3803

TSJEN-MEEUWEN STERVEN IN DE HVEAVEN

*

CD&V van de regen in de drop

Zoals een tijd geleden reeds voorspeld werd in 't Scheldt heeft Antwerps CD&V schepen Philip Fat Heylen besloten om te kiezen voor de vlucht vooruit. Hij kiest eieren voor zijn geld en verkast naar de privé sector omdat zijn politiek voortbestaan in Antwerpen zo goed als nihil zou zijn bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Nestor Marc van Peel zal tegen dan 69 jaar zijn en hoogstens nog de lijst duwen en de seut van Leopoldsburg had al laten weten dat er een grote operatie verjonging en vernieuwing op stapel staat voor Antwerpen.

De opiniepeilingen voorspellen weinig goeds voor de voormalige machtspartij die decennia lang de stad bestuurd heeft met de rode kameraden. Als echte politieke hoeren stapte de CD&V in 2012 samen met de sp.a in het bed van de Stadslijst waardoor ze het verlies nog wat kon beperken. Nadat de stemmen geteld waren behaalde de CD&V een schamele 5 zetels. Zoals het Tjeven betaamt verwisselden ze snel na de verkiezingen van bed en hielpen...

...met hun 5 zetels de N-VA en VLD aan een meerderheid. In ruil kregen zij niet minder dan twee schepenzetels: Marc van Peel werd havenschepen en Philip Heylen werd schepen voor cultuur, economie, stads- en buurtonderhoud, patrimonium en erediensten. In deze functie heeft de pronkjonker Heylen heel wat buitenlandse reizen ondernomen waarbij hij de exotische verfijningen van het leven wist te proeven op kosten van de Antwerpse stadskas. Aan dit tijdperk komt nu een vroegtijdig einde.

De toekomst lonkt voor Vlaams parlementslid Caroline Bastiaens die zo goed als zeker Philip Heylen zal opvolgen als schepen. Maar daarvoor zal ze althans volgens de interne regels van de CD&V, wel ontslag moeten nemen als Vlaams parlementslid. Op zich geen (financiële) nood of pot gebroken ten huize Bastiaens, want niemand minder dan haar eigen echtgenoot Kristof Waterschoot (momenteel districtsschepen in Hoboken) is haar opvolger in het Vlaams parlement! All in the Family… noemt men dit een overtuigend staaltje van politieke zelfbediening of een teken van vergevorderde bloedarmoede bij de CD&V?

Daarmee casht zij met enige vertraging alsnog de promotie tot schepen in het Antwerpse schepencollege. Er was immers aanvankelijk voorzien dat ze in de loop van de legislatuur de taak van Marc van Peel als havenschepen zou overnemen. Maar die bleef op uitdrukkelijke vraag van het partijbestuur aan, zodat Bastiaens gewoon gemeenteraadslid en Vlaams Parlementslid bleef.

Wie is die Caroline Bastiaens? Zij is een cabinettard pur sang, die haar carrière begon als politiek medewerkster van de CD&V (1998 - 2000), vervolgens werd ze twee jaren valiezendrager voor Europees parlementslid Ivo Belet, Europees Parlement waarna ze tussen 2006 en 2012 ambtenaar was bij de stad Antwerpen. Haar laatste stopplaats voordat ze in 2012 in het Vlaams parlement kwam, was het kabinet van havenschepen Van Peel. Marc van Peel zag wat hij zag en oordeelde dat hij de haven niet kon overlaten in de handen van deze overroepen stresskip die ook in het Vlaams parlement niet echt uitblinkt in werklust. Sinds 2014 heeft zij 14 voorstellen of ontwerpen van decreet (mee) ingediend, heeft ze zowaar tijd gevonden om 5 voorstellen van resolutie en 5 moties in te dienen. Zowaar een indrukwekkend kaal palmares. Wordt deze persoon dan het nieuwe uithangbord voor de wegdeemsterende CD&V? Blijkbaar wel want er rest alleen nog de brave Patrick Janssen met als grootste wapenfeit dat hij geboren werd in Kinshasa en kort na zijn geboorte geadopteerd werd door Annelies de Backer, dochter van voormalig CVP-minister Rika de Backer. Er is tenslotte ook nog het zwart schaap waarover de CD&V'ers liever niet spreken: gemeenteraadslid Galina Matushina… (wie hoor ik u denken?).

Deze dame van Wit-Russische oorsprong kwam éénmaal in het nieuws toen het parket van Antwerpen in 2013 een onderzoek instelde naar haar wegens oplichting en valsheid in geschrifte. Het raadslid werd ervan beschuldigd gefraudeerd te hebben met stedelijke subsidies. Het onderzoek werd opgestart naar aanleiding van een klacht van Iryna Gonchareva, een Antwerpse van Russische origine en drijvende kracht achter Radio Rubel.

Zoals men in Antwerpen zegt: Armoe troef bij de Tsjeven.

AAL N DIT VERHAAL

Neen. Genoegen doet het me niet. Ik schep er alleen een duivels plezier in. Na het Land naar de verdoemenis te hebben geregeerd, gaan die kwezelaars nu aan dezelfde ziekte zelf ten onder: tegen alle redelijkheid het onderste uit de kan te willen hebben.

Over het deksel dat op de neus valt, hebben zij nog nooit gehoord.

Wie de macht bemint omwille van de macht, zal er in vergaan. Dat geldt zowel voor de 2-3 laatste generaries = tsjeven als Roden. Want het zijn ‘partners in crome’ Omdat beide partijen, ter wille van de macht, al die tijd gewoon elkaars rug hebben gekrabd.

Door hun manier van regeren, hebben ze zelfs compleet de regels de volksregering veranderd van en voor het volk. Zij hebben regeringen gemaakt gewoon tegen het volk dat hen veel te lang gevolgd is. Zodanig dat de 3 + nieuwkomer Groen elkaar waard zijnde kleurpartijen nu ook samen naar de verdoemenis kunnen. Hun Europees geesteskind, het gewrocht dat onze Beschaving voor het nageslacht ten schande heeft gemaakt, mogen ze meenemen. Ander en beter.

In het Dieren- en Plantenrijk dienen de resten van elke generatie tot voedsel voor de volgende. “Mest en is geen heiligheid, maar ’t is de ziel der landbouw”, zei de H. Augustunus  (Kerkleraar) daarover.

Dit gezegd zijnde, voel ik mij een beetje zoals de Bijbel zegt over figuren als Mozes: hij leidde het Joodse volk 40 jaar door de woestijn, maar zou het Beloofde Land, dat overliep van melk en honing, nooit mogen zien. Wat in mensentaal wil zeggen, dat Gods molen wel maalt, maar zeer langzaam.

Vooral de criminelen van de Ruimtelijke Wan-Ordening, die de burgers hun rechtmatig eigendom hebben ontstolen, moeten branden. Dit is niet echt een Christelijk gevoel, maar dat hadden zij ook niet. Toen ze van onbereikbaar diep in hun holen de landerijen, die ze zelfs nog nooit hadden gezien, met allerlei kleurtjes een andere ‘bestemming’ gaven. Woongebieden werden toen landbouwgebieden, en landbouwgebieden dienden ‘terug te worden gegeven aan de natuur’. Toen ze nadien toch wat moesten inbinden, richtten ze zich dan op de bevolking. Ook die moest Ruimtelijk ge-wanordend worden, dat alles tot meerdere eer en glorie van hun eigen klein verstand.

Nu komt Loontje om zijn boontje.

Pssst

Op een eeuwig zwijgen: deze bijdrage was stiekeme reclame voor ‘tSCHELDT. Zou echt niet durven, want ik zeg het open en bloot wie als Antwerpenaar (en bij uitbreiding elke hinterlander) dat Antwerps satirisch digitaal weekblad mist, weet niet wat hij mist.