***
Maandag 28 oktober
Zon 7u28-17u24
HH Simon en Judas
.
1590 - HET KIND HOUDEN
MAAR HET EU- BADWATER WEGGOOIEN
.
.
I) INLEIDING
Dat badwater (zie
afbeelding : de media) moet, zoals U hieronder zult lezen hoognodig vervangen worden! Want het riekt naar
bedrog tegen klippen. Het is verstikt door bergen eigen lof en door het
rondzwalpende briefjes van 500 € omkoopgeld aan de oppervlakte Niemand ziet nog
het bos door de bomen.
Niet veel woorden aan vuil
maken. Gewoon op 25 Mei 2014 het hele zootje figuurlijk en letterlijk in de riool
kieperen en herbeginnen met écht geld en met échte venten!
.
II MIDDEN
EU-politici
houden onvoorstelbare privileges en luxe - tot de ondergang
*
Maandsalaris EU-afgevaardigden: € 12.255,87,-
exclusief dagvergoeding à € 304,-, exclusief residentietoelage van 15%
basissalaris, exclusief kinderbijslag à € 300,- per kind, exclusief
secretariaatsvergoeding van € 21.209,- per maand, inclusief ruim 10 weken
vakantie
De euro en de EU: een strop voor de burgers, maar
hèt middel voor Brussel om zichzelf schandalig te blijven verrijken.
Eén van de redenen waarom bijna al 'onze' politici
in Den Haag blijven vasthouden aan de euro en krampachtig het EU-lidmaatschap
blijven verdedigen, is dat hen dat de mogelijkheid geeft om straks een nieuwe,
zeer lucratieve carrière in Brussel op te bouwen. Iedereen die het tot Brussel
haalt is meteen financieel 'binnen', want de Europese belastingbetalers
financieren een leven vol onvoorstelbare privileges, voordelen en luxe voor
alle EU-politici en parlementariërs, en dat zonder dat hier ook maar een spatje
democratische controle op is.
Schijndemocratie
in Sovjetstijl
Het EU-parlement wordt weliswaar door de Europeanen
gekozen, maar daarmee houdt alle democratie in Brussel onmiddellijk op.
EU-parlementariërs hebben namelijk niet het recht om zelf wetsvoorstellen in te
dienen. Het enige wat ze mogen doen is door de EU-Commissie ingediende verordeningen
en richtlijnen goedkeuren of afwijzen.
Wijzen ze een voorstel af, zoals de voordracht van
de Luxemburger Yves Mersch eind 2012 voor de directie van de ECB (omdat hij een
man is), dan kan de EU-Raad zo'n kandidaat toch aanstellen, wat in dit geval
ook gebeurd is. Het EU-parlement speelt dan ook exact dezelfde onbeduidende rol
als destijds de Duma in de Sovjet Unie, en dient alleen om tegenover de
Europeanen de schijn van democratie op te houden.
De 'hoge afgevaardigden' van de Commissie hebben duidelijk
nul komma nul respect voor het parlement. Neem bijvoorbeeld EU-'minister' van
Buitenlandse Zaken Catherine Ashton, die slechts zelden ingaat op een uitnodiging
van het parlement, ook niet als dit debatteert over belangrijke buitenlandse
kwesties. In nationale parlementen zou dat als een grove belediging worden
opgevat, maar in Brussel is het normaal.
Parlementariër: Mijn collega's zijn net zo lui als
ik
Gezien hun buitengewoon royale salarissen,
voorzieningen en andere privileges boeit dat de parlementariërs sowieso niet.
Een enkeling klapt wel eens uit de school, zoals de Duitser Ernst Strasser, die
in augustus 2012 tegenover Britse journalisten toegaf dat 'de meeste
parlementariërs net zo lui zijn als ik. Al het werk wordt door onze medewerkers
verricht.'
Een maand later verklaarde de 24 jarige Zweed
Amelia Andersdotter, die nog niet compleet door Brussel was ingepalmd, dat 'het
EU-parlement vol goede bedoelingen zit, maar dat het geen zin heeft om deze
bedoelingen uit te voeren.' Het is dus niet verwonderlijk dat vrijwel geen
enkele Europeaan weet wat het parlement eigenlijk uitvoert.
Schandalige praktijken op TV vastgelegd
De onafhankelijke Oostenrijker Hans-Peter Martin
was één van de zeer weinigen die openlijk wees op het enorme bedrog door
parlementariërs met de aanwezigheidspremies. Zoals bekend werd deze fraude met
zijn hulp door Nederlandse journalisten en TV-camera's vastgelegd. Veel
parlementariërs incasseerden de dagelijkse vergoeding van € 304,-, zonder ook
maar een seconde in het parlement aanwezig te zijn. De meesten gingen direct
per limousine naar het vliegveld, om van het weekend te genieten.
Maar ook doordeweeks vinden deze schandalige
praktijken plaats. Bij het zien van de camera's vluchtten de meeste dames en
heren afgevaardigden weg. Sommigen probeerden zich er hakkelend uit te kletsen,
enkelen begonnen te dreigen en weer een ander liet het camerateam door bewakers
het gebouw uitzetten.
Wie denkt dat er hierna iets veranderd is, heeft
het mis. De 'onafhankelijke' Martin Ehrenhauser diende weliswaar een motie in
om een einde te maken aan deze 'immorele praktijken', maar de meerderheid wees
zijn voorstel ogenblikkelijk af. De fraude met de royale aanwezigheidspremie
gaat dus gewoon door.
'Graaiers en bedriegers'
Al in 1996 berichtte een Britse TV-zender over de
'schandalige handelwijze van de graaiers en bedriegers' in Brussel, zoals het
werd genoemd. De toenmalige president van het EP, José Gil Robles, eiste
vervolgens disciplinaire maatregelen - niet tegen de daders, maar tegen de
indiscrete ambtenaren van het Europese Rekenhof die alles aan de grote klok
hadden gehangen.
Hans Peter Martin werd vanwege het onthullen van
dit soort schandalen door burgers als een soort held gezien, totdat er
geruchten opdoken over het onrechtmatige gebruik van zijn maandelijkse
secretariaatstoelage van € 21.209,- en het aanwenden van minstens 1 miljoen
euro partijgelden voor privégebruik. Het EP hief vervolgens zijn immuniteit op,
maar hij zit nog altijd in het parlement.
'Gehersenspoeld'
Een andere Oostenrijker, de voormalige minister van
Binnenlandse Zaken Ernst Strasser, nam als EU-parlementariër letterlijk het
woord 'gehersenspoeld' in de mond toen hij het over de EU-afgevaardigden had.
Vervolgens werd hij door Britse journalisten in de val gelokt, die hem met
verborgen camera's filmden toen hij zich zonder aarzelen liet omkopen, en
bovendien zei dat hij als EU-parlementariër per geval jaarlijks minstens €
100.000,- incasseerde van lobbyisten.
Naast Strasser, die hiervoor tot vier jaar
gevangenisstraf werd veroordeeld, gingen nog eens twee andere EU-afgevaardigden
op het omkoopaanbod van de Britse journalisten in. Eén van hen, de voormalige
Roemeense minister van Buitenlandse Zaken Zoran Thaler, heeft nog steeds gewoon
zitting in het parlement.
15.000 lobbyisten in Brussel
Het behoeft geen uitleg dat deze gevallen bepaald
geen uitzondering zijn. Dat bewijst het enorme aantal van circa 15.000
lobbyisten die in Brussel rondlopen (bron: Lobby Control). 70% van hen werkt voor
ondernemingen en hun organisaties. Zij hebben zoveel invloed, dat vier van de
vijf wetten die in Brussel worden besloten, direct uit hun kokers afkomstig
zijn. Lobby Control waarschuwt dan ook voor de 'uitholling van de democratie'
in Europa, ten gunste van de grote banken en multinationals.
In november 2011 besloot het EP weliswaar tot een
nieuwe regeling, die het afgevaardigden verplicht om alle 'aanvullende
inkomsten' van boven de € 500,- op te geven, maar het is volstrekt onduidelijk
of deze anti-corruptiewet wel werkt. Zo valt het nooit te controleren wat de
redenen zijn waarom een parlementariër voor of tegen een bepaalde wet stemt.
Gezien de ongelimiteerde hoeveelheden euro's die de lobbyisten te verdelen
hebben, zullen de neveninkomsten van de parlementariërs hoogstwaarschijnlijk
nooit in echt gevaar zijn geweest.
Duizelingwekkende vergoedingen
Ethisch gedrag, zelfrespect en integriteit zijn in
Brussel onbekende eigenschappen. De Duitse staatsman Konrad Adenauer zei ooit
dat 'politicus zijn betekent dat je je land moet dienen.' EU-politici hebben
hier iets anders van gemaakt: 'Politicus zijn betekent dat je aan je land moet
verdienen.' Voorbeeld: nadat de EU in 2009 besloot om de salarissen van
EU-afgevaardigden los te koppelen van hun thuislanden, schoten de salarissen
voor parlementariërs uit Oost Europa met meer dan € 75.000,- omhoog. Het is dus
niet verwonderlijk dat de meesten van hen zelden of nooit bij de zittingen
komen opdagen.
Naast een maandelijks basissalaris van € 7956,87
krijgen de afgevaardigden een maandelijkse -belastingvrije!-
'onkostenvergoeding' van € 4299,-, totaal dus € 12.255,87. Iedere afgevaardigde
kan tevens elke maand over € 21.209,- beschikken om zijn medewerkers in
Brussel, Straatsburg of zijn thuisland te betalen. De eerder genoemde
dagvergoeding van € 304,- komt daar nog eens bovenop.
Maar dan nog is de koek niet op, want zo ontvangen
ze ook nog eens een 'residentie-toelage' van 15% van het basissalaris, een
maandelijkse onkostenvergoeding van € 607,- (vicepresident: € 911,-; president:
€ 1418,-) en kinderbijslag ter hoogte van € 300,- per kind. En dan natuurlijk
nog eens ruim 10 weken vakantie per jaar. Een voorstel in juni 2013 om dit te
verkorten, werd met 508 stemmen verworpen.
Het paradijs op aarde bestaat: Brussel
Het paradijs op aarde bestaat dus al, en wel in
Brussel, in een door de EU gecreëerde belastingoase waarin niemand zich ook
maar ergens voor hoeft te verantwoorden. Met de € 21.209.- per maand voor
medewerkers worden dan ook regelmatig -veelal ongekwalificeerde- familieleden
betaald, zo bleek uit een intern onderzoek. Andere parlementariërs betalen
salaris aan niet bestaande werknemers. Sommigen verplichten hun medewerkers een
deel van hun salaris terug te storten.
Er zijn weliswaar regels tegen deze praktijken
opgesteld, maar die zijn op de zo kenmerkende vage en gecompliceerde Brusselse
wijze voor velerlei uitleg vatbaar. Zo wisten alle 167 betrapte parlementariërs
die hun familieleden hadden betaald, een 'uitzonderingssituatie' te bedenken om
gewoon met dit misbruik te kunnen blijven doorgaan.
Tot voor kort konden EU-afgevaardigden met de
goedkoopste prijsvechters naar hun thuislanden terugvliegen, en ondertussen wel
het volle pond van een normale ticket declareren. Dit gelegaliseerde,
belastingvrije bedrog, waar de afgevaardigden maandelijks nog eens duizenden
euro's extra mee konden opstrijken, werd na felle protesten gestopt. Hoewel...
nog steeds mogen ze ook, voor korte vluchten, kiezen voor de duurste
businessklasse.
'De besten'
De vicepresident van de EU-Commissie, de Sloveen
Marcos Sefcovic, rechtvaardigde in februari van dit jaar de enorme salarissen
en vergoedingen met het argument dat 'we de besten moeten halen, die er te
krijgen zijn'. Deze zogenaamde 'besten' hebben echter niet in de gaten gehad
wat er jarenlang in Griekenland, Spanje en Cyprus gebeurde, hoe enorm de
corruptie daar was (en is), hoeveel honderden miljarden Europees geld er in
deze landen zijn verdwenen.
Ook ging maar liefst € 1 miljard euro
ontwikkelingshulp voor de Democratische Republiek Congo in rook op.
EU-president Herman van Rompuy probeerde dit zoveelste schandaal natuurlijk
onder het tapijt te vegen, en sprak enkel van 'slechte PR'.
Volk levert in, Brussel geeft zichzelf opnieuw meer
geld
Europa's 'besten' in Brussel zijn verantwoordelijk
voor het totaal mislukte europroject, voor miljoenen werklozen, voor
schrikbarend snel stijgende armoede en massale sociale onrust in de
crisislanden, die over niet al te lange tijd in ware volksopstanden dreigen te
ontaarden. Terwijl bijna alle Europeanen hun salarissen en voorzieningen zagen
gekort, kregen de EU-ambtenaren een salarisverhoging van 1,85%.
In de ogen van de EU-Commissie en het Europese
parlement was dat te weinig. Zij eisten een verhoging van 3,7%. De ambtenaren
dreigden zelfs met een staking. Uiteindelijk kende het Europese Gerechtshof de
geëiste hogere vergoeding toe, en wel met terugwerkende kracht. Voor
EU-Commissiepresident José Manuel Barroso betekende dat een verhoging van zijn
maandsalaris van € 27.900,- met € 900,-. Zijn onkostenvergoeding steeg met €
300,- naar bijna € 8000,-. Natuurlijk gingen ook alle andere toelagen omhoog.
Solidariteit?
'De EU rust op het concept van solidariteit', staat
in de EU-bijbels. Er staat echter niet bij dat deze zin alleen geldt voor de
gewone burgers, niet voor de autoritaire veelverdieners in Brussel. Schrijnend
bewijs: in 2004 debatteerde het parlement over een ruimhartige bijdrage van €
1,5 miljard -van uw belastinggeld- voor de slachtoffers van de tsunami in
Indonesië. Toen één van hen echter voorstelde dat ook de parlementariërs zelf
eenmalig hun dagvergoeding van toen € 290,- ter beschikking zouden stellen,
begonnen zijn collega's te morren en moest hij zijn voorstel intrekken.
Giga salarissen, wachtgeld, pensioenen - superlage
premies
De 37 hoogste ambtenaren van de EU verdienen
inmiddels € 24.000,- per maand. 214 'hooggeplaatste' EU-vertegenwoordigers
verdienen met jaarlijks € 220.000,- veel meer dan premier Mark Rutte. Volgens
Wall Street Journal correspondent Vanessa Mock gaat het zelfs om circa 3000
EU-ambtenaren met zo'n vorstelijk salaris. Sowieso krijgen 5461 ambtenaren
maandelijks meer dan € 10.000 op hun rekening gestort.
Bovendien betalen EU-ambtenaren slechts 12%
belasting en premies, slechts een kwart van wat veel gewone Europese burgers
moeten betalen. Ook de ziektekostenpremies zijn met 2% van het basissalaris
veel lager dan het bedrag dat het gewone volk kwijt is.
En wat te denken van het wachtgeld?
EU-Commissarissen hebben drie jaar lang recht op maandelijks € 10.000,-. Veel
commissarissen keren na hun termijn in Brussel terug in de nationale politiek,
of worden met open armen ontvangen bij de banken en bedrijven waar ze zich
jarenlang zo ijverig voor hebben ingezet.
Dan blijven nog de pensioenen over, voor de meeste
topambtenaren dik € 10.000,- per maand. Een gemiddelde ambtenaar wordt met €
4300,- per maand naar huis gestuurd.
Iedere EU-afgevaardigde kan meer verdienen dan
Rutte
Kortom, in Brussel wordt op een ongekende, nog
nooit in de historie geziene wijze met geld gesmeten - geld dat door de gewone
burgers wordt opgehoest. Terwijl heel Europa in een diepe crisis verkeert,
heeft Brussel zichzelf daarvan uitgezonderd. Volgens oud-parlementariër Parin
kan iedere EU-afgevaardigde eenvoudig netto meer verdienen dan elke
willekeurige Europese regeringsleider.
Boos zijn mogen we niet, want de EU-technocraten
hebben er goed voor gezorgd dat alles legaal is. Bovendien stemt u zelf ook massaal
keer op keer opnieuw op pro-EU partijen zoals de VVD, de PvdA, D66 en het CDA,
die met ons belastinggeld vrolijk meewerken aan het instandhouden van dit
almaar kostbaarder wordende Brusselse circus.
'Kaste in Brussel bedient schaamteloos zichzelf'
'De burgers van Europa hebben het gevoel dat de
kaste in Brussel schaamteloos en zonder controle zichzelf bedient,'
constateerde de Europese Bond van Belastingbetalers in augustus. In Brussel
predikt men water voor de burgers, maar drinkt men zelf champagne. Van de
burgers wordt solidariteit geëist, waar de autocraten, die met afstand het
meeste verdienen van iedereen, zichzelf van uitzonderen.
Ondertussen eist de EU van landen zoals Duitsland
en Nederland een permanente welvaartsoverdracht van miljarden naar Zuid Europa,
waarvan het meeste geld direct in de kassen van de failliete banken stroomt. En
dan nog vindt men het in Brussel, Den Haag en andere hoofdsteden vreemd dat
anti-EU partijen, zoals in Nederland de PVV, in de peilingen op forse winst staan.
Volkstribunaal, 'Toren van Babel' als museum
Het wordt wellicht de hoogste tijd dat de gewone
Europeaan massaal in opstand komt tegen dit totalitaire, zichzelf op
schandalige wijze verrijkende systeem, en een einde maakt aan de euro en de EU,
voordat deze onze toekomst en die van onze (klein)kinderen definitief ruïneren.
Na een volkstribunaal, waarin de huidige Brusselse
dictatuur -en met hen alle nationale politici die hen aan de macht hebben
geholpen- wordt berecht voor hun verraad, machtswellust en bedrog, kunnen de
vele EU-gebouwen worden omgebouwd tot appartementen. Alleen de 'Toren van
Babel' in Straatsburg zou moeten mogen blijven staan, om dienst te gaan doen
als museum, en een blijvende herinnering aan de zoveelste mislukte poging van
een tirannieke eliteclub om Europa te verenigen en de verarmde bevolking tot
slaven te maken. 'Dit moeten we nooit meer toelaten!'
Xander
*
III
SLOT
Toegegeven
: we kunnen ook iets leren van wijlen de Duitse Nationaal Socialisten (de Nazi’s)
: de ‘Schutzhaft’.
Het
is voor hun eigen veiligheid ‘in
bescherming’ nemen van individuen, tegen het straatgeweld. Gewoon een week
voor de Verkiezingen, het hele zootje zonder veel ophef inrekenen en
overbrengen naar een geheime locatie. Dat hoeft daarvoor geen ‘kamp’ te zijn,
als het er maar veilig is en wij hen nooit meer terugzien.
We
hebben voor deze gang van zaken alleen nog geen woord beschikbaar. Al vind ik
dat het toerwoordje ‘Neckermann-weekje’ een goede lokvogel zou zijn om bij de
aanvang van de reis een maximum aanwezigen te hebben…..
Geschreven door AABEE via
Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten