.
1597 - DE ISLAMMERIJ
DOORHEEN DE EEUWEN: EEN S DE VIJAND, ALTIJD DE VIJAND.
.
Het
Byzantijnse Rijk in 550 na Chr.
In
Mekka moest de Woestinrover-hoofdman toen nog geboren worden….
.
I) INLEIDING
Voortgaande op de 1400
jaren dat er na zijn dood nog van hem gesproken wordt (en hoe!), moet Mohammed
nog een veel groter moordenaar zijn geweest dan Hitler. En die kende er ook wat
van! Alleen hoorde deze laatste geen stemmen in zijn hoofd, want hij rookte
niet, zelfs geen waterpijp, en was een absoluut tegenstander van drugs en
andere hallucinerende middelen.
Niet te geloven, als we zo
op de kaart hierboven zien, dat het Byzantijnse Rijk quasi overeenkomt met het
vroegere Romeinse Rijk, met Rome als Westelijke en Constantinopel als
Oostelijke Hoofdstad. Toen ook zullen er verdwaasde (of corrupte) Leiders in
dat Rijk geweest zijn, die in de Moslimbroeferschap van toen de redding van de
wereld zagen. Zodat de zelfverdediging liefst zo lang mogelijk werd achteruit
gesteld. Tot, om heet in de termen van de varkenshouderij te stelle,, de
Europeanen ‘slachtrijp’ waren. Om maar te zeggen, dat er niets nieuws is onder
de zon.
Wie er het bestaan , de
opkomst en het verval (1453) van het Byznatijnse Rijk leest op Wikipedia, zal
versteld staan dezelfde symptomen als NU bij ons te moeten vaststellen :
economisch verval en losgeslagen religiositeit. Het zijn tekenen die niet
bedriegen en waar wij als bewuste Vlamingen niet mogen aan meedoen.
.
II MIDDEN
HISTORIE: Vlammenwerpers verbrandden de vloten van
de islam
Posted on 30 oktober 2013 door E.J. Bron
*
“Zeevuur” noemden de Byzantijnen een geheimzinnig wapen
waarmee ze de Arabische overmacht te lijf gingen. Zonder het Griekse vuur, ook
wel Byzantijns vuur of vloeibaar vuur genaamd, zou Europa vermoedelijk door de
moslims (toen reeds) veroverd zijn.
Het einde van de hoofdstad van het christendom
scheen nabij. Al vele maanden lang belegerde een reusachtig Arabisch leger
Constantinopel. Smyrna (Izmir) en de belangrijke vlootbasis Cyzicus aan de
Zee van Marmara waren al gevallen. De ondergang van het belangrijkste
bolwerk van het christendom in het oosten scheen nog slechts een kwestie van
tijd te zijn.
Het moet in 677, in het derde jaar van de
belegering, geweest zijn dat de enorme ijzeren ketting , die de oorlogshaven in
de Gouden Hoorn lange tijd beschermd had tegen aanvallen vanuit zee, werd
neergelaten en de Byzantijnse oorlogsschepen zich weer op zee waagden. In
aantal waren ze hopeloos de mindere van de vloot van de kalief. Maar ze hadden
iets aan boord, dat de komende strijd desondanks in hun voordeel zou beslissen:
het Griekse vuur, een superwapen met een onvoorstelbaar effect.
Binnen enkele seconden stond de Arabische vloot in
brand. Zelfs het water bood geen redding, want ook daarop brandde het vuur.
Byzantium werd gered. Kalief Muaiwya echter moest enorme schadevergoedingen
betalen. Met de nederlaag verminderde ook zijn autoriteit om voor een opvolging
te zorgen. Na zijn dood in het jaar 680 verzonk het Arabische wereldrijk in
burgeroorlog.
Het gaat eigenlijk niet om een zeeslag, die Arne
Karsten en Olaf B. Rader ertoe heeft bewogen een hoofdstuk te wijden aan de
verdediging van de Arabische aanval op Constantinopel van 674-678 in
hun nieuwe boek “Grote zeeslagen”. Het is de uitvinding waarmee dit gebeurde en
die een “keerpunt in de wereldgeschiedenis” vormde. Want het Griekse vuur
maakte het wereldhistorische overleven van Byzantium mogelijk, zijn vestiging
als zeemacht voor een periode van meer dan 400 jaar. En daarmee zijn
veiligstelling als bolwerk tegen andere aanvallen uit het islamitische oosten.
God en de alchemisten
Voor de Byzantijnen was de zaak duidelijk. De
onwaarschijnlijke redding uit de Arabische omsingeling kon alleen met hulp van
boven gelukt zijn. De geschiedschrijver Theophanes Confessor schreef dat alleen
“God en de allerheiligste moeder van God deze hoofdstad en het keizerdom van de
christenen beschermen.” Het mag daarom een ironie van de geschiedenis lijken
dat de goddelijke familie zich daarbij bediende van de hulp van een kwakzalver
uit Syrië, die zich door heidense geschriften liet inspireren.
Callinicus van Heliopolis zou de naam van de
architect geweest zijn, die vanuit het islamitisch geworden Heliopolis in het
huidige Libanon naar Constantinopel vluchtte. Daar zou hij door de belegering
zijn geslopen en zijn uitvinding aan de keizer hebben laten zien, die weldra
als “pyr thalassion” (zeevuur) of “pyr hygron” (vloeibaar vuur) bekend werd. De
naam Grieks vuur is van latere datum.
Waarschijnlijk was de zaak iets prozaïscher. Al in
de late klassieke Oudheid hadden Romeinse admiraals brandbare projectielen
gebruikt. Ook was het principe van de drukpomp bekend, die uitgevonden was door
een ingenieur met de naam Ktesibios van Alexandrië. Aan Callinicus was destijds
vermoedelijk een groep alchemisten en ingenieurs verbonden, die in de
keizerlijke werkplaatsen in Constantinopel aan middelen knutselden waarmee de
vijandige overmacht kon worden bestreden. Ook aan de 4-jarige belegering van de
hoofdstad wordt intussen getwijfeld. Vermoedelijk ging het om meerdere
Arabische aanvallen in de Bosporus, waarvan de laatste eindigde in een
catastrofe.
Dit geniale idee van Callanicus bestond erin een
vermoedelijk op aardolie gebaseerd mengsel te voorzien van de mogelijkheden van
een drukpomp. Het resultaat werd sifon genoemd. Karsten/Rader: “De sifon op de
dromons bestond uit brons en werd waarschijnlijk van onderen aangestoken om het
brandmengsel te verhitten. Via een ventiel verbonden met een straalpijp kon het
door een extra vlam aangestoken mengsel in de richting van de vijand gesproeid
worden.”
De hardloper
en zijn zeil
Omdat de onder hoge druk tot verbranding geraakte
stoffen een enorm lawaai veroorzaakten, heeft, behalve het vuur, het enorme
lawaai vermoedelijk ook als psychologisch wapen gewerkt. De mondingen van de
sifons hadden daarom de vorm van muilen van leeuwen of monsters. Op de
keizerlijke schepen waren tot drie van deze vlammenwerpers gemonteerd.
Om hiermee een zeemacht te vestigen, was er nog een
geschikt schip nodig. Daarover beschikten de Byzantijnen in de vorm van de dromon. Dit geroeide
scheepstype trok de consequentie uit de ineenstorting van het Oost-Romeinse
rijk in het kader van het Arabierendom. De keizerlijke vloot kon zich al lang
geen enorme slagschepen meer veroorloven. In plaats daarvan ontstond er naar
het voorbeeld van de lichte liburne uit Romeinse tijden een snel roeischip, dat
door honderd man werd aangedreven.
Daar kwam een nieuwe zeilconstructie bij. Dit
“Latijnse zeil” maakte het mogelijk om beter aan de wind te zeilen. De naam “dromon” zegt iets over
het prestatievermogen van dit snelle oorlogsschip. De naam betekent vertaald
immers “hardloper”.
Ontstond er uit de combinatie van Grieks vuur en de
dromon al een onoverwinnelijk wapen, een ander aspect zorgde er nog voor dat de
islamitische vloten op respectabele afstand bleven. Want nadat onder Muaiwya de
laatste ceders van Libanon aan een ambitieus vlootbouwprogramma ten onder waren
gegaan, was er in de kernlanden van de kalief nauwelijks nog genoeg hout om
krachtige schepen van te bouwen. De historicus Eckehard Eickhoff schat dat
minstens net zoveel schepen het slachtoffer werden van gebrekkig materiaal als
dat er verbrandden door Grieks vuur.
Stichting van een zee-imperium
Nog één keer, in 717, zou een islamitische vloot
van meer dan 2000 schepen de aanval op Contantinopel gewaagd hebben. Met de
zegen van Maria en het Griekse vuur aan boord van de schepen ging keizer Leo
III. met zijn vloot het gevecht aan. Er zouden tienduizenden Arabieren verbrand
en verdronken zijn. Als gevolg daarvan werden de centra van de islam naar het
binnenland, naar Bagdad en Cairo, verplaatst.
Byzantium stichtte een zee-imperium, dat zijn
verstrooid liggende bezittingen van Italië tot in de Levant kon verzorgen –
totdat in de 11e eeuw een van zijn provincies hem voorbijstreefde: Venetië. De
keizerlijke vloot verviel en de samenstelling van het Griekse vuur, dat altijd
een staatsgeheim was gebleven, raakte in de vergetelheid.
Slag bij Lepanto in 1571
De wereldhistorische rol van het Byzantijnse
wonderwapen onderstreept de naam, die in de islamitische wereld ingeburgerd
raakte voor de Middellandse Zee: “Zee van de Romeinen”. Zelfs Turkse sultans
hadden respect voor de maritieme hegemonie van het Avondland. Slechts enkele
decennia lang, tot de Slag bij Lepanto in 1571, zou het hen nog één keer lukken
tegenstand te bieden aan de schepen van het Westen.
*
III
SLOT
De
Nederlandse blogkrant van de Heer E.J. Bron doet mij denken aan een van vele de
windmolens in volle zee, groots en toch weer eenzaam tussen zijn soortgenoten.
En even nutteloos. Ach ja, er wordt in
die dingen wel stroom opgewekt, evenveel als er vrijkomt moest iedereen over
zijn eigen elleboog wrijven, maar efficiënt?
Wat
er dan aan scheelt? De opsteller, E.J. Bron, is volgens mij veel te bescheiden. Hij krijgt niet genoeg
aandacht, waaraan misschien zou kunnen verholpen worden door lijk in ‘de
boekskes : Blote Madammen op te voeren. Al schijnt dat in het cyber-tijdperk
ook al niet meer genoeg te zijn : ze gaan toch failliet. Misschien een
instant-komiek inhuren, die de lol er in brengt. Of onder contract te gaan met
onze BDW, die 3 ½ miljoen keer NON NON NON van de Franstalige Belgen denkt te
kunnen smoren in het bloed van 1,1 miljoen Brusselaars. Enfin, een soort
schok-therapie die nazindert in al de landen van het Noord Atlantische Pact, ja zelfs tot in de slaapkamers van Het Witte
Huis.
Zonder
seks en zonder vedetten is het roeien met de riemen van je eigen klavier. Mèt
die dingen gaat het als klieven door de baren aangedreven door de vlam in de
pijp als van een raket Trouwens, hierboven
kon U lezen van het Grieks Vuur, dat
zelfs de zee kon doen branden, en in de strijd tegen de Arabieren werd geworpen door snelle schepen, dromon,
hardlopers, genaamd.
Waarom
ik in die zin deze lange uitweiding doe? Hoe dat komt, beste mensen? Gewoon
omdat ik altijd weer moet vaststellen, dat de wereld er om vraagt om bedrogen
te worden. En ook omdat geniën als de Heer Bron maar mogen beroemd worden lang na hun dood…..
*
De
Zee van Marmora….
Dat
is toch daar dat gisteren de onderwater-tunnel tussen Turkije en Europa werd
ingehuldigd? 70 meter diep onder water, veilig tegen aardbevingen : en wij
moeten dat toejuichen? Hoezo : die gaan dat toch niet gebruiken om ons onverhoeds
in de rug aan te vallen?! Of om nog meer illegalen op ons af te sturen…..
Moraal
van dit verhaal.
De
Islam is lijk een kwade hond : die kruipt alleen zo diep mogelijk in zijn kot
als hij vreest slaag te krijgen. Hij is eeuwenlang weg gebleven uit schrik voor
dat ‘Zeevuur’ waartegen zijn schepen machteloos waren….
Geschreven door AABEE via
Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten