4463

Dinsdag 27 Maart 2018

4463 - LOOPT DE SCHELDE VOORGOED LEEG IN DE GROTE ZEE?

*

INHOUD: MEDIA: aan alles komt ’n end. Zelfs aan de kat haar staart, en die is zò lang. Zeker, moest ‘tSCHELDT verdwijnen, zal er iets anders in de plaats komen. Maar iets beters? Valt te betwijfelen. Goede pennen, en vooral: goed ingelichte pennen!  Dat opvolging is zo zeker als dat er na iedere voorbije nacht, toch weer een nieuwe morgen komt. Het is dan ook een natuurwet, dat iedere lege ruimte schreeuwt om te woerden opgevuld. Desnoods met luchtblaasjes zoals in ‘de boekskens’.

Dus zeg ik ‘Leve de nieuwe Deken. Den Ouden was nochtans ook zo gene slechte’ !!!

IEDER VOGEL ZINGT ZOALS HIJ GEBEKT IS

*

Als een donderslag bij heldere hemel, dat is wart vandaag in mijn meeldoos binnensloeg. Een van mijn beste vrienden (op afstand) legt er pap op. Noodgedwongen, naar ’t schijnt. Goesting of niet. Dat is nu eenmaal de gang van elk leven.

**

*

Noch bloemen, noch kronen. Na het leven en zonder welzijn blijft alleen de herinnering over. En zolang iemand met dankbaarheid in de herinnering blijft, staat die om zo te zeggen, eeuwigdurend naast U.

*

AAN HUIS GELEVERDE HOOFDSCHOTEL

*

AD FUNDUM

Daar sta je dan. Een beetje perplex. Een redactievergadering zoals we er al zoveel (of zo weinig) gehad hadden. Aan een rijk gevulde tafel.

Bert is niet alleen. Een sympathiek apparaat lijkt onlosmakelijk verbonden met hem. Dat is al  een tijdje zo. Het apparaatje blaast een frisse bries in zijn longen. Een noodzakelijke bries. De jaren hebben hun tol gevraagd.

De 80e verjaardag ligt al enkele jaren achter de rug. Na de toast komt het dan, een beetje nonchalant, ... 

"'t Scheldt gaat stoppen"...

het hing in de lucht. 't Scheldt hing af van Bert zoals Bert  nu afhangt van dat apparaatje. Het was zijn geesteskind.

Nero (de stripfiguur, niet de verlichte Keizer) ging ook op pensioen toen Marc Sleen zijn pen te ruste legde. Einde van 't Scheldt dus. Geruchten over overnamepogingen (Bert weigert te zwichten voor het grote geld, The Washington Post en Die Welt moeten maar elders gaan snuffelen) mogen de prullenmand in.

't Scheldt ontstond in een tijdperk waarin een aantal dingen nog duidelijk waren. De verzuiling had zo ook haar voordelen; Katholieke intellectuelen  lazen de Standaard -  hopend op de bevrijding van België,  liberalen Het Laatste Nieuws, socialisten (toch de geletterden) de Volksgazet, er was Het Volk voor de Katholieke arbeidersbeweging et cetera.... Deze duidelijkheid verdampte geleidelijk.

De klassieke pers werd eenheidsworst. Door de parallelle opkomst van het fenomeen internet werd een krant ook geleidelijk geen brenger van nieuws meer. Hoogstens een brenger van meningen. Op zich niet dramatisch. Maar het waren en zijn altijd dezelfde meningen. Die van de zichzelf zo belangrijk achtende ‘linkse intellectueel’, met oorbelletjes, belabberde gedachten en zowel neuzen als penissen die de verkeerde richting aanwezen. De manier hoe ze klakkeloos en blindelings de paarse regering de hemel in geprezen hebben. Of Steve Stevaert unisono  heilig verklaarden.

De kritische stem verdween, blind en doof was men t.o.v . de gevolgen van de ongebreidelde immigratie. De verloedering van de stadsranden. Het wegvallen van het volksgevoel.

Het gewicht van de hoofdredacteur verschraalde. En als een journalist dan toch zijn nek uitstak, dan greep de politiek in. Een mooi voorbeeld is de teleurgang van Gazet van Antwerpen. Ze hebben het daar geweten, de dapperen die het VISAkaarten schandaal aan durfden kaarten. Stevaert greep in en er bleef niets meer over van de kritische stem. GvA verloor haar karakter, haar ziel, haar talentvolle pennen. Wat er overblijft is waardeloos. Pulp.

't Scheldt dan ... niemand geloofde erin. Een faxkrant! Later een  internetkrant. Bert zette door. En nu we zijn 1333 nummers verder... gesteund door talrijke vrijwilligers, vlotte pennen, en door intellectuelen zoals Louis de Lentdecker en Manu Ruys. Met sponsors om U  tegen te zeggen (Fernand Huts, Marc Stoffels, Erik Van der Paal en vele anderen...).

Gemakkelijk was het niet altijd. Zoals het hoorde was er af en toe intern ambras. Die met medestichter Marcel Brocatus was allicht de pijnlijkste. Die met buitenstaanders waren amusant. Iedere aanval werd afgeslagen. Geen enkel proces werd gewonnen. En geregeld brachten we nieuws dat nergens anders stond.

Het bestaan van Delphineke bijvoorbeeld. We werden geciteerd, als bron gebruikt.  Soms met, soms zonder bronvermelding. Zo waren we de eersten die wezen op de pedofilie-schandalen in de sportwereld. Enkele jaren later kregen we gelijk. Soms zaten we ernaast. Toen we schreven dat een Antwerps politicus Nazipraktijken gebruikte. De Nazi's waren terecht verontwaardigd.

't Scheldt was het meesterwerk van Bert, een man die vele watertjes doorzwommen heeft.  Kind tijdens de oorlog. Met een mama die niet echt geloofde in Churchill bracht hij vakanties door bij Beierse boeren. Bij de paters in Herentals iets meegemaakt waar hij 65 jaar later excuses voor zou krijgen. Getrouwd, drie kinderen (waarvan één verongelukt) en later hertrouwd   zelfs voor de Kerk, hoe hij dat gefikst heeft?

 met de diep betreurde Joke (mogen ze elkaar ooit weerzien in één of ander paradijs). Altijd gewerkt. Altijd inventief. Actief als  Rman bij de uitgeverij Sparta.

Hij zorgde bij uitgeverij Roularta  bijvoorbeeld voor de sponsoractie voor het apengebouw in de zoo (de  toenmalige directeur ‘we gaan daar geen zwarten in steken’.

Oef !). Later zou hij lingerie van het merk La France aan de man (... de vrouw ... ) brengen, in een tijdperk dat

 vrouwen met vissersnetten hun echtgenoten in het ledikant trachtten te verstrikken of te stikken. Van afwisseling gesproken! Hilarisch was zijn ‘ontvoering ’ van Graaf Legrelle ('t Scheldt 1041), hetgeen tot zijn ontslag leidde, boeiend zijn Rederijkersavonden  (waar ene Bart de Wever op af kwam), ...

Bert was van heel wat markten thuis.

Is er een steen in de rivier verlegd door

’t Scheldt? Geen flauw idee. We waren wel soms een steentje in andermans schoen. Klein maar genoeg om de wankele tred van betrokkene aan iedereen duidelijk te maken.

Stel het wel, Bert ! Niets blijft duren, behalve je reputatie.

Blatt Leser

(of zeg maar Koen)

Blatt Leser

*

Dag Bert,

Waar is de tijd. Het waren geweldige jaren. Luc van der Kelen

*

Ontzettend jammer.

Bedankt voor het onafhankelijk, ongesubsidieerd en gematigd satirisch begunstigen van de vrije gedachte in Vlaanderen. Met veel dank voor uw teksten, die onder de aandacht brachten hoezeer, en door wie, het vrije woord en de vrije gedachte bedreigd worden, juist nu getalsverhoudingen, wrok en vooringenomenheid ten aanzien van de liberaal-humanistische cultuur meer dan ooit gevaar lopen door een massale instroom van andersdenkende

en andersgezinde kromzwaard-zwaaiers.

Kenneth Boumann

*

Kop op Bert!

‘Nie neute, nie pleuien’ zoals ze ongeveer in het Gents zeggen... En een zo spoedig mogelijke genezing en dat ziekenhuis uit !!!

Marcel Coppens

*

Bert

ik wens je alsnog een betere gezondheid toe. Ik heb je  tegendraadsheid altijd gewaardeerd, ook en vooral als ik het grondig oneens was.

Lukas de Vos

*

Beste Bert,

Stoppen valt altijd zwaar. Maar het leven gaat toch  nog verder. Veel sterkte.

Groeten,

Ruddy Berghmans

*

Erg... heel erg... dat ‘t Scheldt stopt... en gaat... Maar... het belangrijkste is wel... dat Bert nog zo lang mogelijk blijft... Bedankt voor al uw geScheldt Wim Peeters

*

 't Is toch plezant geweest. Dankuwel !

Louisa v H

*

Beste heer Murrath,

Hartelijk dank voor uw bericht en dat u ondanks uw ziekenhuisopname toch de moeite doet om ’t Scheldt te blijven sturen aan ons abonnees! Ik zit reeds in uwemailbestand en krijg de nieuwsbrieven enkel per mail. Alleszins veel beterschap en hopelijk snel terug thuis.

Met vriendelijke groeten,

Simone Janssens

*

Dag Bert,

Nu ook , het allerbeste voor jou en een spoedige genezing en verbetering van je toestand!

We leven met je mee! Hou je taai van

Bob Vincke

*

Jammer! Het ga jullie daar verder allemaal goed in het "leven daarna"!

Vriendelijke groet,

Tine Hertmans

*

Dag Bert, nu ook het allerbeste voor jou en een spoedige genezing en verbetering van je toestand! We leven met je mee! Hou je taai van

Bob Vincke

*

AAN DE VRUCHTEN

KENT MEN DEN BOOM

*

‘tSCHELDT heeft de goede strijd gestreden en de Heer Murath mag, lijk de Engel Gods op de Engelenburcht  in Rome (het werk van een Vlaams beeldhouwer!), het zwaard terug in de schede steken. Hier te lande is de pest wel nog niet helemaal bezworen, maar er komt (zie de laatste peilingen) schot in de zaak. Nog nooit is e ’n Vlaams overtuigde Partij zo dicht bij de absolute meerderheid geraakt!

En daar hebben mensen zoals die van ‘tSCHELDT heel wat steentjes toe bijgedragen.

Weest gegroet, o gij dapperen van de Stad aan de Stroom. De velen die U opvolgen (bij leven en welzijn) zullen proberen jullie waardig te zijn. Zij hun pennen misschien minder in kwaliteit, de hoeveelheid zal des te groter zijn. En op die manier blijft het water naar de zee stromen. Daar dienen stromen als de Schelde toch voor?!

**

*

Hemelrijker