Maandag
26 Maart 2018
4461 - ALS DE SPANNING
STIJGT GAAT DE VLIEGER NAAR OMHOOG
*
INHOUD: WO 3 – NATO - VERKIEZINGEN: de ‘Nack is weer goed in
het weergeven van cijfers en feiten uit ht recente verleden. Chapeau!!!
Wat ook goed is, is dat er door
Knack – anders dan bij de ‘kwaliteits-pers’ - helemaal niet opvallend droom-scenario’s
worden voorgeschreven.
Opvallend, toch? Maar het
zit wel dieper…
**
IEDER VOGEL ZINGT ZOALS HIJ GEBEKT
IS
*
Straaljagers moeten het hebben van de vlam in de pijp, om op te
stijgen. Politici van Slinxs-Schots en Scheef hebben zelfs dàt niet nodig om lawaai te
maken.
Het ruikt naar een aangename
verrassing dat er tegenwoordig ‘publicaties’ zouden bestaan die gewoon de feiten
brengen en het besluit, buiten het Belgicistische, gewoon aan de lezers overlaten.
Stelt zich dan ook de vraag of de feiten wel correct en volledig werden
weergegeven…. Zodat men tussen de bomen het bos blijft zien. Het ligt er dan
ook vingerdik op, dat Knack liever bij de Gevestigde Orde blijft. U leest het
goed: Minister Vandeput moet als een welopgevoede butler, gewoon uitvoeren wat
de vele vroegere Regeringen van dit Apenland ooit hebben besloten. Alles moet
bij het Oude blijven.
Knack is dus voor de ‘Geleide Democratie’ waar alles bij de Top moet
blijven. In syndicale termen luidt dat, (bij wijze van voorbeeld) dat ieder modern
treinstel, net als in 1870, twee kolenstokers aan boord moet hebben.
‘Verandering’ immers is de slogan van de populistische Flaminganterij
die alleen bezorgd is voor de super-rijken.
**
*
**
AAN HUIS
GELEVERDE HOOFDSCHOTEL
*
De verlenging van de levensduur van de F-16 is naast de kwestie'
De beslissing is al jaren geleden gevallen om nieuwe
vliegtuigen te kopen voor de luchtmacht, schrijft professor Herman Matthijs.
'Heel deze opgeblazen discussie gaat aan de politieke én budgettaire feiten
voorbij.'
Er is de laatste dagen nogal wat 'fake news' verteld over de
vervanging van de F-16 door politici, journalisten en zelfverklaarde
defensiespecialisten. Die zouden beter eens de desbetreffende parlementaire
rapporten, de begrotingen en de politieke beslissingen lezen en onthouden.
Vooraf: alle Belgische regeringen van het einde van de
vorige eeuw en deze eeuw hebben de economische blunder begaan om België niet te
laten deelnemen aan het ontwikkelingsprogramma voor een nieuw
gevechtsvliegtuig. Dat is een enorm technologisch nadeel voor de binnenlandse
industrie en dat in deze jaren van de vierde economische-technologische
revolutie. Nederland deed dat wel met de F-35.
In 2010 wordt er overeengekomen dat de Amerikaanse
kernwapens te Peer/Kleine Brogel mogen gemoderniseerd worden vanaf 2020. Dat
betekende dat de toenmalige regering opteerde voor nieuwe vliegtuigen, want de
F-16 kan die taak niet uitvoeren. Tussen haakjes: dat nucleair akkoord tussen
België en de Verenigde Staten bestaat sinds 1963. De socialist Paul-Henri Spaak
zat toen op Buitenlandse Zaken in de linkse regering onder leiding van Theo
Lefèvre. Het moet opgemerkt worden dat geen enkele federale regering ooit
aanstalten heeft gemaakt om dit akkoord te wijzigen. De luchtmacht van dit
federale koninkrijk heeft dus een nucleaire taak in het kader van de NAVO. Maar
dit akkoord geeft België ook macht: wij hebben de eerste sleutel (het
vliegtuig) en de Amerikanen enkel de tweede sleutel (de kernbom/raket).
De regering-Di
Rupo, een klassieke tripartite met christendemocraten (CD&V/cdH),
socialisten (sp.a/PS) en liberalen (Open Vld/MR), zet het licht op groen om
nieuwe toestellen te kopen. Dat houdt dan ook in dat de F-16 wordt vervangen.
Bovendien tekent de ontslagnemende regering Di Rupo de NAVO verklaring van
Wales: op naar de 2 procent bbp defensie uitgaven met daarin minstens 20
procent investeringen.
De regering-Michel zet die politieke beslissing om de F-16
te vervangen om in een oproep tot overheidsopdracht. Daarop kandideren
aanvankelijk vijf inschrijvers: Rafale, Hornet, Saab, F-35 en de Eurofighter.
Die oproep houdt ook in dat men de F-16 gaat vervangen. Niemand werpt de
mogelijkheid op van een verlenging van de huidige F-16. In de hoorzitting van
de kamercommissie defensie van 20 april 2016 (doc. 1782/001) wordt dat allemaal
besproken met de defensiestaf. In dit 65 bladzijden tellend rapport wordt er op
alles ingegaan en hieruit blijkt ook dat er nog vijf kandidaten zijn. Nergens
komt de verlenging van de F-16 als weerhouden mogelijkheid naar voren. Voor het
overige was er weinig animo bij de verkozenen des volks-defensiespecialisten om
nog eens verder in te gaan op dit dossier. Hoeveel mensen hebben dit verslag
gelezen ?
Omdat het leger tientallen jaren achterloopt met
investeringen komt er de wet van 23 mei 2017 houdende de militaire
programmering van investeringen 2016 - 2030. Daarin wordt 9,2 miljard euro
vastgelegd voor deze periode. In de bijlagen bij deze wet staat er onder de
noemer 'luchtmacht' een bedrag van 3,5 miljard voor de aankoop van 34 nieuwe
gevechtsvliegtuigen en - citaat - 'de finale upgrade van de actuele F-16 voor
de periode 2017-2023'.
Hier wordt er duidelijk geld vrijgemaakt voor de aankoop van
nieuwe vliegtuigen en men heeft het over de allerlaatste 'upgrade' van de
huidige F-16's tot en met 2023.
Ondanks het feit dat de federale kamerleden deze wet hebben
goedgekeurd, is deze wettekst niet echt bekend bij de politici en de budgettaire
bijlagen al helemaal niet. Want hier wordt er duidelijk geld vrijgemaakt voor
de aankoop van nieuwe vliegtuigen en men heeft het over de allerlaatste
'upgrade' van de huidige F-16's tot en met 2023.
Verlenging
Uiteraard kan men de F-16's verder laten vliegen, maar dat
kost ook geld. Uiteindelijk gaan we dan vliegen in een 'oldtimer'. Dat zal
problemen geven met de inzetbaarheid en de veiligheid. Ondertussen vervangen
alle Europese landen met een luchtmacht hun toestellen. Natuurlijk is de
afschaffing van de luchtmacht ook een mogelijkheid. Dan zullen we wel onze
NAVO-opdrachten moeten heronderhandelen. En wie gaat dan de politionele
controle van het Belgisch luchtruim doen als we geen eigen luchtmacht meer
hebben?
Begroting
De intentie om nieuwe vliegtuigen te kopen komt opnieuw naar
voren in de algemene uitgavenbegroting 2018. In de begrotingswet van 22 december
2017 vindt men onder 'hoofdstuk 16: defensie' en zeer opmerkelijke
verhoging van de vastleggingskredieten, dat zijn de kredieten tot waar je dit
jaar contracten mag aangaan maar die je dus wel ooit moet betalen. Die gaan in
deze begroting van 2,5 miljard euro in 2017 naar 12 miljard. Zo wordt hier
het geld vastgelegd voor de aankoop van o.a. nieuwe vliegtuigen. De
vereffeningskredieten, de limieten tot waar je dit jaar mag betalen uit de
begroting, stijgen met 50 miljoen euro naar 2,519 miljard euro. Als men de
NAVO-norm van 2 procent bbp zou toepassen op 2018 dan dient de Belgische
militaire begroting 8,8 miljard euro te bedragen met daarin 1,7 miljard als
investeringen in aankopen. We hebben dus nog veel werk om die NAVO-normen te
halen.
Procedure
Ondertussen zijn er nog twee rechtmatige kandidaten die
meedoen voor de vervanging van de F-16: de Eurofighter en de F-35. De Rafale
doet officieel niet meer mee, maar de Franstalige liberale partijn MR en de
Fransen zelf proberen de Rafale terug in deze race te krijgen. Of dit laatste
lukt, is vooral een politiek vraagstuk.
Hoe dan ook, de hele heisa rond de verlenging van de
levensduur van de F-16 is naast de kwestie: geen enkele politieke beslissing
heeft deze optie weerhouden. Wat gaat men nu doen? Een lopende procedure voor
nieuwe vliegtuigen stopzetten omdat men het huidige vliegtuig wil houden?
Zoiets had men jaren geleden moeten beslissen. Bovendien staan al die
technische modaliteiten voor een verlenging van de F-16 al jaar en dag in de
gespecialiseerde vakpers. Blijkbaar wordt die ook niet goed gelezen in dit
land.
De val van Michel
De regering-Michel gaat niet vallen over de media- en de
politieke storm inzake de opvolging van de F-16. Er is nu een akkoord over de
begrotingscontrole 2018: allemaal goed nieuws met dalende tekorten en
werkloosheid, een economische groei van boven de 2 procent en een verdere
aanzet tot belastingverlagingen. De overheidsschuld blijft wel een budgettaire
tijdbom, die best eens wordt aangepakt. Deze regering moet nog door Arco,
Dexia, de privatisering van Belfius, energie en de opvolging F-16. Als men in
de regering-Michel geen akkoord bereikt over de opvolging van de F-16 dan kan
dit grootse politieke gevolgen hebben, zoals: het tegenhouden van de reeds
goedgekeurde bestelling van de marineschepen samen met Nederland, het niet
doorgaan van de aankoop van Frans rollend materieel voor de landmacht. En wie
weet zelfs vervoegde federale verkiezingen
Conclusie
Het is vanwege de oppositie goed geprobeerd om de regering
aan te pakken en het is ook haar taak 'to oppose'. Maar heel deze opgeblazen
discussie gaat aan de politieke én budgettaire feiten voorbij. Inderdaad, de
beslissing is al jaren geleden al gevallen om nieuwe vliegtuigen te kopen voor
de luchtmacht. Als men de F-16 had willen behouden, dan had men de laatste
jaren andere beslissingen moeten nemen.
Bovendien is het aan de regering-Michel om te beslissen en
aan geen enkele andere instantie wat er wordt gekocht. Het Parlement heeft de
desbetreffende budgettaire wetten gestemd en de hoorzittingen zijn daar
gebeurd. In een parlementaire democratie geldt het primaat van de politiek.
Trouwens, op de NAVO-top van beging juli te Brussel zal dit land iets deftigs
moeten presenteren over zijn militair engagement. Anders zal er snel een bord
'te huur-te koop' staan aan het nieuwe hoofdgebouw van de NAVO te Evere en bij
de SHAPE te Mons.
Met een militaire budgettaire bijdrage van 0,9 procent van
het BBP (NAVO, jaarrapport 2017) scoort alleen Montenegro slechter dan België.
Een boodschap aan de regering-Michel: beslis nu eens.
*
AAN DE
VRUCHTEN
KENT MEN DEN
BOOM
*
Eigenlijk verliepen de laatste 100 jaren qua militaire technieken, op
dezelfde manier zoals alle ‘conflicten’ in de Middeleeuwen verliepen. Man tegen
man, zwaard tegen zwaard, kogel tegen kogel. Altijd met op een of andere
manier, aangepaste hulptuigen. Gepantserde water-reservoirs, die patsers op
rupsen bleken te zijn, tweedekkers die plots recht vooruit konden mitrailleren
dwars door de schroef (Fokker) en onderwater-schepen die over de zeebodem
scheerden.
De kleine wijzigingen die sinds WO II konden worden vastgesteld, waren 1°
het bombarderen van de burgers en de steden van de tegenstrevers, ook wel eens ‘de
totale Krieg’ geheten, en 2° het tot stand komen van de eerste raket-basis
in Eperleques (Sperleke) in Frans-Vlaanderen.
Maar ook dàt is kinderspel gebleken in de moderne oorlogvoering. Sedert
Moskou de supersonische nucleaire raket bezit, die met verschillende atoom-ladingen
aan boord, die in alle richtingen wegschieten, de gehele wereld kan bestrijken.
We zouden dus in Broeksèl op de Navo-Top in Juli, eerder benieuwd/bezorgd
moeten zijn naar de tegenmaatregelen.
Precies alsof dat nog zin heeft.
Want naar mijn bescheiden mening, is het wapen van de toekomst (buiten
het verweer tegen de islamisering), … de onderhandelingstafel. Waar men, als
beschaafde tweevieters, de zaak kan uitpraten ipv uitvechten.
En precies daarom zijn drones het gedroomde middel, om tegen zo weinig
mogelijk kosten zoveel mogelijk inlichtingen te vergaren. Waarbij daar naast
ook nutteloos geen mensenlevens geofferd moeten worden… Iedere dode ten slotte
is toch altijd iemands kind….
*
Hemelrijker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten