.
Vrijdag 6 mei 2022
GANGSTERS ALS VOORGANGERS
*
542 – GELEID DOOR SCHOORRMORRIE & KLEURBLINDEN WERDEN WE INTUSSEN ALS LAMMEREN IN ONS OUDE AVONDLAND NAAR DE SLACTBANK GELEID, TERWIJL DE REGIME PERS ZICH ERAAN VET VINGERDE.
*
I N H O U D
Altijd eerst wijzen naar de splinter in het oog van anderen, om daarbij, de Linckse evidentie zelve, de balk in eigen ogen te verboemen tot het te laat is.
Elke HUIDIGE dode in de Oekaraïne is er een te veel, maar de miljoenen doden die straks als vergelding BIJ ONS het loodje zullen moeten leggen, daar moeten we nog even over zwijgen…
De Nieuwe Europeanen van daarna die daarna onze gouwen zullen bevolkebn eb die nu al druk onderweg of zelfs al bezig zijn, zullen daar, in hun eigen hanepoten wel een andere mening over hebben. Maar waar Linxks zich alsdan zal bevinden?
Waarsjijnlijk, net als wij allemaal. Ondergronds, waarscjinlijk. Te beziichtigen in massagraven, op beelden genomen vanuit de ruomte…
http://blog.seniorennet.be/guvaal/
*
05-2022
DE GROENE AMATEURS
*
Bij Groen gaan ze afscheidnemend voorzitster Almaci vervangen door een duo. Er zijn vier relatief onbekende kandidaat-koppels, waarvan de meeste buitenstaanders niet eens het bestaan kenden. Daarmee lopen ze nog maar eens Ecolo achterna en tonen ze aan zelf geen nieuwe ideeën te hebben buiten het in de pas lopen van hun linkse Waalse tegenhangers. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt. Toen Groen nog Agalev heette, hadden ze zelfs niet eens een voorzitter, alleen maar een ‘secretaris’ en ook dat waren ze elders gaan afkijken, nl bij de communistische Oostbloklanden. Dat heeft hen toen ook geen baat bijgebracht. Bij de volgende verkiezing vlogen ze zelfs uit het parlement, omdat ze de kiesdrempel – die ze, nota bene, zelf mee hadden ingevoerd – niet meer haalden, Dat had wel niet zozeer met die naam te maken maar met het feit dat de partij had deelgenomen aan de regering Verhofstadt I en er o.m. ook de snel-Belgwet had doorgekregen. Ook nu zit Groen in de federale regering en heeft ze niet kunnen beletten dat één van haar dada’s; de kernuitstap, verwezenlijkt kon worden. Ook het alternatief, het plaatsen van luchtvervuilende gascentrales, valt niet bij iedereen in goede aarde en is in feite tegen haar eigen klimaatregels. Het blijft dus armoe troef en dat zal niet beteren zolang de groentjes niet beseffen dat ze geen Belgicistische partij kunnen zijn (zoals ook PvdA in Vlaanderen), terwijl ze alleen maar stemmen kunnen halen in het Vlaamse gewest en Brussel. Rekenen kunnen ze blijkbaar ook niet. Onze Vlaamse groentjes zijn politieke amateurs.
Breaking News
Arrestatie en gerechtelijke achtervolging van ‘tScheldt doen België op wereldwijde lijst van persvrijheid naar beneden tuimelen
3 mei 2022 BV
De organisatie “Reporters Sans Frontières” (RSF) bracht vandaag haar jaarlijkse persvrijheidindex uit. Wat te verwachten was, staat nu brandend zwart op wit.
**
België, ooit het land met de meest vooruitstrevende wetgeving inzake persvrijheid, is naar beneden gedonderd op de lijst. België heeft nooit een slechtere score gehaald dan vandaag. België staat op de 23ste plaats en moet landen als Jamaica, Namibië en Tsjechië laten voorgaan. Laat het even tot U doordringen. Journalisten kennen meer persvrijheid in Namibië dan in België!
Dat hoeft niet te verwonderen na bijvoorbeeld het arrest dat onlangs werd uitgesproken tegen ‘tScheldt. Een arrest dat formeel, vanuit de overheid, satire aan banden legt. Geen grotere georganiseerde personvrijheid dan het arrest van rechter S GRANATA. Lees het artikel HIER.
Ook het arresteren van een medewerker van ‘tScheldt, het organiseren van drie huiszoekingen en het inbeslagnemen van bronnenmateriaal werkte niet bevorderend voor de positie van België op de persvrijheidindex.
Er is tegelijkertijd ook minder ‘pers’. Zowat alle kranten in België worden gesubsidieerd en behoren grosso modo tot drie groepen, te weten DPG Media, Mediahuis en Roularta. Het door de overheid gedicteerde verhaal dat deze drie groepen op dagbasis de wereld insturen is geen voorbeeld van persvrijheid, maar van persmanipulatie. Dat wat eens krantenredacties waren, zijn nu veredelde copy-paste diensten van de overheid. Zelfs de Vlaamse Vereniging van Journalisten viel voor het geld. Deze obscure organisatie bestond het om een document te fabriceren voor Egbert Lachaert die een langetenen-proces startte tegen ‘tScheldt. In het document staat dat ‘tScheldt geen journalistiek is. Dit unieke document, gefabriceerd voor een politicus die een artikel over zichzelf wil verwijderd zien van een satirische website, werd niet ondertekend, maar draagt wel het briefhoofd van de Vlaamse Vereniging van Journalisten. Het toont de immense lafheid van deze overjaarse vereniging onder leiding van Pol Deltour, de vleesgeworden anti-journalist van onze tijd. Erger, het document werd rechtstreeks aan Lachaert overhandigd, en is voor de rest nergens terug te vinden. Maar Lachaert gebruikte het wel in de rechtbank tegen ‘tScheldt.
Over personvrijheid gesproken. Lees en huiver wat Nederland overkwam. Ook Nederland is spectaculair achteruitgegaan (ooit op plaats 3, nu op plaats 28). Niet moeilijk, nagenoeg alle media in Nederland zijn in handen van twee Belgische spelers, zijnde DPG Media en Mediahuis. Net zoals deze twee groepen de persvrijheid in België verkwanselden voor het manna van het Regime (vandaar Regimepers), spelen zij hetzelfde spel op de Nederlandse markt. Het adagio van DPG Media staat trouwens gegrift in de voordeur van De Volkskrant “Eerst de centen, dan de krenten”, waarmee ‘krenten’ slaat op ‘inhoud’.
De lijst wordt aangevoerd door Noorwegen, Denemarken, Zweden en ja zelfs Estland. In die landen blijft het gerecht met haar tengels ver van de media, zeker van satirische tijdschriften. Moesten er in Denemarken huiszoekingen plaatsvinden op de redactie van een satirisch blad om bronnen in beslag te nemen, het land zou te klein zijn. De minister van Justitie en de minister van Media zouden er zonder twijfel hun job bij hebben ingeschoten. Niet zo in België waar de minister van Media, Benjamin Dalle op de spreekwoordelijke payroll staat van DPG Media. We herinneren ons met afgrijzen hoe Dalle in Het Laagste Nieuws (propagandagazet van DPG Media) mocht poneren dat ‘tScheldt de blootfoto’s en masturbatiefilms van zijn BV-vrienden Stan Van Samang, Sean Dhondt en Peter-kijk-een-vinger-in-mijn-kont Van de Veire had gepubliceerd. Iets wat ‘tScheldt nooit gedaan had. We zitten dus met een leugenaar als minister van Media. Niet echt persvrijheid bevorderend.
De overheid kent nog wel meer slippendragers die hun pen hebben uitgeleend aan politici. De infame Bruno Struys van DPG Media bijvoorbeeld, geen journalist maar een lakei van politica Zelfa Madhloum. Madhloum was betrokken bij een chantagepoging (!) om artikelen over haar van de website van ‘tScheldt verwijderd te krijgen. Toen de chantage mislukte werd ze in haar wraak geholpen door Bruno Struys. Of wat te zeggen van ‘journalist’ Jan Stevens van K(n)a(c)k. Geen dag gaat voorbij of hij wil ‘tScheldt aan Rusland en extreemrechts verbinden omdat ‘tScheldt aantoonde hoe makkelijk het was om een leugen in Knack gepubliceerd te krijgen zolang je Jan Stevens het juiste clickbait voert.
Niet moeilijk dat de jongens van “Reporters Sans Frontières” België bedachten met een schamele 23ste plaats.
Daar waar de meest personvrije uitgevers overladen worden met subsidies allerhande, en woekerwinsten genereren, moet ‘tScheldt het doen met abonnementsgelden.
Omdat we onderzoeken in cassatie te kunnen gaan tegen het anti-satire arrest van ‘rechter’ S GRANATA, durven we U vragen om steun.
*
DE HEISA OM FRONTEX: OOK EEN IDEOLOGISCH GELADEN STRIJD
**
**
Vluchtelingen naderen Lesbos in 2020, begeleid door een Brits controleschip in opdracht van Frontex.
foto: ©AFP
Europa Express
Analyse - 06/05/2022 Filip Michiels - Leestijd 6 minuten
1
In de nieuwe rubriek ‘Europa Express’ krijgt u voortaan op vrijdag nieuws, analyses en reportages over en vanuit Europa. Want, of u dat nu leuk vindt of niet, ‘Europa’ heeft wel degelijk een grote impact op ons dagelijks leven.
Het Europese grensbewakingsagentschap Frontex zit in het oog van de storm. Vorige week nam de Franse topman Fabrice Leggeri abrupt ontslag. Woensdag besliste het Europees Parlement om de uitgaven van Frontex in 2020 niet goed te keuren. Op de achtergrond speelt een veel fundamenteler politiek debat: welke rol kan en moet Frontex precies spelen in onze grensbewaking? En hoe ver kan en mag het daarin dan gaan?
Grootste slokop
Fabrice Leggeri kwam in 2015 aan het hoofd van Frontex te staan, in een periode waarin zowel het budget als de bevoegdheden van het grensbewakingsagentschap exponentieel aangroeiden. Onder meer als reactie op de almaar grotere vluchtelingenstroom die sinds 2013 richting Europa trok, in de nasleep van de opstand in Libië en de bloedige burgeroorlog in Syrië.
Het agentschap is intussen uitgegroeid tot de grootste financiële slokop van de ruim veertig Europese agentschappen
Toen Frontex – met hoofdkwartier in Polen – in 2004 werd opgericht, beschikte het agentschap over een jaarbudget van zes miljoen euro en enkele tientallen medewerkers. Anno 2022 is dat budget opgelopen tot 757 miljoen euro en gaat het aantal medewerkers richting tienduizend. Eind 2019 besliste de Europese Raad dat Frontex gevoelig meer personeel en technische uitrusting zou krijgen. Ook werd het mandaat uitgebreid om de activiteiten van de individuele lidstaten op vlak van grenscontrole en terugkeerbeleid te ondersteunen. Het agentschap is intussen uitgegroeid tot de grootste financiële slokop van de ruim veertig Europese agentschappen.
Bewijzen vernietigd
Na maandenlang onderzoek pakte de Europese antifraude-waakhond OLAF eind februari uit met een explosief rapport, dat niet publiek werd gemaakt. Daaruit zou blijken dat het agentschap zich niet enkel schuldig maakte aan de actieve pushback van honderden of mogelijk zelfs duizenden vluchtelingen. Voornamelijk mensen die vanuit Turkije Griekenland trachtten te bereiken, maar ook op de Middellandse Zee en op de zogenaamde Balkanroute van Bosnië naar Kroatië.
Die pushbacks maken nadrukkelijk géén deel uit van het Frontex-mandaat. Leggeri of andere toplui zouden ook actief zijn tussengekomen om bewijzen daarvan te vernietigen. Uit gelekte documenten en onderzoek van onder meer de Duitse krant Der Spiegel en het Frans dagblad Le Monde moest immers ook blijken dat het agentschap gegevens daarover in de eigen databank vervalste. Geen lichte beschuldigingen dus, al dient daar eerlijkheidshalve aan toe gevoegd dat heel wat voorbereidend onderzoekswerk ook verricht werd door NGO’s. Onder meer ECRE – een Europese alliantie die rond migratie en asielrecht werkt en ruim honderd NGO’s vertegenwoordigt – en Statewatch bijten zich al jarenlang vast in Frontex. Zij vertrekken daarbij niet zelden vanuit een nogal linkse politieke agenda.
Zwiters referendum
De zware kritiek die Frontex de voorbije jaren kreeg, bleef niet zonder gevolgen. Eind vorig jaar besliste het Europees parlement al om 12 procent van het jaarbudget voor 2022 voorlopig te bevriezen, in een reactie op de hardnekkige geruchten over mensenrechtenschendingen. En eerder deze week weigerde het Parlement de zogenaamde kwijting van het budget voor 2020, zeg maar de goedkeuring van de uitgaven die het agentschap dat jaar deed. Later dit jaar volgt daarover nog een definitieve beslissing.
Al die heisa komt voor Frontex ook op een bijzonder slecht moment: op 15 mei moeten de Zwitsers zich in een referendum uitspreken over een stevige verhoging van het budget dat Zwitserland jaarlijks ter beschikking stelt van Frontex. Zwitserland is dan wel geen EU-lid, het maakt als geassocieerd lid deel uit van de Europese Schengen-zone. Vorig jaar besliste het Zwitserse parlement om de jaarlijkse bijdrage meer dan te verdubbelen, van net geen 25 miljoen per jaar in 2021 tot 61 miljoen in 2027.
Onder meer de NGO Migrant Solidarity Network zag dat niet zitten en verzamelde de noodzakelijke 50.000 handtekeningen om hierover volgende week een nationaal referendum te organiseren. Doordat het debat de voorbije weken almaar feller gepolariseerd raakte, dreigt dit nu ook uit te draaien op een bevraging over het bredere Europese migratiebeleid. Bij een negatief antwoord van de Zwitsers zou Zwitserland op termijn zelfs uit de Schengen-zone kunnen verdwijnen.
Georganiseerde misdaad en mensensmokkel
Nu migratie de voorbije jaren veel prominenter op de Europese politieke agenda kwam te staan – herinner u de recente opschudding over het Britse voornemen om vluchtelingen naar Rwanda over te vliegen voor een asielprocedure – moeten we ook de heisa over Frontex in een ruimer politiek kader zien. Vooral de linkse partijen keken de voorbije jaren met almaar meer argwaan naar de uitbreiding van de middelen én de bevoegdheden van het grensbewakingsagentschap. Het feit dat Frontex nu wellicht zelf zijn boekje te buiten is gegaan – met medeweten of zelfs medewerking van de absolute top – biedt hen nu uiteraard een uitgelezen kans om de rol en aanpak van het grensbewakingsagentschap ter discussie te stellen.
jaarlijks komen er nog altijd zowat 600.000 illegale vluchtelingen de EU binnen
Ook de meeste NGO’s – die al jarenlang pleiten voor een minder streng asiel- en migratiebeleid of zelfs voor open grenzen – zien hun kans schoon. Daarbij lijken ze gemakshalve even over het hoofd te zien dat een doeltreffende en stevige bewaking van de Europese grenzen ook steeds belangrijker wordt in de strijd tegen de georganiseerde misdaad en mensensmokkel. En dat een meerderheid van de Europese bevolking niet méér maar net minder migratie wil. Want ondanks al die miljoenen die jaarlijks naar Frontex stromen, is en blijft het zogenaamde ‘Fort Europa’ toch vooral een goed gekoesterde mythe: jaarlijks komen er nog altijd zowat 600.000 illegale vluchtelingen de EU binnen.
Als er dan al vragen over Frontex gesteld kunnen worden, dan moeten die dus eerder over het efficiënte gebruik dan over de omvang van de middelen van het agentschap gaan. En dan moeten de EU-lidstaten ook consequent durven te zijn: je kan alles wat fout loopt op vlak van asiel en migratie niet afwentelen op ‘Brussel’ en tegelijk blijven vasthouden aan de eigen nationale bevoegdheden om de grenzen te bewaken en daar dan ook nog eens behoorlijk opportunistisch mee omspringen.
‘Heksenjacht door links’
‘We moeten ook het debat durven te voeren over de verandering van het takenpakket van Frontex,’ vindt Europees Parlementslid Assita Kanko (N-VA) die het asiel- en migratiedossier al lang van nabij opvolgt. ‘De migratiecrisis van 2015 was een echte eye-opener op dat vlak. Frontex moest een beroep doen op vrijwillige bijdragen. Het kon immers niet terugvallen op eigen medewerkers. De tekortkomingen in de werking van Frontex werden toen pijnlijk duidelijk en na jaren onderhandeling kreeg het agentschap een nieuw en uitgebreid mandaat. Maar terwijl de EU Frontex meer bevoegdheid en middelen gaf, bleven de politieke steun en het vertrouwen uit. Het is hoog tijd dat de Europese Commissie zich hierover duidelijker uitspreekt.’
Kanko hekelt ook wat zij als de ‘heksenjacht door links’ tegen Frontex omschrijft. ‘Sommige critici van Frontex willen eigenlijk geen systeem om de buitengrenzen te handhaven, en al zeker geen goed terugkeerbeleid. Daarom richten ze hun pijlen op Frontex. Een goede werking van dit agentschap kan hun ideologische visie en politieke agenda immers aardig in de weg staan. Maar intussen vullen mensensmokkelaars hun boten en zakken, en wrijven zich in de handen bij de Europese zelfkritiek en het onvermogen om het probleem bij de wortel aan te pakken. Maar laat me duidelijk zijn: de mensenrechten moeten ten allen tijde gerespecteerd worden, ook door Frontex, en eventuele fraude moet uiteraard bestraft worden.’
Filip Michiels
*
*
*
CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE
STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR
*
Maar spijtig voor al die gansters en hun dikbetaaldenalopers, zijn er berichten onderweg dat bij hun eigen laatste peilingen, Het Vlaams Belang de GROOTSTE partij van het Land is geworden…
-
Als daar maar geen vodden van komen, dan weet ik het ook niet meer.
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten