A.D. Zondag
3 Maart 2013
Zangfeest..
1256 - DE HEL VAN HET ZUIDEN
***
***
Terwijl straks in
Vlaanderen de muren zinderen van het gezang van duizenden enthousiaste
Vlamingen, is hier in Centraal Italië de Lente doorgebroken. Een wereld van
verschil!
Vandaag dus geen
vlammende Vlaamsgezindheid, maar blijheid om het leven zelf en om de zoveel
eenvoudige zaken om ons heen. Er is bezoek uit het verre hartland Vlaanderen. En
dus is ons leven een beetje aangepast. Zelfs de 3 herdershonden zijn minder
ernstig dan gewoonlijk. Ze dartelen als paas-lammetjes in de wei.
***
De lezer-sportliefhebber
is bij mij doorgaans aan het verkeerde adres. Ik heb niets tegen sport, maar heb
er ook geen gram interesse voor Tot gisteren, tot ik, op vraag van mijn
schoonpa (88) na de koffie, de TV moest openzetten om te dienen als achtergrond-vulling voor zijn
siësta Er was koers. So what?
Opeens was ik klaar
wakker bij wat ik zag. De renners zwoegden doorheen het magisch landschap van aan
mijn achterdeur. onderweg naar Siena. Gefascineerd ben ik blijven kijken, een
paar uur aan één stuk, op het puntje van mijn stoel.
Ik ga niet proberen
de koers te beschrijven, daarvoor ben ik te bleu. Het Toscaans landschap was nog
veel ‘unheimischer’’ dan de droombeelden die in mijn verbeelding voor de
eeuwigheid zijn opgeslagen.
Het zijn beelden
die ik met zoveel mogelijk mensen wil delen. Vandaag staan de sportkranten vol met lovende
verslagen Ik wou dat we al de ‘Primavera’ van volgend jaar waren!
***
Ter zake :
Vandaag
Strade Bianche: De Hel van het Zuiden
Stof en grind, dat staat vandaag op het menu van de
renners.
Het peloton rijdt vandaag haar favoriete race: de Montepaschi Strade Bianche.
De witte grindwegen van Toscane katapulteren het wielrennen terug in de tijd,
in een wedstrijd die alle karakteristieken heeft om een monument van de
wielersport te worden.
Noem start- en finishplaats van de Strade Bianche
en je hoort een Italiaans gedicht. De renners gaan vandaag van het Piazza
Ricasoli in Gaiole in Chianti naar het Piazzo del Campo in Siena. Onderweg
rijden de renners over de zogenaamde settori sterrati , witte grindwegen
opgetrokken uit dolomiet. Daar kan je uitstekend op petanquen, maar voor een
wielerwedstrijd is het eigenlijk ongeschikt. Het peloton ziet er vandaag uit
als een langgerekte witte wolk.
Zwaar en
technisch
In zijn eerste twee edities heette profvariant
Strade Bianche ook gewoon L'Eroica , maar dat gaf problemen met patenten. De
race werd ook verschoven van oktober naar maart, om beter aan te sluiten op het
programma van de klassieke renners, de doelgroep waar Strade Bianche op mikt.
Die strategie werkt: van Cancellara tot Sagan, ze zijn er vandaag allemaal bij.
Inzake parcours is geen vergelijk mogelijk met
Roubaix, maar de Strade Bianche is wel een wedstrijd die appelleert aan de
romantiek van het wielrennen. ‘Een epische race', zegt Michele Aquarone,
directeur-generaal van organisator RCS Sport. ‘Een wedstrijd zonder
geschiedenis, maar die wel doet terug denken aan de geschiedenis van de
wielersport. Echt zwaar en technisch.'
Cancellara rijdt vandaag met een extra motivatie.
De organisatie heeft namelijk een nieuw idee gelanceerd. Wie de race drie keer
wint, krijgt een grindstrook naar zich genoemd. Hij mag kiezen de welke.
Neemt niet weg dat de race die vandaag pas aan
editie zeven toe is, ondertussen een mooi palmares heeft. Twee keer Fabian
Cancellara dus (2008 en 2012) en ook één keer Philippe Gilbert in zijn wonderjaar
2011.
***
Dit
opstelletje schrijven heeft veel voeten in de aarde gehad. Voor de tweede dag
op rij op de gazon in een luie zetel een Leffe Bruin gedronken en onder het
getink van de vele roodborstjes in de struiken, de eerste narcissen bewonderd
die zachtjes stonden te wiebelen in het net geen windje..
Was
weggelopen van Vanacro in de 7de Dag na de uitleg over zijn eternelleke
of zoiets. Werkelijk geniaal! Iets dat op Uw actief staat maar geen
waarde heeft en zeker niet mag verkocht worden, te gelde maken onder de vorm
van een eeuwigdurende ((hoge) rent. Ge moet het maar doen!
***
Wacht,
voor de dommerikken onder ons, zal ik een eenvoudig voorbeeld geven. Ik heb
iets achter mijn rug dat niet bestaat, en de belastings-betaler moet er ad
vitam eternam zwaar voor afdokken. Ha ja, want ik als Tsjeven-syndicaat heb
mezelf zwaar in de problemen gewerkt en heb dat vele geld gewoon nodig om te
overleven. De belasting-betaler weet het niet, maar wij zijn er nodig!
Gaan
die zage-venten van de NV-A nu eindelijk daarover beginnen zwijgen? We gaan
elkaar toch nog nodig hebber om zaakjes te doen! Nu alleen nog de magnetische
mijn van de belastings-fraude vermijden, en we geraken net op tijd voor de volgende
verkiezingen, in kalmer vaarwater
We
gaan dus nu rap ‘een goede Biecht’ spreken, zodat we met een Eerste Communie-zieltje
weer kunnen herbeginnen schipperen. .
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door
te geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef
Kris Peeters, die dit weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever
kon verslaan.. Ook wij kunnen ze verslaan, de huichelaars en de woordenkramers!
De
volgorde is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten