*
Maandag 9 februari
Zon 8u06-17u48
H Apollonia, patrones van
tandartsen en tandtechnici
Voor de oogst is het altijd
goed als Sint-Apollonia het waaien doet
*
.
*
*
Uit
de koker van Cervantes, de Spaanse schrijver
.
Din
Quicotte (USA) en zijn knechtje (VSEU)
*
INLEIDING
Do, Quicotte, de verlopen edelman, die jaagt op de schaduwen
van de wentelende wieken van windmolens die hij denkt te moeten verslaan.. Het
is een beter beeld dan de “Stars and Stripes” in de vlag, hoe zeer het me ook
spit.
Als klein tekstschrijverke plotseling gelijk krijen
van de Grote Broers, doet deugd aan de eigenwaan. Al jàààren staat hier te
lezen, dat de USA al lang niet meer ‘de Rijke Suikernonkel uit Amerika’ is, maar
de koele uitbuiter van het wurm geslagen Europa.
Dat is niet de meest sympathieke benadering van de
achtergrond voor alles wat sedert WI II is mis gelopen, maar pas is beginnen doorwegen,
nadat daar geoordeeld werd, dat Sadam Houssein diende te worden aangevallen.
And they got him! No dagelijks zindert deze afloop hele de wereld door.
Maar het is te mooi om war te zijn, in goed nabuurschap
te kunnen leven met Rusland…. Waar heeft U dat nog gelezen?! Aansluiten met het
Rusland van Tsjaar Nicolaas II en zo de weg teruggaan die Rusland 100 jaar
geleden (1917) heeft verlaten, via miljoenen doden, gedwongen door de
Bolsjevieken van Marx en ander goddeloos gespuis.
Precies alsof de VRT lont geroken heeft, want niet
minder dan gisterenavond kregen we een reportage van de BBC opgediend die er
niet om loog. Bijna niet te geloven hoe deze twee snertzenders, tot zulke
hoogstaande verslaggeving in staat zijn. Dat ene uurtje objectieve
kennisvergaing sluit inderdaad nauwkeurig aan op het beeld van de Russische
ziel die men al vele jaren in het Westen heeft geprobeerd te vermoorden. “Oorlog
& Vrede” van Tolstoï kon zich geen betere eind-regie wensen!
*
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia
bij
*
EU: Is het einde van
het vazallendom in zicht?
Kan het
zijn dat het langzaam maar zeker tot een politieke ontkoppeling van de Europese
Unie van de VS komt? Dat zou wenselijk zijn. De Europese Unie moet herkennen
wanneer het juiste moment gekomen is om zelfstandig en voor de belangen van de
lidstaten te werken. Vooral wanneer de overzeese partner maar voor één ding
staat: namelijk voor oorlog, leed – en zoals we in het Midden-Oosten bewijsbaar
kunnen zien – voor chaos en anarchie.
Heel logisch
herkennen de Duitse bondskanselier Angela Merkel en haar minister van
Buitenlandse Zaken Steinmeier dat er geen militaire oplossing voor het
Oekraïne-conflict – beter gezegd: oorlog – kan komen. Men zou immers niet per
se op de beschimpingen van de Amerikaanse senator McCain hoeven ingaan, die zei
dat Merkel de 5000 doden in de Oekraïne niet zouden interesseren. Een “shut up”
voor McCain waren de eerste belangrijke woorden die uit de mond van de politica
van de Groenen, Claudia Rorh, kwamen. McCain is bewijsbaar een van de
medeverantwoordelijken voor de omstandigheden in de Oekraïne. Wat anders kon
men gewoon ook niet van hem verwachten dan stevig aan de zijde van een van zijn
politieke spruiten, Jatsenjoek, te staan.
Merkel en
Hollande in het Kremlin
Behalve een
document over de uitvoering van het Akkoord van Minsk konden Merkel en haar
Franse collega Hollande, die vrijdag naar Moskou naar Poetin in het Kremlin
vlogen, niets bereiken. Een poging, die niet onmiddellijk met succes werd
bekroond, maar altijd nog beter was dan het Oekraïense leger met nog meer
wapens uit te rusten en zodoende de escalatiestrategen van de Amerikanen te
ondersteunen. Er komen voorstellen van alle kanten, wat wil zeggen dat de wil
om het conflict bij te leggen wel degelijk aanwezig is. Het is echter maar zeer
de vraag of het nu nog mogelijk is om het akkoord van Minsk uit september uit
te voeren.
De fronten
zijn al lang verschoven ten gunste van de vrijheidsstrijders van de
zelfbenoemde Volksrepublieken Donetsk en Loehansk. Vrijwillig zullen deze
nauwelijks gebieden opgeven. Daarom verklaren ze nu al het memorandum van Minsk
voor “dood”. Kennelijk dient het Akkoord van Minsk te worden aangepast aan de
huidige situatie. Dat zou betekenen: de Volksrepublieken zouden het tot nu toe
veroverde gebied niet hoeven opgeven. Verder zou men een autonome status voor
de Volksrepublieken hebben bedacht. Of een autonome status voor de
vertegenwoordigers van het Donetsbekken, gezien het brute optreden van de kant
van het Oekraïense leger en het bombarderen van woongebieden, waarbij veel
burgers om het leven kwamen, nog voorstelbaar is, laten we in het midden.
EU moet
eindelijk op eigen benen staan
Duitsland
echter staat deze keer in een bijzonder goed licht. Terwijl enkelen aan de
escalatieschroef draaien, doet Merkel oprecht en tot verbazing van velen haar
best om het conflict snel bij te leggen. Actief en niet alleen met aardige
woorden. Als het Merkel nu ook nog zou lukken de discussie aan te zwengelen
over de sancties tegen Rusland, dan zouden haar enkele ondersteuners te hulp
kunnen schieten. Uiteraard mag men hier niet direct te veel eisen. Op het
diplomatieke parket bestaan geen grote veranderingen van vandaag op morgen. Het
is alleen belangrijk de koers te bepalen en het schip op koers te houden. We
wachten al veel te lang op een zelfstandig, politiek antwoord van de Europese
Unie met betrekking tot de vraag hoe met zulke conflicten dient te worden
omgegaan. Tot het laatste moment konden de Amerikanen, die door de financiering
met 5 miljard dollar de eigenlijke veroorzakers van Euromaidan inclusief zijn
gevolgen zijn, hun invloed in Europa met succes handhaven. De EU heeft hieraan
met haar associatieverdrag en een “of de EU of Rusland” zelf een beetje aan
bijgedragen.
Bij alle
inspanningen door het officiële Duitsland of van de Europese Unie kan men er
echter van uitgaan dat een duurzame bijlegging van het conflict nog ver weg is
of vermoedelijk tientallen jaren niet gerealiseerd kan worden. Waarschijnlijk
is er zelfs sprake van een “bevriezing van het conflict”. Wat men echter beter
niet zou moeten doen, is nog meer sancties aan Rusland opleggen en wapens aan
de Oekraïne leveren, want de Russische beer heeft zuiver theoretisch
atoomwapens, die – bijzonder lastig voor de vijandelijke verkenning – mobiel
ingezet kunnen worden. Bij alle handelingen die gedaan worden, mag één ding
niet buiten beschouwing worden gelaten: wij moeten deur aan deur met Rusland
leven en zouden daarom onze belangen moeten vertegenwoordigen. Dit zou echter
ook betekenen een einde te maken aan de sancties en het wantrouwen tegenover
Poetin af te bouwen. Dan pas kunnen we ook in de toekomst vreedzaam en als
goede buren met de Russen leven en rekenen op een partnerschap in alle
mogelijke belangen.
Bron:www.contra-magazin.com
Auteur: Andre Eric Keller
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
*
UITLEIDING
Of,
hoe de getroffen ‘sancties’ tegen Rusland, zich als een boemerang keren tegen
de oorlogsstokers. Liever onze eigen streekproducten, dan de troep uit Amerika
die hier met volle scheepsladingen zou toekomen. Het beetje landbouw en veeteelt
die we nog hebben, moet gekoesterd worden. Als de Moskovieten liever onze
Kempische peren lusen, dan is het onze plicht om deze zoveel mogelijke aan te
bieden. Het is, om een modewoord te gebruiken, een win-win situatie, waarin
Amerika voor niets tussenkomt….
*
Op
een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.
(Get) Digitalia
.
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten