Deze
keer gaat deze bijdrage over iets waarover onze ‘media’ (als met reden)
zwijgen als vermoord. Want over ‘omvolking’ wordt nu eenmaal niet
gesproken en al zeker niet geschreven. Het wachten op de waarheid zal
dus nog duren tot er een 5de ‘Macht’ na de 4de (DePers) op de markt komt.
Wanneer
die er komt, àls die er ooit komt, hangt alleen af van de verbreking
van het Coburger absolutisme dat Vlaanderen al sedert 1830 jaar als een vampier leegzuigt.
**
*
IndonesiPe
dus, een eerder onbekend land in Azië, het Verre Oosten. Een land met
als landstaal het …. Bahasa Indonesia. Hoofdstad Djakarta, de stad die
vooral, dank zij Max Havelaar (Multatuli) in onze Nederlandse literatuur
bekend is. Och, U weet wel: Saïdja’s vader had een buffel….
**
*
Religie: islam (ca. 86%), christendom 10%, hindoeïsme 3%, boeddhisme 1% e.a.
Inwoners 260.580.739 (2017), na, in 1970 slechts 237.641.326.
Laat AUB, in verband met het Hitleriaans begrip ‘omvolking’ en ‘islamisering’ deze cijfers goed tot U doordringen. De uitdrukking ‘kweken als konijnen’ is hier dus goed op haar plaats…
Hoorde
ik daarnet op Klara dat Trump nog maar eens via Twitter schandaal heeft
getrapt. Hij raadt namelijk vier vrouwelijke ‘Democratische’ ‘Nieuwe’
Amerikaanse politici aan om maar beter nbaar hun eigen land terug te
keren. Als dat zo verder gaat, gaat die man als straf écht nog eens her
verkozen worden!
*
Indonesië
dus. Motto: Eenheid in diversiteit en bestaat uit een archipel van
14.572 eilanden. is het qua inwoneraantal het op drie na grootste land
ter wereld en tevens het land met de grootste moslimbevolking,[5] hoewel
de islam geen staatsreligie is. Europese machten bevochten elkaar om de
handelsmonopolies in de specerijenhandel tijdens de tijd van de
ontdekkingsreizigers. Nadat de Nederlandse maatschappij VOC ongeveer 150
jaar mede de dienst uit maakte op de archipel werd het land
uiteindelijk gedurende 147 jaar een Nederlandse kolonie. Indonesië
verklaarde zich onafhankelijk na de Tweede Wereldoorlog. Sindsdien is de
geschiedenis van het land turbulent geweest en wordt ze gekenmerkt door
natuurrampen, corruptie, afscheidingsbewegingen, democratisering en
snelle economische veranderingen.
**
*
PS
Voor die zovele fijne details over dat (heerlijk) land, hoeft U niet mij, maar Wikipedia te danken….
DE ISLAM IS IN DE KERN INTOLERANT
28 JUNI 2019
**
*
*
‘De
intolerantie van de islam wordt met de jaren groter in plaats van te
verminderen’. Zo luidt de titel van de open brief van Erik Bruyland aan
het adres van Hilde Sabbe.
**
Hilde Sabbe.
Over Hilde Sabbe kunnen we kort zijn. Zij noemde mijn goede vriend
**
Benno Barnard
een
‘dramaqueen’ omdat hij ophef maakte over het feit dat
moslimfundamentalisten gelieerd aan Sharia4Belgium met geweld een lezing
van hem op de Universiteit Antwerpen waren komen verstoren. In een
reactie op Sabbe schreef taalvirtuoos Barnard het volgende:
‘Hilde
Sabbe is een middelbare nymfomane, die haar hoekje in de krant
gewoonlijk vult met haar bed-avonturen, ook al voor ze haar echtgenoot
had laten vallen als een drol in de wc-pot. Maar toen de zonen van de
woestijn mij onder het aanroepen van hun maansikkel bedreigden, schreef
mevrouw Sabbe in haar krant dat ik “een drama queen” was. Inmiddels
hebben de volgelingen van de ongeletterde bedoeïen in Amsterdam twee
hervormingsgezinde moslims aangevallen – en vandaag werd bekend dat bij
een van hen thuis een Kalasjnikov is gevonden. Niet komt het in Hilde
Sabbe op mij alsnog haar verontschuldigingen aan te bieden. Geen
sprankje vuur – geest, intelligentie, zwier, fatsoen, beschaving – in
deze berg reuzel, behalve het vuur dat geilheid heet.’
Invoering sharia in Atjeh
Bruyland
begint zijn open brief met de ‘hoop’ dat Sabbe hem niet zal verdenken
van ‘anti-moslimgevoelens’ of ‘islamofobie’. Hij leeft immers ‘al dertig
jaar mee’ met zijn ‘pleegzoon en zijn gezin in Indonesië’. Over
Indonesië, dat hij allicht goed kent, vertelt Bruyland een verhaal dat
ik ook in mijn boek Voor Vrijheid dus tegen
islamisering heb aangehaald en helaas eenvoudig is samen te vatten als:
Indonesië wordt islamitischer, Indonesië islamiseert, en dus neemt de
intolerantie er toe.
In een artikel getiteld Invoering sharia in Atjeh is voorbeeld voor heel Indonesië wordt het volgende beschreven:
Tazar vindt dat heel Indonesië in een islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen
‘Vanuit
Atjeh verspreidt de sharia over Indonesië. Meer dan 113 regio’s, een
vijfde van het land, kopiëren deels de Atjese sharia blijkt uit een
recent rapport van Human Rights Watch. (…) De geestelijke leider Zainal
Tazar uit Padang bevestigt dat er gesprekken in het lokale parlement
worden gevoerd over de sharia. (…) Tazar vindt dat heel Indonesië in een
islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen.’
11 juli
‘Allahu akbar’
Als
op steeds meer plekken in het van oudsher als ‘gematigd moslimland’
omschreven Indonesië de sharia wordt ingevoerd, met onder andere de
verplichte hoofddoek en een verbod op een strakke spijkerbroek,
stokslagen voor homoseksuelen, shariapolitie, een verbod op alcohol en
gokken en discriminatie van christenen, dan is dat een schoolvoorbeeld
van islamisering.
In dat verband stelde Andrew Johnston van Christian Solidarity Worldwide:
‘De sluiting van zo veel kerken in Aceh [Atjeh], voortdurende aanvallen
op kerken in West-Java, de vervolging van de Ahmadiyya gemeenschap en
het bestraffen van de atheïst Alexander An laat de toenemende religieuze
intolerantie in Indonesië zien.’ In de Indonesische stad Yogyakarta,
duizenden kilometers van Atjeh vandaan, zijn homoseksuelen niet meer
veilig omdat het Front Jihad Islam en het Forum Umat Islam de oorlog
hebben verklaard aan alles wat niet-hetero is. Islamitische knokploegen
gaan de straten op: ‘Zij hebben vlaggen, groene en zwarte, met Arabische
tekens erop. Ze schreeuwen “Allahu Akbar” en schelden ons uit en
zwaaien met kettingen’, aldus een van de slachtoffers. Muhammad Fuad van
het Forum Umat Islam stelt dat homo’s volgens religieuze richtlijnen
verbrand dienen te worden of ‘in het diepste ravijn gestort’.
Islamisering uit angst of machtsbehoud
dat LGBT’s een sluipend kwaad zijn en ‘erger dan een kernoorlog’
En
de Indonesische regering? De Indonesische minister van Defensie
Ryamizard Ryacudu zegt nu zelf dat LGBT’s een sluipend kwaad zijn en
‘erger dan een kernoorlog’. Tientallen homoseksuelen werden ontslagen en
van de Indonesische televisie gehaald. Shadi Hamid, auteur van het boek
Islamic Exceptionalism, wijst er inderdaad op dat ‘in Indonesië de
meeste shariawetgeving is doorgevoerd door de seculiere Golkar partij’.
Zo gaat het in de islamitische wereld vaak en het is een zeer belangrijk
mechanisme: uit angst of machtsbehoud plooien overheden en regimes, die
zelf niet per se islamfundamentalistisch zijn, voor de islamitische
druk, intimidatie, dreigementen en/of terreur van
moslimfundamentalisten.
In
mijn boek citeer ik de Algerijnse schrijver Boualem Sansal, die stelt:
‘In Algerije hebben de islamisten gewonnen. De strijd is gestreden, ze
hebben de wapens neergelegd en gedemobiliseerd. Ze zijn met het geweer
in de armen naar de onderhandelingstafel gekomen en hebben hun eisen
gedicteerd. Ze hebben gekregen wat ze wilden: moskeeën te kust en te
keur, meerdere ministeries, zetels in Kamer en Senaat, maar bovenal het
volk. Zij hebben de samenleving gekregen, terwijl de regering zelf zich
teruggetrokken heeft in een handvol bourgeois buurten. Het echte centrum
van de macht hebben ze niet in handen, al de rest wel.’
Denkfout
Maar
zo feitelijk en veelzeggend Bruylands beschrijving van de islamisering
van Indonesië is, zo tragisch en fout is helaas zijn conclusie. Hij
schrijft immers: ‘Van dichtbij heb ik dus persoonlijk de evolutie
meegemaakt in het grootste moslimland ter wereld, van een uiterst
verdraagzame (ik zou haast zeggen ‘Verlichte’) islam tot een almaar
toenemende intolerantie.’
Dit is een denkfout: in Indonesië (of elders) is er nooit een ‘Verlichte’ islam
geweest. Wel is de oorspronkelijke, vrij sterke Indonesisch-Javaanse
cultuur er goed bewaard gebleven, waardoor de islam er lange tijd eerder
oppervlakkig aanwezig was en slechts in geringe mate is doorgedrongen
in de Indonesische samenleving en volksaard.
Islamisering is wereldwijd fenomeen
Islamisering
doet zich niet alleen voor in Indonesië, het is een wereldwijd fenomeen
dat plaatsvindt in Afrika, Azië, Europa en Amerika. Overal eigenlijk
waar een substantieel percentage van de bevolking moslim is, wordt de
samenleving vroeg of laat geconfronteerd met islamisering. Het is ook
een denkfout om dit louter te wijten aan de invloed van islamitische
landen als Saoedi-Arabië of Turkije: islamisering, het islamitischer
maken en worden van volkeren, culturen, samenlevingen, beschavingen,
behoort simpelweg tot de kernopdracht van de islam. ‘Islam’ betekent
‘onderwerping’; de geschiedenis van de islam is daarvan één langgerekt
bewijs en de bronnen van de islam getuigen hiervan en geven moslims
daartoe de opdracht.
De
regio die wij vandaag als ‘de islamitische wereld’ bestempelen, wordt
al 14 eeuwen gekenmerkt door golfbewegingen van re- en de-islamisering,
wat doorgaans letterlijk gepaard gaat met bloed, zweet en tranen. De
ongemakkelijke waarheid is dat, wanneer de islamisering ergens een
bepaald niveau heeft kunnen bereiken, de geest uit de fles is en de
betreffende samenleving gedoemd is om in een (schier) eindeloze
golfbeweging van re- en de-islamisering te belanden.
‘Salafisme’
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet
Maar
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet,
want hij heeft het over ‘conservatieve, reactionaire salafistische
krachten die zijn overgewaaid uit Saudi-Arabië, Jemen en Pakistan’,
waarvan hij beweert dat ze ‘totaal vreemd zijn aan de ware islam’.
Nochtans is het zogenaamde ‘salafisme’ gewoon (een terugkeer naar) de
zuivere islam. Volgens historica en islamexperte Machteld Allan zitten
het zogenaamde ‘salafisme’ en ‘jihadisme’ in de islam besloten, en
worden die termen vaak aangewend om de islamitische leer/bronnen te
verschonen.
Arabiste
Anne-Marie Delcambre stelt terecht dat er geen tolerante en
vredelievende of verlichte versie van de islam bestaat. Zij noemt dat
‘een westers verzinsel om de onaangename waarheid niet onder ogen te
hoeven zien’. In drie zinnen vat Delcambre het subliem samen: ‘Tussen
islam en islamisme bestaat alleen een gradueel verschil. Het islamisme
zit in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede en slechte
islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims
bestaan wel, dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten
liggen.’ Over die zogenaamde ‘ware islam’ heeft Hans Teeuwen overigens
een briljante video gelanceerd die ik iedereen aanraad te bekijken.
Het
is nota bene een van de invloedrijkste Indonesische islamgeestelijken,
Yahya Cholil Staquf, die heeft gezegd dat ‘westerse politici moeten
stoppen met te doen alsof extremisme en terrorisme niks met de islam te
maken hebben’. Cholil Staquf: ‘Radicale islamitische bewegingen zijn
niets nieuws. Ze verschenen telkens opnieuw in onze eigen geschiedenis
in Indonesië. Het Westen moet ophouden elke discussie over deze kwesties
toe te schrijven aan “islamofobie”.’ Cholil Staquf vertelt dat sommige
van zijn westerse vrienden ‘islamofoob’ zijn en dat hij hen begrijpt, en
hij concludeert dat het Westen ‘moslims niet kan dwingen een gematigde
interpretatie van de islam te aanvaarden’.
Bovendien
stelt Cholil Staquf dat ‘in de traditionele islam de relatie tussen
moslims en niet-moslims, tussen moslims en de staat en tussen moslims en
het heersende wetssysteem van de samenleving waar ze wonen,
problematisch zijn.’ Want ‘volgens de klassieke [islamitische] traditie
is de relatie tussen moslims en niet-moslims er een van segregatie en
vijandschap’, aldus Cholil Staquf, die concludeert dat de orthodoxe
islamitische traditie over het wereldomvattende kalifaat en de sharia
conflicteert met seculiere natiestaten en de democratische rechtsstaat.
Middel versus doel
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te veroordelen voor ketterij
Al
even erg is echter het feit dat Bruyland kritiekloos de islamitische
‘universiteit’ Al-Azhar in Caïro aanhaalt. Zijn kleindochter liep school
bij een afdeling van Al-Azhar in Jakarta, en dus is ze volgens hem
‘uiteraard moslima’ – hoewel ze weigert een hoofddoek te dragen.
Bruyland noemt Al-Azhar terecht ‘het Vaticaan van het Soennisme’, maar
vergeet er bij te zeggen dat, hoewel ze zich tegenwoordig soms gematigd
probeert voor te doen, Al-Azhar in de kern islamfundamentalistisch is.
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te
veroordelen voor ketterij, wat ook logisch is omdat ‘Islamitische Staat
in niets strijdig is met de islam’, zoals arabist en islamoloog Halim El
Madkouri overtuigend heeft aangetoond.
Uiteindelijk
kan Al-Azhar, uit politiek-strategische overwegingen, louter afstand
nemen van het middel of de strategie (onthoofdingen, massamoorden,
terreur), maar niet van het streef- of einddoel: de invoering van de
islamitische wet of sharia, het kalifaat. Het gezaghebbende Al-Azhar
heeft ook het inhumane, totalitaire en compleet verwerpelijke
sharia-handboek Reliance of the Traveller gecertificeerd (waarin onder
andere steniging voor overspel en voor sodomie wordt gepropageerd).
Bruyland
besluit zijn open brief aan Sabbe met: ‘Natuurlijk, op (lange) termijn …
misschien gaat het ooit wel de goede kant op, maar zoals Keynes zei:
“In the long run we are all dead”.’ Het zou sneller de goede kant op
kúnnen gaan mochten mensen zoals Bruyland eindelijk eens onder ogen
(durven te) zien wat de bekende filosoof en religiecriticus Sam Harris
zo treffend stelt: ‘Het probleem met het islamitisch fundamentalisme
zijn de fundamenten van de islam.’
sam van rooy
**
Ieder
‘redelijk Schepsel Gods’ heeft het recht een eigen mening te hebben.
Deze vaststelling is tenslotte het resultaat van de vele eeuwen
beschaving, zoals wij die tot hiertoe gekend hebben.
Verkeerd dus, afgevoerd en vervangen door nieuwe niet eens bestaande rassen.
**
*
Gisteren,
Kaattors Zwieët in Parijs, naast onze onnavolgbare Premier in Lopende
Zaken Michel I, ook de allernieuwste uitgevonden wapen-explosie gezien?
Alleen de onnavolgbare Fors Navalle ontbrak met klank. Maar dat was
alleen te wijten aan het feit dat er aan echt varen voorlopig niet te
denken valt op de o zo beroemde Sjamps Eelyzés, wat in het diepste
geheim een vijfjarenplan van de onnavolgbare President Macaroni schijnt
te zijn.
Allez,
in de lucht hangende, precies dezelfde dreigende sfeer die terug te
vinden is net vòór WO II. Het met ede dag dieper wegzinkende Franse Rijk
dat de vuistjes balt om de vijand (Raletten Specialist Tsaar Poetin?)
uit te dagen.
Ja Ja, “peace in our days’: do you remember….Toen schreven we begin 1939 en een jaar later op 10 Mei ’40 was het zo ver.
**
*
En
zo kom iik, via de omweg van het (latere) Germaanse imperialisme, dat
in feite de directe opvolger is van de veroveringszucht van het Franse
imperialisme van na de Franse Revolutie (1789) en Napoleon (1815). Imperialisme kost bij definitie altijd vooral veel zweet, veel bloed en veel tranen. Het is zo goed als synoniem van intolerantie dat daar gewoonlijk het gevolg van is.
Zo
kom ik (in de hoop te kunnen bijdragen aan de reputatie van Benno
Barbard tot de wereldwijde intolerantie van de islammerij, het
hoofdonderwerp van onderliggende bijdrage.
Voor
wat betreft de eeuwenlang durende traag maar zekere quasi totale
islamisering van Indonesië, laat ik de eer aan Wikipedia. Want het is,
ja, een Geschiedenis zonder Einde. Een Geschiedenis die ook voor onze
Beschaving is weggelegd. Voor zover die nog geen feit is.
Post Scriptum.
De
CVP Jongeren komen in opstand? Isschien kunnen ze aansluiten bij
‘Schild en Vrienden’ van Dries Vanlangenhove? Voor ons twee vliegen in
één klap. Vlaanderen in de kortste keren onafhankelijk én de Islammerij
terug naar af.
May God bless America.
**
*
Maandag 15 Juli 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten