9/1681 * - Palmzondag
op z’n Italiaans – Vander Taelen zijn cent is gevallen -
*
3251 - ALS DE REALITEIT
DUIZEND KEER WELSPREKENDER IS DAN DE FICTIE
*
Vander Taelen heeft
eindelijk het juiste woord gevonden om de juiste taal te spreken!
*
INLEIDING / GROTE
SPRONG VOORWAARTS
*
Vandaag veel tijd verloren. Palmzondag meebeleefd in
de propvol gelopen basiliek San Flaviano van het naburige stadje. Het ‘ding’
dateert uit de eerste jaren van de Christenheid, heeft muren van een meter dik
en (uit veiligheid?) geen enkel venster in de donkere benedenkerk. Precies een
ondergrondse crypte, met lage gewelven en zuilen waarvan elk rijk versierd kapiteel
anders is. Zo goed als geen verlichting. Harde glad gezeten eeuwenoude houten zitbanken.
Iedereen, jong en oud, had arm-volle olijftakjes mee die in de hoogte gestoken
werd als om een goede ouderwetse binnenkamerse processie uit te beelden.
O nee, dacht ik, Ons Lieven Heerke, laat hier toch
nooit een paar IS-Lammers met verwrongen gezichten en met vuurspuwende oorlogswapens
binnenstormen. Want nee, de Paus zelf is hier niet meer. Meer dan 1.000 jaar
geleden resideerde Die hier, en sprak Hij ieder jaar op Pasen de toegestroomde
Gelovigen toe van uit Zijn loggia van de bovenkerk.
Ver van Vlaanderen en de lege kerken, voelden wij ons al
die tijd Italiaan tussen de Italianen. Neen, zo keken we naar elkaar: laat
Molenbeek maar Molenbeek wezen, hier is onze eigen cultuur nog het best
bewaard.
*
Een burcht, uitvergrote veldkapel (!?), langs de Via
Francigena van Canterbury naar Rome….
De Pauselijke loggia over de ganse breedte van de
voorgevel…..
*
Bon. Nu even weg van de Middeleeuwse romantiek naar
ons vernederd en overwonnen Vaderland. Het stuk hieronder is gewoon overgenomen
van bij de Jos en daar valt niets op af te dingen.
*
*
MIDDENSTUK / VENSTER
OP DE WERELD
*
GEPLUKT BIJ DE
VRIENDEN
Hij mocht
het nogmaals....
.....komen
uitleggen hoe zijn Brussel verloederd werd toen hij nog groen achter de oren
was. Bedankt Lucas om toch bij de partij te blijven die je de deur gewezen
heeft. Wat wil je nu vertellen? Je hebt meegeholpen het zo te laten geworden
tot je eigen dochter eens slachtoffer werd van het gespuis die je hier hielp
binnen komen. http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/opinieblog/opinie/1.2605158
20-03-2016,
10:04 geschreven door tjenne
Wie iets durfde te zeggen, was een bange
blanke man - Luckas Vander Taelen Auteur: Luckas Vander Taelen
za
19/03/2016 - 09:16 Luckas Vander Taelen Luckas Vander Taelen, houdt van
Brussel, maar nu denkt hij: "Ca suffit, j'en ai marre". Hij hoopt dat
nu eindelijk iedereen de realiteit eindelijk onder ogen durft te zien en
ootmoedig toegeeft dat men de problemen heeft laten verrotten.
Luckas
Vander Taelen schrijft regelmatig met een scherpe pen over Brussel en
multiculturele discussies. Hij is gewezen parlementslid voor Groen, muzikant en
freelance journalist.
Ik heb
vrijdagnamiddag de spectaculaire actie van de veiligheidsdiensten in Brussel
gevolgd, zappend tussen vier zenders in twee talen. Een unieke ervaring: vanuit
Vorst keek ik naar wat een paar kilometer verder gebeurde. Live from Molenbeek.
Twee dagen eerder had ik ook al vreselijke beelden te zien gekregen, die keer
vanuit mijn eigen gemeente dan nog. In een buurt waar ik af en toe winkel, had
een Algerijn met een zwaar wapen op de politie geschoten en waren zijn
gevaarlijke kompanen over de daken weggevlucht. En verdwenen.
De hele
nacht cirkelde een helikopter boven onze tuin. Een nare ervaring; een
onbehaaglijk gevoel van bedreiging bekroop me.
"Ik
dacht: die terroristen zijn erin geslaagd iets bijzonder kostbaar voorgoed
kapot te maken."
Toen ik
vrijdag naar de belegering keek in Molenbeek, steeg er op een bepaald moment
rook op uit een appartementsblok. In een voor elke Brusselaar vertrouwde
omgeving, een doodgewone straat met wat winkeltjes, een slager en een apotheek
had de politie de grote middelen ingezet. Ik fiets wel eens voorbij in die
Vier-Windenstraat.
Nu zag ik
dat banaal huis in die banale straat met de ogen van de miljoenen kijkers die
het te zien zullen krijgen en die denken: het is daar oorlog, in Brussel.
Ik dacht:
die terroristen zijn erin geslaagd iets bijzonder kostbaar voorgoed kapot te
maken: ons gevoel van veilige geborgenheid in de stad. Ik werd overvallen door
een gevoel van droefheid. Zo ver is het dus gekomen in mijn stad, dat is ervan
geworden.
Toen ik
gebiologeerd naar die beelden zat te kijken, ging een vreselijke gedachte door
mijn hoofd: we zullen met die extreme gewelddadigheid van terroristen moeten
leren leven, ze zal deel uitmaken van ons nieuwe dagelijkse realiteit.
"Blijkbaar
kon hij rekenen op een verfijnd netwerk om hem verborgen te houden."
Drie dagen
later werd in Molenbeek dus een man aangehouden, die in heel Europa gezocht
wordt sinds de aanslagen van Parijs, maar de hele tijd ondergedoken zat in
Brussel. Hij had gependeld van het ene naar het andere veilige appartement, tot
men hem haast per toeval op het spoor kwam, dank zij vingerafdrukken die hij
achtergelaten had in Vorst.
Blijkbaar
kon hij rekenen op een verfijnd netwerk om hem verborgen te houden. Toen Jan
Jambon zich een tijd geleden afvroeg hoe het kwam dat Abdeslam zo lang kon
onderduiken, had hij gealludeerd op de rol van zijn onmiddellijke omgeving.
Het leverde
hem meteen kritiek op dat hij de Magherebijnse gemeenschap stigmatiseerde. Maar
nu blijkt dus dat een hele bende Brusselse vrienden én familieleden er geen
probleem mee hadden om een man te helpen die in november betrokken was bij een
van de vreselijkste aanslagen in West-Europa sinds het einde van de Tweede
Oorlog. Nu vertellen mensen uit de buurt dat iedereen wel wist waar Abdeslam
zat.
Omerta?
Zeiden
mensen in deze buurt dat niet meteen aan de politie omdat ze geloven dat er
zoiets bestaat als een oorlog die alle middelen heiligt, die gevoerd wordt in
de naam van een god? Waren zij in naam van hun godsdienst bereid om een
moordenaar uit de handen van het gerecht te houden?
Of is het
eenvoudiger: bestaat in de Magherebijnse gemeenschap een heilige omertà, waar
schuldbekentenis als verraad gezien wordt en een onaanvaardbare aantasting van
de eer? Ik heb dat fenomeen vaak aan het werk gezien bij ouders van criminelen
die tegen alle evidentie in blijven beweren dat hun zoons onschuldige lammetjes
zijn.
Dat die
verkeerd begrepen solidariteit en principiële ontkenning bestaan, bleek
gisteren helaas ook toen jongeren in de buurt van de Vier-Windenstraat
politiewagens met stenen bekogelden en riepen dat de wijk van hen was. Dat is op
zijn zachts gezegd niet bepaald een opwekkende gedachte.
Of zal het
weer zo zijn dat men dit niet mag zeggen, omdat dit stigmatiserend zou zijn en
men liever het gekoesterde idee van de harmonische multiculturaliteit leven
houdt?
Zucht. Zo
gaat het nu al jaren.
Jarenlang is
het een Brusselse specialiteit geweest om te ontkennen, te minimaliseren en
problemen te relativeren. Ik las het zaterdag meteen weer in een
krantenartikel, waar mijn beschrijving van de sfeer in laag-Vorst werd
“weerlegd”.
Het is allemaal
zo erg niet, schreef de journalist, de mensen zijn vriendelijk en het valt
allemaal best mee met die islamisering: je kan er nog een pintje drinken.
Zucht. Zo gaat het nu al jaren: feiten negeren en wegkijken om zijn ideologisch
gelijk te halen.
Een overval
met oorlogswapens was een “fait-divers”. Scholieren die elke dag met wapens
werden afgedreigd en beroofd, dan keek de burgemeester liever de andere kant
op. Wijken waar zowat alles fout liep en de macht stilaan was overgenomen door
plaatselijke bendes, daar praatte men liever niet te luid over. En moesten we
het meer over de positieve kant hebben...
Hoe
gemakkelijk werd geweld, onveiligheid, Islamitische radicalisering en
toenemende religieuze druk in deze stad getolereerd! Wie iets durfde zeggen was
een bange blanke man, een islamofoob of een provincialistische Vlaamse
angsthaas die van het leven in de grootstad Brussel niets had begrepen.
Maar nu heb
ik het wél begrepen. Ca suffit, j'en ai marre. Ik ben het beu. Mijn gevoel van
droefheid heeft plaatsgemaakt voor één van woede. Ik wil niet meer wegkijken en
gewoon worden aan een gevoel van onbehagen in mijn stad.
Ik ben het
beu dat lafheid en electoraal opportunisme het blijven halen in de politiek en
dat de realiteit wordt toegedekt met ideologische wishful thinking. Dat heeft
er jaren voor gezorgd dat het zo moeilijk was om problemen bij hun naam te
noemen en dat we uitgekomen zijn bij een rokend appartement in Molenbeek,
waarvan zeer velen in de buurt wisten dat de meest gezochte terrorist van
Europa er hokte.
Wat moet er
na Vorst en Molenbeek nog meer gebeuren in deze stad voor de behoeders ervan de
realiteit eindelijk onder ogen durven te zien en ootmoedig toegeven dat men de
problemen heeft laten verrotten?
*
UIT LIJDING – MORAAL
v/h VERHAAL
*
Neen, op Vander Taelen valt inderdaad niet af te
dingen. De man is op de goede weg. Als hij nu nog wil inzien, dat Maghrebijnen
helemaal niets op hebben met het woord ‘omertà’, maar alles met de door de
Koran voorgeschreven opdracht om, in afwachting dat ze de Macht kunnen grijpen,
de hemel en de aarde rond zich moeten bedotten, om de ware bedoeling van
de Islam niet te schaden. Ieder Moslim staat van in de wieg tot in het graf,
met zijn leven garant voor de verspreiding /heerschappij van de Islam. Dat hun
‘jongeren’ daarbij de hulpdiensten met stenen bekogelen, is daar inherent aan.
Dat zien we 24/24 op onze schermen, wereldwijd, waar Moslims leven tussen
andere mensen, maar voorlopig nog de Macht niet hebben kunnen grijpen. Dat
soort ‘jongeren’ is als de wind die opsteekt, voor het onweer losbarst.
Ja Ja, ons Lucaske heeft ergens Licht gezien, maar weet nog niet goed van waar de
wind komt. Of hij weet het maar al te goed, maar durft dat niet te zeggen. En
geloof me vrij, het zal niet genoeg zijn van te zeggen, dat hij er ‘marre’ van
heeft. Hij kent nu eindelijk een beetje de ziekte symptomen. De kwestie is nu,
of de verantwoordelijken niet dringend aan verantwoording aan toe zijn.
Lucaske weet toch ook, wat in het alfabet de volgende
letter is na de ‘A’….
*
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten