***
Vrijdag 3 mei
Zon 6u13-21u07
HH Apostelen Filip en Jacob de Mindere
Als het op Sint-Philippus regent dan
is de oogst gezegend
.
MARGARET THATCHER
‘The
problem with socialism is that eventually you run out of other people’s money’.
® ‘tSCHELDT
.
1365 - DIE ENE SLIMME
SOCIALIST IS EINDELIJK GEVONDEN
°°°
Les
over het Productie-Proces
Dat
nog delicater is dan morgennevel in de bergen
°°°
Bij De Morgen is met als
bij de kopstukken van de Rode Internationale, het Noorden kwijt. Is den Boas nu
ne smeerlap, of juist niet? Niet te verwonderen : de man die hieronder aan het
woord komt, is een gewezen collega van mij, die het klappen van de zweep kent. Hij
weet waar Abraham de mosterd haalt. Economen zijn geboren met die wetenschap
als merkteken op hun ziel. Wat meer is : hij handelt ernaar. Voor een deel
toch.
Want, sedert de tijd van
Jezus Christus, zo’n kleine 2.000 jaar geleden,
weten we allemaal, dat ‘het geloof
zonder de werken dood is’. Waarmee ik maar wil zeggen dat de man nalaat het
enige mogelijk besluit op papier te zetten. Daarom oe ik het in zijn plaats.
Zie verder. Ik geef toe : als schrijver ‘om den brode’ valt dat voor hem niet
gemakkelijk!
Wacht! Als econoom zal ik,
om dat uit te leggen, beginnen bij het begin, en zeggen dat elke economie waar
ook ter wereld begint bij het einde van de cyclus, en niet bij het begin. Een
economie draait niet omwille van ‘de jobs’ waar de syndicaten zo om schreeuwen,
maar omwille dat het product (ijzer, bloem, techniek) niet alleen graag gegeerd
is, maar bovendien goed in de markt ligt, en, nog belangrijker, gunstiger
onthaald wordt dan de concurrentie. Voldoet men niet aan deze wetmatigheid, dan
geldt de Wet van de Jungle want die ligt continu op de loer onderweg.
Elk ‘product’ bestaat uit
een veranderlijk aantal componenten, de ne al belangrijker dan de andere. 1°
kennis 2° basisgrondstoffen en hun beschikbaarheid 3° bewerkingskosten ttz
man-machine-uren 4° kosten om het eindproduct aan de man te brengen 5° administratie
van het geheel + vanzelfsprekend de billijke verloning voor de risico-dragers.
Komt de hebzucht tussen op
een van deze niveaus, dan is de cyclus verstoord en begint op ieder ogenblik de
Wet van de Jungle.
Hallo
Ford Genk? Hallo Arcelor Mitall! Hallo warme bakker in de
straat! Hallo kippenboer!
O Ja. Even vergat ik bij
deze opsomming de rol van de Overheid. Dat voor geval U de mening mocht
toegedaan zijn, dat daar ergens een ondersteunende rol voor haar zou weggelegd
zij, met subsidies en zo. Of met over-reglementering ivm met de arbeidskost….
Om nog maar te zwijgen van ‘protetie-maatregemen’…. Allemaal ingrepen van
massa-manipulatie!
Het is inderdaad zo, dat
de ‘verzorgingsstaat’ handenvol meestal weggesmeten geld kost, die door de
Belastingen moet opgebracht worden. Hoe dat bij ons is verlopen, leest U af
in de ‘Taks Liberation Day’, nu
al 8 Augustus. Het is niet moeilijk raden, dat deze dimentie, de belastingen,
het spel der samenstellende elementen van de productie, grondig verstoort.
Voelt U mij komen? De natuur zorgt voor zichzelf, en dat willen bepaalde
‘filosofen’ in dat proces o zo moeilijk begrijpen. ’n Theorietje hier, een
theorietje daar uittesten : dat komt toch zeer geleerd over. Of het helpt? Om
er over te parlasanten, ja hoor!
Maar deze blog is geen
Klaagmuur. Net als Meneer Doktoor die Uw buik heeft onderzocht de medicatie
voorschrijft, volgt nu :
De remedie
:
maak de ‘ontduiking’ quasi
‘on-nodig’ door de Belastingen te verlagen.
*
Ik leg uit : aan een
tarief van +60% is frauderen zeer lucratief, maar altijd met het risico van
betrapping + het probleem dat de buit clandestien blijft ad vitam eternam.. Met een tarief van 20% loont het de moeite niet
meer te frauderen + men kan in volle glorie officieel genieten van de buit.
Resultaat: het geld rolt + al rollend groeit het aan…..want geld is de zuurstof
van de economie…..
*
Simplistisch, zegt U?
Inderdaad. Maar het leven zelf IS simplistisch. Waarom alles moeilijk maken,
als het makkelijk ook kan? Maar dan
zijn de syndicaten niet meer vandoen,
noch die kaste van het profitariaat dat nu leeft als grote meneren op kap van
de kleine man.
*
Dat zijn zo een beetje
mijn gedachten, als ‘Spielerei’ rond de 100ste verjaardag van de
Vooruit in Gent. Toen, 100 jaar gelden, waren er diverse gebreken in het
productie-proces en waren de Vakbonden een gave Gods. Maar ze zijn ipv de
remedie, nu het probleem geworden.
°°°
Ter zake :
Wat de 1 meiboodschap had
moeten zijn
® DM : de socialistische
boodschap biedt geen oplossing voor de problemen van fraude en loonkosten. Dat
vindt Michel Maus, fiscaal expert aan de Vrije Universiteit Brussel, advocaat
en auteur van 'Iedereen doet het! Belastingontduiking in België'.
*
Het jaarlijks weerkerende
Feest van de Arbeid is traditioneel de dag van de uitspraken van de gebalde
vuisten. Ook dit jaar is dat niet anders. Op zijn 1 mei-toespraak stelde
sp.a-voorzitter Bruno Tobback dat iedere euro die staatssecretaris John Crombez
recupereert uit de fraudebestrijding of uit belastingparadijzen moet dienen om
de lasten op arbeid te verlagen. Dat moet het ondubbelzinnig engagement worden
van de sp.a, dixit Tobback. Ook ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw verkondigde een
gelijkaardige boodschap. Hij stelde dat 150.000 jobs kunnen worden gecreëerd
door 13 miljard euro te recupereren uit de strijd tegen de fraude.
Het standpunt van de
socialistische beweging is begrijpelijk. Het beleid van staatssecretaris
Crombez werpt zijn budgettaire vruchten af en dit budgettaire succes moet
dienen om de lasten op arbeid te verlagen. In de eerste plaats wil sp.a hierbij
focussen op sectoren waar de productiviteit en toegevoegde waarde laag liggen
en op sectoren die met zware internationale concurrentie kampen, zoals de
horeca, de bouw en de transportsector.
Op het eerste gezicht lijkt
dit een zeer nobele doelstelling te zijn, maar het valt te betwijfelen of dit
echt dé oplossing vormt voor het fraudeprobleem en de loonkostenproblematiek.
Het socialistische standpunt lijkt immers uit te gaan van de stelling dat de
fiscale fraude verantwoordelijk is voor de absurde fiscale loonkosten in ons
land, en dat de opbrengst van de fraude kan worden gebruikt om die loonkosten
te milderen. De vraag is of dit uitgangspunt correct is. Is de hoge en
ongelijke belastingdruk in ons land het gevolg van de fiscale fraude, of is de
fiscale fraude het gevolg van de hoge en ongelijke belastingdruk? Dit is
natuurlijk een kip-en-eiverhaal, maar wel cruciaal in de zoektocht naar een substantiële
oplossing voor ons fraudeprobleem.
Hoe relevant en noodzakelijk
de fraudemaatregelen van staatssecretaris Crombez ook mogen zijn, het blijven
maatregelen van symptoombestrijding en zijn geen curatieve ingrepen. De
primaire vraag in het fraudeverhaal is dan ook niet zozeer hoe de overheid de
fraude optimaal kan bestrijden, maar wel hoe de overheid de oorzaken van de
fraude kan wegnemen. Uitsluitend strenge fraudemaatregelen nemen zullen het
probleem niet uitroeien, maar integendeel enkel voor een nog grotere
vertrouwensbreuk zorgen tussen burger en overheid. Als men de fraude echt
efficiënt wil aanpakken, dan moet men afstappen van de pure symptoombestrijding
en primordiaal focussen op de oorzaken.
Deze waaromvraag is werkelijk
fundamenteel voor de probleemoplossing van de fraude en die boodschap lijkt
blijkbaar niet echt door te dringen. Nochtans zijn er redenen waarom de Belgen
zo allergisch reageren tegen belastingen en zo'n hoog fraudelibido hebben.
Iedereen beseft dat belastingen noodzakelijk zijn voor het in stand houden van
de verzorgingsstaat en toch gaat onze maatschappij gebukt onder een totaal
gebrek aan fiscale burgerzin. De oorzaak van dit fenomeen ligt duidelijk in het
gebrek aan vertrouwen in de overheid en die is daar zelf verantwoordelijk voor.
Zelfs Niccolo Machiavelli zag
reeds in de 16de eeuw in dat de legitimiteit van de overheid in belangrijke
mate wordt bepaald door de manier waarop zij met belastingen omgaat. Een
zorgvuldig en verantwoord belastingsysteem leidt onmiskenbaar tot een
vertrouwen in de regering, en omgekeerd zorgt een onzorgvuldig en onverantwoord
belastingsysteem even onmiskenbaar voor een maatschappelijke vertrouwensbreuk.
Ook de 18de-eeuwse filosoof Adam Smith zag dat in en stelde dat een
rechtvaardig belastingsysteem een maatschappelijke aanvaarding waarborgt. Een
onrechtvaardig systeem daarentegen leidt tot een verwerping van het gezag van
de overheid en zorgt ervoor dat de burgers de in hun ogen onrechtvaardige
belastingregels zullen overtreden zodra zij dit kunnen. Tiens, tiens...
Ongelijke belastingdruk
Als de burgers in ons land zo
massaal de nationale sport bedrijven, dan is dit een teken aan de wand, met
name dat het Belgische belastingsysteem is verworden tot een gedrocht dat geen
vertrouwen meer verdient. Dit is overigens terecht. Een overheid die een
systeem heeft gecreëerd met een absurde ongelijke verdeling van de
belastingdruk verdient geen maatschappelijk vertrouwen. Zelfs onze captains of
industry, zoals Marc Coucke en Roland Duchâtelet, worden ongemakkelijk van deze
vaststelling en stellen zich de vraag waarom de overheid dit systeem in stand
houdt.
Ons land heeft dan ook nood
aan een fiscale revolutie en verdient een rechtvaardig belastingsysteem zodat
elke burger en elke onderneming, rijk of arm, groot of klein, op een redelijke
wijze bijdragen aan de financiering van onze verzorgingsstaat. Allen zo kan het
vertrouwen worden hersteld. Dat hiervoor de fiscale privileges van de
lobbyfiscaliteit zullen moeten sneuvelen is duidelijk. Eerder dan te zwaaien
met de scalp van de fiscale fraude, had dit de 1 meiboodschap moeten zijn.
°°°
Collega
Maus mag dus niet in zijn schelp kruipen, na bewezen te hebben dat 2+2 geen 5 is, en nog minder 3. Hij, samen met
mensen van Goede Wil, moet met de Linxe ‘pret-makers’, met ’t Cleen Toebacksken
zowel als met Kawouter Beekske op kop, doen lijk met de katjes die in huis
gedaan hebben : ze met de neus in de feiten wringen en aan de deur zetten.
Een
‘job’ zoeken is de ingesteldheid van een stoofdomme meeloper. Zinvol willen
deelnemen aan ergens het bepaald productie-proces van iemands voorkeur : dàt is
de uitdaging van vandaag! Spreek daar maar eens over met een gewezen vlasboer uit
Zuid West Vlaanderen, later tapijt-fabrokant geworden, ook al gewezen, en nu
initiatiefnemer van weer iets anders. Ga eens te rade bij een Lieven Gevaertn
oif bij een Baron Bekaert…. Geef ons land 10 zo’n durvers, en er zijn geen
Vakbonden meer nodig! Zelfs bijna geen ‘Ziekenkassen’ meer, want de werkende
mens is een gezonde mens!
En
‘jobs’ bij creëren die geen aarde aar de dijk brengen, dat is onszelf kietelen
om te lachen! Zoiets kan plezant zijn als men met vacatnie is, Maar daar is het
nu de tijd niet meer voor.
Wordt
er integendeel verder aangemodderd, met altijd maar dezelfde kleur-partijen, dan
valt geheel onze Beschaving als een rijpe appel in de schoot van Mohammed.
Ontwaakt, verworpenen der aarde : er is werk aan de winkel. Proletariërs aller landen verenigt
U. Tegen het Socialisme! Nog ergens iets van een 365 nachten slapen, en we
stemmen met z’n allen het Vlaams Belang naar de top!
°°°
°°°
Geen opmerkingen:
Een reactie posten