Dinsdag 30 april 2013
Grasmaand
Zon 6u18-21u02
Z Radolf van Affligem
Mei-avondregen brengt veel
steenfruit
.
1361 - NIE NEUTEN NONKEL
MIELE
°°°
Mijmeringen
Uit het
land van een onbekende beschaving
°°°
Ons
Mieleke is ziekskes. Fwiet! Wuift hij met koortsige knuist. La me gerust! - Lacht e bitje met joen Metje, zou men in West
Vlaanderen zeggen….
Ik ken dat verhaal, beste Miele!
Mor ge stoat d’er veur, en ge moet d’er deur! Doodgaan is er bijlange nog niet
bij : eerst moeten de Eurocraten op haar bek gaan, en moet Petrus Romanus zijn ding
gedaan hebben. Voor geen geld van de wereld zouden we dat willen missen! Wat
gij?
Mag ik wat zeggen, Walter?
Van den enen op de anderen dag is de zomer in ’t land. De ‘prma vera’ hebben we dit
jaar overgeslagen. Van de gure natte winter, direct in de verzengende hitte van
de Mediterrane zomer!
Koeien in de wei zien in
Italia is een wereldwonder op evenveel poten. Hier zijn namelijk geen weiden
als wiegende zeeën, maar schrale vulkaangronden volgestouwd tot op de boord van
de vele kloven, met eeuwenoude knoestige olijfbomen. En toch zag ik daarjuist
een paar van die zeldzame koeien hun rondjes lopen op hun paddocks, de staarten
in de lucht, met zotte sprongen net als pensionaats-meisjes met losse vlechten
als ze den boer op mogen. Koetje-boe, zei de koe en ze beviel van een losse
vlaai, vers van de pers. Hoe kan een mens dan ziek zijn?
Toen ik vandaag om 08 uur
buiten keek, was het al 25° in de schaduw. Door de overvloedige regen van het
voorjaar, groeit het gras langs de straatkanten een halve meter per dag. Nog
een week of zo, en de ‘forestiëri’ (boswachters) rijden weer rond met schreeuwerige
waarschuwingen voor brand. Hoog droog gras en bottende olijfgaarden vol olie :
geen gezonde combinatie, als U het mij vraagt.
Wij, strangers in the night,
ondergaan de sotternijen van dit voorjaar met stijgende verbazing. De
‘originals’ rond ons doen net alsof dit iedere dag gebeurt. ‘È
caldo’ (wat ’n hitte) zeggen ze er alleen bij, dezelfde vaststelling
als de bakker bij het openen van de oven. De dagen voordien hoorden we niets
anders dan ‘Piove’, (van pleuvoir, regenen) de even droge vaststelling dat
het regende dat het goot. Buitenmensen zijn inderdaad spaarzaam met woorden. Uw
antwoord mag dan neen-schudend, of ja-knikkend, een kort en duidelijk ‘Si’
zijn. Na een half uur kent U al voldoende Italiaans om deze conversatie te voeren. ’n “Buongiorno’ +
gebarentaal is het Esperanto van de streek! Al moet U daarbij wel goed de oren
spitsen. Want van ‘Schoon Italiaans’ heeft men in deze streek nog niet veel
gehoord.
Daarom is alles hier zo fris
en zo spontaan. Zoals het al duizenden jaren is.
Ik zou zelfs niet
verwonderd zijn, moest hier ineens op deze landweg een cohorte Romeinse soldaten
in looppas voorbijkomen. De cadans van hun sandalen, het rinkelen van hun
harnassen en het blinken van de rijk versierde schilden en de korte brede
zwaarden door de struiken aan mijn kant van de weg beneden mij, doen mij een
ogenblik twijfelen. Maar ’t is verdorie de bereden cavalerie van het naburige B
& B dat zijn vroege gasten een onvergetelijke rit heeft aangeboden door
deze lusttuin. Wreed dat de rust der Etruskengraen overal in ’t rond daardoor verstoord
moet worden.
*
Hallo, Mieleke, bent U nog
daar? Voelt U zich al een beetje beter? Wil dan AUB overgaan tot de
hoofdschotel van dit stukje…
°°°
Ter zake :
Presiident Peres naar paus Franciscus voor vrede
Midden Oosten
*
Nieuwe paus mogelijk nog dit jaar naar het 'Heilige
Land'
Zal paus Franciscus erin slagen de vlag van het
Vaticaan boven Jeruzalem te laten wapperen?
De Israëlische president Shimon Peres brengt
volgende week een bezoek aan de nieuwe paus Franciscus in het Vaticaan in Rome.
Eén van de belangrijkste doelstellingen van beide mannen is het vastgelopen
vredesproces tussen de Joodse staat en de Palestijnen weer vlot te trekken.
Tevens krijgt Peres van de burgemeester van het stadje Assisi de allereerste
speciale Ere-medaille voor de Vrede uitgereikt voor zijn 'unieke bijdrage aan
de dialoog en het streven naar vrede.'
Net als Yasser Arafat en Barack Obama ontving
Shimon Peres ooit de Nobelprijs voor de Vrede, en daarnaast nog een groot
aantal andere 'vredes'prijzen. Vrede in het Midden Oosten lijkt anno 2013
echter verder weg dan ooit, maar dat weerhield Peres er onlangs niet van te
zeggen dat hij gelooft dat Israël in 2018 eindelijk in vrede met zijn
buurlanden zal leven.
'Kans op vrede bijna verkeken'
Zowel de Jordaanse koning Abdullah als de
Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry waarschuwden de
afgelopen weken dat de kans op vrede bijna verkeken is. Kerry gaf het
vredesproces nog maximaal twee jaar, en Abdullah zei dat alleen Obama nog voor
vrede in het Midden Oosten kan zorgen.
We horen echter al vele jaren dat de kans op vrede
bijna verkeken is en dat er 'volgend jaar' een definitief vredesakkoord zal
worden getekend. En ieder jaar opnieuw blijkt er niets van terecht te komen en
geven de partijen elkaar steevast de schuld van het vastgelopen vredesproces.
Franciscus
nog dit jaar naar Israël?
Naar verluid zal Peres de paus uitnodigen om nog
dit jaar het 'Heilige Land' te bezoeken. Als provinciale leider van de Orde van
Jezuïeten in Argentinië deed Franciscus dat al eens eerder, namelijk in 1973, pal
na het uitbreken van de Yom Kippuroorlog.
Journalist en econoom Tzvi Ben Gedalyahu
constateert cynisch dat Peres, de paus en Kerry ongetwijfeld gaan proberen 'hun
favoriete hobby, het vredesproces' nieuw leven in te blazen. 'Vooral (de quasi
katholieke) Kerry heeft dat nodig, omdat hij zich anders met minder prettige
zaken moet bezighouden zoals vrede sluiten met chemische wapens, de Moslim
Broederschap leren wat democratie is en zichzelf overtuigen dat Iran gewoon
zo'n moslimland is dat echt van Joden en Christenen houdt, maar vooral van
Katholieken.'
De Israëlische ambassadeur bij het Vaticaan, Etzion
Evrony, had kort na de inauguratie een ontmoeting met Franciscus. 'De paus
begroette hem in het Hebreeuws. Wow, hij zei 'Shalom'. Dat betekent 'vrede', maar
ook 'hallo' en 'tot ziens',' merkt Gedalyahu sarcastisch op. (1)
Tweede Vaticaan in Jeruzalem
Eind januari sloot Israël na 20 jaar onderhandelen
een historische overeenkomst met het Vaticaan, dat hiermee de gedeelde
zeggenschap heeft gekregen over de bovenkamer waar Jezus met zijn discipelen
het Laatste Avondmaal zou hebben gevierd.
Al in 1992 sloten president Shimon Peres en andere
hoge officials een geheim akkoord met het Vaticaan waarin werd beloofd dat de
Oude Stad in Jeruzalem uiteindelijk aan de paus zal worden overgedragen, zodat
er een 'Tweede Vaticaan' ontstaat waarin de drie grote religies van de wereld
zullen zijn vertegenwoordigd, maar onder autoriteit van de pontifex maximus.
Pas nadat dit akkoord werd gesloten knoopte het Vaticaan in 1993 -toen Israël
al 45 jaar bestond- diplomatieke banden aan met de Joodse staat.
Volgens sommige Evangelische Bijbeluitleggers was
het in januari 2013 ondertekende akkoord, waar in de media nauwelijks enige
aandacht voor was, van groot profetisch belang vanwege de theorie dat de
volgende en laatste paus 'Petrus Romanus' de in de Bijbel voorzegde Valse
Profeet zal zijn die in de eindtijd de Antichrist zal helpen. Om dit scenario
mogelijk te maken is het nodig dat het Vaticaan inderdaad de controle krijgt over
de Oude Stad in Jeruzalem. Het is niet ondenkbaar dat er dan een nieuwe Tempel
zal worden gebouwd die zal worden opengesteld voor alle religies.
Xander
°°°
O
Ja! Ik vergat het bijna : de verdwenen Beschaving der Etrusken, waarvan de Feniciërs,
dat zeevarend volk uit de Oudheid, getuigden, dat die ’s nachts in hun heuvels
het vuur van de hel aanstookten, is met de jaren, niet verdwenen, maar is
ondergronds gaan leven. Op de laaiende vuren, van einder tot einder weerspiegeld
in de donkere sterrenhemel, onbereikbaar ver en veilig in hun eeuwige wouden, smeedden
ze het staal voor de hardste zwaarden en de scherpste speerpunten ter wereld voor
hun kopers, en daarnaast ook het fijnste goudbrokaat ter wereld, door vele
koningen en keizers bevochten, en in onze dagen nog regelmatig weg geroofd uit
de weer eens ontdekte sarcofagen, ergens in een onbekende grot, gewonnen
verloren aan de rand van de weg.
Het
is geen verhaal die de voorjaars-moeheid verdrijft, maar het sluit wonderwel
aan bij de geschiedenis van de Petrus Romanus uit oude voorspellingen. Want
alles is al eens gebeurd. Dat bewijzen de hier ’t allenkante achteloos
neergezette tomben waarvan het beeldhouwwerk uit hardsteen door de tand des
tijds bijna helemaal is uitgevlakt. De harde lijnen zijn als door een kinderhand
weggestreeld : het ouderpaar (zie afbeelding) dat geniet van de eeuwige rust,
ligt gezellig aan de dis, leunend op elkaar. Als even zovele Sfinxen van Gizeh,
raadselachtig, machtig en teder. Een stenen glimlach uit het verleden, als
troost voor wat nog komen moet?
*
Ik
blijf nog wat na-soezen. Fteewheelen als U wilt. Laat de gordijnen dicht,
Vrouw-lief, en hou de honden stil. Hier is een genie aan het werk.
°°°
°°°
Geen opmerkingen:
Een reactie posten