2768

*

Vrijdag 14 augustus

Zon 6u28-21u06

H Werenfried

*

*

Dit is het automatisch verdeelcentrum van Digitalia.

Sorry. We zijn er even niet.

*

INLEIDING – HOOFDSCHOTEL - UITGEL

*

Om tureluur van te worden!! Het zal hier en daar wel iemand verwonderen, maar hier geraken we stilaan helemaal in de war. Om niet te zeggen dat we stilaan ‘geschift’. geraken Gisterenavond stond er plotseling een oude bekende aan de poort, op zoek aar de sukkelaars die al dagenlang zonder ‘provider’ moesten zien geproviderd te worden. Massimiliano is een dorpsgenoot die ooit geprobeerd heeft als zelfstandige voor computer tecnico te spelen. Wat hem wonderwel lukte, tot hij een Jamaicaanse trouwde, en van dan af nog uitsluitend voor huisvader spelde. ‘Had ik wel gedacht’, zei dadelijk: ’zal de printplaat zijn’. Kan de ‘Provider niet aan doen. En zie: heel zeker, het was onze ‘printplaat. Zijn voorgevoel, legde hij uit, faalde nooit. ‘Non de tonerre de Brest’ zei hij net niet, maar het had toch iets te maken met het onweer van enkele dagen terug. En neen, een nieuwke had hij niet bij, spijtig, hé, en de winkels in de verre grootstad waren al dicht. Geen wonder, dacht ik. Net als in het verre Coburgia mag na 19 uur iedereen met de billen bloot lopen: er is geen kat meer op straat, buiten hier en daar dat rabiate groepje getaande jongerenbendes op zoek naar ‘entertainmentt’ of, beter gezegd, op ‘schattenjacht’ ‘t Zal morgen wel in  de gazet staan, daar waar vroeger de rubriek ‘Gebroken armen en benen’ stond. Zo alledaags mogelijk.

De man zwoer dure eden, dat hij morgen, vandaag dus, zou terugkomen. Ofwel had hij zo’n hebbedingetje nog ergens thuis liggen (’n Italiaan pikt altijd wel ergens iets mee), ofwel reed hij morgen naar de grootstad naar de groothandel in printplaatjes voor Internetantennes. Zelf was hij ondertussen overgestapt naar vaste verbindingen want beelden die als heksen door de lucht vlogen, waren niet meer van deze tijd, zei die.

Hij zou zijn best doen. Als die printplaatgroothandel tenminste niet zou gesloten zijn, vreesde hij, want de dag daarop was het zaterdag en ‘Fer Agusto’ – 15 Augustus – die in Italië enerzijds wel zeer heilig is, maar anderzijds als die op een zaterdag valt, helaas niet betaald en vervangen wordt.

Tot hier ‘de Hoge Nood’, waarvoor in vroegere dagen de H. Rita van stal werd gehaald; die van de Hopeloze Zaken.

Want in Italia is het zo, dat er veel zaken die de dag voordien spontaan onbetaald !!!) verlof organiseren, of die dat doen de dag daarop. Hangt van de vele schoonmoeders af. Maar aangezien de dag daarop een zondag is, zullen ze dit jaar mogelijks de maandag toch sluiten. Voelt U al waar ik naartoe wil?

En na maandag duikt er een nieuw probleem op. Onze overdruk bezette computerspecialist werd na veel aandringen, eindelijk bereid gevonden om heel de installatie, inclusief  de Hasseltse vooriees machine een complete revisie te geven. Want alles draait, na zoveel jaren gewoon vierkant. Alles zou dinsdag afgehaald worden, en teruggebracht na op-punt-stelling. Hoe lang dat duurt? Zolang als nodig, hé, Meneer!.... Here mijn tijd, dacht ik: maar een mens moet er wat voor over hebben, om met degelijk materiaal vooraan in de Vlaamse linies te kunnen strijden.

*

Ik blijf dus rekenen op vrijspraak, als ik binnenkort voor de volksjury moet verschijnen, wegens geweldpleging op alles en iedereen die het woord ‘Internet’ durft uit te spreken.

*

Het is ondertussen weer stinkend heet geworden. Met gelegenheid kip-aan-‘t-spit te bereiden, door alles gewoon tegen de muur in de zon te hangen. De vogels moeten allemaal al eerder uit de lucht zijn gevallen, want weer het is bladstil buiten. Zelfs de koele morgenbries is blijkbaar gaan liggen. Dus rap alles afsluiten, ramen dicht en blinden goed toe. Net alsof we gaan slapen. Mocht Massimiliano aanbellen, moet hij maar denken dat we met de Noorderzon zijn vertrokken.

Ach die noorderzon…. Wat moet het zalig zijn, op dit uur te kunnen wandelen op de havenmuur van Zeebrugge. Gebukt tegen de waaiende wind in, om er niet af te waaien…. Met meeuwen die schreeuwen ‘Visser vaar naar huis’….

Hier in dit Sahel-land weten we ook mooie plekjes aan zee. Daar liggen, naast meeuwen, talrijk als op een strot, evenveel bronzen prinsessen te zonnebaden als in de tijd van Hercules, hier als ‘Ercolo’ aangeduid. Toeristenfolders vertellen dat deze ooit hier aan wal kwam tijdens zijn zwerftocht  tot helemaal aan De Zuilen van Gibraltar.  Nog even geduld, en vòòr de winter zal het daar overal krioelen van Zwarte Hercuuls die dan allemaal luisteren naar Afrikaans-Arabische namen. Dan zullen de laatste zonnebaadsters in Port’Ercolo gewoon ‘Gefundes Fressen’ voor hen zijn.   Waarbij de hongerige meeuwen de restjes zullen mogen afkluiven. Neen, bij nader toezien: geen Port’Ercolo voor mij. Al zal Zeebrugge ook niet lang meer veilig zijn wegens de vele zwermen zwemmers richting God Old England.

*

Gisteren tegen de avond stond ineens een lange magere zwarte slungel voor de poort te glarieogen naar onze blaffende honden. Geen van beide kampen wilde wijken, tot wij zelf kwamen zien. Even meende ik Mohbama met de flaporen te herkennen, maar bij nader toezien, zei die, in tegenstellig tot die spraakwaterval, geen woord. ‘t Zal hem dus niet geweest zijn. Maar onze Neròne wilde van geen uitleg weten. Hij is de hele nacht aan de voordeur blijven slapen met één oog open. Ik mag het dier zeker niet beschuldigen van racisme, want ik denk dat zijn afkeer komt van die rollende witte oogballen die soms onverwacht achter de omheining opduiken.

Het kan natuurlijk ook zijn dat de arme hond geen oog heeft kunnen toedoen van het lawaai bij onze buren. Dat is een koppel Noorse Jeanetten die zodanig goed ingeburgerd zijn, dat ze alle wetten van een goed nabuurschap aan hun vikinglaars lappen.  Hoempa-Hoempa muziek tot de zon de volgende dag weer opkomt en dan aan ’t reclameren slaan als we om 19 uur als ’t weer wat koeler is geworden, de gazon beginnen te maaien. Geluidsoverlast, telefoneren ze naar de Polizia Comunale. Deze zomer is het erg. Want de Noorse Kroon is weeral eens gedevalueerd en dat maakt dat ze daar zo vlug mogelijk alles willen verteren voor Gut het komt ophalen. Volgens hun uitleg, is Italia nog altijd spotgoedkoop en kunnen ze dus komen ‘saufen’ tot ze ter plaatse in slaap vallen. Kris-Kras door elkaar want naar goede Noorse zeden, zijn dat allemaal, zowel vrouwen als mannen, ‘dubbeldekkers’ en in het donker zijn alle katjes grijs..

**

In eer en geweten, de volle waarheid, geheel de waarheid en niets anders dan de waarheid.

(Get) Digitalia

*

EINDE

*