500786 – OVER DE WEAAKROEPENDE DFIEFTE VAN UTRECHT OP 1 APRIL 1713

 

.

ZONDAG 9 JANUARI 2022

*

500786 – OVER DE WEAAKROEPENDE DFIEFTE VAN UTRECHT OP 1 APRIL 1713

*

I N H O U D

De Vlaamse President Jambon op de koffie bij de Franse burger Decoster: ‘n Een April-grap Anno 2022….

Varkens spek in rui!l voor walmen van wierook en orgelklaken….

309 jaar na datum is zelfs niet eens meer spraake van LANDROOF, ùaar worden er lollekens verkocht over elkaars taal.

Galgenhumor als galgenmaal op een eeuwigdurende gebiedsroof.

Toen, in 1713 waren er als tijdverdrijf een paar buurlanden met elkaar oorlogje aan het spelen in onze streken, waarbij deze keer noch Vlaanderen noch Frankrijk niet van ver en niet van dicht betrokken waren. Wikipedia vertelt vandaag hierover dat die waren:

Filips V van Spanje, Anna van Groot-Brittannië, Johan V van Portugal, Victor Amadeus II van Savoye en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.

Maar ook in die dagen was het reeds van ‘Noblesse Oblige’ - “Ons kent Ons’ – Nous connons - en dus werd, tot wederzijds prrofijt Zijne Excellentie Lodewijk XIV van Frankrijk, bij ons beter bekend als Lowie Katorze, ook ’n zitje aangeboden.

Daar vielen tegenover de aanwezige Vlamingen leden van de Verenigde Provincies, al van direct de beroemde historische woorden, dat de Fransen ‘chez vous, sur vous mais sans vous’, aan de onderhandelingen zouden deelnemen.

Toch kwamen gezegde ‘Mogendheden’ van toen van oordeel, dat er dringend en onvoorwaardelijk vrede moest worden gesloten. Zij het op andermans kosten.

Resultaat: het rijkste en welvarendste deel van de Zuidelijke Nederlanden werd toegewezen aan de grijnzende Lowie Katorze, die aldus Heer en Meester werd over de Springplank naar…. Engeland. Dat gelijktijdig huermee de handesbetrekkiingen tuussen Engeland en Vlaanderen de keel werd overgesneden: ja, en dan?

Bruges, La Morte…

%aar zwijg, zij stil, de Liefde voor Het Vaderland gaat voor.

-

Jambon, als Eerste Burger van Vlaanderen? Die speelt daar, net als mijn Tante Veroinca harmonica mee.

^{West-Vlaams is nu een regionale taal in Frankrijk}

^{Het Nederlands blijft er een vreemde taal en Vlaanderen kijkt er naar}

Sticker in Frans-Vlaanderen

foto: ©Pinterest

*

Commentaar - 09/01/2022

*

In Frankrijk zorgde vorig jaar de goedkeuring van de wet Molac voor een juridisch kader aangaande onderwijs en bescherming van de regionale talen. De Franse Constitutionele Raad kelderde deze wet al snel, tot woede van al wie begaan is met de minderheidstalen in Frankrijk. Het Franse ministerie van onderwijs kon niet langer doof blijven voor dit luid protest. Een nieuwe omzendbrief van december jl. heeft de bedoeling de gemoederen te bedaren.

Omzendbrief

Eerst bevestigt de omzendbrief, wat dacht je, dat ‘de taal van de Franse Republiek het Frans is’. Vervolgens drukt hij de wil uit om de talen aanwezig op het Franse grondgebied te beschermen en te onderwijzen.

De omzendbrief somt de regionale talen op die nu worden erkend: het Baskisch, het Bretoens, het Catalaans, het Corsicaans, ,het Creools, het Gallo (Romaanse streektaal gesproken in het Oosten van Bretagne), het Occitaans én de Oc-taal, de regionale talen van de Elzas, de regionale talen van de Moezelregio, het Franco-Provencaals, het West-Vlaams, het Picardisch, het Tahitiaans, de Melanesische talen (Drehu, Nengone,Paicî, Aijë), de Walllisiaanse en Futuniaanse talen (twee talen uit Nieuw Caledonië) alsook het Kibushi-Kimaore (eiland Mayotte).

Frans-Vlaanderen

 

Wat zijn de concrete gevolgen voor Frans-Vlaanderen? Het West-Vlaams kan voortaan worden onderwezen in het lager en secundair onderwijs. ‘Kan’ en niet ‘moet’, en ook ‘als’ men leraars vindt.

 

En waar blijft het Nederlands in dit verhaal? Het is een paradoxale situatie dat de omzendbrief van het Franse Ministerie van Onderwijs melding maakt van het West-Vlaams als nieuwe erkende regionale taal, maar dat hij niet spreekt over het Nederlands. Vergelijk deze situatie met de Elzas, waar én het Duits, én het Elzassisch erkend zijn onder de discrete dekmantel ‘regionale talen van de Elzas’. Hoe zegt men ‘ twee maten en twee gewichten’ in het Frans?

Geschreven taal en gesproken taal

 

Nochtans, en in tegenstelling tot wat sommigen in Frankrijk beweren, was onze taal steeds aanwezig in Frans-Vlaanderen, onder de vorm én van het gesproken West-Vlaamse dialect, én van het geschreven standaard Nederlands. Deze situatie heeft tot de Eerste Wereldoorlog geduurd. De taalkundige en Frans-Vlaanderenkenner Cyriel Moeyaert heeft in zijn talloze publicaties aangetoond dat tot het begin van de twintigste eeuw zo goed als alle geschreven stukken in Frans-Vlaanderen in vrij keurig Nederlands opgetekend zijn. Nederlands in de spelling van toen: Nederlands, soms met hier en daar een woord of zinswending in de streektaal. Maar, desalniettemin: Nederlands.

 

Na de annexatie door Frankrijk bleef Frans-Vlaanderen nog lang tot het bisdom Ieper behoren

Hoe dat komt? ? Na de annexatie door Frankrijk bleef Frans-Vlaanderen nog lang tot het bisdom Ieper behoren. In verschillende Frans-Vlaamse katholieke instellingen waar ze lessen Nederlands gaven, gebeurde dit, in de 18de eeuw en de 19de eeuw, met hetzelfde pedagogisch materiaal als in Ieper of Veurne, zeg maar.

Nederlands een vreemde taal?

 

Wat Frans-Vlaanderen niet heeft meegemaakt is de evolutie naar het hedendaags Nederlands, zoals in Vlaanderen de laatste 100 jaar. De kennis van het geschreven Nederlands ging toen verloren. De gesproken streektaal bleef over en verarmde geleidelijk aan door gebrek aan basisinzichten in spraakkunst en syntaxis, en door invloed van het Frans.

 

Sommige Frans-Vlaamse verenigingen gebruiken deze vaststelling om alleen het West-Vlaams als regionale taal te promoten. Het Nederlands beschrijven ze als een vreemde taal. Met de politieke en financiële steun van de regio Hauts-de-France heeft hun lobbying de Franse ministeries bereikt.

 

nu het bijna verdwenen is, erkent Frankrijk het gesproken West-Vlaams als regionale taal. Maar niet het standaard Nederlands dat nochtans aan meer dan 20.000 leerlingen wordt onderwezen

Paradox van de hele situatie : nu het bijna verdwenen is, erkent Frankrijk het gesproken West-Vlaams als regionale taal. Maar niet het standaard Nederlands dat nochtans aan meer dan 20.000 leerlingen wordt onderwezen.

Leraar West-Vlaams, een nieuw beroep?

 

Aan de regionale onderwijsinstanties wordt nu gevraagd om het onderwijs van onder meer het West-Vlaams te faciliteren vanaf volgend schooljaar. Maar de plaatselijke onderwijsautoriteiten kunnen op eigen houtje een rem zetten op de uitvoering van de maatregelen die geen verplichtingen inhouden. Dat is nu al het geval in Bretagne waar ze in de volgende dagen zullen betogen tegen de houding van het rectoraat aldaar. Reken er ook op dat de minister van onderwijs, Jean-Michel Blanquer, die zich meermaals negatief tegen het onderwijs van de regionale talen heeft uitgesproken, achter de schermen alles in het werk stelt om de eigen richtlijnen af te zwakken.

 

Leraren uit West-Vlaanderen kunnen ook niet worden gevraagd: men moet in het bezit zijn van een Frans pedagogisch diploma

Voornaamste probleem voor de aanhangers van het West-Vlaams: wie is bevoegd om lessen West-Vlaams te geven? Zo goed als niemand met de nodige pedagogische diploma’s beschikt over de taalkennis. Leraren uit West-Vlaanderen kunnen ook niet worden gevraagd: men moet in het bezit zijn van een Frans pedagogisch diploma om in het Frans onderwijs les te kunnen geven.

Geen pedagogisch materiaal

 

Ouders en grootouders kunnen niet meer helpen: de meesten spreken de taal niet meer. Er zijn ook geen goedgekeurde boeken of methodes West-Vlaams voorhandig om de streektaal te onderwijzen op elk niveau van het lager en secundair onderwijs. Streektaal die, per definitie, niet is gestandaardiseerd, zonder uniforme spelling of standaard spraakkunst. Er zijn ook geen bruikbare leesboeken en er is geen beschikbare literatuur in het West-Vlaams.

 

De gekke opzet vraagt, naast een gedegen taalkennis om de hele cyclus van de lagere klassen tot het middelbaar te dekken, een gigantische intellectuele, financiële en materiële inspanning. Dit zal uiteraard ten koste zijn van de opleidingen Nederlands en van het immersie onderwijs in het Nederlands waarvoor momenteel in Duinkerke een interessant piloot project loopt.

Hoe moet dit verder ?

 

De voorstanders van het onderwijs van het Nederlands geven niet op. Ze hebben zich verenigd in de Federatie van Germaanse talen (Elzas, Moezelstreek én Frans-Vlaanderen). De bedoeling is samen de nodige druk uit te oefenen in Parijs om voor Frans-Vlaanderen dezelfde rechten te verkrijgen als voor de Elzas. Daar is na een lange strijd het Duits erkend als regionale taal naast het Elzassische dialect. Samen gaan ze de strijd aan om ook het Nederlands officieel te laten erkennen als regionale taal naast het West-Vlaams.

 

De verenigingen die het Nederlands promoten zullen in de volgende weken het ministerie van onderwijs én de regionale instanties benaderen om te pleiten voor een regionale status voor het Nederlands.

 

In Frans-Vlaanderen geven tientallen leerkrachten reeds lessen Nederlands

De bestaande opleidingen Nederlands zijn ook de oplossing voor het gebrek aan leraars. In Frans-Vlaanderen geven tientallen leerkrachten reeds lessen Nederlands. In principe zijn ze als eerste bevoegd om de link te leggen tussen het Nederlands en zijn dialecten.

 

Bij de grensbewoners is er ook een nieuwe, efficiënte, spontane evolutie merkbaar: de kinderen over de schreve naar school sturen in de regio Menen, Poperinge, Veurne. Daar kunnen ze perfect Nederlands leren, en ook, West-Vlaams horen op de speelplaats.

Lege doos

 Over een stellingname van de Vlaamse regering voor ondersteuning van het Nederlands in Frans-Vlaanderen is er geen nieuws. Stille diplomatie van de Taalunie noemt men dat. Minister-President Jambon ontmoette onlangs de ondervoorzitter van de Hauts-de-France, François Decoster, in Kortrijk. Resultaat: beide streken gaan, naar het schijnt, in de toekomst elkaar beter leren kennen. En voor het overige, wat lol over de Vlaamse naam van de Frans-Vlaamse politicus en de Frans klinkende naam van onze Minister-President. Dit is het resultaat van de inclusieve Vlaamse cultuurpolitiek in de 21ste eeuw: een lege doos inzake bevordering van onze taal extra muros en verder niets.

Wido Bourel

 

CORONA, DELTA, OMIKROM

& CENSUUR VRIJE

STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR

*

Met de onsterfelijke reputatie van het Vlaams-Boergondische Wereldrijk nog vers in het geheugen, moet Lowie-de-Verschrikkelijke in 1713 hebben zitten kwijlen van de goesting… De Boerondiërs, zijn concurrenten, uuitgeschakeld, en dat rijke Vlaams gebied valt als ’n rijpe appel in zijn schoot.

De Veuve Cliquot moet rijkelijk gevloeid hebben onder de bruggen van de Seine… Want die vloeit daar nog altijd evenzeer. Haast even dapper als het geld en de welstand der Vlamingenuit de Veroverde Gebieden. Daar is immers die publicatie van een zekere Verbeke uit Kortiojk, die etgens in de jaren ’70 ’n stidie publiceerde, waaruit bleek dat ruim 1/3^de van de totale Franse Staats Onvansgsten agkomstig waren uit de streek van Frans-Vlaanderen.

Misschien dat een andere historicus, na zijn defenestrering uit de politiek, zich onledig maar nuttig zou kunnen maken, door deze stelling te actualiseren om er vervolgens de aangewezen rechtzetting aan te breien….

Dit zou de weversgilde tot eer strekken, want per slot van rekening waren het ooit de textielwerkers die Frans-Vlaanderen rijk hebben gemaakt…

*

 

Digithalys