***
Vrijdag 31 oktober
Zon 7u32-17u19
H Quintinus
Met Quintinus regen, belooft een jaar vol zegen
*
*
2075 – MIDDELKERKE, OF DE KERK IN HET MIDDEN HOUDEN
*
Allerheiligen.
In de huidige tijd….
.
Mevrouw
wil weten welk weer het daar is….
*
INLEIDING
Daags voor
Allerheiligen/Allerzielen ga ik bij deze iet of wat de filosofische toert op. De
gebeurtenissen zijn er naar, en niemand kan er naast kijken. Op die manier
kunnen we over serieuze zaken nog eens rustig ‘klappen’…..
Ik moet zeggen, ook niet goed te begrijpen wat Het
Bisdom Brugge bezielt om deze ‘kerk-leraar’, waar toch ’n reukje rond hangt, als
Priester op die manier voor de leeuwen, in casu, het Linxe plebs te gooien. Och, geen rook zonder vuur, zullen we maar
zeggen, net zoals bij Jos Gheysen en Walter Capiau, waar het ook nooit gebrand
heeft. Jammer dat de nieuwe wind over ‘Seks binnen de Kerk’ in Rome door het
Concilie weer werd bezworen. Op die manier zijn die dingen weer niet bespreekbaar
geworden. Zie de Antwerpse Bisschop Bony, die blijkbaar zijn hand heeft
overspeeld. Het gaat tenslotte om menselijke gevoelens waar niemand vrij van
is, ook Pastoors niet. De man uit Assisi wist er in zijn tijd ook van mee te
spreken! En Hadewuijch, die van der minnen niet en kost zwiegen. Of Hildegard
van Bingen, de mystica die bijna verschrompelde als zij niet kon zingen over de
Liefde. Maar dit verhaal uit Middelkerke zal wel koelen zonder blazen. En zo is
er weer een dag voorbij, waar de Jihadisten rustig hun gang zijn kunnen gaan.
En is onze Beschaving weer een voetje achteruit gezet.
Want wie zijn neus schendt, schendt zijn
aangezicht.
Misschien is dit wel het moment om de lezer er aan te
herinneren dat het Celibaat in de Katholieke Kerk pas sedert A.D. 990 is
ingevoerd, en dat de eerste 1.000 jaar iedereen die priester wou worden, kon
huwen als die zich tot de ‘huwelijkse staat’ geroepen voelde. In de Lutherse
Kerk zijn de Dominees gehuwd (of gescheiden?), en geen kat die daarbij aan seks
denkt…
JaJa, ‘Rome’ heeft het altijd wat speciaal
gebakken, maar dat heeft op zich niets te maken met Geloven. Sta mij toe de
aandacht te trekken op het aantal ‘huwelijken va de tweede kans’, zoals
echtscheidingen nu kunnen genoemd
worden. Het is nog niet zo lang geleden,
dat ‘uit elkaar’ gaan een schande was. Ondertussen
is ‘samen blijven’ dat geworden! Net als bij ‘geloven’ blijft men samen uit
liefde voor elkaar. Men heeft dat, of men heeft dat niet. Men zou zuich
trouwens kunnen afvragen of ‘De Liefde’ eigenlijk wel bestaat, want niemand
heet die ooit gezien of wetenschappelijk kunnen waarnemen..
Het ene manifesteert zich op een heel andere dimensie dan het andere.
In ieder geval moet ik de persoon in kwestie die morgen
1 November zijn kruis opneemt, bewonderen voor de moed om zich te herpakken en
om, voor de rest van zijn leven, spitsroeden te moeten lopen voor al die witgekalkte
graven waaronder de stinkende geraamten liggen.
*
Vandaag lees ik dan in de media zaken uit het
Gerechtelijk Dossier die normaal behoren tot het geheim van het onderzoek, en geheim
moeten blijven voor onbevoegden. Die dat
o zo graag tot op het bot uitspitten, dat er toen door de GP 195 getuigenissen
zijn opgetekend, over het taalgebruik van hun leraar. Ja, ik moet zeggen
dat die sluikharige slungelende Advocaat die overal opduikt in vooral vuile
zaakjes, dat gerechtelijk dossier goed heeft kunnen inkijken…. Als tam-tam kan
dat tellen en de Orde van Advocaten zal wel niet durven reageren. Van klassejustitie
gesproken!
*
Maar als U het mij toestaat, spring ik bij deze
even van de ossel op de ezel, om zodoende collega http://blog.seniorennet.be/koolstof/
hieronder woordelijk te citeren.
Die brengt die andere rare kwibus, naast Mter Van
Steendinges, die Zwarte Piet uit (zeer toepasselijk!) Sinterklaas op het
voorplan. Die collega komt niet vaak/veel aan het woord, maar Garde-è-Vous als
hij het doet.
Leest U gerust eerst wat volgt. Onderaan kom ik er
even op terug.
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia
bij
*
Wouter Van Bellingen
in Knack.be van 29 oktober 2014. Wat moeten we doen met een strip als Kuifje in
Congo?
Van Bellingen: Ik heb
dat album ook gelezen als kind. Maar vandaag zeggen mijn kinderen: 'Wat een
ouderwets gedoe is dat?' Die lezen Kuifje niet meer, die kijken naar YouTube.
De échte vraag is: in welke mate heeft Vlaanderen het kolonialisme ooit
verwerkt?
Uw kinderen lezen
Kuifje niet meer maar kijken naar YouTube. Ik heb Kuifje ook nooit gelezen en
wij keken niet naar YouTube want dat bestond nog niet. Uw kinderen hebben
blijkbaar geen probleem met Kuifje, waarom wilt u dan van zo'n oud en ouderwets
iets een probleem maken? En dat zo'n dingen nu ouderwets overkomen is toch niet
abnormaal. Het is oud en de tijdsgeest is sterk geëvolueerd. Wij leven in een
dynamische wereld en in een dynamische maatschappij.
Vlaanderen heeft geen
trauma aan het kolonialisme en hoeft dus ook niets te verwerken op dat gebied.
Want de Vlamingen waren nauwelijks of niet betrokken bij het koloniale regime
van België in Congo. Het Belgisch kolonialisme was praktisch zuiver een franstalige
aangelegenheid en een zaak van het Koningshuis.
Vlaanderen zond zijn
zonen uit over de hele wereld en dus ook naar de kolonie Congo, maar hun
opdracht, hun doel was het Katholieke geloof te verspreiden. De Vlaamse mensen
die naar de kolonie trokken waren hoofdzakelijk paters, broeders en zusters.
Het waren echte missionarissen die zich bezig hielden met kerken en scholen
bouwen en alzo het Christelijk geloof uit te dragen en de Congolezen te
onderwijzen.
En hoeveel van onze
Vlaamse mensen hebben daar in het verre Congo hun leven verloren door allerlei
ziekten of door moorden?
Ik heb me al vaak de
vraag gesteld waren die Vlaamse zonen en dochters niet beter hier gebleven.
Hier in Vlaanderen was in die koloniale periode ellende en leed genoeg dat
moest gelenigd worden.
Meneer Van Bellingen
wij Vlamingen hebben geen trauma aan de Belgische tijd in Congo overgehouden en
hebben dus ook niets te verwerken op dat gebied en hebben helemaal geen
psycholoog nodig.
Met Vlaamse
groeten. Gos.
*
UITLEIDING
Ja,
die Missionarissen: dat was ook een soort van doenders, die het woord dien
alleen kenden in de Tegenwoordige Tijd, en nooit zoals onze politiekers, in de
Toekomende Veel Belovende Tijd. Ze gingen en deden in die verre exotische
landen wat van hen verwacht werd: ze onderwezen en brachten er de Beschaving..
Ook al was er een deel zucht naar het avontuur hen waarschijnlijk niet vreemd.
Waarbij ik bij deze eer wens te brengen aan mijn goede vriend, Djos Uytendaele,
Pater Declercq, op pensioenleeftijd Pastoor geweest in Haringe bij Veurne. Die
zei: een goede vriend is lijk stekkerdraad: je geraakt er nooit meer van los.
Maar
waren ze met z’n allen niet beter in eigen land gebleven? Want overal is hun
werk grotendeels weer verdwenen onder vele lagen dikke eeuwige oerwoudbladeren.
Terwijl in Vlaanderen datzelfde Geloof samen met de Beschaving ondertussen vernietigd
zijn, en er op gebied van ‘Onderwijs’ het niveau zo goed als gedaald is tot zelfs
onder het niveau van Kuifje in Amerika.
‘Blokken’
van Ben Crabé strooit dat zou bijna dagelijks uit in onze huiskamers. Van Diva’s
of van vreemde liedjeskweelers weten ze
alles. En hier en daar ook al eens iemand die van wanten weet over
sportvedetten. Maar wie de grootvader was van Fluppe de Sire? Nooit van
gehoord. Het Gentse Gravensteen? Is dat om op te knabbelen misschien?
*
De
tijd dat we moesten ‘geloven’ in geesten, in duivels uit de hel, en engelen in
de hemel, is gelukkig voorbij, en zal waarschijnlijk ook nooit meer terugkomen.
Maar meteen is, met het badwater, ook de boreling over boord gegaan.
Als
kind heb ik ook geloofd in Roodkapje en de Boze Wolf, zonder te snappen dat die
dingen symbolisch van onschatbare waarde waren. Het is niet omdat ik later wel
beter ben gaan weten, dat de boodschap van het verhaal daarom minder waar zou
zijn. Want heden ten dage lopen onze
parken, lanen en straten vol van ‘Boze Wolven’ die jonge kinderen als loslopend wild zien.
Zo
ook de ‘transsubstantiatie’ als die ontdaan wordt van alle tierlantijntjes: we
eren er (op een speciale manier, dat wel) het brood en de wijn, als eerste levensnoodzakelijke
middelen die de Mens symbolisch n leven moeten houden. . Christenen zien
daarin, als ze daarbij het Kruisteken maken, de Eeuwigheid, die ze ‘Vader’
noemen, de natuur die ons mensen, allemaal voedt en die ons als Mensenkinderen
dankbaar doet zijn en voor de Geest die ons allemaal met elkaar verbindt en ons
onze nietigheid doet inzien.
Want
uit onszelf zijn we van stof en as, en tot stof en as zullen we allemaal
terugkeren. Maar de menselijke Geest, ook wel eens ‘de ziel’ genoemd, is eeuwig. Want die wordt eeuwigdurend (naar
onze maatstaven) weer in andere mensen herboren.
Volgens
mij, is dat een soort van ‘weten‘, wat niet hetzelfde is als ‘geloven’…..
.
*
Op
een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.
(Get) Digitalia
.
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten