4273

Dinsdag 29 Augustus 2017

4273 - WEER EEN LES UIT HET VERLEDEN DIE NA +100 JAAR GOED IS AFGELOPEN. NU JA, GOED…..

*

INHOUD: WETENSCHAP / KLIMAAT / AMERKA REBUILT: de in 1864 verdwenen onderzeeër in de haven van Charleston: dikke bult gezonken door eigen schuld.

MANNEKE UIT DE MANE:

Waregem-Koerse: als je niet goed weet welk gevoel dat geeft aan de Waregemnaars, loop dan een keer een halve dag rond met al het geld van de Monopoly in de pijpezak van joen hemde!

Billy Banks, een steenrijke Amerikaan, is op rondreis in Italië.  Als hij voor het Capitool in Rome staat, zegt: “Dat hebben we ook in Amerika, maar bij ons ligt het niet in puin.” Bij de Brug der Zuchten in Venetië merkt hij op : “ Belachelijk, ge zoudt eens de Brooklyn Brigde in New York moeten zien.”  Een paar dagen later staan ze vlakbij de Vesuvius “En,” zegt de gids triomfantelijk, “zo’n sigaar hebben ze niet hé in Amerika?” – “Och,” zegt de Amerikaan, “wij hadden toch de Twin Towers.”

VANDAAG : Marteldood van St. Jan-de-Doper, H. Marta: patrones van de dienstbodes

OP DE IJTKIJK

*

Gezien? Nee? Kijk dan maar ‘ns goed. Vandaag is aan de beurt niet alleen de H.St Jan-de-Doper, zo’n kleine 2.000 jaar geleden, maar ook Waregem Koerse. Iets meer van deze tijd dat ook al 170 jaar bestaat.

Twee redenen dus om met vrienden en bekenden de bloemekes buiten te zetten, samen met  onze zoon Jan. Mijn wiegje stond ooit, een eeuwigheid geleden, in St Jan-Hoge-Zieken, sinds 1967 deelgemeente van Ieper (’t Steedje): dan was er Grote Kermis in ’t Dorp, waarna we de maandag terug naar school  mochten. Toeval dat dit juist samenvalt met Waregem Koerse. Waregem, waar ik 60 jaar terug de Leie en de textielstreek leerde kennen, samen met mijn lief. Waregem, toen nog ’n dorp, nu Stad geworden, die nu sedert begin dit jaar wel de coördinaten zal vormen van mijn laatst morzels vaderlandsche grond.

Komdemee?  Ik trakteer bij Mariaatje van Den Arend….Of hebee liever de Pigeon D’Or, ook op de Grote Markt… Maar U zult zich moeten haasten, want geen van die twee bestaat nog…..

**

Het hoofd van St Jan, op vraag van het lief van Herodes , op de tafel gezet..

https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_de_Doper

*

A propos: volgens Wiki zou Sint Jan de Doper, voorloper en tijdgenoot van De Zachtmoedige, zowel in de Bijbel als in de Koran voorkomen. Toch nooit geen slecht voorteken?

*

Mysterie van gezonken onderzeeër na ruim 150 jaar opgehelderd

*

De opvarenden van een van de eerste gevechtsonderzeeërs hebben zichzelf wellicht gedood met hun eigen wapen, zo blijkt uit een nieuwe studie. De H.L. Hunley bracht op 17 februari 1864 een vijandelijk schip tot zinken tijdens de Amerikaanse burgeroorlog, maar keerde nooit terug naar de haven.

**

De H.L. Hunley

*,

Werd gebouwd door de Confederates tijdens de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865), was de eerste gevechtsonderzeeër die een vijandelijk schip tot zinken kon brengen.

De eerste en meteen ook laatste gevechtsmissie van de onderzeeër vond plaats in de nacht van 17 februari 1864, toen het een oorlogsschip van de Unionisten moest kelderen. De USS Housatonic blokkeerde de ingang tot de haven van Charleston in de Amerikaanse staat South Carolina.

De Hunley, een sigaarvormig vaartuig van 12 meter lang en amper 1,2 meter breed, had acht bemanningsleden en een krachtige torpedo aan boord. De torpedo boorde zich onder de waterlijn in de achtersteven van de USS Housatonic. De oorlogsbodem was binnen de vijf minuten gezonken. Vijf bemanningsleden kwamen om, de rest kon ontsnappen via de reddingsboten of werden uit het water gevist door hun kameraden.

Na de succesvolle aanval op de USS Housatonic verdween de H.L. Hunley echter spoorloos.

In 1995 werd het wrak van de onderzeeër ontdekt, op zo'n 300 meter van de plaats waar de USS Housatonic naar de zeebodem zonk. De Hunley werd in 2000 geborgen.

Onderzoek van de Hunley maakte het mysterie van zijn verdwijning echter alleen maar groter. De onderzeeër was immers opvallend intact, op een gat in een commandotoren en een gebarsten ruit na. Bovendien zaten de restanten van de acht bemanningsleden gewoon in hun stoel, zonder zichtbare verwondingen. De pompen van de onderzeeër waren niet aangezet en ook het luchtluik zat nog potdicht, wat er op wijst dat de crew op geen enkele manier heeft gereageerd op binnenstromend water of het verlies van zuurstof.

**

Het wrak van de Hunley in het Clemson University's Warren Lasch Conservation Center in North Charleston, South Carolina, waar het wordt onderzocht. ©REUTERS

*

Onderzoekers hebben nu een mogelijke verklaring gevonden voor de mysterieuze dood van de bemanning. Na het afvuren van de torpedo zou de crew getroffen zijn door een dodelijke  schokgolf. "Die verwondingen komen overeen met de restanten die in de boot zijn aangetroffen, aangezien schokgolven geen sporen nalaten op de skeletten en de bemanning geen kans op ontsnappen zouden geven", stelt hoofdonderzoekster en biomedisch ingenieur Rachel Lance van de Duke University in Durham, North Carolina, aan Live Science. "Schokgolven kunnen dodelijke verwondingen toebrengen aan iemand zonder hem fysiek te verplaatsen."

De onderzoekers bootsten het afvuren van de torpedo gedurende drie jaar zo realistisch mogelijk na. Ze concludeerden dat de crew van de Hunley onmiddellijk werd gedood toen de schokgolf van de afgevuurde torpedo door het zachte weefsel van hun lichaam ging, waar die immense schade aanrichtte aan de longen en de hersenen. Dat heeft te maken met een fenomeen dat Lance omschrijft als het "warme chocolade-effect", waarbij schokgolven zich met een verschillende snelheid verplaatsen in het water en in de lucht. "Wanneer je die verschillende snelheden combineert in een schuimende substantie zoals menselijke longen, of warme chocolade, vertraagt de energie", legt Lance uit.

Worstcasescenario

In de lucht zou de schokgolf van de torpedo minder dan 10 milliseconden geduurd hebben, maar binnenin de Hunley kregen de longen van de bemanningsleden 60 milliseconden of meer te verwerken. "Dat leidt tot een worstcasescenario voor de longen." De delicate structuur van de longen werd met andere woorden uiteengereten, waarna ze zich vulden met bloed. Wellicht gebeurde ongeveer hetzelfde met de hersenen, met de onmiddellijke dood tot gevolg.

Het was overigens niet de eerste keer dat de Hunley zonk. Tijdens de ontwikkeling van de onderzeeër ging de Hunley al twee keer ten onder, met dertien doden tot gevolg. Onder hen ook Horace L. Hunley, de ingenieur naar wie het vaartuig was vernoemd.

Bron https://www.demorgen.be/wetenschap/mysterie-van-gezonken-onderzeeer-na-ruim-150-jaar-opgehelderd-be8e12a8/?utm_campaign=newsletter&utm_medium=email&utm_userid=a763f6b0-8f23-4f0a-bde4-b9f07051b763&utm_content=ochtend&ctm_ctid=&utm_source=demorgen

*

NADER BEKEKEN

**

*

Een normaal mens denkt in gewone omstandigheden, bij de naam Chalrleston, helemaal niet aan gezonken onderzeeërs…

**

*

Waarom de klemtoon op dit Christus-oude verhaal van aan de andere kant van de wereld? Doodeenvoudig (!)  om te besluiten dat het  leven vol onverwachte wendingen zit. En dat niet alleen omdat in die streek de zwaarste regenval is voorgekomen van de laatste 1.000 jaar. Wordt gezegd. Zo is her in militaire zaken meestal gevaarlijk om ‘n pur te maken voor een ander, om er vervolgens zelf in te duikelen. Waar blijkbaar iedere dag meer en meer het geval wordt voor de vijanden van President Trump.

En kijk, kijk: die ‘doneert’ nu ineens uit eigen vermogen miljoenen dollars  voor de getroffenen van de watersnood. De C.C.C.? Die zwijgt in alle talen.

*

(Digitalia)

4272

Maandag 28 Augustus 2017

4272  - MOHAMMEDAANSE GESCHIEDENIS LES 2

*

INHOUD: RECONQUISTA / ISLALM INVASIE: hier volgt een historisch overzicht die bewijst dat Catalonië voor de islam geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken. Het is inderdaad ook nooit een Dar-al-Islam geweest. Het mag U daarbij niet verwonderen dat tussen de ‘extremisen’  en Neo Nazu’s uit de tijd der Tweede Kruistocht (1145 – 1149), weer… Vlamingen bij waren. Ja, het waren misschien wel racistische Vlaams Blokkers. Moeten wij ‘ns navraag doen bij Martine Tanghe van de TV.

*

OP DE IJTKIJK

*

Er wordt beweerd dat de medaille der Waarheid altijd twee kanten heeft. In verband met de islam moet dat minstens begrepen worden ‘tot de 10^de Macht. En dan begint die ‘medaille’ er uit te zien als een ruw stuk steen waarvan de waarde maar kan geschat worden als die is ‘bijgewerkt’ zoals een edelsteen. Zeg maar gepolijst en geslepen is. Ontdaan van alle ruwheden en aangekoekte smurrie die nu eenmaal altijd in de vrije natuur voorkomen.

**

*

Mohammedaanse geschiedenis

van de kruisvaarten (2)

**

*

Zijn de journalisten die over het Catalaanse drama berichten echt zo dom m of zo lui? Waarschijnlijk beide.

De moderne journalist  is  jong,  overtuigd  van  de  eigen  genialiteit  en  bezit  de  historische  kennis  van  een  huisjesslak.  Met  wat  geluk begint de geschiedenis voor deze luitjes met de eigen geboorte. We werden vorige week rond de oren geslagen met het onbegrip van de pers voor de moordpartij op ‘La Rambla’. Er is toch geen reden om Spanje te terroriseren, want het land bombardeert niet in Syrië en Irak? Neen, maar het land is en blijft  voor  mohammedanen  Al-Andalus  dat hen eeuwig toebehoort en dat moet terugkeren naar ‘Dar-al-islam’; uiteraard vooral dankzij  de  daden  van  de  ware  gelovigen.  Het  is  geen toeval dat de moordenaars bijna allemaal Marokkanen zijn.

**

*

Al-Andalus, onderdeel van een Marokkaans rijk

Tien  jaar  voor  paus  Urbanus II (*) zijn  oproep doet  om  Jeruzalem  te  heroveren  voor  het Christendom,  gaat  in  de  mohammedaanse wereld  de  boodschap  rond  dat  de  christenhonden  niet  alleen  in  Sicilië  maar  ook in Al-Andalus in het offensief zijn. De christelijke  koninkrijkjes  maken  handig  gebruik  van  de  verdeeldheid  onder  de  mohammdaanse  vorstendommen  en  heroveren  in  1085  Toledo,  de  oude  hoofdstad  van  het verdwenen christelijke Gotische Rijk. Tegen heug  en  meug  doen  de  Iberische  mohammedanen een beroep op een nieuwe streng mohammedaanse leider. Die man heeft de macht overgenomen in een groot rijk dat van Marokko (de kern) tot aan het huidige Tunesië reikt. De Iberische mohammedanen zijn er niet gerust in, want misschien wil hij meer dan hun bondgenoot worden. Een Arabisch kroniekschrijver drukt het plastisch uit: “Beter om kamelen te weiden dan zwijnen te hoeden.” Dus verschijnen in Al-Andalus Marokkaanse Berberlegers. Die jagen aanvankelijk de christelijke legers weer in hun hok, heroveren Toledo en staan op zeker ogenblik bijna aan de grenzen van het christelijke Barcelona.

Maar de grote interesse van de nieuwe heersers (de fanatieke Almohaden) gaat naar de uitschakeling van de Iberische bondgenoten.

Dat opzet slaagt en voortaan is Al-Andalus de noordelijke  provincie  van  een  Marokkaans rijk.  Geloof  maar  dat  geen  enkele  Marokkaan die historische realiteit ooit vergeten is

(Bin Laden herinnerde er trouwens geregeld aan).  Dat  nieuwe  rijk  houdt  het  vijftig  jaar vol,  tot  de  christenen  weer  in  het  offensief  gaan. In de westerse historiografie wordt de tweede kruistocht altijd als een ramp voorgesteld omdat de Seldjoekse Turken de nieuwe kruisvaarders verslaan, zodat maar een kleine groep in christelijk Jeruzalem arriveert. Maar

in de Arabische teksten is die kruistocht ook een ramp, want een legertje Vlamingen, Normandiërs en Duitsers vaart naar de Middellandse  Zee  via  de  huidige  Portugese  kust, landt  er  en  verovert  met  lokale  christelijke hulp  Lissabon.  De  kruisvaarders  plunderen  de stad, vermoorden de bisschop die ze niet kennen en maken van de moskee een kerk (zoals mohammedanen kerken ontwijden en er moskeeën van maken).

Mohammedanen belonen  verdiensten

Een van de oorzaken van veel christelijke overwinningen  is  het  feit  dat  de  mohammedaanse  mentaliteit  verdiensten  beloont. 

Er  zijn  wel  dynastieën,  maar  die  houden het  meestal  maar  een  paar  generaties  uit  en  geen  honderden  jaren  zoals  de  Franse koningen. Een echte hoge en lage mohammedaanse adel bestaat niet, zodat bevorderingen naar verdienste en niet uitsluitend naar

afkomst gaan. Bevelhebbers komen dikwijls uit de lagere rangen en ze krijgen meestal de opbrengsten  van  een  bepaald  domein.  Dat  is  niet  erfelijk  en  de  heerser  kan  het  ieder 

moment  afnemen,  herverdelen,  vergroten  of aan iemand anders schenken. De loyauteit van de bevelhebbers is altijd onzeker. Ze kijken meer naar hun rivalen met gelijke rang dan naar christelijke tegenstanders, met wie ze geregeld samenspannen om de mohammedaanse  concurrent  een  kopje  kleiner  te maken. De kruisvaarders intrigeren ook tegen elkaar  maar  er  bestaat  wel  een  aanvaarde  hiërarchie en een erfelijkheid die niet voortdurend  betwist  wordt.  De  lijst  mohammedaanse  tegenstanders  van  de  kleine  christelijke rijkjes in het Midden-Oosten leest als een ononderbroken palmares van geslaagde moorden op rivalen en eindigt na een moord op de aanvankelijke dader. De Arabische kronieken betreuren dan ook voortdurend dat de energie van de mohammedaanse leiders besteed  wordt  aan  interne  moorddadige ruzies en godsdienstige geschillen en bijna nooit aan een gecoördineerde jihad om de ongelovigen in zee te drijven.

Saladin

Feitelijk  is  dit  ook  het  verhaal  van  de  bekendste  Arabier,  in  werkelijkheid  een Koerd uit een eenvoudige familie: Salah-al-din Yusuf, of Saladin. De man wordt een getalenteerde  bevelhebber,  die  na  een  staatsgreep de macht in Egypte overneemt en er vervolgens in slaagt het huidige Syrië en Irak in  te  lijven  met  alle  bekende  plaatsnamen: 

Aleppo, Damascus, Mosul, Bagdad, Homs...

Bij zijn veroveringen heeft hij geen gewetensproblemen om het geregeld op een akkoordje met de christenen te gooien. Maar ook Saladins  gezag  wordt  betwist  door  zijn  zoons en  bevelhebbers.  Hij  kiest  daarom  voor  de  methode die ook voorgangers en opvolgers gebruiken: de jihad uitroepen om zijn bevelhebbers en onderdanen tot wat eenheid aan te  porren.  Hij  heeft  het  geluk  dat  de  kruisvaarders weer eens verdeeld zijn en dat zijn leger (30.000 soldaten) drie keer sterker is dan dat van de kruisvaarders onder de leiding van een onbekwame koning van Jeruzalem (die feitelijk alleen maar koning-gemaal is).

Hij wint de veldslag, trekt Jeruzalem binnen en in ruil voor geld laat hij de meeste christenen  vertrekken.  Vervolgens  brengt  hij  de  hele mohammedaanse wereld op de hoogte,

zodat men de vele jaren dat hij tegen andere mohammedanen vocht wat vergeet. Tot vandaag  is  hij  de  grote  held  van  de  Arabische wereld. Zijn ruiterstandbeeld (dat hij als gelovige  soennitische  mohammedaan  godslasterlijk zou gevonden hebben) staat nog altijd in Damascus. Saddam Hussein wordt geboren in hetzelfde plaatsje als Saladin, vervalst zijn geboortedatum met twee jaar en vertelt overal dat hij exact 800 jaar na de veroveraar van Jeruzalem geboren is.

Een derde kruistocht onder de leiding van Richard Leeuwenhart slaagt er niet in de Heilige Stad te heroveren en één voor één verdwijnen de christelijke rijkjes in een mohammedaanse zee. Alleen keizer Frederik II slaagt er  na  een  diplomatiek  steekspel  in  Jeruzalem nog vijftien jaar lang en zonder geweld in christelijke handen te krijgen; zij het met veel faciliteiten voor mohammedanen. Zowel Frederik (die in Jeruzalem zijn interesse in de

mohammedaanse cultuur uitvoerig toont en de mohammedanen in zijn eigen Sicilië laat uitmoorden) als zijn Arabische tegenhangers worden door de eigen onderdanen als duivels beschouwd omdat ze het niet willen uitvechten. In 1291 valt Saint-Jean-d’Acre - het laatste christelijk bolwerk - en zijn voor het Westen de kruistochten voorbij. Maar niet voor de

mohammedanen. In hun kronieken eindigen die met de verovering van Constantinopel en van  de  hele  Balkan.  Omdat  mohammedanen eerst in de 19de eeuw (onder westerse invloed)  monografieën  schrijven  (over  om  het even welk onderwerp) denkt men in het Westen onterecht dat de mohammedaanse wereld  die  zogenaamde  christelijke  agressie  eeuwenlang  vergat,  maar  dat  klopt  niet  met  de  realiteit.  Mohammedanen  hebben  een paardengeheugen en de huidige terreur

bewijst het.

Jan Neckers

*

NADER BEKEKEN

**

*

We kunnen (moeten?) ons volmondig aansluiten bij de mening van de gedreven journalist Jan Neckers, die dit artikel in ’t Pallieterke kon brengen: Waar anders? Meer nog: we zijn er uit de grond van ons hart, dankbaar voor. Waarom stellen onze grondig verziekte media zich zo achterlijk op, als het over het ‘verleden’ of over de Kruistochten gaat?  Denken zij echt dat ze de mensen in hun negatieve toekomst-spiraal zullen blijven meetrekken? Waarbij zij moedwillig het heden negeren, om zich te wentelen in een niet-bestaande droomwereld van een volledig ‘herschapen’ Nieuwe Blauwe Planeet in een Heelal die ze naar hun hand denken te kunnen zetten??!! Een nieuw herdacht ‘Aards Paradijs’ met splinternieuwe zelf ineengeknutselde Adams en Eva’s…

De wereld IS zoals hij nu eenmaal altijd is geweest en zoals hij altijd zal blijven: de strijd tussen de Drie Hoofdletters ’G’, U weet wel, maar dan gebaseerd op het persoonlijk voornaamwoord dat de we allemaal zo goed kennen: IK, ME, MOI, ICH IKKE en de rest kan stikke.

**

Botticelli, , La Primavera (De Lente), de betere voorstelling van de 3 letters.

*

Naast de G, G, G zijn er nog altijd , niet te vergeten, de Twee Stenen Tafelen. Om hete even welke ‘religie’ men beweert te belijden.

**

*

Ik heb gezegd.

***

(*) Paus Urbanus II (1042-1099) overleed op 29 Juli, de dag dat Jeruzalem eindelijk werd ingenomen. Maar was overleden toen dit bericht in Rome aankwam…

Zijn naam was, voor hij monnik werd in Cluny, Odon de Lagery, of Odo van Châtillon (Châtillon-sur-Marne, bij Reims, een naam die toch een belletje doet rinkelen ivm de Brugse Metten…

**

*

In de jaren  waar wij in Italië woonden (2002-2017), waren wij regelmatig in Orvieto, de oude Etruskenstad op dat prachtig maar o zo afschuwelijk hoog rotsplateau. Daar was geregeld ons traditioneel gezellig parkeerplekje tegen de zijgeval van een oud Franciscaner kerkje, in de schaduw van de machtige Doumo. Dat is de wereldberoemde basiliek van De Bloedende Hostie, U weet wel. Daar hing, op ooghoogte, ‘n marmeren plakkaat met als opschrift ‘Op deze plaats verkondigde Pass Urbanus II in 1095 de Eerste Kruistocht.

**

*

(Digitalia)

4271

Maandag 28 Augustus 2017

4271  IN LANAKEN HOORDE MEN HET DONDEREN IN KEULEN

*

INHOUD: VLAANDEREN REBUILT: vLg ’t Pallieterke, altijd bedachtzaam en na twee keer nadenken, willen poco’s, van de soort als Marino Keulen, net als trouwens de islam, het verleden altijd naar hun hand zetten. Vandaar hun broederschap in crime

Daar valt inzake deze vaststellingen, geen speld tussen te krijgen. Maar helpt het onze welstand en dus ook Vlaanderen  vooruit?

*

MANNEKE UIT DE MANE: De laatste tijd hoor je veel politiekers proclameren dat er in de steden meer blauw op straat moet zijn.  Wiesten had daar ook van horen kouten en bij besloot daar zelf ook iets aan te doen. Hij kocht een grote pot blauwe verf en hij schilderde gans zijn plankier in ’t blauw.  De wijkagent die juist passeerde, riep naar Wiesten: “Wat steek je gij daar uit?” – “’k Doe gelijk de politiekers willen.” antwoordde Wiesten, “’k zorg dat er meer blauw op straat is.” – “Jamaar” zei de wijkagent, “dat blauw waarvan de politiekers spreken, dat zijn wij, de agenten.” - “Zijt ge misschien benauwd voor concurrentie?” lachtte Wiesten.

VANDAAG: H. Augustinus: Kerkvader, Z. Walter van Dikkebus

OP DE IJTKIJK

*

Om eerst de eer te laten aan de Heilige van de Dag (Augustinus) hier nogmaals zijn meest bekende uitspraak over MEST. ’t En is geen heiligheid, maar ‘t is de ziel der landbouw… Zeer goed van toepassing op et begrip POCO. Dat inderdaad het zout is op onze patatjes….

..

GESCHIEDENISUITWISSER

Mijnheer de poco,

Ik  had  nooit  durven  denken  dat  ik  ooit  nog een briefje aan u zou schrijven. Roem en kleurloos waart gij immers na uw Vlaams ministerschap in de luwte verdwenen, ten einde  u  royaal  cumulerend  te  nestelen  in 

een  gemakkelijke  luie  zetel  in  het  Vlaams  Parlement en die van de burgemeester van Lanaken, een stille landelijke gemeente in het Limburgse bronsgroen eikenhout. Maar plots kwaamt gij, vorige week, als een duiveltje uit een doosje gesprongen, want geïnspireerd door de beeldenstormerij in de Verenigde Staten, deedt gij de wereld kond dat

gij  de  Cyriel  Verschaevestraat  een  andere  naam  wilt  geven.  De  Vlaams-nationalistische  priester-dichter-kunstenaar  die  een bewogen levensgeschiedenis had - gaande van  steunpilaar  voor  de  verdrukte  en  vernederde Vlaamse frontsoldaten in de Eerste Wereldoorlog, over voorman van de Vlaamse Beweging  tussen  de  oorlogen  en  verdediger  van  het  Vlaamse  bestaansrecht  onder Duitse  heerschappij  en  het  oproepen  van 

Vlaamse  jongens  voor  het  Oostfront  in  de  Tweede  Wereldoorlog  -,  wordt  nu  door  u gekapitteld en ongenuanceerd op de hoop van de oorlogsmisdadigers en de kampbeulen gegooid. Heeft Verschaeve foute keuzes gemaakt? Vanuit de werkelijkheid van vandaag bekeken: mogelijk... Maar ik probeer hem in zijn tijdskader te begrijpen, zoals ik dat met veel historische figuren van diverse strekkingen doe, zelfs van velen die ik echt niet leuk vind. En zo stel ik vaak vast dat de heilige van de ene, altijd wel de verdoemde van de andere is. Met de geschiedenis moet  voorzichtig omgesprongen worden, al was het maar om te vermijden dat oude wonden steeds weer opengereten worden en de uitvergrote  onverdraagzaamheid  nieuwe  en  grotere proporties gaat aannemen. En precies daarin schiet gij een kemel van formaat.

De poco (politieke correctheid) heeft u in zijn greep en gij gaat dus met het belerende vingertje  meer  kwaad  dan  goed  doen,  want  gij wakkert de onverdraagzaamheid bij een nieuwe generatie aan door hen onvolledige  verhalen en insinuaties voor te houden. Het  kan ook anders. Luister maar eens goed...

De Boeren in Zuid-Afrika (de Afrikaners) vochten  van  1899  tot  1902  een  bloedige  oorlog  uit  met  de  Britse  koloniale  troepen die hun land afpakten en vooral uit waren op  de  bodemschatten  die  zij  hadden  ontdekt. De Boeren moesten het onderspit delven tegen de overmacht. Hun land kwam in handen van de Britten en zij waren have en goed kwijt. Veel van hun vrouwen en kinderen waren omgekomen in concentratiekampen, een uitvinding van de Britten. Nochtans sloten zij nadien akkoorden om bijvoorbeeld hun taal te laten overleven en schakelden zich in het normale leven onder Britse dominantie in. Toen enkele decennia later, mede door een demografische groei en het mee helpen ontwikkelen van het land op agrarisch en economisch vlak, de Afrikaners de macht  weer  in  handen  kregen,  hadden  zij alle  redenen  om  revanchistisch  de  Britse afstammelingen een koekje van eigen deeg te geven. Zij deden dat net niet. Zij bouwden samen het land verder uit. Ze beseften dat ze samen verder moesten. De Britse monumenten  bleven  staan  en  hun  erfenis  werd  een  onderdeel  van  ’s  lands  geschiedenis. 

Nog vele jaren later stortte het apartheidsstelsel in elkaar en droegen de blanken (Afrikaans- en Engelstaligen) de macht over aan Nelson  Mandela  en  diens  partij,  het  ANC. 

Mandela begreep dat het land niet zonder hen, hun expertise en hun kapitaal kon en vermeed een burgeroorlog door niet alleen Afrikaans te leren - de taal van zijn vroegere vijand, die hij niet altijd met nette middelen had bestreden -, maar ook respect te hebben voor hun culturele erfenis als standbeelden, tradities en leefgewoonten. En straatnamen.

Zijn  keuze  om  achter  het  Springbok-rugbyteam  –  het  symbool  bij  uitstek  van  het  Afrikanerdom - te gaan staan, was daar wellicht het sterkste voorbeeld van. Ondertussen zijn we een generatie verder en staan

radicale groepen op die alle blanken willen uitsluiten uit overheidsjobs, blanke boeren in wrede ‘plaasmoorde’ afslachten en die het gemunt hebben op de oude monumenten en herinneringen van Engels- én Afrikaans

-taligen. Voor hen is Mandela zelf geschiedenis geworden. Door hun gemis aan kennis daarvan steken zij nu het vuur aan de lont en wekken zij dood gewaande demonen weer  tot leven. Daardoor komt de ‘regenboognatie’ van Mandela erg onder druk te staan en is  de  droom  van  verzoening  en  een  gezamenlijke toekomst verder weg dan ooit...

Wat  ik  maar  wil  zeggen,  Marino,  is  dat ieder zijn geschiedenis heeft en dat het uitwissen daarvan altijd als agressie van anderen wordt aanzien. De geschiedenis van een land is een verzameling van geschiedenissen  van  verschillende  bevolkingsgroepen en  strekkingen,  elk  met  hun  eigen  waarheid  (en  vergissingen).  Zou  het  niet  beter zijn van de geschiedenis goed uit te leggen in plaats van blinde vlekken te creëren? In die zin mogen de standbeelden en straatnamen van de door veel Vlamingen verfoeide koning Leopold II gerust blijven bestaan. Hij is nu eenmaal een deel van de niet zo fraaie geschiedenis van dit land. En ik wil dat iedereen weet wie hij was en hoe het er in zijn tijd

aan toe ging.

Maar dat vraagt een intellectuele inspanning en daar hebben veel poco’s het moeilijk  mee.  Want  voor  hen  is  er  slechts  één waarheid: de hunne. Al de rest is fascistisch, reactionair, extreemrechts en dat soort dingen. Gaat gij echt dat pad op? Ja? Dan ziet

het er niet goed uit voor ons land en dan zal de polarisatie – met alle gevolgen van dien  –  alleen  maar  toenemen.  Ik  bedank  daar alvast  voor,  want  vrijheid  kan  nooit  gebaseerd zijn op poco- eenrichtingsverkeer.

*

NADER BEKEKEN

**

*

Als ik hier weeral ‘ns  voluitmet paard en kar ’t Pallieterke citeer, is dar vooral om de eetlust aan te scherpen bij wie nog geen lezer is.

Goed om ook nog even te belichten  dat de Britten, inzonderheid de jonge Winston Chrchill de eer toekomt om de concentratiekampen bedacht. Al zullen  de slachtoffers van het Nazi Regime (de poco’s van die dagen) daar niets aan hebben. Ook is het zeer kies va ’t Palliterke om er het zwijgen toen te doen voor wat betreft de jonge Nelson Mandela, die nog ’n flink stuk erger waren dan die van Che Guevara, de patroonheilige van de PvdA.

..

.

(Digitalia)

4270

Zondag  27 Augustus 2017

4270 - WAT HAAT MET ELKAAR VERBINDT, MAAKT NIETS UIT -UITGENOMEN  DE TIJD WAARIN DIE ZICH VOORDOEN

*

INHOUD: FILOSOFIE / ISLAMINVASIE . CHRISTENDOLM: Nazi-wreedheid en moslim afslacht-drift verschillen van elkaar alleen op de tijdstabel. Het Nationaal Socialisme, dat eigenlijk zou moeten afgekort worden als NaSoc is uit, de islam is in maar wacht (voorlopig) op uit. Want aan alles komt ’n eind Zelfs aan de kat haar staart, en die is zo lang. Wordt het kiezen of delen? Anders wordt/is het WIJ of ZIJ, er ze zijn geslepen als duivels. Ieder van ons moet (in het stemhokje) zo gauw mogelijk de juiste keuzes maken. Door om te beginnen andere Leiders te kiezen.

Zodat, net als nà 1945 en de dé-nazificatiie, onmiddellijk de dé-islamisering kan volgen. Het mirakel van Jette is niet voor alle plaatsen op aarde weggelegd.

MANNEKE UIT DE MANE  Leentje staat in Zaventem om in te checken naar Nice.  “Kan dat dat je die blauwe valieze naar Venetië stuurt en die buzze naar Praag?” – “In geen geval, mevrouw, we versturen geen onbegeleide bagage.  Alles mag enkel mee naar Nice.” – “Awel, ’t is dan in orde, ‘k ga dan niet tegenkomen gelijk de vorige keer met de Sabena!”

VANDAAG H. Monica, H. Cesarius van Arles

OP DE IJTKIJK

*

Dit is/was Zondagslectuur voor na de Hoogmis van 10 uur. Rustig de tijd nemen en U vooral niet verslikken in Uw pintje. Of in Uw cava, zoals in de Pastorie van Jette.

**

*

Ook op TV de zondagsmis gevolgd in de Kerk van Jette, een deelgemeente  van Bruxellabad s/Zenne? Veel volk. Vooral jonge mensen. Dienst opgeluisterd met koorzang door ’n vreemd-aandoende engelenschare. Met rare hedendaagse kerkmuziek. Als hoogtepunt, in ’t Ftansoos het bedankingswoordje van een moslimmer met potsmuts op, die zijn tevredenheid wilde uitdrukken dat hij als gewaardeerde gast naast de celebrant en in het koor de dienst had mogen bijwonen. We kregen daarbij de Koran opgediend. Dat klonk precies als de muezzin boven op de  minaret  van Mekka.

Wilt U, net als ondergetekende, de wenkbrauwen fronsen over  De Kerk van Jette, wip dan eens binnen bij

http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-brussel/stotteraar-nederlandstalig-en-een-volle-kerk-a2626465/.

Of beter: ga ‘ns den boer op, naar dat dorp in de grootstad… Daar heeft de ‘verrijking’ inderdaad hard toegeslagen. Is samen te vatten in deze woorden van het Evangelie ‘hebt Uw naasten vijanden lief’.

*

Jihadisten met nazi's vergelijken, prima, maar dan wel met verstand van zaken

*Historicus Ewoud Kieft dient wetenschapsfilosoof Maarten Boudry van antwoord

Zijn jihadisten haatdragender en gevaarlijker dan nazi's, zoals wetenschapsfilosoof Maarten Boudry beweert? De Nederlandse historicus en Mein Kampf-kenner Ewoud Kieft begrijpt niet waar hij het vandaan haalt.

Er lijkt nog steeds geen ontkomen aan: na elke aanslag, elke dictator die zijn machtsbasis verder uitbreidt, zijn er altijd wel mensen die de vergelijking met het nazisme van stal halen. Daar was vorige week natuurlijk ook werkelijk concrete aanleiding voor. Sterker nog, je hoeft het helemaal niet meer over 'vergelijking' te hebben als het om de nationalistische betogers gaat die in Charlottesville met nazivlaggen liepen, en met fakkels in de hand 'Jews will not replace us' scandeerden. Deze betogers zijn niet vergelijkbaar met nazi's, ze zíjn nazi's, dat geven ze zelf als eerste toe. Dan is het niet meer een kwestie van zinnige terughoudendheid om vergelijkingen met het nazisme te schuwen, dan is het bizar, en onverantwoord, om het niet te doen.

Trump kreeg terecht een storm van kritiek op zijn pogingen om het geweld van de neonazi's te relativeren. Je kunt niet zeggen dat twee partijen schuld hebben, als één partij openlijk een gewelddadige zuivering van 'rassenvreemde' elementen propageert, in het Joods-kapitalitisch-communistische complot gelooft, en de dood van een van de tegenbetogers, Heather Heyer, als een succesvolle afsluiting van haar manifestatie bestempelt.

Toen een week later de aanslag in Barcelona volgde, waren er de gebruikelijke vergelijkingen van de gebruikelijke bloggers en twitteraars die de islam en het nazisme gelijkstelden. Maar deze keer viel naast de usual suspects ook een Vlaamse wetenschapsfilosoof op, Maarten Boudry, die op Twitter en daarna in een interview in De Morgen stelde dat het jihadisme 'haatdragender en gevaarlijker' is dan het nazisme. Het veroorzaakte veel ophef in de Vlaamse media.

Irrationele fanatici

Ik heb er eigenlijk nooit van gehouden, al die nazivergelijkingen die onze woede en onmacht over terreur en geweld duidelijk moeten maken. En ik ben de enige niet: vergelijkingen met Hitler luiden zelden een vruchtbare gedachtewisseling in, meestal het einde, zoals Mike Godwyn al in 1990 vaststelde. En inderdaad, wat zeg je er eigenlijk mee, als je iemand in het wilde weg met een nazi vergelijkt? Dat je hem of haar tot het absolute kwaad rekent. Het is de meest gemakzuchtige manier om een onderscheid te maken tussen 'wij' en 'zij': 'wij', de weldenkende, rationele mensen, die zich nooit door zoiets als nationalisme, racisme en oorlogsretoriek zouden laten meeslepen. En 'zij': de haters, de irrationele fanatici, wier motieven we niet meer hoeven te begrijpen vanaf het moment dat we ze met nazi's hebben gelijkgesteld.

In zijn essay Zinvol geweld heeft Boudry het over de neiging die veel mensen hebben om 'het kwaad' als onbegrijpelijk af te schilderen, om de vijand op die manier op afstand te houden. Met de grote lijnen van dat betoog ben ik het volledig eens. In mijn boek over Mein Kampf en de aantrekkingskracht van het nazisme constateer ik zelf ook dat we al decennialang het nazisme op afstand hebben gehouden. En met moslimterroristen doen we hetzelfde.

Het is zeker zinvol om de motieven van nazi's, terroristen en alles waar we voorts nog van gruwen te proberen te begrijpen. Hoe zou je ze anders kunnen bestrijden? Mijn kritiek op Boudry gaat niet over de grote lijn van zijn essay, maar over de manier waarop hij vervolgens een poging waagt om een concrete vergelijking tussen nazisme en jihadisme te maken. Die vind ik niet overtuigend, en op sommige punten verward en onsamenhangend. Waar Boudry in zijn essay nog de algemene stelling verdedigde dat moslimterroristen vergelijkbaar zijn met nazi's omdat beiden ervan overtuigd zijn dat hun geweld 'zinvol' is, bijt hij zich in het interview met De Morgen vast in de merkwaardige stelling, die in zijn essay slechts een onhandige terzijde was, maar waar hij nu zelf een hoofdzaak van heeft gemaakt, namelijk dat de vijandbeelden van het nazisme minder absoluut zouden zijn dan die van het jihadisme, omdat jihadi's nu eenmaal religieus zijn en de nazi's dat niet waren. "Religieuze ideologieën zoals het jihadisme zijn in regel haatdragender. Dat komt omdat dat soort ideologieën in heel absolute categorieën denkt.'

Ik zeg het nog maar even expliciet: een eerdere onlineversie van dit artikel leidde tot een reactie van Boudry waarin hij mij verweet dat ik niet op zijn essay over zinvol geweld inging. Maar daar ligt ons meningsverschil niet. Die gaat over de vergelijking tussen nazisme en jihadisme, en daar ging hij juist in het interview met De Morgen veel uitgebreider op in dan in zijn essay.

Het is me werkelijk een raadsel waar Boudry het idee op baseert dat juist op het vlak van religieus fanatisme het nazisme terughoudender zou zijn. Niet op historisch onderzoek naar het nazisme in elk geval. Historici als Ian Kershaw, Roger Griffin en Emilio Gentile wijzen al decennialang op de religieuze kenmerken van het nazisme en fascisme. De term 'politieke religie' is al jaren ingeburgerd om het nazisme te beschrijven.

Terugval in beschaving

Boudry haalde in het interview wel de studie Modernity and the Holocaust aan, van de Amerikaanse socioloog Zygmunt Bauman - een prachtig boek uit de jaren 80 waarin Bauman zich tegen het toen nog vrij gangbare idee onder sociologen verzette, dat het nazisme een soort terugval in de beschaving was, een oprisping van de onderbuik die niets met de westerse beschaving te maken had. Bauman wees op de rationalistische aspecten binnen de nazi-ideologie en -organisaties, maar voor Bauman was dat juist aanleiding om te concluderen dat de sociale wetenschappen zich niet op het rationalisme zouden moeten blindstaren. Ik vraag me af of Boudry ook de laatste hoofdstukken van Baumans boek heeft gelezen, want zijn beweringen impliceren juist het tegenovergestelde, dat er in de geschiedenis een duidelijke scheiding zou bestaan tussen rationaliteit en geloofsovertuiging.

Ewoud Kieft

Nog los van Boudry's gammele bronnengebruik, of eigenlijk alleen zijn gebruik van theoretische literatuur, lijkt me die gedachte sowieso nogal naïef. Geloofsovertuiging en rationele deducties gaan hand in hand. Binnen de denkwereld van het katholicisme zijn de onbevlekte ontvangenis en transsubstantiatie volstrekt logisch. Je kunt met een beroep op de evolutietheorie de meest krankzinnige dingen beweren (zie de eugenetica, waarvan de intellectuele aartsvader, Francis Galton, verkondigde dat het de religie van de toekomst moest worden). Je kunt met de Bijbel in de hand kruistochten beginnen, of de civil rights movement. En met de Koran in de hand kun je geweld tegen ongelovigen prediken, of een 'jihad van liefde' - het gebeurt allemaal.

Maar Boudry blijft er, ondanks alle kritiek die hij over zich heen kreeg, heilig van overtuigd dat het nazisme minder gevaarlijk en haatdragend zou zijn dan het jihadisme, omdat geloof nu eenmaal in absolute termen denkt, en het rationele nazisme zakelijker zou zijn geweest: 'de mentaliteit bij de nazi's was die van een tuinier die naar onkruid kijkt. Dat onkruid moet verdelgd worden maar niet hartgrondig gehaat of gefolterd'. Alsof een koelbloedige moord met voorbedachten rade minder zorgwekkend is dan doodslag uit drift (het strafrecht oordeelt daar anders over).

Het onverbiddelijke 'gij of ik'

Ik vermoed dat Boudry zich niet heel grondig heeft verdiept in de nazi-ideologie (de metafoor van de onkruid wiedende nazi komt ook van Zygmunt Bauman), laat staan Mein Kampf grondig heeft gelezen. Want het boek waarin Hitler zijn ideologie met de wereld deelde, staat bol van de absolute vijandbeelden: 'Met den Jood kan men geen enkel compromis sluiten. Tusschen Jood en niet-Jood kan niets anders bestaan dan het onverbiddelijke "gij of ik"!' - ik noem maar even een klein voorbeeld. Want Hitler schilderde Joden consequent als duivels af, en dat bedoelde hij letterlijk. 'Indien de Jood met zijn marxisme de overwinning behaalt op de volkeren dezer wereld, dan zal een krans, gevlochten uit de lijken der geheele menschheid, zijn kroon zijn; dan zal deze aarde wederom, evenals voor millioenen jaren, van ieder menschelijk leven ontdaan, zwijgend haar weg door den aether gaan.'

Share

'Ik vermoed dat Boudry zich niet heel grondig heeft verdiept in de nazi-ideologie, laat staan 'Mein Kampf' grondig heeft gelezen'

Hitler gebruikte in Mein Kampf en in zijn toespraken voortdurend religieuze beelden en redeneringen. De uitroeiingsoorlog tegen de Joden (daar heeft hij het in Mein Kampf al letterlijk over), was er volgens hem een van metafysische proporties, en het uiteindelijke doel van de arische mens (een constructie die uit allerlei occulte bewegingen voortkwam) was om het 'evenbeeld van de Schepper' te worden. En ja, tegelijkertijd was Hitler uiterst koelbloedig en pragmatisch - 'rationeel', zo je wil - in zijn uitleg van zijn politieke tactieken. Net als de propagandisten van IS en voorheen Al Qaida trouwens. Bin Laden verklaarde openlijk dat terrorisme een uiterst pragmatisch doel had, namelijk om de integratie van moslims in het westen tegen te gaan. Wat dat betreft voeren de PVV, Front National, Vlaams Belang keurig de moslimterroristische agenda uit.

Boudry merkte in zijn interview met De Morgen wel weer op dat Hitler 'een christen' was. Dat is volgens mij een onterechte (en wederom verwarrende) typering van Hitlers religiositeit. In Mein Kampf propageerde Hitler een natuurreligie die de humanistische elementen binnen het christendom uitsloot (wat hij ook letterlijk zo benoemde), wel gebruikte Hitler christelijke termen om zijn nieuwe religie toegankelijk te maken (hij verklaarde openlijk dat het nazisme een nieuwe religie moest worden, die het christendom zou moeten vervangen). Rassenvermenging noemde hij bijvoorbeeld consequent de 'zondeval' en eenmaal bloedzuiver zou de Arische mens weer het 'evenbeeld van de Heer' zijn.

Het argument dat Boudry aandraagt, dat in de IS-propaganda veel meer ruimte is voor wreedheid en marteling, duidt denk ik niet op een fundamenteel verschil met de nazi-ideologie. In de beginfase van de nazipartij, de 'Kampfzeit', werd terroristisch geweld wel degelijk openlijk verheerlijkt - ook door Hitler zelf. Toen de partij groter werd besloot Hitler dat het geweld een legitieme vorm moest krijgen. In Mein Kampf schrijft hij uitgebreid wat zijn overwegingen daarbij waren: losse terreuraanslagen waren te versnipperd. Geef het geweld een uniform, dan kan het ingezet worden om de politieke macht staatfähig te maken. Veroveren of de macht bestendigen, daar zit het verschil. De wreedheden van IS duiden veeleer op de kansloze positie waarin de terroristen zich bevinden. Het is machtsvertoon van de onmachtigen.

Oorlogsromantiek

Dus ja, er zijn wel degelijk zinnige vergelijkingen te maken tussen de ideologie van het moslimterrorisme en het nazisme. Beide zijn kruisbestuivingen tussen (pseudo-)religie en politiek. In mijn boek over Mein Kampf schrijf ik dat de propaganda van IS veel meer overeenkomsten heeft met het nazisme dan de retoriek van de PVV, Front National of Vlaams Belang: oorlogsromantiek, de verheerlijking van martelaarschap, de strijd van de underdog tegen een oppermachtige vijand, dezelfde complottheorieën over de Joodse wereldheerschappij.

Maar degenen die de hele islam gelijkstellen met moslimterrorisme (ik doel hiermee trouwens niet op Boudry, die dat naar mijn weten nooit beweerd heeft, maar de discussie die op zijn interview volgde belandde al snel in deze hoek) ontkennen dat er binnen een religie van meer dan een miljard aanhangers meerdere stromingen en interpretaties bestaan - alle moslims die afstand nemen van geweld zijn in hun ogen geen echte moslims - wederom: een opmerkelijke overeenkomst met de opvattingen van de terreurplegers zelf. Ik heb na het geweld in Charlottesville nog niemand de haatideologie van de Ku Klux Klan met het hele christendom horen gelijkstellen, en dat het christendom daarom verboden moet worden.

Boudry's kritiek op de vaak voorkomende neiging, om dat wat we gruwelijk vinden niet te willen begrijpen, om moslimterrorisme en nazisme als een onbegrijpbaar, mythisch kwaad te behandelen, deel ik van harte. Natuurlijk zouden we zinnige vergelijkingen moeten kunnen maken tussen verschillende ideologieën, geloofssystemen en genocides. Maar doe het alsjeblieft wel met wat kennis van zaken.

Lees ook het antwoord van Maarten Boudry op Ewoud Kieft: "Nazisme en jihadisme zijn geen van beide vormen van 'zinloos geweld'." 

Bron https://www.demorgen.be/opinie/jihadisten-met-nazi-s-vergelijken-prima-maar-dan-wel-met-verstand-van-zaken-b804ee7b/?utm_campaign=newsletter&utm_medium=email&utm_userid=a763f6b0-8f23-4f0a-bde4-b9f07051b763&utm_content=middag&ctm_ctid=&utm_source=demorgen

**

NADER BEKEKEN

**

*

Oef! Was me dat ’n hele boterham. Met het ‘probleem’ ongeveer als het probleem met de vraag wat er nu beter is; boordje zonder kaas, of broodje zonder ham.

De kern van het verhaal is dat wreedheid van alle tijden is, maar met telkens een andere naam. Telkens met een andere uitleg.

Hitler haatte de Joden, maar eigenlijk viseerde hij Karl Marx, de bedenker van het ‘Goddeloos Communisme’, die een Jood was. Dat socialisme een zachtere vorm ervan is, ontging hem waarschijnlijk zo’n beetje. Resultaat: het ganse Joodse Volk diende ‘vrnichtigt’ te worden.

Feit is wel, dat Hitler niet meer bestaat (buiten hier en daar wat verregende groepjes late volgelingen), en dat het moslim extremisme springlevend is. Vandaar dat klein probleempje, zijn alle moslims geperverteerden, of zijn die geperverteerde extremisten allemaal moslim?

Kijk, persoonlijk verkies ik broodje-kaas. Want broodje-hesp veronderstelt eens te meer bmederig slachtwerk…

**

*

(Digitalia)