.
1271 - DE GRILLINI KREKELEN VERDER IN EEN VERREGEND ITALIA
°°°
Niet krekelen,
allen mooi gelijk
Wie
uitsteekt boven het maaiveld, is de kop kwijt….
°°°
Als iedereen goed
neerzit, kan dan nu de les ‘Italiaans beginnen. Ne ‘Grillo, dat is ne krekel. U kent die veelvraatjes wel die in ‘t
Zuiden om De la Fontaine gelijk te
geven, nacht en dag zichzelf vermaken in de krekeltaal. Ze zitten in het gras
aan Uw voeten, of in de takken van de struiken naast U, en al naar gelang Uw
stemming, klinken ze vervelend of plezant, maar altijd even opgewekt.
Tenminste, zo lang de zomer duurt.
Dat nieuw politiek
talent van bij ons heet dus Grillo,
en zijn volgelingen zijn de… kleine
krekeltjes : de Grillini. Dat
achtervoegsel ‘ini’ komt overeen met het verklein-woordje in onze taal. Zo hebben
de trotse ouders van een bambo (m) of
een bimba (v) als ze lief willen doen, gewoon een bambinii…. Grote of kleine grillini
kunnen net als hun kleine soortgenootjes, niet alleen een zaag spannen, dezen
kunnen in een minimum van tijd een land kaal vreten. Niet voor niets worden ze
een van de 10 Plagen van Egypte genoemd. Ze zijn zelfs in het land der Farao’s
zeer actief, als bewijs dat Allah de Zijnen graag ziet.
Hen onderspuiten
met pesticides, zoals de media niet melden in Egypte, zal de Eurocraten niet helpen, wel de
goede oude Staatsgreep. Een geparachuteerde noodregering, binst dat Berlusconi
nog groggy is van zijn 365 dagen Hotel Houten Lepel die zijn vijanden hem
bekokstoofd hebben in Milaan.
Als naar gewoonte
geeft ’t Pallieterke een frisse lijk op de zaak….
°°°
Ter zake :
Uit de smalle beursstraat
°°°
Daar is de eurocrisis weer. Na de verkiezingen van
Italië is de eurocrisis terug van nooit echt weggeweest. De hernieuwde
eurocrisis dreigt Duitsland en de rest van Noord-Europa jaarlijks 10 procent
van hun welvaart te kosten.
“De Europese Centrale Bank zal alles doen om de
euro te redden.” Dat heeft ECB-voorzitter Mario Draghi eind juli verklaard.
Daarmee bedoelde hij dat de ECB massaal staatsschuld zal opkopen van landen uit
de eurozone op het moment dat de rente op de staatsschuld sterk begint te
stijgen. Steevast jagen de financiële markten die rente de hoogte in wanneer ze
denken dat de regering van een euroland er niet zal in slagen haar schulden af
te bouwen en haar economie opnieuw competitief te maken. Dat is vorige week met
Italië gebeurd. De patstelling na de verkiezingen deed de Italiaanse
staatsrente opnieuw stijgen. Beleggers vrezen immers dat de volgende regering
het pad van de vorige premier, Mario Monti, zal verlaten.
Gedaan met de besparingen.
Het is het democratische recht van de Italianen
zich tegen besparingen te verzetten, maar in een muntunie moet men zich aan een
aantal regels houden. Het is zoals in het verkeer: wie door het rood wil
rijden, heeft geen plaats in het verkeer. Hetzelfde geldt voor een muntunie. Om
de concurrentiekracht van de economie ter herstellen, is een devaluatie in een
muntunie niet mogelijk. Er moet gekozen worden: of loonmatiging, of
flexibilisering van de arbeidsmarkt. Maar dat willen de Italianen niet.
Eigenlijk moeten ze de eurozone verlaten en hun oude lire weer invoeren, die
sterk gedevalueerd is waardoor ze hun concurrentiekracht herstellen. Dat zal
niet gebeuren, omdat de andere eurolanden niet willen dat de muntunie uit
elkaar valt. Logisch gevolg is dat ze daar een prijs zullen voor moeten
betalen. Concreet betekent dat, dat ze zich garant stellen voor de schulden van
de probleemlanden, waaronder Italië. Bronnen binnen de Europese Centrale Bank
bevestigen dat de instelling massaal schulden van Italië zal opkopen indien de
rente de hoogte inschiet. 2.200 miljard euro opkopen, het is niet weinig.
Normaal gezien heeft ECB-baas Mario Draghi aan die steun een voorwaarde
gekoppeld: economisch hervormingen doorvoeren. Maar wat als de regering in Rome
njet zegt? Dan dreigt de eurozone daadwerkelijk snel uit elkaar te vallen. De
probleemlanden hebben een chantagemiddel in handen. Zij redeneren, we voeren de
hervormingen toch niet door. Als de ECB ons dat geld niet geeft, is het gedaan
met de Europese muntunie en dat zal niemand aandurven. Gevolg is dat Duitsland,
het rijkste land van de eurozone, en de andere Noord-Europese landen jaarlijks
tot 10 procent van hun welvaart zullen moeten afstaan om het euroschip varende
te houden. En dat voor eeuwig. Dat is het dubbele van de jaarlijkse uitgaven
voor de Duitse eenmaking, wat toen voor de Duitsers een aanvaardbare inspanning
was. Maar jarenlang geld ophoesten voor landen die de teugels vieren, dat ziet
Fritz niet zitten. De eurocrisis is nog altijd een realiteit. De Duitsers
zullen het nooit aanvaarden een eeuwigdurende transfer naar het zuiden op te
zetten. Het zijn geen Vlamingen.
Ook al omdat die Zuid-Europese landen zelf
verantwoordelijk zijn voor hun problemen. De oorzaken van de eurocrisis liggen
in het onverantwoordelijke gedrag na de totstandkoming van de muntunie in 1999.
Dankzij de beschermende koepel van de eenheidsmunt daalden in alle landen de rentevoeten.
In Ierland en Zuid-Europa werd die lage rente gebruikt om massaal leningen aan
te gaan. De huizenmarkt vaarde er goed bij. Maar er ontstond een
vastgoedzeepbel. Die was in landen als Spanje en Ierland eigenlijk groter dan
in de VS. De groei van de huizenmarkt was tot vier keer groter dan in Amerika.
Ook in de Europese schuldenlanden barstte de zeepbel uit elkaar. Resultaat:
massale overheidsschulden. De lage rente heeft er voor gezorgd dat de lonen in
de Zuid-Europese landen sneller zijn gestegen dan de productiviteit van de
werknemers. Dat heeft de concurrentiepositie van die landen zwaar aangetast, en
dat is de echte oorzaak geweest van de eurocrisis. Het herstel van de
exportpositie is cruciaal. Het kan, door besparingen en loonkostenverlagingen.
Maar zolang Italië, Spanje, Griekenland en Portugal op de Duitse kredietkaart
kunnen rekenen, zullen ze daarmee geen haast maken.
Vraag is hoe lang Noord-Europa die geldstroom naar
het zuiden zal aanvaarden. Van het antwoord hangt het overleven van de euro af.
Angélique Vanderstraeten
Naast
de krekel-geluiden in Italië, en vòòr (na 14 dagen van regerings-loosheid) de
rating-verlaging, vlogen de beurzen wereldwijd als door een horzel gestoken
naar omhoog.
Verstomming alom en bijgevolg ging de omertà
van start : de resoort onder de beurzen kon niemand uitleggen.
De
Euro-crisis gromt dus onderhuids verder als een verstikkende kwal onder water, en
we weten, dat als de Euro valt in Gross
Belgien, het kleine Belziekse er ook ligt. Voor zover dat het omgekeerde al
niet gebeurd is.
De
Tsjeven onder leding van hun Linxe vleugel zullen dus tweemaal mislukt zijn.
Een eerste maal om België naar hun hand te willen zetten, en een tweede maal,
bij uitbreiding, om hetzelfde geprobeerd te hebben met Europa. Twee keer goed
voor het gewone volk dus.
En
wat nog het best meevalt, is dat het gebeurt zonder wapen-gekletter. Al kunnen
die tekenen ook wijzen op een ‘structurele’ onbekwaamheid van zowel het volk
als van de Leiders, om zich tegen elkaar teweer te stellen. Voor de Islam dus
een gunstig voorteken.
Daar
moeten we, om in de mode te zijn, structureel
iets aan doen. De Tsjeven hebben die trend ingezet : zij zullen ‘strutureel’ de socio-econmische belangen van België nastreven, en ze zullen dat
doen, Iedereen Inbegrepen.
Iedereen Inbegrepen
wil zeggen : na de door het ‘cordon santaire’ uitgesloten mede-burgers. Die
zijn zelfs uitgesloten van de Christelijke Naastenliefde…
°°°
°°°
Geen opmerkingen:
Een reactie posten