.
*
.
*
INLEIDING
Het is goed in ’t eigen
hert te kijken ’s avonds voor het slapengaan. En nog beter is het er op gewezen
te worden, zelfs door niet-kerkelijke slimmerds, dat we allemaal maar kleine
mensjes zijn in die heel grote wereld van ons. Waar van het eerste broederpaar
direct na Adam en Eva, en amper weggejaagd uit de Hof van Eden in het
Tweestromen Gebied van Tigris en Eufraat rond Bagdad, de ene broer de andere
reeds de kop insloeg met een ezelskaakbeen. Toen, in die dagen leefden onze
voorouders nog voor vele eeuwen zonder beperking van jacht en visvangst. Een tijd dus waar naartoe
we stilaan wee zijn gaan leven, bij gebrek aan iets anders.
Hieronder worden U woorden
als zoete balsem geserveerd, zoals Transbalkanië, Centraal Azië, geopolitiek,
enz. U bekijkt de hele grote wereld ineens als een klein stofdeeltje onder Uw
microscoop. Wat tenslotte ook de werkwijze was van Einstein en de
relativiteitstheorie en ja, zelfs van de Geneefse Wetenschappers met hun
‘Deeltjesversneller’. Zelfs Darwin, de Vader van de Evolutieleer zou hierbij
zijn theorie willen herzien.
Onze eigen o zo geroemde
Europese Beschaving verschrompelt tot (met permissie) een vliegenscheet waarin
we zo maar met de neus worden ingeduwd. De ‘Spleetogen’ zijn de werkelijke
Meesters der Aarde. En daar heeft Confucius zelfs niets meer mee te maken.
De Chinezen (en dus niet
den dezen) zijn als kamelen door het oog van de communistische naald gekropen,
en zowel de Russische Beren als de Amerikaanse Koewachters zijn gewoon stierenstront
(bullshit) aan de sandalen van hun lichtvoetige vrouwtjes.
Alleen die Centraal
Aziatische Het is goed in ’t eigen hart te kijken ’s avonds voor het
slapengaan. En nog beter is het er op gewezen te worden, dat we allemaal maar
kleine mensjes zijn in die heel grote wereld van ons. Waar van het eerste
broederpaar direct na Adam en Eva, en amper weggejaagd uit de Hof van Eden in
het Tweestromen Gebied rond Bagdad, de ene broer de andere de kop insloeg. Toen
in die dagen leefden onze voorouders nog voor vele eeuwen van de jacht en de
visvangst.
Hieronder worden U woorden
geserveerd als Transbalkanië, Centraal Azië, geopolitiek, enz. U bekijkt de
hele grote wereld als een klein stofdeeltje onder Uw microscoop.
Onze eigen o zo geroemde
Europese Beschaving verschrompelt tot (met permissie) een vliegenscheet waarin
we zo maar met de neus worden ingeduwd. De ‘Splmeetogen’ zijn de werkelijke
Meesters der Aarde. En daar heeft Confucius zelfs niets meer mee te maken.
De Chinezen zijn als
kamelen door het oog van de communistische naald gekropen, en zowel de
Russische Bereb als de Amerikaanse Koewachters zijn gewoon stierenstront (bullshit)
aan de sandalen van hun lichtvoetige vrouwtjes.
Alleen die Centraal
Aziatische Vlakten, met die onoverzienbare bendes van Moslimmer moordenaars,
Moslimmer dieven en Moslimmer verkrachters, daar weten zij als
Progressievelingen ook geen raad mee.
Ik heb het hier al dikwijls
al lachende geschreven: Islam rules the wifes!
Ik heb het hier al dikwijls
al lachende geschreven: Islam rules the wifes!
*
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia
bij
*
Naar nieuwe belangrijke geopolitieke wijzigingen?
Verhouding Rusland-China-Amerika bepaalt Europese macht
*
Koopt China
haar belang in Rusland?
Midden juni geraakte bekend dat China in het
zuidoosten van Siberië, in de regio Transbaikalië (aan de Chinese grens
gelegen) voor ongeveer 300 miljoen euro zal gaan investeren. Volgens berichten gaat
het om investeringen in een agrarisch gebied van ongeveer 115.000 hectaren
groot. Enkele dagen later merkte de gouverneur van het nog oostelijker gelegen joods
autonoom gebied (met 176.000 inwoners) op dat Chinese ploegen daar
reeds meer dan 80% van de grond bewerken, waarvan 85% met soja beplant is.
China is
bezig aan een stille, maar opmerkelijke opmars in Rusland, zoals het dat in het
verleden deed in Afrika bijvoorbeeld. China zoekt grondstoffen, zoekt
uitbreiding van importproducten. Vooral het Russische Siberië komt steeds vaker
in beeld en de reden hiervoor is natuurlijk vrij duidelijk: de oppervlakte van
Siberië bedraagt ongeveer 13,1 miljoen km2, waarin 40 miljoen inwoners leven.
China is ongeveer een kwart kleiner, maar daar leven 33 keer zoveel mensen.
Sommige
Russische politici – de liberaal-democraten om ze niet te noemen – schreeuwen
al moord en brand en zien een dreigende invasie van Chinezen op zich af komen.
Het zou wel eens kunnen dat hier gewoon een volgende zet op het geopolitieke
wereldschaakbord bezig is tussen de verschillende grote partners, Amerika,
Rusland en China.
Indamming van Rusland als actueel Amerikaans
buitenlands beleid
Voor steeds
meer politieke commentatoren is het duidelijk dat vrede en stabiliteit in
Europa onmogelijk zullen blijken als ze tegen Rusland gericht zullen zijn. Maar
sinds de crisis in Oekraïne kwam dit natuurlijk wel in een ander licht te
staan. Konden sommigen de Russische operatie in de Krim geopolitiek nog
enigszins plaatsen, dan bleek de bewapening (door Poetin) van separatisten in
Oekraïne voor velen een brug te ver! Het beeld dat velen van Rusland hebben –
vooral, maar niet alléén NAVO-voorstanders – werd hierdoor eerder versterkt:
Moskou, zo leek het wel, zou zich niet aan internationale verdragen houden,
breekt het volkerenrecht waar het haar uitkomt, en geeft alleen maar (en niets
meer dan dat) de indruk mensenrechten te respecteren.
Men kan
nochtans ook niet om de vaststelling heen dat Amerika er alles aan doet om de
Koude Oorlog verder te zetten, en dat Rusland door haar ‘boerse’ opstelling
argumenten in grote mate versterkt. Rusland zit in een moeilijke geopolitieke
toestand. Heel wat voormalige Warschaupakt-leden werd intussen een sterke
NAVO-partner. Had Rusland tot voor enkele jaren nog de wereld als geopolitieke
Bühne, dan is die nu ingeperkt tot de periferie rond Rusland. Zelfs het
Russische grondgebied zelf wordt stilaan geopolitiek strijdtoneel…. Enkele
bijzondere problemen houden de Russische bewindvoerders zeer bezig: ten eerste
ziet men het gevaar van latent etnische spanningen, gecombineerd met een
extreme vorm van islamisme in Centraal Azië. Bijzonder veel Russische
staatsburgers vechten nu al mee in de rangen van IS, en die strijders komen
stilaan terug binnen gesijpeld.
Rusland
ziet de Oekraïnecrisis, gekoppeld aan het in 2008 geëscaleerd conflict met
Georgië en de verschillende gekleurde revoluties in en rond de Kaukasus als een
nieuwe ronde in een geopolitiek spel waarin de VS als enige grootmacht er alles
op alles op zetten om Rusland onder de duim te houden. Voor veel Russische
commentatoren houdt de Koude Oorlog gewoonweg verder aan en sloot de NAVO –
onder leiding van de VS natuurlijk – Rusland geleidelijk op in zijn
binnengrenzen. Aan de buitengrenzen houden nieuwe, betrouwbare NAVO-lidstaten
de wacht.
Een derde
problematiek maken ‘de Rusland in het buitenland” uit. In de postsovjet-ruimte
leven – het Baltikum inbegrepen – ongeveer 17 miljoen Russen, waarvoor het
moederland zich verantwoordelijk voelt. Zal Rusland naar militaire middelen
grijpen om hun belangen veilig te stellen? Stelt u even voor dat Rusland de
Amerikaanse Monroe-doctrine zou aanwenden om daar in te grijpen waar de
belangen van “haar” Russische burgers in gevaar of in het gedrang komt?
Naar een einde van de
indammingspolitiek? China als ‘Dritte im Spiel’?
En zo komen
we terug op Amerika. Als er iets is, dat de VS met bijzondere argwaan
gadeslaan, zijn het maneuvers waarbij gebieden die voor haar strategisch zijn,
toegang zou kunnen worden ontzegd. En dan valt natuurlijk de naam van die
‘andere’ supermacht, China.
Ook in de
multipolaire wereld, met haar grote economische belangen, is het duidelijk dat
de handelingsvrijheid van de VS niet primair belemmerd wordt door Rusland.
Rusland is momenteel – hoezeer bepaalde Russofielen dit ook kunnen of zullen
betreuren – geen échte relevante geopolitieke factor. China is momenteel de
enige wereldmacht die in staat is de VS te stoppen, of fundamenteel te
hinderen. Economisch,
financieel en technologisch is China stilaan zelfs de meerdere van de VS.
De voorbije
jaren concentreerden de Amerikanen zich dan ook vooral op de vraag wat men zou
moeten doen als bijvoorbeeld China de toegang tot operatiegebieden in
Zuid-Oost- en Oost-Azië zou verhinderen. Wat als de toegang tot bepaalde
strategische gebieden in de Stille Oceaan door China onmogelijk wordt gemaakt.
Het is geen geheim dat de Volksbevrijdings marine al meer opdrachten uitvoert
dan alleen de controle op de eigen kusten uit te voeren (zie vorige Nieuwsbrief
van onze vzw…). Deze geopolitieke machtsuitbreiding van China komt voor de VS
zeker niet als een verrassing uit de lucht vallen.
De VS
hebben verschillende strategische scenario’s op zak, een zogenaamde dubbele
strategie. De eerste strategie bestaat erin dat men China prikkelt om deze weg niet te gaan. Zelfs
verregaande economische samenwerking met China zou tot de mogelijkheden
behoren, terwijl men verder zou bouwen aan militaire en technologische
allianties in de regio, om de groeiende invloed van China in te dammen. De
samenwerking met China zou kunnen op voorwaarde dat China de geopolitieke macht
in de VS in de regio niet vermindert of afbouwt…
Een andere
strategische keuze zou een Russisch-Amerikaanse alliantie kunnen zijn, een
troefkaart waardoor een tot hiertoe louter maritieme indamming van China
vervolledigd zou kunnen worden door een continentale insluiting. Een keuze die
voor de VS bijzonder problematisch is, natuurlijk, want dan komen ook enkele
strategische keuzes in Oost-Europa onder druk. Zelfs Europa zou de gevolgen van
deze mogelijke nieuwe en onuitgegeven alliantie bepaald wel voelen.
Peter Logghe
*
UITLEIDING
Deltastichting is een conservatieve,
onafhankelijke, onkerkelijke, pluralistische en partijpolitiek ongebonden
Vlaamse vereniging, die in 1965 werd opgericht door historicus Luc Pauwels.
De Deltastichting wil bijdragen tot
een betere maatschappelijke ontwikkeling van de bevolking door ondersteuning te
geven aan het sociaal–cultureel werk. De vrije meningsuiting is een goed dat we
hoog in het vaandel dragen, het schrikt ons met andere woorden niet af, waar
nodig het politiek correcte pad te verlaten.
De Deltastichting richt zich met deze
doelstelling voor ogen vooral, maar niet uitsluitend op de geschiedenis en de
actualiteit van de Vlaamse, (lees) Heelnederlandse beweging, de Europese
culturele diversiteit, de Europese eenmaking, de ecologie en de volkscultuur.
De Deltastichting wil haar doelstellingen bereiken door:Het uitgeven van het
driemaandelijkse tijdschrift TEKOS (Teksten, kommentaren en studies).Het
verspreiden van een maandelijkse elektronische nieuwsbrief.Het organiseren van
Colloquia, vormingsavonden, informatiecampagnes en tentoonstellingen
Het opzetten en/of ondersteunen van
onderzoeksprojecten die een bijdrage kunnen leveren aan het sociaal-culturele
werk.
Het organiseren van
zomeruniversiteiten en educatieve uitstappen.
Het adviseren en begeleiden van
andere sociale, educatieve of culturele organisaties.
In 2004 kreeg de Deltastichting van
de Universitaire Werkgroep Literatuur en Media van de KU Leuven de persprijs
het Gouden Lampje. Deze prijs werd haar toegekend voor de organisatie van het
colloquium "Recht op antwoord tegen de dictatuur van het politieke,
correcte denken" en de publicatie van de congresreferaten.
Voor straks:
Dit
zijn de troela’s op onze regeringsbanken…
*
Dit was de allerindividueelste
expressie van de allerindividueeolste emotie van……
(Get) Digitalia
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten