1034 - WALLOBRUX : EEN HERSENSCHIM
*
Als
men mij in Vlaanderen voor een lezing uitnodigt, krijg ik geregeld de
vraag of ze in Namen, in de laden van de ‘Elysette’, een Plan-B hebben
klaarliggen. Een toehoorder maakte me de volgende bedenking: ‘Het
irriteert Vlaanderen dat de Franse Gemeenschap zonder
grondwetsherziening besloten heeft om zich voortaan
Fédération Wallonie-Bruxelles
te noemen. Moet men daarin de bedoeling in zien om later een staat Wallonie-Bruxelles te vormen?’
Als de Waalse leiders van plan zijn met Brussel samen te gaan mocht België uit elkaar vallen, dan zullen ze ontgoocheld worden.
Brussel solo
It
takes two to tango. Uit een peiling RTL-Ipsos-Le Soir van maart 2013
blijkt dat 68 procent van de Brusselaars voor een onafhankelijk statuut
pleiten mocht België uit elkaar vallen. Daarentegen wensen 61 procent
van de Walen een rest-België, samengesteld uit Wallonië en Brussel. Hoe
kan men, in deze omstandigheden, in het huwelijksbootje stappen?
Deze
optie kan natuurlijk diegenen verleiden die aan de monarchie gehecht
zijn. Dan zouden de Saxen-Coburgs blijven zitten, waarvan Vlaanderen
zich zou hebben ontdaan.
Het belangrijkste is toch niet de toekomst van een koninklijke familie, maar wel de welvaart van de betrokken bevolkingen?
Allereerst
is geen spoor meer van een tweekoppig land in Europa te vinden
Oostenrijk-Hongarije en Tsjechoslowakije zijn verdwenen. Zelfs een
gedeelde taal en cultuur konden ook niet beletten dat Montenegro en
Servië ten slotte uit elkaar zijn gegaan.
Ondanks
de terughoudendheid van Vlaanderen gedurende 18 jaar, is Brussel een
volwaardig gewest geworden. Vandaag is het duidelijk dat de Brusselaars
op hun eigen identiteit gesteld zijn.
Voor
een Europees gemiddelde van 100, wat betreft de BBP, staat
Brussel-Hoofdstad op 200, 115 punten meer dan Wallonië. Als Brussel en
Wallonië samengaan, begrijpt men dadelijk de implicaties op budgettair
en economisch vlak
Welk land?
Bovendien zou de constructie geen geografische homogeniteit vertonen aangezien Brussel als een enclave in Vlaanderen ligt
Maar
er is ook het feit dat men met uiteenlopende delen geconfronteerd is,
wat betreft zowel de morfologie als de oppervlakte. Met bevolkingen die
sociologisch en menselijk sterk van elkaar verschillen, met andere
gevoeligheden. Het zou geen coherente natiestaat kunnen vormen.
Bovendien zou de constructie geen geografische homogeniteit vertonen
aangezien Brussel als een enclave in Vlaanderen ligt. Een dergelijk
precedent zou zelfs aanleiding kunnen zijn om het vuur in ex-Joegoslavië
weer aan te wakkeren, want als de Franstaligen van België zich op die
manier kunnen verenigen, valt niet in te zien waarom ook niet Servië
hetzelfde zou doen met de Republika Srpska in Bosnië!
Hoe
zou men, in deze nieuwe staat, de machten organiseren en het
respectievelijke gewicht van Brussel en Wallonië meten? Zou men het
gelijkheidsbeginsel toepassen, of liever dit van evenredigheid? Nu is
het al moeilijk voor Walen en Brusselaars om één entiteit te vormen. De
Waalse ultra regionalisten hebben een hekel aan de Franse gemeenschap.
Zonder
Vlaanderen zou België een totaal verschillend land zijn, geamputeerd
van een belangrijk deel van zijn grondgebied. Dit rest-België zou geen
aanspraak op een gelijke juridische persoonlijkheid kunnen maken.
Verder
stipuleert het internationaal recht dat bij het verdwijnen van een
staat, de stukken die hieruit resulteren niet langer gebonden zijn door
de internationale verdragen die de (eenheids)staat had aangegaan. Het
principe is de tabula rasa. Zo verliep het toen Kroatië en Slovenië uit
de Joegoslavische federatie stapten. Het rest-Joegoslavië, samengesteld
uit Servië en Montenegro, heeft zijn lidmaatschap van de VN opnieuw
moeten aanvragen.
Vlaanderen zou ook geen enkel belang hebben bij een machtsgreep over Brussel
Boedel verdeling
Welke
internationale regels gelden, als een staat verdwijnt? Om de buurlanden
niet te destabiliseren, past het internationaal recht het beginsel uti possidetis juristoe: je zal bezitten wat je vroeger bezat. Daardoor worden de externe grenzen onaantastbaar.
Maar
bij de ontmanteling van ex-Joegoslavië heeft de Europese Unie dit
principe tot de interne administratieve grenzen uitgebreid (rapport van
de Commissie Badinter in 1992). Mocht België verdwijnen, zou die
jurisprudentie kunnen worden toegepast. Zo zouden de regio’s in
aanmerking komen. De Vlaamse en Franse gemeenschappen kunnen immers niet
geografisch worden afgebakend.
Xavier
Mabille heeft de dingen uitstekend samengevat: ‘Anders gezegd,
Vlaanderen, of tenminste toch de meerderheid van de personen en
instellingen die in naam van Vlaanderen optreden, zou kunnen beslissen
over zijn eigen zelfbeschikking. Maar dat wil niet zeggen dat het
tegelijk ook over de toekomst van Wallonië of Brussel zou kunnen
beslissen.’
Via
de democratische legitimiteit van zijn Parlement, zou Vlaanderen zijn
onafhankelijkheid kunnen uitvaardigen. Maar als het ook greep op Brussel
wil krijgen, zou een geschil ontstaan dat alleen op internationaal
gebied zou kunnen worden beslecht, met al de risico’s die erbij horen.
De recente verklaring van Herman De Bode,
ex-kabinetschef van Jan Jambon, over Brussel, is bijzonder interessant:
‘Brussel maakt in mijn ogen geen deel meer uit van Vlaanderen. Dat is
al lang geleden een totaal andere stad geworden, met een andere
dynamiek, andere uitdagingen, een andere samenstelling van de bevolking.
Brussel heeft een andere finaliteit. Het moet zijn rol als hoofdstad
van Europa eindelijk eens waarmaken.’
Brussel als stadstaat met een internationale roeping, dat was ook de visie van François Perin.
vertaling
Marc Vanfraechem
*
JULES GHEUDE
Depuis
février 2010, Jules Gheude coordonne les travaux du Gewif (Groupe
d'études pour la Wallonie intégrée à la France - www.gewif.net
[archive]).[réf. à confirmer]
*
Jules
Gheude is oud-medewerker en biograaf van François Perin en bezielt de
Gewif (Groupe d’Etudes pour la Wallonie intégrée à la France).
*
Lees meer van Jules Gheude
- WalloBrux : een hersenschim
- Toen François Perin het over onze beschaving had, en tegen de auto fulmineerde…
- De Vlaming wijkt nooit
- Wat voor spel spelen de Vlaamse liberalen nu echt?
- Ceci n’est pas un pays!
16 FEBRUARI 2019
Jules Gheude
Geen opmerkingen:
Een reactie posten