europa een buffer nodig had, om het ziekelijk Franse imperialisme in te perken. Zo kwam de Unie tot stand met Willem van Oranje en werden de Nederlanden weer één, buiten een stuk van Vlaanderen dat sederr 1713  Frans Vlaanderen wordt genoemd. Omdat dat rijke gebied in de Spaanse Sucessie-oorlog als oorlogsbuit aan Louis Quatorze als zwijggeld werd toegeworpen. Daar kregen de Vlamingen, die niet eens betrokken partij in het geding waren geweest te horen :
Nous traiterons sur vous, chez vous mais sans vous”
*
Het mooie liedje duurde slechts van 1814 tot 1830 voor de Herenigde 17 Provinciën. Hollands ‘Gouden Eeuw’ was toen al voorbij, en ‘Parijs’ bleef maar stoken om die rijke Vlaamse gouwen terug in te palmen. Met list en bedrog werden ‘de Hollanders’ verjaagd, en de onzalige Brabantse Omwenteling was geboren.
Sedertdien leven de Vlamingen als wingewest van de Franstaligen. Tessenderlo Chemie, onlangs uit armoe voor 182 miljoen Euro verkocht door de Franse Staat aan Picanol Weefgetouwen – Ieper- is daar een klein voorbeeldje van.
Maar sedert kort, en zeker in de zomer van 2013, zijn er 3 (drie) factoren die een historische kans bieden om eindelijk orde op zaken te stellen.
1) De zwaar slagzij makende ‘Belgica’ heeft met Koning Kukuleku  sedert kort een kapitein als in een frivole framboos-operette, met alleen maar rugridders en Eerste Ministers als actoren.
2) Vlaanderen kleurt meer en meer geel, dat zegt de Internationale Pers, en dat zeggen zelfs onze vijanden.
3) La France is financieel, dank zij het socialisme en vooral met deze President Hollande, die inzake populariteit aan de grond zit, zo goed als stuurloos, terwijl in de coulissen, dank zij het Vlaams Belang, Marine Le Pen onze virtuele bondgenoot zal zijn. Die kan misschien teruggeven wat Louis XIV in 1713 heeft gestolen : de Vlaamse Bergen, tot aan de Zomme.
Neem daarbij de algemene dégôut van de brede massa over wat de Tsjeven van de Europese Unie hebben gemaakt, en het plaatje is rond.
O Ja, en over de 2 Vlaamse ‘chefs’ gesproken : zij moeten toch ook weten, dat in 1302 Jan Breydel en Pieter De Coninck toen 100% hebben samengewerkt? Kunnen zij zich altijd van overtuigen, door een kort bezoekje aan de Grote Markt van Brugge….
De helden van 1302 blijven in Brugge gestandbeeld, maar waarom zouden de twee helden van 2014, na de overwinning, niet in Antwerpen mogen gestandbeeld worden?

 (drie) Geschreven door AABEE via Digitalia





 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten