1788
298 - DOORBRAAK VANDAAG OVER DER KAPGESEZEN TSJEVEN OVERZETBOOT NAAR DE HADES VAN HET LAND COBURGIA
**
*
Dinsdag 14 juli 2020
*
VOOR GESCHRIJFSEL
**
*
Kalm manhaftig kampt de grijze zeeman met de storm – splijtend ’t allenante kraakt en spijt de broze wand… ‘Sloepen af’ gebiedt hij ‘En Walen eerst’….
Ach,
weer een nutteloze jeugdherinnering die mij zo levendig mogelijk voor
de geest komt als ware ik er zelf bij aanwezig geweest…
*
Actualiteit, Analyse
Wouter Beke
**
foto: ©Belga
*
Overleeft het ministerschap van Wouter Beke de zomer?
Wouter Beke versnelt ondergang CD&V
*
De
CD&V is er aan de afrekening met Wouter Beke aan de gang. Er hangen
donkere wollen boven de partij. Ze botst tegen haar electorale
ondergrens. Christendemocraten vielen samen met de NV België, nu dreigt
de partij samen met het federale koninkrijkje ten onder te gaan. De
nakende stemming over de ‘versoepeling’ van de abortuswetgeving
hypothekeert bovendien de kans op slagen van de Arizona-coalitie. De
communicatie van Joachim Coens stak schril af tegen de houding van Bart
De Wever.
Wouter Beke naar de exit
Voor
zijn belabberde aanpak van de coronacrisis ligt de positie van Vlaams
minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V) zwaar onder vuur. Volgens
Het Nieuwsblad is zijn positie zo precair dat de partij op zoek gaat
naar een elegante uitweg. De kritiek op zijn aanpak gaat niet meer
liggen. Eerst was er Margot Cloet – topvrouw van Zorgnet-Icuro – die in
de media moest aandringen om ‘een globale werkgroep’ op te richten. Uit
getuigenissen van de corona-commissie in het Vlaams Parlement blijkt dat
Wouter Beke de alarmkreten van de woonzorgcentra aanvankelijk niet
ernstig nam. Ook is men in de partij niet vergeten hoe Wouter Beke in
oktober van vorig jaar zichzelf tot minister bombardeerde, tot groot
ongenoegen van een flink deel van de achterban.
Uit de laatste peilingen blijkt dat de partij van Beke op een bodemkoers van amper 11,8% zit
Binnen
zijn eigen partij wordt hem vooral een gebrek aan betrokkenheid,
inlevingsvermogen en vakkennis verweten. Welzijn is steeds het
departement geweest waar de CD&V zich op heeft kunnen profileren.
Het departement zou wel eens vlug voor heel wat electorale ellende
kunnen zorgen. Uit de laatste peilingen blijkt dat de partij van Beke op
een bodemkoers van amper 11,8% zit. Mogelijke verkiezingen zouden de
partij in een existentiële crisis kunnen duwen. Een uitweg uit de
impasse bestaat erin dat Wouter Beke gouverneur van Limburg wordt.
Belabberd optreden van Joachim Coens
De
onvrede binnen de partij gaat over meer dan het optreden van Wouter
Beke. Volgens insiders zouden de topministers naast elkaar werken en is
het bovendien onduidelijk wat de strategie van de partij momenteel is.
Ook de matte indruk die de nieuwbakken voorzitter Joachim Coens geeft,
maakt de crisis nog acuter. Bij de poging om een federale regering op de
been te brengen, loopt hij er wat verweesd bij en straalt hij vooral
machteloosheid uit.
Zo
onderbrak hij de regeringsonderhandelingen omdat de liberalen een
stemming over de versoepeling van de abortuswet in het parlement willen.
Nog geen dag later zat Joachim Coens gedwee weer aan de
onderhandelingstafel, terwijl het ernaar uitziet dat de Kamer nog voor
de vakantie zal stemmen over de versoepeling van de abortuswet. Coens
stond met de broek op de enkels.
De
reden dat Joachim Coens als voorzitter verkozen werd boven de veel
dynamischere en flamboyante Sammy Mahdy is dat de partijkaders vooral
uit bejaarden bestaan. Veel van deze mensen kozen voor de ‘rustige’
aanpak van Coens, met alle gevolgen vandien. De kans is reëel dat de
partij grotendeels uitsterft nog voor ze electoraal wordt gedecimeerd.
Vijfde wiel
De
partij kan maar niet wennen aan haar rol als bankzitter. Jarenlang was
de partij in Vlaanderen incontournable, momenteel mag ze blij zijn als
ze erbij hoort. Decennialang leverde de partij de eerste ministers van
dit land, verdedigde ze de Belgische status quo, was ze de partij van
het midden en vergroeid met de macht.
Niemand weet nu nog waarvoor de partij staat
De
verschillende staatshervormingen – die van België een onbestuurbaar
kluwen heeft gemaakt met een versplintering van bevoegdheden en een
overdaad aan regeringen en ministers – zijn een product van de vele
compromissen die de partij sloot. De partij verkocht haar ziel en haar
principes totdat de christendemocraten tot de invertebrata gingen
behoren. Niemand weet nog waarvoor de partij staat. Manu Ruys –
voormalig hoofdredacteur van De Standaard – omschreef de CVP – de
voorloper van de CD&V – als de partij van de ‘zelfbeschadiging’. De
CD&V steekt nog een tandje bij en kan gerust als de partij van de
zelfvernietiging worden beschouwd.
Ongeloofwaardige achterkamerpolitiek
In
Het DNA van Vlaanderen omschrijft Jan Callebaut de CD&V als de
partij die geen leiding meer kan geven. De partij wordt volgens
Callebaut niet meer geassocieerd met open, vooruitstrevend, dynamisch,
krachtig, vernieuwend, charismatisch en inspirerend. Ze wordt ook niet
meer als succesvol en eerlijk beschouwd. De partij heeft intussen op
communautair vlak al haar principes verraden en heeft ten koste van
alles gekozen voor de macht. Volgens Callebaut werd de CD&V door de
Vlamingen geassocieerd met ‘menselijk’ maar dat zal na de desastreuze
doortocht van Wouter Beke op het departement Welzijn ook wel flink
aangetast zijn.
Volgens
Callebaut moet de CD&V ‘eerlijker’ zijn. De partij moet transparant
en eerlijk communiceren. De CD&V geeft de indruk dat de problemen
in beperkte cenakels kunnen worden opgelost. ‘De achterkamerpolitiek is
nefast voor de partij’. Wouter Beke en Kris Peeters vormen het gezicht
van de ongeloofwaardige achterkamerpolitiek.
Het
communicatief gestuntel van Joachim Coens over de nakende stemming over
de versoepeling van de abortuswetgeving stak schril af tegen de open,
offensieve houding van Bart De Wever die van de abortuskwestie een
breekpunt maakte. De CD&V heeft andermaal verzaakt om duidelijke
taal te spreken en verkoos voor een schaamtevolle aftocht om de kool en
de geit te sparen. Ze verkoos om de kansen voor een mogelijke
Arizona-coalitie gaaf te houden. Joachim Coens liet zich door Bart De
Wever de kaas van tussen het brood nemen.
Versplintering en doodstrijd
De
spectaculaire achteruitgang van de drie traditionele partijen in
Vlaanderen – de Open Vld, de sp.a en de CD&V – verzinnebeelden de
doodstrijd van België. Samen waren de drie partijen in 2004 nog goed
voor 65,54% van de stemmen. In 2019 viel deze score terug tot slechts
38,6%.
Vooral
de electorale achteruitgang van de christendemocraten is dramatisch.
Als er vandaag verkiezingen zouden zijn, dan zou de partij nog geen
derde van de stemmen halen in vergelijking met 1971.
De partij heeft haar ziel en principes verkocht om België te laten voortbestaan
Net
als België zal de CD&V bij de volgende verkiezingen moeten knokken
voor haar voortbestaan. Als de partij verdwijnt, rest er nog een
versplintering aan lokale bastions en baronieën. De partij heeft haar
ziel en principes verkocht om België te laten voortbestaan. Nu België
dreigt te verdwijnen, gaat ze mee ten onder.
Julien Borremans
*
NA GESCHRIJFSEL
*
O ja, de ‘versoepeling’ der juridische verdierlijking der vruchtafdrijving dreigt in de soep te geraken…
Wat wordt het nu?
Eieren of jong?
Uitbreiding
van DRIE tot VIER jaar na de geboorte? The question is ‘to be or not to
be…’ Eenmaal moet de beslissing vallen. Na het spreiden der dijen
moeten die gesloten worden vooraleer het leven kan verder gaan? Wat er
ook van zij: vóór de vrucht naar de Lagere School moet, moet er beslist
worden, naar de vuilnisbelt of naar de Juf.
Het
zal je kind maar wezen… Wat weet die ervan, die Schudde Spier uit
Devonshire. Waar bemoeit die zich toch mee? Was hijzelf dan niet baas
geweest van de eigen buik? Hij at en drink toch wat hijzelf koos? Ook in
het poepen had de toenmalige Overheid niets in de pap te brokken!
William toch! Waar zaten toch je gedachten toch?
Der Tsjeven ondergang met in de voor- of nasleep het kapseizen van de Coburgua-Belgica.…
Want
dan is er nog de smerige oplichtings-drol van de Arco-Affaire
‘Spaarders’ waarover niemand nog spreekt maar tot in het Stemhokje de
tanden op elkaar geklemd houdt. Speciaal vooral de meer dan 800.000 van
de trouwste achterbanners die al vele jaren de slaap voor laten omdat ze
kunnen fluiten naar hun zuurverdiende spaardcentjes die hen met listen
en lagen ontfutseld werden door hun eigen ‘Voormannen’ .
Loon naar werken dus.
Zelfs
even geluidloos als de moordenaars van de Bende van Nijvel, eveneens
voorzien van Koninklijke raddraaiers op de achtergrond.
-
Met de broek tot op de enkels…. In onze vroegste jeugdjaren speelden we als kind op de boerenbuiten met de kaarten ‘Broek van ’t Gat’.
Gelieve dat vooral niet letterlijk te nemen want alles verliep deftig
en onder Moeders ogen. De naam van het spel verried alleen, dat de
verliezer alles waarvan hij hield en op zak had, diende af te staan aan de winnaar. Om erbij te huilen…
Wat
wij als brave Christelijke schoolkinderen onszelf aandeden, zo doen het
nu de al even Christelijke Meesters ons voor. Maar alleen: ze straffen
niet zichzelf als verliezers, maar hun eigen achterban die als weerloze
weeskinderen zullen achterblijven.
De Oude Romeinen wisten het al. ‘Vae victis’. ‘Wee de Overwonnene’.
En de overwonnenen, dat zijn de winnaars van 1302. Jan-met-de-Pet en zijn Lisa.
-
Zeer
tussen haakjes. Ik was precies een dag te laat om de versleten
Leeuwenvlag in de tuin te laten vervangen voor Elf Juli. Die wappert
daar al sinds we terug zijn uit Italië. Een lichttoren bij de
haven-ingang heeft er niets aan. Volgens mij vooral dienstig om heel de
buurt de windrichting aan te geven vooraleer ze de weg opgaan of
thuiskomen. Iets waarvan ook de lege reizigerstreinen die met ‘n aan
razernij grenzende snelheid een paar meter boven de grond om het
kwartier voorbijrazen. De vlag toont, zowel in letterlijke als in
overdrachtelijke wijze de juiste weg aan. Volg de wapperende vlag en er
zijn niet eens meer geïmporteerde flamboyante Sammy Mahdy’s meer nodig.
Baas in eigen buik ? Maar veel beter is Baas in eigen Erfgoed.
-
Een
harde maar (bijna) correcte diagnose van De Tijd. Maar soit, de
conclusie blijft. Niet alleen het duizendmaal verwenste
verdrukkings-apparaat dat België heet, is goed voor de sloop, maar
duizend maal meer àl de zogezegd ‘Staatsdragende Kleurpartijen’ zijn dat
ook. Ergo, hun samenstellende elementen zijn vergif voor de natuur.
Zodat er zelfs geen moer van kan herbruikt worden als mest. Zelfs in het
vuur gooien is geen oplossing want de uitstoot of zelfs de as zijn
levensgevaarlijk.
-
Tot zover de diagnose over dode lijken. Maar de oplossing gaat hem over de levenden, de burgers van dit land.
**
‘En
hier stoppe ik, dat een ander nu maar verder dichtte’, zo dichtte ooit
de dichter van Boerke Naes. “Het was geen leeuwenherte, maar toch ’t en
was niet dwaas”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten