3716

7/1197 * - Hoe de ver-Amerikanisering toesloeg

.

*

DEEL 1

H. Gerolf van Merendree,

Z. Boudewijn van Boekel.

*

Jantje was van zijne velo gevallen en zijn moeder was in alle sterren. “Moet ge nu ne kee kijken,” zegt ze, “en ton nog mé joenen beste broek aan!” – “Moeder “, zegt Jantje, “ik hebbe echt gene kanze gehad om hem uyt te trekken!”

*

3716 NEEN, DE RELATIES TUSSEN DE USA EN DE EU ZIJN ZEKER NIET TIP-TOP IN ORDE

*

To be or not to be….

*

*

Als de Hoge Pieten zo dikwijls vergaderen, is dat geen goed teken. Het is een wijsheid die ik nog van m’n vader heb, van toen ik nog in luiers rondliep. Maar toen was Amerika nog het Land van de Rijke Nonkels dat genoeg aan zichzelf had. Het was de tijd dat de meeste kruidenierswinkels nog ‘Koloniale Waren’ als ondertitel hadden.

Heel de streek daar waar ik opgroeide, lang vol Engelse, Franse en Duitse soldaten-kerkhoven, en ja, waarachtig, daar was ook ‘n klein (zeer pronkerig) Amerikaans bij. De Engelsen waren om op te ravotten of te flaneren, de Fransen liet iedereen gerust. En – binst de oorlog –was het Soldaten Friedhof in Langemark één grote oude wijven begankenis. Maar – van horen zeggen – van het The American Cometry met de Star and Stripes hoog in top, bleef men liefst ver weg. Het lag trouwens hoog en dicht omsloten met groenbeplanting met slechts één toegangspoort die altijd potdicht was. Al de andere landen lagen open en bloot, als diepe wonden her en der in het landschap. Nu zijn het bijna lusthoven geworden, met stromen toeristen van over de hele wereld…

Maar ondertussen zitten daar, net als overal elders, overal in alle steden en gemeenten, kleine nietige besmettings-haarden van Amerikaanse profijtjes. Zelfs de kloeke mannelijke pint bier van vroeger is vervangen door een soort ‘Calissensap’ dat COLA genoemd wordt. Ons voedsel, onze drankjes, ons ‘amusement’: het doet er niet toe, alles moet allemaal Amerikaans zijn, of ’t is niet goed. Zelfs onze taal is er door aangetast, want ASAP  zou alles in ’t Engels gebrabbel moeten onderwezen worden.  Van de Kleuterschool tot de Universiteiten (wat in deze laatsten reeds gedeeltelijk gebeurd!).  We konden niet rap  genoeg (As Soon As Possible) wereld-burgers worden, liefst op Amerikaanse leest geschoeid. Ver-Franst worden wilden we niet, en daarvoor, ver-Duitst mocht niet van Amerika.

Onze vitale industrieën draaiden stilaan op Amerikaans kapitaal. Onze levensbehoeften werden per vrachtschip in onze havens aangevoerd, en onze eigen Landbouw ging om zeep. Arm Vlaanderen werd rijk. Maar totaal afhankelijk. En de radio jankte van de morgen tot de avond over ‘n Eiland in de zon, build by us fathers hand’ en ‘Mie Katoen’ bleef dan maar thuis en wachtte niet tot morgen-noen.

En nu zou dat van tip-top, naar TIP moeten gaan, al kiezen de mensen liever voor TOP(kwaliteit). Enfin, hieronder leest U alles over de Top in Bratislava waar men zeer geleerde vergaderingen houdt over die… TIP.

*

Amerikaans Kerkhof Waregem.

*

GEPLUKT BIJ

*

Steeds grotere vraagtekens bij handelsverdrag TTIP

*

Onder de Europese ministers stijgt de weerstand tegen het Europees-Amerikaanse handelsverdrag. Dat kans dat de onderhandelingen nog dit jaar wordt afgerond, lijkt klein. Zo wordt het akkoord een zaak voor de volgende Amerikaanse president.

Dat blijkt na afloop van een top van de Europese minister bevoegd voor Handel in Bratislava. Peter Ziga, de minister van huidig EU-voorzitter Slovakije noemde het ‘niet realistisch’ het dossier nog af te handelen tijdens de regeerperiode van Barack Obama. Dat was echter wel de bedoeling van zowel de VS als Europa.

De uitspraken van de Oostenrijkse vice-kanselier Reinhold Mitterlehner waren al op voorhand veelzeggend. ‘In onze ogen is TTIP effectief al opgeschort’, gaf hij aan. ‘Het zou redelijk zijn om van nul te herbeginnen en de onderhandelingen weer op te starten na de Amerikaanse verkiezingen, onder een andere naam, met meer transparantie en duidelijkere doelstellingen’. Ook de Franse minister Matthias Fekl had dat eerder al aangegeven.

Zwaargewicht Duitsland wil het niet zo’n vaart laten lopen, maar stelde wel dat de Commissie een nieuw onderhandelingsmandaat nodig is.

De VS en de EU onderhandelen al meer dan drie jaar over TTIP, maar het project botst op breed verzet in heel wat Europese lidstaten. In Brussel kwamen dinsdag duizenden mensen op straat, omdat ze vrezen dat multinationals door het handelsakkoord meer macht zouden krijgen. De betogers maken deel uit van uiteenlopende organisaties als vakbonden, ziekenfondsen, landbouworganisaties, studentenverenigingen en verenigingen zoals Greenpeace en Test-Aankoop.

De volgende onderhandelingsronde over TTIP is voorzien in New York, van 3 tot 7 oktober.

*

*

Nu krijgen we Stars en Stripes op ons bord.

Vroeger waren het ‘trippen’ (*) of poten en oren…

*

Wij Europeanen hebben, buiten het werk van onze Vlaamse Missionarissen, niet veel redenen om fier te zijn over ons Koloniaal Verleden, dat eerder een Verleden blijkt te zijn geweest. Van Kolossale Blunders op menselijk gebied. Maar nu zitten we op de blaren. En in plaats van ‘Koloniale Waren’, voeren we nu Koloniale Zwarten in.

Zo is het een zure appel, om te vergelijken met de Amerikaanse ‘kolonisatie’ van tegenwoordig. Al situeren de blunders zich minder op het menselijk vlak en meer op het materiele vlak.

Iets of wat laattijdig – zo’n kleine 50 jaar - probeert men daar nu iets aan te doen met het fameus “Associatie Verdrag’ waar men, heel terecht, wacht op de Nieuwe President Donald Trump en het einde van de ‘Democratische’ Scheef-trekkerij waarvan het Clinton Wijf de laatste verpersoonlijking is geweest.

Om te begrijpen wat ik bedoel, hoeft U slechts te denken aan  onze energiekosten en de Freya-Taks, die ten onrechte de Geschiedenis zal ingaan als de... Turtel-Taks. Want dat is wat de Verenigde ‘Democraten Aller Landen’ sterk in zijn: het uitbuiten – kolonialiseren – van anderen.

(*) ‘Trippen’ zegt de Dikke Vandale, zijn teelballen van sommige runderen… ’n Echte delicatesse, volgens hen die het kunnen weten….

*

*

De lezers die al een hele tijd terug tot de jaren van verstand zijn gekomen, herkennen dit beeld, dat overal op de toonbanken stond in onze buurtwinkels – er waren er geen andere – maar al te goed. Toen lagen daar nog geen voorverpakte snoep of koekjes in dure verpakkingen, maar alles was er in overvloed, maar opgeslagen ‘en vrac’. De koffiebonen waren dat ook, in kleine rode vaatjes in een rij achter de toonbank, met daarop ‘Koffie Hostens’. De klanten konden niets bepotelen dat nog niet gekocht en betaald was of – wat meestal het geval was - in ’den boek’ was opgeschreven. Alles werd hen netjes in papieren zak, aangereikt door een babbelgrage winkelier, man of vrouw. Waarbij maar al te dikwijls de burenpraatjes moesten verstoord worden. Ik herinner me nog zeer goed dat ons Moeder ook daar vandaan haar voorraadje lamp-pietrol voor de verlichting van mee naar huis bracht…

De lekkere reuk die U toen kon opsnuiven, bij het betreden van die voedsel-tempels, vergeet ik nooit meer. Noch de lekkere karamel die de klein jong werd toegestopt terwijl Moeder nog wat bleef napraten over de nieuwtjes van het Dorp. ….

Toen waren we inderdaad nog niet ver-Amerikaniseerd noch wisten we waar ter wereld begot Noord- Carolina of Zuid-Korea lag.

Maar, zonder het te weten, voelden we ons tip-top OK.

*

*