3538

7/1409 * - Gelijkenis Staatsgreep Turkije met Repressie in Eigen Land – Nacht der Lange Messen, Islamitische Invulling – Prijsverhoging van 400m voor … een vliegenmepper -

.

DEEL 2

*

Woensdag 20 juli 2016

Zon 5u53-21u44

H Margaretha van Antiochië

Margriet is een pisgriet

*

Waarschuwing

De overige dagen der maand staan bol van historische gebeurtenissen, die ik als strijdend Vlaming niet ongemerkt kan laten voorbijgaan. Maar over de ‘Bête National’ van de 21^ste geen woord. Tenzij er ooit een 2^de vlam brandt naast die van de ‘Onbekende tricolore Soldaat’, namelijk die van de ‘Onbekende Vernederde Vlaming’.

*

3538 - GELIJKENIS TUSSEN KALKOENEN EN DE RECHTSSTAAT COBURGIA        

*

Never Shall Be Slaves….

*

De Britten zeker niet

Maar nog minder de Fiere Vlamingen.

*

*

Turken (Turkey’s, kalkoenen) zijn al jaar en dag op deze blog één en hetzelfde begrip. Dat komt niet alleen door de bijna gelijkluidende naam, maar ook en misschien nog wel het meest, door hun protserig gedrag met veel vlees en veel show, maar op strooien poten, met de hersenen van een straatmus. Maar pas op: met deze omschrijving wordt alleen de upperclass bedoeld, en zeker niet de kleine man. Op voorwaarde dat die… in eigen kalifaat leeft en beweegt. En ons verder in vrede  laat.

Turkse vlaggen, zoals in Beringen, zouden moeten verboden worden en bij herhaling gevolgd worden door uitwijzing.

Wat ik Vandaag onthield uit de dagelijkse ontmoeting met vriend Guvaal?

U leest het hieronder, als bron voor onderstaand stukje zelfverdediging, een wel zeer vreemd stukske ‘Vaderlandche Geschiedenis’ uit de jaren ‘44-45-46, enz, dat dreigt in de vergetelheid te geraken. Het gaat om het bijna vergeten woord ‘Staatsgreep’, opnieuw uitgevonden en in scène gezet door Erdogan. Deze gang van zaken gelijkt als twee druppels water  op wat in de repressie-jaren als ‘colateral damage’ uitgewerkt werd tegen de Vlamingen.

We schrijven eind 1944 en Coburgia heeft net glorierijk (!) WO II overleefd. Net als nu met de Diables Rouges, verkeerde het Land in een euforie. Hoe? dat doet er niet toe, maar voor de Macht-Betrachters was de tijd der vergelding aangebroken. ‘Zij’, de Franstalige Elite, tegen ‘wij’, de naar onafhankelijkheid strevende Vlaamse burger. Deze meerderheid slaven in dit land had, gezien de omstandigheden, vanaf 1940 de kans geroken, eindelijk het Franscouillonse slavenjuk af te gooien om zodoende eindelijk onafhankelijk te worden. OnverFranst, onverDuitst, onverEngelst. Eindelijk zou het zover komen, dank zij weliswaar de verkeerde partner, weer VRIJ te zijn.

Na de eerste woede voor de laffe Duitse aanval, riep zelf de Voorman der Coburger Socialisten, Hendik DeMan, de Vlamingen op, om samen met de Duitse Arbeider, de handen uit de mouwen te steken voor de opbouw een Verenigd Europa. Een gefavoriseerde houding ten opzichte van de Bezetter, die abrupt eindigde toen A.H. hun Russisch idool, Jozef Stalin, in juni 1941 aanviel. Vanaf dan werd de Duitse ‘vriend’ een ‘Smerigen Duits’ genaamd. En, aangemoedigd door de gevluchte rest-regering in Londen, bijgenaamd de ‘Regering in Ballingschap’, werd de ‘Resistance’, het Verzet, De Witte Brigade in leven geroepen. Die staken de boeren hun oogst in brand, zodat de Bevolking wel honger moest lijden. Wie ondertussen zijn dagelijks brood had proberen te verdienen door alle werk aan te pakken dat beschikbaar was, werd ineens een ‘Zwartzak’, een ‘verrader’ die ‘meeheulde met den vijand’. Vooral de betere stand diende het slachtoffer te worden. Die werden, in opdracht, uitgejouwd, ja zelfs bij donker, laffelijk neergeschoten. Misschien wel door de buurman, die aldus zijn kans zag om zijn buurvrouw bij hem in bed te krijgen.

In naam van Vorst en Vaderland werden de venijnigste sluwheden begaan, waartegen de ‘Hulpgendarmen’ zo goed als machteloos waren. Stilaan liepen er op straat en in de administratie alleen nog ‘Smerige Duitsers’ rond. De sfeer escaleerde, want ‘al is het niet om te boffen, we zullen ze krijgen, de ‘Moffen’ klonk het dagelijks uit de verboden BBC-uitzending vol gecodeerde boodschappen voor Het Verzet. En ondertussen werd er koortsachtig gewerkt aan de Atlantik Wall, die Europa onoverwinnelijk zou maken. Enfin, zeg maar, de uiterst strenge bewaking van de ‘Buitengrenzen’. Maar, zei Bredero, het kan verkeren.

Na de succesvolle landing der Geallieerden in Normandië op 6 juni 1944 leken de oorlogskansen definitief gekeerd te zijn in het nadeel van Hitlers Socialistische Legerbenden. En dus grepen de belgicisten de kans om zoals in 1830, het Land weer helemaal over te nemen. Het lot der Vlaamse Elite was meteen bezegeld. Hun poging om onafhankelijk te worden van Parijs, werd net als nu door Erdogan in Turkije, afgeblokt door meteen een ‘Staatsgreep’ te plegen om Coburgia weer terug in de pas te commanderen.

De gebeurtenissen van toen, zijn net dezelfde als heden ten dage bij Erdogan. De Vlaamse Elite werd massaal gevangen gezet, het land werd volgebouwd met open lucht ‘Hechtenislampen’ want alle gevangenissen zaten al overvol, de doodstraf werd massaal toegepast, advocaten, volksvertegenwoordigers, Burgemeesters, leraars, Davidfonds-vertegenwoordigers, schrijvers en dichters, enz, werden massaal terechtgesteld, meestal door ‘une Justice de Roi-Nègres’…. zoals een nuchtere Waalse politicus in het Parlement opmerkte. Sommigen slaagden er in om het land te ontvluchten, zoals Priester-Dichter Cyriel Verschaeve. Anderen, zoals Advocaat Jerôme Leridan uit Ieper, stierven van ontbering in de gevangenis. Nog anderen zoals Oorlogsburgemeester en -Senator … kwamen voor het executie-peloton. Of zoals Dom Modest Van Assche van Steenbrugge, valselijk beschuldigd door 2 Weerstanders’, die de hulp van de Brugse Bisschop inriep, en voor antwoord kreeg dat hij kon verrekken met al die Vlaamse drukdoenerij. Dat was zijn straf om ooit tijdens de Mis op de Ijzerweide het Vlaams standpunt te hebben verdedigd.

Tot op de huidige dag is er een aangehouden broodroof aan de gang: zelfs de kleinkinderen van wie door de ‘Repressie’ werden getroffen blijft er ten eeuwigen dage het slachtoffer van.

Het verbloemend woord ‘Repressie’ kwam toen in Vlaanderen automatisch in de plaats van het woord  ‘Staatsgreep’: om het even, als de Vlaamse geest der onafhankelijkheid maar weer in de fles kon geduwd worden. Het woord ‘Repressie’ was verbloemend, want ‘Staatsgreep’ zou de mensen teveel hebben doen nadenken. En net zoals de Turken de Armeense Genocide niet willen toegeven, zo weigert het Coburgiaans Staatsbestel de willekeur en de wraakzucht van de repressie te erkennen. In de hoop dat de laatsten van deze generatie hun geheim in hun graf zullen meenemen…..

Tenzij U Franstalig en Socialiste bent (zoals Cruella Onkelinx, zelf de kleindochter van een Limburgs oorlogsmisdadiger) dient iedereen uitgesproken belgicistische voorkeuren te demonstreren (of te veinzen) om in de Coburger kaas te kunnen zitten en dus om mee te profiteren.

Haast op leven en dood, verwijst deze kennis van zaken uit ons eigen verleden, naar een strijdbare en keiharde Vlaamse Oppositie.

*

*

*

GEPLUKT BIJ

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

… een land dat zomaar duizenden rechters, advocaten, ambtenaren en militairen ontslaat, schorst en/of aanhoudt

…

Kortom, er zou daar in Turkije nog e.e.a. kunnen gebeuren dat weinig of niets te maken zal hebben met wat wij hier verstaan onder een rechtstaat. En dat in volle komkommertijd!

*

*

*

Is Turkije, net als Coburgia, een ‘Rechtsstaat’? Daar zal als puntje bij paaltje komt, zeker veel volk komen naar kijken.

Net als Turkije met de Koerden, heeft Coburgia een ‘onderdrukt’  landsgedeelte. Met het grote verschil is, dat de Koerden daar een minderheid zijn, en de Vlamingen hier … een meerderheid.

Kijk, deze simpele vaststelling krijg ik hier in Italië niet aan de straatstenen kwijt. Zelfs de figuur van Lamme Goedzak helpt daarbij niet.

Het ‘Cordon Sanitaire’ tegen het Vlaams Belang, de enige consequente Vlaamse Partij, is daar het beste bewijs voor. Zolang  echter de ‘Staatsdragende Partijen’ deze oppositie blijven blokkeren, zal Coburgia verder naar de afgrond afglijden.

Daar moet dus dringend iets aan gedaan worden. Al zullen woorden daar niet bijster veel aan veranderen.

Gelukkig is daar nog altijd het spreekwoord, dat wie niet wil horen, moet voelen.

*

En edelmoedig als de belgicistische Elite is, wil iemand van hen zich opofferen om de Schulz als Voorzitter van het Europa Parlement te vervangen. Want van regeren als een Turkse Sultan, weten die alles.

Heeft de EU, naast de 70 jaar ‘vrede in onze dagen’ niet een Eenheidsmunt ingebracht? Vroeger kocht mijn vrouw voor 1.000 Bef een volle winkelwagen, nu ziet ze het amper liggen aan de kassa, als ze daar € 100,00 voor neerlegt; 40.3399 keer meer.

In Kruidvat betaalde ze onlangs in Coburgia € 1,00 voor een vliegenmepper, die vroeger nog geen 5 frank kostte. Dat is een verhoging van… 800% in amper 14 jaar tijd.

’t Is maar hoe ge het bekijkt….

*

*