***
Donderdag 22 oktober
Zon 8u17-18u37
H Ingbert
*
Morgen, 2310 herdenken we hoe
in 1914 de Duitse Veldtocht te pletter liep tegen de ondergelopen IJzervlakte tussen
Ieper en de Zee. Beide legers, de verdedigers en de aanvallers, hadden zich de avond voordien overal in de
velden ingegraven, maar toen ze ’s
morgens ontwaakten, stond het water van de Noordzee hen tot aan de knieën. Hun
geschut stak vast in de modder en Morgen, 2310 herdenken we hoe in 1914 de
Duitse Veldtocht tegen de ondergelopen Ijzervlakte tussen Ieper en de Zee te
pletter liep. Beide legers, de verdedigers en de aanvallers, hadden zich de avond voordien overal in de
velden ingegraven, maar toen ze ’s
morgens ontwaakten, stond het water van de Noordzee hen tot aan de knieën. Hun
geschut stak vast in de modder e de legers trokken zich noodgedwongen terug,
elk aan hun eigen kant. Om onbegrijpelijke redenen hebben de Duitsers nooit
geprobeerd dat sluizencomplex dat binnen hun bereik lag, te veroveren zodat zij
het water georganiseerd hadden kunnen doen terugtrekken. Zowel in Londen als in
Berlijn konden ze hun ogen niet geloven. Hoe een onnozel sluiswachterke (Karel
Cogghe was zijn naam) zo’n almachtige vijand had kunnen vastpinnen, neen, daar
hadden ze geen woorden voor e.. ze zwegen er dus over. Zo hadden zij meer
woorden beschikbaar om de roem van hun respectievelijke legers te bezingen.
Wel kreeg Albert de Coburger,
volle neef van de Duitse Keizer Willem II, hiervoor na de oorlog een
wereldberoemd monument in Nieuwpoort. Op een plaats waar die man wegens gedurende
de gevechten veel te gevaarlijk voor Duitse prinsen, nog nooit was geweest.
Natuurlijk had die ondertussen zijn geheime onderhandelingen met de Duitsers familie
relaties om achter de rug van zijn Geallieerden een afzonderlijke vrede te
bespreken al stopgezet. Zo kon hij in het zog van zijn triomferende legers,
tijdig in Brüksèl terug zijn om de vrede te vieren. Samen met zijn halve
trouwboek, ene Elisabetha von Possenhofen, Prinses von Wittelbaach, Hertogin in
Bayern. Een verre tante van de Lieve Sissi die we later op het Witte doek
konden bewonderen.
de legers trokken zich noodgedwongen terug,
elk aan hun eigen kant. Om onbegrijpelijke redenen hebben de Duitshers nooit
geprobeerd dat sluizencomplex dat binnen hun bereik lag, te veroveren zodat zij
het water georganiseerd hadden kunnen doen terugtrekken. Zowel in Londen en
Parijs als in Berlijn konden ze hun ogen niet geloven. Hoe een onnozel
sluiswachterke (Karel Cogghe was zijn naam) zo’n almachtige vijand had kunnen
vastpinnen, neen, daar hadden ze geen woorden voor e.. ze zwegen er dus over.
Zo hadden zij meer woorden beschikbaar om de roem van hun respectievelijke
legers te bezingen.
Wel kreeg Albert de Coburger,
volle neef van de Duitse Keizer Wilhelm II, hiervoor na de oorlog een
wereldberoemd monument in Nieuwpoort. Op een plaats waar die man wegens de aan
de gang zijnde gevechten veel te gevaarlijk voor Duitse prinsen, nog nooit was
geweest. Natuurlijk had die ondertussen zijn geheime onderhandelingen met de Duitshe
familierelaties om achter de rug van den Geallieerden een afzonderlijke vrede
te bespreken al stopgezet. Zo kon hij in het zog van zijn triomferende troepen,
tijdig in Brüksèl terug zijn om de vrede te vieren. Samen met zijn halve
trouwboek, ene Elisabetha von
Possenhofen, Prinses von Wittelbaach, Hertogin in Bayern. Een verre tante
van de lieve Sissi von Possenhofen die we later op het Witte doek konden
bewonderen.
Na de oorlog werd aan het Hof
alleen nog Frans gesproken, in plaats van Duits, de moedertaal van Koning en
Koningin…. En toen kon de achteruitstelling van de Vlamingen pas voorgoed
beginnen…. Als overwinnaars moest vanaf dan iedereen Frans beginnen spreken….
*
2962 - DE ZOETE
STAM DER ZWARTE MADAM IN ABSURDISTAN
.
*
.
Groeten uit Kunduz
(Afghanistan)
.
Het land van de Muzelmannij,
de ‘Taliban’ in optima forma.
.
*
INLEIDING
.
Deze bijdrage gaat
over het land dat vlgens de Zwarre Ongelukskater uit de States, dak zij zijn
inspaningen, ondertussen ‘op goede weg is’. Welke ‘goede seg’ die vlasbaard
bedoelt, is evenwel niet duideijk.
Via deze link komt U
in dat land terecht, en kun t U er zich van overtuigen, hoe het voelt als de
Muzelmannerij eerstdaags bij ons de plak zwaait.
Is niet geschikt vor
gevoelige kijkers/iezers. U zou het dus beter naar al Uw vrienden en kennissen
doorsturen, met deze waarschuwing erbij : ’Islam schaadt schaadt Uw gezondheid’
Voor U de video aanet, eerst kogelvrije vest aandoen, een hellm opzetten en een
gasmasker voorbinden.
Uit het bereik van
kinderen houden. Vooral uit het bereik van puberende jonge meisjes die al eens
een begerig oogje laten valen op al die knappe Mustafa’s. Neem U liever een
blanke ‘loverboy’ uit eigen rangen. Die zal U in veel langzamer tempo naar Uw
ondergang leiden.
*
*
MIDDENSTUK
Onder voorname dankzegging
overgenomen door Digitalia
bij
&
*
Het nieuwe achterlijk: massaal meisjes indoctrineren in Afghaanse
koranscholen
*
Ondanks 13
jaar westerse troepen en strijd tegen de Taliban, is in Afghanistan, dat Barack
Obama “een land dat op de goede weg is” noemt, een nieuw fenomeen als een wild
vuurtje om zich heen aan het grijpen: moslimmeisjes worden met de duizenden in
private koranscholen gestoken. Daar worden ze de islam in z’n meest radicale
vorm ingepompt.
Niet eens
zo lang geleden was UNGEI, een organisatie die voor de Verenigde Natie ijvert om
meisjes wereldwijd in school te krijgen, euforisch over Afghanistan. “Tijdens
het Talibanregime gingen er minder dan een miljoen kinderen naar school; nu
zijn dat er zes miljoen en ongeveer een op drie van de leerlingen zijn
meisjes.”
Het ging
effectief een poosje de goeie kant op. Maar de jongste twee jaar is er dan
misschien niks veranderd in absolute cijfers, wel met het soort onderwijs waar
die meisjes terechtkomen. Madrassa, koranscholen, specifiek voor meisjes,
springen in Afghanistan als paddenstoelen uit de grond.
Drillen
Er zijn er
ondertussen rond de 2.000, met tussen 1.000 en 6.000 leerlingen elk. En da’s
een pak meer dan de 1.100 officiële overheidsscholen waar meisjes terecht
kunnen. De koranscholen zijn privé-initiatieven. Meisjes in volledige hijab
(verplicht) worden er dagelijks acht uur, soms 11 uur lang onderwezen in de
koran. Ze krijgen er de islam in z’n meest extreme vorm ingedrild, met de
sharia als leidraad.
Eén van de
eerste zaken die de meisjes ingepompt wordt, is dat ze vroeg moeten trouwen, en
dat ze zichzelf als “eigendom” van hun echtgenoot moeten beschouwen. Televisie
kijken, naar de radio luisteren (muziek tout court) en zelfs thuis rondlopen
zonder hijab is verboden.
Hijab
Eén van de
gevolgen is al in het straatbeeld te zien: de traditionele, donkerblauwe boerka
van Afghanistan, is plaats aan het maken voor de zwarte, iets dat komt
overgewaaid uit Arabische landen. Meisjes worden verwacht handschoenen te
dragen, en zelfs hun ogen te bedekken met een gaas nu.
Het lijkt
of de Taliban nooit weggeweest is. Het meest extreem, en het meest succesvol
zijn de Ashraf-ul Madares-scholen. Gestart met een eentje in Kunduz, waren er
binnen het jaar 14 filialen van in die stad. Ondertussen is Ashraf-ul Madares
zich over het hele land aan het verspreiden. De “leraars” drillen er hun lessen
in vanachter een gordijntje dat hangt voor een gat in de muur: het is immers
verboden voor de meisjes om te kijken naar mannen.
Ouders
verraden
Mawlavi
Abdul Khaleq, één van de leiders van de Ashraf-ul Madares-scholen, laat weinig
illusies bestaan over wat ze willen bewerkstelligen: “"In the beginning of
Islam, Muslim girls used to take part in religious activities. They even used to participate in
wars… but we Muslims have now lagged behind." Met andere woorden: moslimvrouwen hebben ook
een rol te spelen in de jihad, de heilige oorlog en de scholen dienen om dat te
bewerkstelligen. In een reportage die Al Jazeera filmde in Kunduz, is te zien
hoe meisjes aangemoedigd worden hun eigen ouders te “verraden” als die zich
niet gedragen conform de strikte regels van de fundamentalistische islam.
De
financiering van de Ashraf-ul Madares-scholen is voor een stuk terug te sporen
naar Pakistan, voor een stuk worden ze betaald door drugsgeld van de Taliban,
maar er zijn ook sporen die leiden naar de Golfstaten, Saoedi-Arabië op kop.
Vorig jaar
draaide Al Jazeer al deze reportage, genaamd The Girls of the Taliban. De
situatie is ondertussen alleen maar erger geworden.
*
UITLEIDING
*
Dubbeltjes kunnen raar rollen, Erocentjes des te meer. En
ach, tot voor kort lag Afghanstan ergens
gewonnen veroren i de wijde wereld. En ja, de ‘Taliban’ hield daar lelijk huis.
Maar wat gin g ons dat aan?
Jammer genoeg zijn al die verre landen rapper dan de snelheid
van het icht, door het Internet bijna oebazarder geworden dan om het even welke
buurgemeete in eigen land. Zelfs blijken er in eens van ‘onze jongens’ daar te
zitten, erger en veel gevaarlijker dan de miliciens ten tijde van het Coburgs
‘Bezettingsleger’ in Duitsland.
En in al die nieuwe landen, blijkt de Isammerij overal het
vuur aan de lont te zijn gaan aaansteken. Er estaat geen aln d ter wereld, waar
de grnezen niet wilekeurig zijn getroken, of het moet Ausralië zijn omdat het
nu eenmaal midden in alle mogelijke oceanen ligt. En daarebocven ver van ons
huis is. Maar daar ondergetekede uit de Vervoeste Gewesten stamt, en als kind
op al die Engelse begraafplaatsen heeft gestoeid (vooral in de oorlogsjaren),
zijn de meeste landen hel bekend van op die witte soldatenzerkjes. ‘An..
soldier of the Grat World? Known unto God’. Alleen Hottentotosie kwam daar niet
op voor. En op warme zomernamiddagen ging Meester met een groot bek met
wereldkaarten, dan mee om te toenen waar die landen allelmaal lagen.
Maar Afghanen.. Neen, dergelijke graven kwamen er niet voor.
En van kontheffers hadden we ook nog nooit gehoord.
Enfi,; ik serveerde U deze bijdrage, in de hoop Uw kennis van
de ware Islammerij wat beter te kunnen belcihten. Zodat U niet de een of de andere
dag dergelijke spookgestalten in volle dagicht tegen het lichaam loopt en met
een vergiftigd mes in Uw keel krijgt;
*
Dit was de allerindividueelste expressie van de
allerindividueeolste emotie van……
(Get) Digitalia
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten