3726

6/721 * - Zeer gekleurde analyse van de lichaamstaal der twee Presidents kandidaten in Washington DC -

.

Deel 2

WOENSDAG  28 SEPTEMBER 2016

*

H. WENCELAS, patroon van de Boejemers,

H. BARUCH e, H. LIOBA

*

Patricia en Fonske zijn vijfendertig jaar getrouwd en zij vraagt “Ventje, hoe gaan we dadde vieren?” – “Met tien minuten stilte,” zegt Fonske.   Ja, ’t zijn de beste menagen waar de vrouw de schat is en de man er ene heeft…

*

*

3726 - LICHAAMSTAAL IS HOOGSTWAARSCHIJNLIJK EEN APART HOOFDSTUK IN DE PARA- PSYCHOLOGIE

*

Voor huishoudelijk gebruik:

Wie is de ideale schoonzoon?

*

*

Bij Clinton zou er, behoudens haar vestimentaire uitrusting, iet schelen aan haar hoeveelheid al-dan-niet voldoende stamina.

Omdat ik geen vaste lezer ben van De Schandaard, heb ik dat rare woord opgezocht. Ziehier hoe en wat het betekent:

Endurance, the ability of an organism to exert itself and remain active for a long period of time, as well as its ability to resist, withstand, recover from, and have immunity to trauma, wounds, or fatigue

Voilà, nu we dat weten, kunnen we verder. Het zijn veel woorden voor hetgeen wij in West-Vlaanderen kort en goed ’n draai-kont noemen. Veel studies moet ge daarvoor niet gedaan hebben en wat meer is het ligt goed in de mond, want het is zò op het lijf van Clinton geschreven.

Elke verstandige lezer zal dus, in tegenstelling met wat hij (hieronder) leest, dat spiertrekkingske in haar schouders uitleggen als ’n tic nerveux, die wijst op haar chronische onzekerheid.

*

Den Donald daarentegen die hier -  hoe kan het anders – in een paar korte trekken zeer neerbuigend beschreven wordt als ’n hinderlijk snuivende ‘neus-blazer’, bewees zichzelf daarmee een slechte dienst waarbij de vermeende kwaaltjes bij Hitlery in het niets verzonken. Kortom, Donald was op sterven na dood aan een ziekte van Neus-Keel en Oren. En misschien was er wel en gat in zijn hand, aangezien ‘zijn vele faillissementen’.

Een sterke manskerel, sterk als een stoere eik, die snuift door zijn neus, is volgens mij beter met een briesende jonge hengst, klaar om er in te vliegen. Omdat het hem als geen ander lukt. Wat bewezen wordt door zijn met eigen handen opgebouwd zaken-imperium. Om nog maar te zwijgen over dat ‘jong blaadje’ dat de laatste jaren zijn leven verblijdt….

Ach labbekakkende snotjong aan dat armzielig schrijftafeltje van jullie: leer eerst recht vooruit uit jullie broek te pissen. Waarna jullie dan nog maar eens moeten proberen tegen de maan te blaffen.

*

*

GEPLUKT BIJ

*

Opgemerkte lichaamstaal: Trumps gesnuif en Clintons schouders

Wie voor miljoenen mensen debatteert, let maar beter op zijn lichaamstaal. Ook bij het debat tussen Clinton en Trump ontsnapte geen enkele beweging aan het oog van de camera’s.

De Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump snoof geregeld met zijn neus tijdens het debat dat maar liefst negentig minuten duurde. Een zakdoek had hij niet bij de hand.

Zijn gesnuif was slecht getimed, aangezien hij de gezondheidstoestand van Hillary Clinton al verschillende keren in vraag heeft gesteld. Ook tijdens het debat vroeg hij zich af of Clinton wel voldoende stamina had voor het presidentschap.

Trump sniffles werd al snel een populair onderwerp op Twitter bij Clinton-aanhangers. Mashable maakte een compilatie.

Hillary Clinton liet zich dan weer opmerken met een speelse schouderbeweging en een smalende lach nadat Trump zichzelf had opgehemeld als een winnaar. ‘Whew, OK!’, repliceerde ze. Ook dat fragment werd fel gedeeld op sociale media.

Haar campagneteam zette het fragement zelf op Twitter.

*

*

Ach ja, het vat kan inderdaad maar afgeven wat het inhoudt. En het moet gezegd: die DS, die echt niets te zien heeft met de nobele lijn van het vroegere model Déesse van wijlen het Franse automerk Citroën, zou volgens mij best naar de geriatrie verhuizen. Of misschien zelfs ineens naar de Afdeling Palliatieve Sedatie. Wat misschien wel het geval zal zijn, als er van uit de States een nieuwe lente-wind zal waaien.

Want, zoals René Declercq (Deerlijk) nu ruim 100 jaar geleden dichtte:

‘Er ligt een Staat te sterven. Ik zal op d’uitvaart zijn’. Toen waren dat woorden die hem de doodstraf kostten. Nu staan die al vele jaren als Art. 1 in de Stichtingsakte van het op de terugweg zijnde opvolgings-probeersel van wijlen de volks Unie van de eveneens wijlender Hugo Schiltz. Goed hebben zijn verradersziel.

*

*