***
Zaterdag 29 november
Zon 8u20-16u42
H Radboud
*
*
2136 - IN BIJBELSE TIJDEN HAD MEN ZO’N HARDE TAAL SAMEN MET DE SPREKER ERVAN GENOTERD ALS
PROFEET
*
Overzicht
over de complexe wereld der geleedpotigen
.
De
miezerige wereld die we best achter ons laten….
*
INLEIDING
Net zoals de echt bestaande Koning der niet-echt bestaande
Belgen “iekke beetje naast pot piessen”. Ik hoop dat mijn lezers het mij zullen
vergeven, want hier volgt werkelijk de beste beschrijving van onze huidige
samenleving, die ik ooit onder ogen kreeg.
Er is zelfs meer: elk van de aangereikte punten is
op deze blog ook al – zij het op veel hulpelozer en stunteliger wijze – aan bod
gekomen. De schrijver van dit artikel trekt als het ware het mistgordijn
open die we allemaal weten dat het er is,
maar dat we nooit grondig kunnen bewijzen.
Ondergetekende heeft er dan ook geen jota aan toe
te voegen of van af te doen!
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia
bij
*
Steeds meer Europeanen verliezen vertrouwen in
gevestigde partijen en media
*
Willekeur
van de staat en uitbuiting door de politieke en financiële elite leidt tot
immense vertrouwenscrisis
De huidige
politieke en financiële elite dreigt een ongekende sociale en maatschappelijke
crisis in Europa te veroorzaken.
In Europa
is een maatschappelijke omwenteling ophanden die angstvallig wordt onderdrukt
en doodgezwegen door de gevestigde orde, maar die onstuitbaar lijkt. Een voormalige
journalist van het Duitse Handelsblatt schrijft dat overal in Europa de mensen
hun vertrouwen kwijtraken in bestaande politieke partijen en reguliere media,
omdat die hen een beeld voorspiegelen dat steeds minder overeenkomt met de vaak
harde realiteit. In dat kader was er vandaag in Den Haag opnieuw een harde
botsing tussen de politiek correcte ras-opportunisten van de PvdA en de
maatschappelijke realisten van de PVV.
Vertrouwen
in instituten implodeert
Markus
Gärtner was jarenlang correspondent in China namens het Handelsblatt. De
‘immense vertrouwenscrisis’ die er volgens hem is tussen het gewone Chinese
volk en de communistische partij komt voort uit het feit dat er geen enkel
instituut is dat de gewone man en bedrijven beschermt tegen de willekeur van de
staat. In Europa gaat het hard dezelfde kant op, stelt hij.
‘Het
resultaat is een samenleving waarin de leden buiten de eigen vier muren
nauwelijks nog iemand vertrouwen. Wij gaan die kant op, zodra het vertrouwen in
onze instituten –partijen, de regering, vakbonden, media en het rechterlijke
macht- verder implodeert.’
Uitgeperst,
genegeerd en beroofd van keuzes
‘Steeds
meer mensen hebben het gevoel dat ze worden uitgeperst, genegeerd, van veel
keuzes beroofd en tegen een muur zijn opgelopen, bijvoorbeeld door de Centrale
Banken die hen met mini-rentes sluipenderwijs onteigenen,’ vervolgt Gärtner.
‘Of door de
(politieke) partijen, die
een corrupte oud-premier uit Luxemburg tot president van de EU-Commissie
bombarderen, die voor een machtswellustig en gecentraliseerd
bureaucraten-Europa staat dat door steeds minder mensen wordt gewild, en die
met honderden bedrijven minibelastingen is overeengekomen, terwijl de fiscus
dwars door het continent jacht maakt op private belastingbetalers en hen steeds
meer de duimschroeven aandraait.’
Aanhoudende
economische crisis
Terwijl de
Europeanen gebukt gaan onder een blijvende economische crisis kunnen zij
tegelijkertijd de instituten niet langer vertrouwen, vooral niet omdat er
–behalve het aanzetten van de geldpersen- nauwelijks iets tegen die crisis
wordt ondernomen. De gevolgen: sociale spanningen en splijtingen,
vertrouwenscrises, sluipende onteigening en afkalvende arbeidsmarkten, mede
omdat steeds meer banen laag worden betaald, waardoor ook de financiële zekerheid
van de mensen verdwijnt.
Onder
Europese jongeren is de werkloosheid al jaren twee keer zo hoog als hun aandeel
in de arbeidsmarkt. Toch kraait er amper een haan naar. Voor miljoenen mensen
begint het beroepsleven met een verwoestende valse start, maar in plaats dat de
media daar dagelijks over berichten en zich erover beklagen dat een complete
generatie verloren dreigt te gaan, hebben de kranten en internetmedia het
uitsluitend over een zogenaamde terugkeer van de economische groei.
Banken
wurgen burgers
Europa
heeft anno 2014 echter een samenleving gekregen waarin je tot je 30e amper meer
een vaste baan krijgt –en in veel gevallen ook daarna niet- en vanaf je 40e
geen hypotheek meer om een eigen woning te kopen of te bouwen. De Britse Daily
Mail berichtte deze week dat de banken steeds meer kredietaanvragen van klanten
rond hun 40e levensjaar afwijzen, omdat die onder de huidige voorwaarden tot en
met hun pensioen zouden moeten aflossen. En dat vinden de banken te onzeker.
De
geldmanagers verzinnen uitvluchten zoals het wijzen op de strengere
kapitaaleisen die hen na het begin van de financiële crisis in 2008 werden
opgelegd, nadat ze de hele financiële wereld willens en wetens in één groot
casino hadden veranderd, om vervolgens door de belastingbetaler te worden
gered. Die dat niet wilde, maar daar door de overheid toe gedwongen werd, met
de huidige afbraak van de gezondheidszorg en sociale zekerheid als gevolg.
Woede over
slechte vooruitzichten
In de paar
jaar tussen werkloosheid na de studie en het starten van een gezin ‘belonen’
diezelfde banken ons met minder kredieten, en de kredieten die wel worden
verstrekt komen met krankzinnig hoge rentes. Wie het niet lukt door deze molen
heen te worstelen, wordt later ook nog eens geconfronteerd met negatieve rente
over zijn eigen (spaar)geld, hogere belastingen (maar niet voor de
multinationals), slechte vooruitzichten op een vaste aanstelling, en de almaar
groter wordende waarschijnlijkheid tot zijn 70e te moeten doorwerken.
Vindt de
gevestigde orde het nog vreemd dat bijna overal de protesten, de woede tegen de
massamedia, de instellingen en de politieke kaste toenemen. Zelfs in het
flegmatieke Duitsland sluiten in steeds meer steden duizenden mensen zich aan
bij demonstraties van bijvoorbeeld de pas opgerichte PEGIDA-beweging, die zich
verzet tegen de door de politiek gesteunde islamisering en massale instroom van
honderdduizenden asielzoekers en immigranten.
Journalisten
aangevallen
Net als in
het Amerikaanse Ferguson werden ook in Duitsland journalisten van de grote
media aangevallen. Velen uitten zo hun frustraties over de valse, misleidende
berichtgeving van deze media, die uitsluitend nog dienst lijken te doen als
propagandakanalen van de pro-Brusselse, pro-islamitische gevestigde orde, en
geen enkel oog meer hebben voor de zorgen en lasten van de gewone man.
Gärtner
schrijft dat journalisten weliswaar niet aangevallen zouden moeten worden, want
‘wij hebben deze beroepstak nodig voor de democratie. Maar het is voorstelbaar
dat zulke woede opkomt.’
Burgers
ervaren groot onrecht
De oorzaken
voor deze woede en de toenemende polarisering zijn volgens hem bekend: de
stapsgewijze vernietiging van de middenklasse, de ontwaarding van ons
(spaar)geld, de buitensporige belasting-onrechtvaardigheid, falende strategieën
tegen de aanhoudende crisis in Europa, de groeiende vluchtelingen- en
vreemdelingenstroom, de enorme invloed van grote bedrijven en banken op onze
volksvertegenwoordiging, hoge prijzen voor voedsel en energie, die mede worden
veroorzaakt door ongebreidelde speculaties en een snel groeiende stroom nieuw
geld uit de ECB, waardoor onze rekeningen blijven oplopen, terwijl onze lonen
en uitkeringen daar ver bij achterblijven.
Gemanipuleerd
nieuws en corrupte elite
De
gezaghebbende econoom Thomas Piketty rekende uit dat een eerlijk
belastingstelsel in veel gevallen in één klap een einde zou maken aan de
tekorten op de begroting. Maar ook hij kreeg vanwege zijn voor het
establishment onaangename boodschap de wind van voren.
‘Zolang het
bij ideologisch gemotiveerde ‘terechtstellingen’, gemanipuleerde
nieuwsberichten en de corrupte elite blijft, vallen er nauwelijks verbeteringen
te verwachten,’ concludeert Gärtner. ‘Bijvoorbeeld het afzetten van Jean-Claude
Juncker in Brussel zou een geloofwaardig begin zijn.’ (1)
PvdA en PVV
botsen weer over de islam
Over
ideologische terechtstellingen gesproken: vandaag gebeurde dat in onze eigen
regeringsstad, waar opnieuw de PVV het moest ontgelden, deze keer bij monde van
PvdA-minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher, die het ‘verwerpelijk’ noemde
dat de PVV wil dat de islam – ‘een staatsondermijnende totalitaire ideologie
die het Vrije Westen de oorlog heeft verklaard’- niet meer wordt toegelaten tot
de Ridderzaal.
De
schoffering door de socialisten is wellicht het beste in historisch perspectief
te plaatsen. Dan zou de PVV pakweg 75 jaar geleden Kamervragen hebben gesteld
over het opkomende Nazisme, en eveneens gewaarschuwd hebben voor deze
‘staatsondermijnende totalitaire ideologie’. En zou een verontwaardigde Asscher
erop hebben gewezen dat we de grenzen niet voor de Nazi’s mogen sluiten, want
zij hebben tenslotte evenveel recht op hun eigen mening als wij.
Laten we
hopen dat de gevolgen van zo’n onthutsend naïeve en realiteit-ontkennende
houding deze keer niet zo dramatisch zullen zijn als toen. De kansen op een
goede afloop worden met dit soort wereldvreemde politici aan het roer echter
wel minder en minder.
Xander
*
UITLEIDING
Dergelijke
teksten zijn als een vertrouwde vriend, die naast U op de versterkte muren van
Uw burcht, tegen de volgende kanteel komt leunen. Om samen met U, de
wriemelende wereld beneden, gade te slaan. Om dan, als een luidspreker naar de
mensen achter U, hen te wijzen op de duivelachtige grijns die op de gezichten
van onze belagers, die stinken naar pek en naar pietrol….
Marcus
Gärtner (Markus de Hovenier?) van dat Duitse Handelsblatt is een man nar mijn
hart en ik hoop hetzelfde ook van mijn lezers. Vooral omdat hij in het Europa
des Verenigde Nazi’s dezelfde wezenlijke kenmerken herkent van het Communisme,
zoals het in China inderdaad bestaat.
Laten we die ‘Gärtner’ inderdaad onthouden als een hovenier, die zijn
tuintje goed weet te wieden en te onderhouden.
*
Verder
stel ik voor, deze keer niet langer te blijven na-praten.Net als in de Kerk
heeft het geklonken als Het Woord van de Heer, volgens het Evangelie van…
Marcus. Weet U nog?
Marcus
de Waar-spreker.
*
Op
een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.
(Get)
Digitalia
.
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten