Vrijdag 11 oktober
Zon 7u59-18u59
H Gummarus
De mooie dagen rond deze datum worden wel
sint-gommaruszomer genoemd.
.
1559 - AAN EEN VERRADER DES
VADERLANDS
Met deze arlequino
breng ik hulde aan de gevatheid van vriend Guido op http://blog.seniorennet.be/guvaal/
.
il segreto di pulcinello’
I)
INLEIDING
De
aflijvige, wiens naam elke Vlaming zo vlug mogelijk dient te vergeten, werd o.a.
op TV herdacht door een veroordeeld crimineel (Willy Claes)
en de
Dikke Geboren Sjoemelaar van Diksia, die ooit zijn WC-madam
(kabinetchef) is geweest. Met wie men verkeert, wordt men vereerd. Maar dat is
voor Martens nooit een zorg geweest.
Ik
was niet zinnens nog één woord aan die bibberende en triestige oude man vuil te
maken, maar toen bepaalde geïnterviewde leeftijdsgenoten teruggrepen naar hun eigen
studentijd, kwamen bij mij de vele al lang vergeten herinneringen boven. Met
centraal in beeld : de gedynamiteerde IJzertoren in Kaaskerke uit mijn jeugd.
En de foto van Jerôme Leuridan (*) uit Ieper, die ons Ma na de Bevrijding en
omdat onze Pa toch gestorven was en zij met 5 bloeikes van kinderen was
achtergebleven, veilig weggeborgen had.
Ondergetekende
had het geluk (1955) kortstondig naast Karel Anthierens te mogen ‘dienen’ in
Heverlee waar we de verplichte opleiding als KRO kregen aangesmeerd. Ja, toen
was iedereen die met vrucht de Bewaarschool had afgelegd, goed om officier te
worden bij het ABL. Na een paar weken werd ondergetekende bij de Commandant
geroepen, om te vernemen dat Flaminganten van mijn type niet langer als
kandidaat-officier welkom waren in dat ABL. Men had mij inderdaad ‘betrapt’,
dat ik ’t Pallieterke in mijn kastje bewaarde en aan de kameraden ter lezing doorgaf.
…. Na, samen met andere ‘gebuisden’ ongeveer een maand als ‘straf’ in Leuven Naamse
Straat in dat oud kot, ‘Gerbe de Bleé/Tarweschoofkazerne’ genaamd, te hebben
doorgebracht waar se onder de pannen sliepen,, kon dan mijn ‘tocht door de
instellingen’ beginnen : QM Heverlee, PTT Depot Sijsele, MOB KERN Kamp van Beverlo, waar wij het
genoegen hadden gehuisvest te worden in dezelfde betonnen barakken waar net de laatste ‘Zwarten’
waren uit verwijderd. Maar Goddank : ik
kwam uit het leger als nog groter Flamingant dan ik erin gegaan was. Wel waren ondertussen
24 maanden ofte 2 jaren verlopen en ons Moeder kon dringend een nieuwe kostwinner
gebruiken….
Wat
al die tijd al lang niet meer het geval was met ‘mijn’ bezielde studieleider
Martens uit Gent. Wij hingen aan zijn lippen, telkens hij in de streek kwam
spreken. De nieuwe Blauwvoeterij, Cyriel Verschaeve, de nieuwe IJzertoren,
dekan sen voor Vlanderen, de Nieuwe Tijden…. Nu was die ondertussen een hele Piet geworden in
de CVP-rangen en was daar bezig op zijn manier ‘de instellingen te veroveren’.
Er was een afstand gegroeid zo hoog als de Everest, die nooit meer zou goed
komen.
Mijn
‘instellingen’ waren ondertussen heel wat alledaagser geworden, meer bepaald
alles wat gekend is onder de alles omvattende begrippen huisje – tuintje –
kindjes en vooral hard en veel werken om den brode…. Om ’s avonds en ’s nachts dan
verdere te studeren. Alles overgoten me dat gekende sausje van standenverschil
door al-da-niet in de smaak te vallen van Franssprekende plaatselijke
potentaten met veel geld. Trouwens, toen nog sluitzegels met de IJzertoren
gebruiken op Uw brieven, of op de revers een leeuwenspeldje dragen : die tijden
gingen gewoon voorbij. Er moest brood op de plank komen. Want met ‘overtuigingen’
alleen koopt men niet de boter….
Mijn
afkeer voor alles wat tweezakkeerigheid
en Tsjeef zijn is, moet in die jaren zijn ontstaan, en dat is een besef dat mij
maar is opgevallen sedert kazakdraaier Martens overleden is. Voorheen had ik
nooit de moeite gedaan om na te denken over de reden van die sluimerende wrevel.
Ik mocht ze niet, en zweeg daarover. Nu weet ik het ineens wel : Wilfried
Martens is de verpersoonlijking van de Vlaamsgezinde rijkelijk begaafde
jongeman, die uit egoïsme zijn Volk, zijn Idealen en zijn diepste overtuiging
verraadt, om zijn talenten in dienst te stellen van de Mamaon, de God van het
geld. En het geld, dat zij bij Het Hof en de Franscouillons..
Had
de man, bij ‘Zwarte Zondag’ de kant gekozen van Karel Dollen, Filip Dewinter en
Gerolf Annemans (1991) dan had het Land er nu totaal anders uit gezien. Hij zou
zelfs binnen de 24 uur ‘op het schild geheven’ geweest zijn. Zijn terugkeer
naar zijn roots zou hem niet eens meer door Het Hof zijn kwalijk genomen, want sedert
zijn ‘on-Christelijke echtscheiding’ was hij uit de gunst vazn Boudewijn
geraakt.
*
Natuurlijk
is dit natrappen, een Nationale Sport van alle politiekers, inzonderheid die
der EVP, door dezelfde Martens degelijk bewerkt en voorbereid om vroeg of laat eveneens
in het faillissement geleid te worden. Want net, als zijn ‘meesterwerk’ : de
Belzieke, aan elkaar geplakt door schulden en met leugens.
Zo
kwam mij ineens, bij zijn ‘In Memoriam’ op de NOS, aan het ontbijt, flarden van een gedichtje te binnen
van lang, zeer lang geleden. Ik heb er een halve dag naar ge-Googeld, want meer
dan de eerste versregel was er niet blijven hangen. Hieronder vindt U de
volledige tekst, opgedraen tot zielelafenis van voornoemde, wiens zielezaligheid
ik hem niet gun. In alle eeuwen der eeuwen. Amen.
.
II
MIDDEN
Aan een verrader des Vaderlands.
(Jacobus
Bellamy 1757 - 1786)
Met
dank aan Jeanne Albers voor het sturen van de tekst.
*
't Was nacht, toen
uw moeder u baarde,
Een nacht, zo zwart
als immer was.
Een leger van helse
geesten waarde.
't Gevogelte liet
een naar gekras,
Door 't aklig woud,
tot driemaal horen.
De zee werd
woedend, klotste en sloeg,
Wat zelfs, tot in
de hemelkoren,
De engelen schrik
in het hart joeg!
Uw moeder zag u –
en het leven
Ontvluchtte aan
haar beklemde hart!
Uw vader schrok –
stond te beven –
Zeeg neer –
overwonnen door de smart,
Toen een stem, net
als een donder,
Klonk door het
huis, dat u ontving:
“Dat elk zich van
dit kind afzondere!….
“Natuur wrocht hier
een aterling!
“Zij heeft hem, tot
een straf der volken,
“In 's hemels
grimmigheid gebaard!
“De slechtste geest
uit 's afgronds kolken
“Zal hem beschermen
op deze aard!
“Hij zal zijn
vaderland verraden!
“De vrijheid
trappen op de borst!
“Geen goud zal ooit
zijn ziel verzadigen,
“Die steeds naar
meer schatten dorst!
“Hij zal, kan het
slechts zijn hebzucht voeden,
“Een gemene slaaf
van de vorsten zijn!
“Waar hij
onschuldigen ziet bloeden,
“Daar zal zijn
vreugd en wellust zijn!
“Zijn hele ziel zal
valsheid wezen!
“Zijn mond een
kerker vol bedrog!
“Zijn helse ziel
zal niemand vrezen;
“Steeds juichend
denken: '“k werke nog!….
“U zou vergeefs
zijn werking storen!
“Vergeefs is hier
een fors geweld!
“Tot ramp voor 't
vaderland geboren,
“Is hij ten vloek
van het volk gesteld!"
Verrader! monster!
vloek der aarde!
Vernederend
schepsel van de natuur!
Gods wraak, die u
tot heden spaarde,
Verdelge u ooit
door 's hemels vuur!
Met de verrader van het
vaderland werd stadhouder Willem V bedoeld, die zonder blikken of blozen wordt
beschreven als het grootste monster dat ooit op aarde rondliep. Onder meer door
dit gedicht kreeg De Post van den Neder-Rhijn op 25 oktober 1782 een tijdelijk vershijnings-verbod.
*
III SLOT
Ik geef toe :
een beetje uit de mode en nogal langdradig, maar anderzijds de geschikte parodie
in de mond van de gevierde voordrachtkunstenaar Oswald Maes. Heert Goste mogen
we dat niet aandoen : zijn schoonbroer, Geert Burger uit Izegem zou het niet
graag hebben…..
*
Was Martens
zijn idealen trouw gebleven, dan was Vlaanderen nu al 50 jaar baas in eigen
huis geweest, en had hij geëerd kunnen worden als Vader des Vaderlands. Nu zal
hij geboekstaafd blijven, na een korte periode van slijmen en kwijlen, als de
doodgraver van zijn eigen vertrappeld volk en land, maar eveneens als de vervalser
van het Europese Ideaal zoals Aug. Vermeylen dat ooit zag : Vlaming zijn, om
Europeeër te worden.
Wij Vlamingen
van de harde rechte lijn, onthouden van Martens alleen datgene wat door zijn
schuld is verloren gelopen of kapot gemaakt : het nefaste Egmontpakt, de
grendelwetten, de ‘Belangenconflicten’, de radicaal on-Christelijke abortus- en
euthanasiewetten, de homo-gekte, het slechte voorbeeld voor Verhofstadt en voor
DeHaene, zijn immoreel gedrag (waardoor hij in de Kerkelijke Ban had moeten
geslagen worden), zijn verkeerd voorbeeld-gedrag, zijn gevlei jegens La Cour-Le
Palais/Het Hof en het geldwezen; enz : enfin, al het slechte in het leven van
een carrère-jager, tot stand gekomen op de kap van de Vlaming, die in helm een
Messias had verwacht.
Van de doden
niets dan goed, da’s waar. Maar er zijn uitzonderingen!
*
Moraal van
het verhaal : wie de jeugd bezit, bezit de toekomst. Uit de rangen van de
Overtuigden, zou er per stad een rondreizende ‘vrijgestelde’ moeten komen, die
het opstormend geweld afhoudt van het voorbeeld der Tsjeven : op de rug van het
volk, tegen dat volk, dat volk in de uitverkoop stelt ten voordele van wel
bepaalde ‘hogere belangen’….
Zo waarlijk
help mij God-Almachtig.
Pssst
In ItaliPe
vliegen de ‘snelberichten’ weer door de lucht : op Lampedusa zijn deze morgen
vroeg weer 300 bootvluchtelingen veilig en wel aangekomen. Maar ‘Euroopa’
zwijgt. En Martens zwijgt nu ook…..
(*) Adv. Jerôme
Leuridan (Elverdinge- Ieper) was een bevlogen en zeer
charismatige plaatselijk VNV-Leider die enkele dagen na de Bevrijding,
valselijk beschuldigd, zonder enige vorm van proces, in de gevangenis terecht
kwalm. Zijn familie had gesmeekt dat hij zou onderduiken, maar hij waas van
oordeel recht in zijn schoenen te staan, en wilde de verantwoordelijkheid voor
zijn daden zelf dragen. Alhoewel stervensziek werden hem de nodige geestelijke medische
zorgen geweigerd. Hij stierf dan ook als
een hond in zijn cel, ten gevolge van ontbering en verwaarlozing. Case closed.
Nochtans had hij de talenten
om een betere W. Martens te zijn…
*
Geschreven
door AABEE via Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten