*
3137 - MARC GRAMMENS
DE VLAAMSE HOGEPRIESTER BIJ UITSTEK: TERUG VAN EVEN UITGETELD
*
*
INLEIDING / GROTE
SPRONG VOORWAARTS
*
Bij de Josse van http://blog.seniorennet.be/rechts/ vond ik hem terug. Om af te maken
waaraan hij ooit was aan begonnen: de Bevrijding van zijn land. Zoals hij zelf
zegt. Net als de Valera (Ierland) reeds van uit de tijd van Joe English, de
ontwerper van de heldenhulde zerkjes in de vorm van een Iers Kruis.
Deed er mij aan denken, mijn abonnement op ’t Pallieterke te
hernieuwen. Het is wel niet in Braille, maar dank zij de digitale vooruitgang,
kan Digitalia, met luid applaus voor het programma Super Nova, dat opnieuw
lezen. Net zoals de Valera, gelukkig niet onderbroken door de Staatsvuiligheid,
maar onderbroken door die verdomde oogkwaal. Die wordt zelfs met de dag erger. Lettertekens
zo groot als een kerktoren: reden te meer om de Kerk, naast letterlijk, ook
figuurlijk, in het midden te houden. Ja, zelfs er al eens binnenkomen om in die
gewijde stilte tot rust te komen. Of om nieuwe krachten op te doen.
Marc Grammens dus. Vastberadender dan ooit, met klare blik op
feitelijkheden waar niemand nog onderuit kan. En dus moeten we VOORUIT…..
We worden oud? Ja, en dan?
De Nieuwe Vlaams Alliantiërs hebben hun historische
verdienste gehad. Zeer zeker. Maar ze hebben hun tijd gehad. Nu ruimt de baan
alwaar we gaan, die Zonen van die Helden, die hielden vrij van slavernij hun vele
Vlaamse velden…. Woorden die al lang niet meer passen in hun mond.
Welaan, dan, ween van spijt, en werp Uw kroon naar
Sneyssens.. Naar anderen en beteren. Ga weg van die Staatspostjes, en maak
plaats voor de mannen van de daad.
*
*
MIDDENSTUK / VENSTER OP DE WERELD
*
GEPLUKT BIJ DE VRIENDEN
*
Asielcrisis: ook een
Vlaams probleem 13.01.2016
*Zoals
we aan het zeggen waren toen er een schaduw over mijn oog viel…
Pardon, dat was plagiaat, waarvoor excuus. De Ierse
vrijheidsstrijder (terrorist?) Eamon de Valera, die later president van Ierland
zou worden, werd namelijk begin de jaren twintig van vorige eeuw eens in een
dorp gearresteerd toen hij daar een redevoering hield. Een jaar later kwam hij
vrij, begaf zich direct naar het dorp waar hij aangehouden was, klom op een
zeepkist, en sprak: As I was saying when we were interrupted… (zoals ik aan het
zeggen was toen we onderbroken werden)… en hij ging voort met zijn speech.
Welnu dus, u hebt het begrepen… en wij gaan voort met het
Europese vluchtelingenvraagstuk.
Wat mij uit die periode van verplichte rust het meeste is
bijgebleven, is dat volgens berekeningen van de koele cijferaars van de
Europese Commissie, Europa tegen het jaar 2060 nog eens tenminste 55 miljoen
vluchtelingen of andere asielzoekers mag verwachten, dat is méér dan een
miljoen per jaar, het cijfer voor 2015. En dat, volgens de Commissie, is een
minimum. De verwachting luidt dat het cijfer veel hoger zal liggen, en dat het
in sommige jaren om 2 miljoen nieuwe Europeanen zal gaan.
Wir schaffen das?
Kunt u zich daar iets bij voorstellen? Het is meer dan de
bevolking van Spanje en Portugal, of tien procent van alle Europeanen.
Natuurlijk, als we het echt willen, dan kan het. Angela Merkel had in principe
geen ongelijk toe ze uitriep: wir schaffen das, we kunnen het. Maar willen we
dat wel? En wat betekent het voor onze samenleving? Is dat een samenleving die
we verwelkomen?
Dat is tenslotte de voornaamste vraag: welke veranderingen
brengt dat voor ons mee? Vooreerst in politiek opzicht. Volgens de laatste
peiling (La Libre, 12 december 2015) – een peiling die in de Vlaamse
dagbladpers, op De Tijd na, verzwegen werd – maakte op dat moment het Vlaams Belang
al een stevige comeback, en dat was “vòòr Keulen”. De partij haalde toen 11,9
procent van de stemmen, zeg maar 12 procent. (Bij de verkiezingen van 2014 was
ze teruggevallen op 5,8 procent.) Kan het Vlaams Belang zo’n pijlsnelle opgang
aan? Heeft ze daar de mensen voor? Mensen die het aanstaande electoraal succes
politiek kunnen verwoorden en het niet laten wegglippen zoals het Vlaams Blok
deed toen het 24 procent haalde en direct afgleed naar beneden. Het zou een
aangename verrassing zijn als het Vlaams Belang nog voor de verkiezingen zijn
sterke positie in vreemdelingenzaken weet om te zetten in een springplank om
ook hen aan te trekken die het niet eens zijn met de manier waarop de N-VA met
haar stemmenwinst van 2014 is omgesprongen. Barbara Pas was overtuigend in de
Zevende dag van 10 januari naar aanleiding van de incidenten van Keulen. Nu nog
de Vlaamse strijd opnieuw op de agenda zetten.
Voorzitter N-VA Francken?
Het wordt met de dag duidelijker dat Francken naar voren
wordt geschoven als opvolger van een vermoeide De Wever, die begrepen heeft dat
het burgemeesterschap van Antwerpen door zijn voorgangers wel gecumuleerd werd
met het lidmaatschap van de Kamer maar alleen om daar de inkomsten van op te
strijken, zoals De Wever ook doet. Niet met een drukke baan als
partijvoorzitter. De komst van Francken zou betekenen dat de asielzoekers het
verkiezingsthema worden. Gebeurt dat, dan kan het Vlaams Belang alleen het
verschil maken door de Vlaamse kaart te trekken.
In heel Europa dreigt de stuntelige aanpak van de tsunami van
asielzoekers door de bestuurders te leiden tot een serieuze verschuiving naar
rechts, zoals Jan Segers opmerkt (in Het Laatste Nieuws, 9 januari). Met name
in Duitsland dreigt dit weerspiegeld te worden bij de deelstaatverkiezingen die
dit jaar in verscheidene Duitse staten plaatsvinden. Doet zich dit voor, dan
houdt Duitsland op de sterke steunpilaar van de Europese samenwerking te zijn,
en komt de Europese politiek in een diepe crisis terecht. De erfenis van 2015
is niet gering. De fouten die toen zijn begaan, door Merkel, door Juncker en
andere Commissieleden, ook op tal van andere gebieden, hebben de
geloofwaardigheid van de Europese leidinggevende generatie zwaar aangetast. Ook
dit jaar zal met een nieuwe import van meer dan een miljoen vluchtelingen het
Europese bouwwerk langs alle kanten kraken. Je ziet het al
beginnen in Slowakije, Polen, Hongarije, Denemarken en
Zweden. Niet het “terrorisme” behoort op termijn de grootste zorg van de
bewindslieden te zijn, maar wel de aanpak van de nieuwe toevlucht van
vreemdelingen.
Ongeloofwaardig Europa
Want, om tot slot Elsevier (18 december 2015) – instemmend –
te citeren: ”De immigratiecrisis gaat over nationale identiteit en raakt de
burgers dus diep: wat voor samenleving levert de komst van zoveel immigranten
op, en willen wij die samenleving wel?” Willen wij misschien liever een Vlaamse
staat die zijn immigratiepolitiek naar eigen inzichten bepaalt, dan een
lafhartig Europa, en een twijfelachtig België, die niet tegen de waan van de
dag durven in te gaan? En welke consequenties brengt die keuze met zich mee?
MARK GRAMMENS
*
UIT LIJDING – MORAAL
v/h VERHAAL
*
Over die anderen en beteren, het Vlaams Belang dus, die de
hen toegeworpen kroon zullen opvangen.
Om te weten wie die Sneyssens was, moet U diep wegduiken
in Oude Dichters. Ach ’t is allemaal zo lang geleden dat ik dit kon voordragen
in een of andere ‘Bisschoppelijke Competitie’. Wikipedia heeft het mij
possessief weer opgediept. Buiten het teveel aan pathos is het een wondermooie
illustratie van deze tijd. Merk op: Albrecht ‘Berten’ Rodenbach overleed op zeer jonge leeftijd.
Een leeftijd waar het ook voor mij toen allemaal nog moest beginnen…..
SNEYSSENS
Afgrijselijk! In de vale sching* van 't zwartgestreepte Westen
En onder donkere vlagenzwangere hemel,
IJlt wanhopig een vlucht voorbij en jagend achtervolgen,
En noodgehuil en zegekreet en staalklang
Verdoven klacht en rochel der gesmeierde* gewonden.
o Wanhoop! Deze vlucht waar stalen ruiters
In kerven, het is Gent dat vlucht, der Vrijheid laatste hope!
Het zwaait een hand de Gentse Klauwaardsvane,
Het roept een stemme door 't gehuil: 'Wie helpt de goede
poorters
Hun vrouwen en hun kinders wederzien?
Gent! Al die meedoen hier! Gent, Gent!' –
De vlucht splijt rond een molen,
Die, reuzig spook, in 't wordend donker rijst,
Golft ijlend links en rechts voorbij. De ruiters stormen.
Dol,
Blind, ijselijk botsen zij op vijftig speren.
Tien peerden storten. Steigrend woelt de schare. Razend
krielt
Een worsteling rondom de molenwal.
Uitzinnig sert die wederstand de zegedronken ruiters.
Door 't bliksemen van zijn gonzend zweerd omgeven,
Almachtig staaft de Vaanderig van Gent de wederstand,
En kerft en kerft, en peerd en peerdegast
stort neer. De lijken stapelen in het rond hoop over hoop.
Maar overmacht verplettert heldenmoed.
En op een bloedige lijkenwal daar staat in 't vale tweelicht*
De Vaanderig aleen en bliksemt voorts,
Pal. 'Geeft u over' schreeuwt men. 'Gent' juicht hij en
splijt een ruiter.
Het hagelt zweerden op hem. - 'Geef u over! –
'Gent!' juicht hij en zijn weerlicht snijdt drie ruiters door
de stormhoed,
en steigerend wijkt de stormloop. Huiverend schudt
De Vaanderig zijne linker hand. Zij valt. Een bloedstraal
speerst*.
Maar bloedig sluit zijn arm 't gescheurde vaandel.
'Geef over' schreeuwt men. - 'Gent' huilt hij, en bleek en
zwijmelend staat hij
In 't bloedig wederlichten van zijn zweerd,
Afgrijselijk schoon! Een nieuwe storm behagelt hem met
zweerden,
Maar wijkt gekneusd en
steigerend terug.
'Geef over' schreeuwt men. - 'Gent" huilt hij en zwaait
een bloedige scherve,
Maar stort doorkorven op de lijkenhoop.
'Geeft over' schreeuwt men. - 'Gent' zucht hij en wanhopig
zich rechtend
Kwetst hij een ruiter met des vaandels punt,
Bezwijmt en zieltoogt, krampachtig des vaandels flarden
grijpend,
Zucht nog eens: 'Gent!', spuigt bloed en sterft. En
sidderend,
De zweerden neder, stil en stom bewonderen hem de ruiters.
De vlucht verdwijnt in 't donkeren van de verte. –
Ei! Kynegyros* , ween van spijt, en werp uw kroon naar
Sneyssens!
--------------------------------------------------
Cornelis Sneyssens: afgemaakt aan de hoek van de Hundelgemse
en Gaverse Steenweg te Gent maar niet voordat hij eerst nog een ruiter zal
verwonden, bloed zal spugen en nog eens 'Gent' zal zuchten...
sching - glans
smeieren - verpletteren
tweelicht - schemering
speerst - spat
Kynegyros - broer van Aischylos, die hij verloor
bij de slag van Marathon.
*
Mijn excuses, leve lezers, dat dit episch gedicht juist over
Gent, de Slinkxse Termont-stede moest gaan. U weet wel (K.L Ledeganck) ‘Boven Gent rijst, eenzaam en grist’… Terzake
verwijs ik naar die andere versregel van dezelfde Rodenbach, die luidt;
“Helaas! Waar is der Oud’ren fierheid nu gevaren”…
*
Wedden dat binnen 5 jaar iedereen zal zeggen, dat Marc
Grammmens het bij het juiste eind heeft gehad…
Twee keer 25%, zwak en sterk overtuigde Vlamingen, een paar
percentjes twijfelaars daarbij, dan de Godsvrede en de democratische strijd (zonder
doden) zal beslecht zijn. Net geen 100 jaar nadat de Ierse
Onafhankelijkheidsstrijd werd voltrokken en De Valera de kroon van Sneyssens
kreeg….
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten