503 - ELECTRICITEITSPALEN ZIJN ALS WURGPLAEN DIE ONZE ZUUVERDIENDE SPAARCENTEN DOORSLUIZEN NAAR DE MOILIN ROUGE

 

.

DINSDAG 5 APRIL 2022

*

De 1312 Zelfmoord Hulplijnn

EDF als ideal zelfmoortmiddel…..

*

    503 - ELECTRICITEITSPALEN ZIJN ALS WURGPLAEN DIE ONZE ZUUVERDIENDE SPAARCENTEN DOORSLUIZEN NAAR DE MOILIN ROUGE

*

I N H O U D

Och Amerikaansedi electrscihe stoel… Is gewoon kinderspel. Die kietelt wel even, maar ’t is rap over.

Met EDF duurt de aftapping van ons bloed en onze Vlaamse welwaart nu al haast 200 jaar, nameijk zo lang als dit Kloteland al bestaat.

Gewoon via ht Vlaams Parleetnt via OnTEIGENENIG, de banekn doorlknippen: dat is toch niet meer dan het bewijs van VIJF minuren polutieke moed!!!!!

Achteraf kunnen we oze voerten dan gewoon bijwamen aan de gloed van onze spaarcenten in die kussensloop aan onzz voeten.

Laat de vervlaamsing van ons stroomverbruik mzar eens het speeerpint worden van de volgende verkiezingen, en ge zult zien!!!!! Jele karavanden Frans sprekdnede Rijkaards zullen hals over kop de grens oversteken.. Blij dat ze het er levend ja zelfs ongestraft van af gekomen zijn…

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

05-04-2022

MOET ER NOG STROOM ZIJN ?

*

Er is ook weer minder goed nieuws over het plan om het Europees wagenpark te elektrificeren. Om dat te verwezenlijken, zouden tot in 2030 elke week 14.000 laadpalen moeten worden geplaatst. Momenteel is dat maar de helft, wat nog veel is maar niet genoeg. Zelfs mocht het aantal verdubbelen, zijn we er nog niet, want om al die wagens rijdende te houden zou de Europese elektriciteitsproductie moeten verdubbelen, wat voorlopig niet zal lukken wegens o.m. de Green Deal en de energie problemen.

Via het personeelsblad van DAF-Trucks, dat ik als oud-medewerker nog steeds krijg, verneem ik dat het bedrijf zijn eerste elektrische vrachtwagen, de DAF CF Electric, heeft geleverd in Vlaanderen aan het transportbedrijf Snel uit Deinze. Het voertuig heeft een actieradius van 200 km en zal ingezet worden voor sportgigant Nike uit het Limburgse Ham. Voor ritten naar bv Venlo houdt men er wel rekening mee om, indien nodig, een laadstop in te lassen ergens halfweg. Om maar te zeggen dat zware elektrische vrachtwagens voor internationaal vervoer op lange afstand nog niet voor morgen zullen zijn. Dat wordt meer dan waarschijnlijk wachten op een doorbraak i.v.m. de waterstofontwikkeling.

. RECORDAANTAL VLAMINGEN WISSELT VAN ENERGIELEVERANCIER

©Photo News

Vandaag om 01:00

*

Nu de energieprijzen pieken veranderen meer Vlamingen dan ooit van leverancier. Ruim een op de vier gezinnen ging in 2021 elders op zoek naar een minder duur stroomcontract.

Meer en meer gezinnen bekijken of ze bij een andere energieleverancier niet goedkoper af zijn nu de facturen voor elektriciteit in een jaar zijn verdubbeld en voor aardgas verdrievoudigd. Een recordaantal Vlaamse gezinnen stapte in 2021 over naar een andere energieleverancier, leert het jaarrapport van de Vlaamse energiewaakhond VREG.

760.000 Vlaamse gezinnen veranderden vorig jaar van elektriciteitsleverancier, of 6 procent meer dan in het vorige piekjaar 2019. Dat betekent dat ruim een op de vier huishoudens overstapte naar een ander energiebedrijf. Voor aardgas ligt het verloop nog hoger. Daar stapte 29 procent van de huishoudelijke klanten, of 570.000 gezinnen, naar een nieuwe leverancier over.

Bij de professionele afnemers, zoals zelfstandigen en kmo’s, is de toename van het aantal leverancierswissels nog meer uitgesproken. Terwijl gewoonlijk jaarlijks zowat 25 procent van de bedrijfsklanten van elektriciteitsleverancier verandert, was dat vorig jaar net geen 30 procent. Voor gas sloot 40 procent van de bedrijven vorig jaar elders een contract af.

Faillissementen en overnames

Door de grote aandacht voor de oplopende energieprijzen bekijken meer mensen of hun energiecontract nog wel voldoet. Een recordaantal gezinnen en bedrijven simuleerde in 2021 via de V-test, de prijsvergelijker van de VREG, welk energiecontract voor hen het voordeligste is.

netto

analyse

Wat als het echt misloopt op de energiemarkt?

Een belangrijk deel van de leverancierswissels gebeurde ook buiten de wil van klanten om, door overnames en omdat enkele energiebedrijven overkop gingen. Zo werd in de zomer de overname van de Belgische klantenportefeuille van Essent afgerond. Het energiebedrijf Luminus kreeg er plots 164.000 gezinnen bij als klant voor elektriciteit en 113.000 voor gas. Het omvallen van Vlaamse Energieleverancier en Watz leidde er in december toe dat heel wat klanten onverwacht bij een andere leverancier belandden. Zo kwamen 100.000 elektriciteitsklanten bij de noodleverancier Fluvius terecht. Een groot deel van hen switchte nog diezelfde maand met terugwerkende kracht naar een andere leverancier. Ook in de eerste maanden van dit jaar moest nog een deel van de gedupeerden op zoek naar een nieuw commercieel energiecontract.

Dat maakt dat ook in januari en in februari het aantal leverancierswissels zeer hoog lag. Voor elektriciteit stapten in de eerste twee maanden van dit jaar al 220.000 klanten over, de helft meer dan in dezelfde periode vorig jaar. Het aantal wissels voor gas lag in de eerste twee maanden van dit jaar een kwart hoger, met 150.000 klanten die overstapten. Bij de klantendiensten van energiebedrijven staan de telefoons al maanden roodgloeiend.

220.000

leverancierswissels

In de eerste twee maanden van dit jaar veranderden 220.000 klanten van elektriciteitsleverancier, de helft meer dan in diezelfde periode vorig jaar.

Ook 2022 lijkt op weg een recordjaar voor leverancierswissels te worden. Sowieso neemt het aantal overstappen sinds de liberalisering van de Vlaamse energiemarkt in 2007 toe. De concurrentie tussen leveranciers is toegenomen met stelselmatig meer consumenten die regelmatig shoppen waar het op dat moment het goedkoopst is.

Vaste prijzen worden schaars

De marktdynamiek kan de komende maanden verder toenemen naarmate meer energiecontracten met vaste prijzen aflopen. Wie voor de zomer van vorig jaar een vast contract afsloot was gedurende een tot drie jaar beschermd tegen de prijsstijgingen op de groothandelsmarkt en had er weinig bij te winnen een nieuwe leverancier te zoeken. Maar naarmate meer en meer vaste contracten aflopen, wordt het ook voor die consumenten aantrekkelijker om naar een andere leverancier over te stappen.

Veel meer gezinnen met afbetalingsplan voor energierekening

Omdat de risico’s door de volatiele markten te groot zijn, is behalve Luminus geen enkele leveranciers nog bereid contracten tegen een vaste prijs aan te bieden. Terwijl begin vorig jaar 71 procent van de Vlaamse gezinnen met een vast contract ingedekt was tegen prijsschommelingen, was het aandeel vaste elektriciteitscontracten begin dit jaar gedaald naar 63 procent. De verwachting is dat stelselmatig meer en meer gezinnen in contracten met variabele prijzen belanden.

Engie en Luminus domineren markt

De grootste winnaar vorig jaar was Luminus. Diens marktaandeel sprong dankzij de overname van Essent België van 18 naar 25 procent. Het dochterbedrijf van het Franse EDF verstevigt zijn positie als het nummer twee op de Vlaamse elektriciteitsmarkt, na Engie Electrabel, dat een stabiel marktaandeel behoudt van 40 procent.

Voorts waren er vorig jaar weinig wezenlijke veranderingen bij de grootste elektriciteitsleveranciers in Vlaanderen. Het nummer drie Eneco behield een marktaandeel van 12 procent en kreeg er 15.000 huishoudelijke klanten bij. TotalEnergies, het vroegere Lampiris, wist 18.000 extra gezinnen aan te trekken en behield een marktaandeel van 7 procent. Het nummer vijf, het Luikse Mega, moest het met 29.000 gezinnen minder stellen, waardoor het marktaandeel zakte tot net onder 5 procent.

Tobe Steel

 

 

 

Tandengeknars

*

Mijmeringen over een sluimerende islamisering

Openlijke Islamisering

**

Dat onze samenleving aan een razend tempo islamiseert, is iedereen met een stevig koppel kijkers in de kop al wel opgevallen! De knieval voor de islam verbrijzelt zowaar de meniscus van onze beschaving! Straks is het immers weer ramadam, het vreetfestijn bij nacht en ontij. Het valt nu al met een meer dan meteorologische zekerheid te voorspellen dat de kranten flink zullen aandikken met allerlei artikels die het schransen van duiding moeten voorzien; schoolhoofden zullen zich voor de camera’s vertrappelen met aankondigingen van privileges voor moslimkindjes die ’s morgens, tomeloos volgevreten en stijf van de suiker, niet bij de les kunnen blijven; politici van schier alle partijen zullen zich alweer voor diezelfde camera’s uitsloven om geen iftar te moeten missen en hun ‘solidariteit’ met de geveinsd uitgehongerde islamitische gemeenschappen te betuigen en de complete culturele sector zal alle acteertalent weer uit de kast moeten halen om die ene traan over hun bolle wangen te laten rollen als bewijs van een gluiperig mededogen met zoveel religieuze opoffering.

De knieval voor de islam verbrijzelt zowaar de meniscus van onze beschaving!

Maar als er ergens, meestal besmuikt in een hoekje, een ‘obsolete’ katholiek zijn geestelijke vasten houdt, zullen diezelfde overgesubsidieerde artistieke acrobaten, met eenzelfde meteorologische zekerheid, alles in het werk stellen om het gammele geweer met zwier van schouder te veranderen en de verder voor niemand overlast bezorgende katholiek te honen en belachelijk te maken met zijn pseudo-seculiere levenshouding. Ach, wat weten ze het toch allemaal zoveel beter in hun door het klootjesvolk betaalde tempels van cultuuur-marxistische pezenweverij!

Even openlijk verscheen er, naar aanleiding van de publicatie van het boek ‘Boeh’ (Baas Over Eigen Hoofd), een artikel in De Standaard Weekblad van 26 maart dat voor de elfendertigste keer de uier van het hoofddoekenverbod tot een vacuüm getrokken vleeszak uitmelkte. Aan het woord komt Samira Azabar, sociologe en ‘onderzoekster’ aan de UA, die in de rivier der jammerklachten – of is het al een oceaan? – een steentje wil verleggen met de uitspraak: “Als vrouw met een hoofddoek mag ik geen maatschappijkritiek geven, maar wel poetsvrouw zijn.” Het vergt een door DPG-Media geformatteerd journalistenbrein om hier een graat in te zien. Wie zich tooit met een vrouwelijkheid beteugelende hoofddoek, zet zich immers ‘buiten de samenleving”, steekt er onverbloemd de middelvinger naar op en heeft niks te zeggen; wie zich echter, zelfs als een ten onrechte gebagatelliseerde poetsvrouw, inspant en meewerkt aan de samenleving, heeft natuurlijk ook iets in de pap te brokken. Nochtans krijgt Azabar bijval van Ida Dequeecker (78), eveneens lid van Boeh en ‘Dolle Mina’ van het eerste uur, die ongetwijfeld decennia geleden haar BH verbrandde om haar borsten de vrije loop te laten maar nu het hoofd gewillig wikkelt in het nauwsluitende textiel van de oppressie. Betere beschrijving, tevens ridiculisering, van het onsamenhangend feministisch gezwets is moeilijk denkbaar!

Sluimerend islamisering

Maar er is ook een veel minder opzichtige kant van de stellige islamisering. Veel meer verdoken, ja zelfs bijna clandestien! Laten we, met uw permissie, toch even bij de ‘vrouwenborst’ blijven. In november van vorig jaar verscheen bij uitgeverij Borgerhoff en Lamberigts het nieuwe vuistdikke boek “Dit is Europa” van de verfomfaaide professor Hendrik Vos, zoeteliefje van de openbare omroep en klaarblijkelijk ‘enige stem’ als het over de EU moet gaan. Op de kaft prijkt het schilderij van Erasmus Quellinus II (1607-1678), “de Verkrachting van Europa”; in volle glorie te zien in het Prado te Madrid. Quelllinus is geen onbekende! Hij was leerling, later naaste medewerker, van ‘onze’ onovertroffen Pieter Paul Rubens, meester van de Antwerpse Sint-Lucasgilde en telg uit een bekende artistieke familie.

Op het doek ziet men de stevige Fenicische prinses, in al haar barokke zwaarte, gezeten op de ietwat zelfingenomen witte stier, waarin Zeus zich had veranderd om nader tot haar te komen zonder dat zijn jaloerse eega, Hera, dit door had. Quellinus schildert Europa met ontblote borst, waarop, van in het midden, een knoertharde, bolle tepel je uitnodigend in de ogen kijkt! En net daar heeft de uitgeverij, op de kaft van het boek, een sterretje geplaatst, ongetwijfeld een referentie naar de ‘sterren’ van EU. Edoch, ik heb het boek met overtuiging niet gekocht. Omdat dat sterretje, net op die frivole maar kwetsbare plek, meer zegt over de huidige EU, dan Vos zelfs met een splijtende pen had kunnen beschrijven. De lectuur van het boek scheen plots volslagen overbodig!

Kleinigheidje zegt U? Mogelijk. Maar dan is er de reclame van het beddenbedrijf Magnitude, Handmade Bedding. Iedereen kent de publiciteit van dit bedrijf wel: een vrouw ligt lang uitgerekt en genietend te slapen op de fluwelen vacht van tientallen wolven (vroeger zelfs negers, als ik me niet vergis) die zich in een ondersteunend imbroglio hebben gewenteld. Eertijds was de vrouw naakt tot het middel; ‘l’origine du monde’ kuis bedekt door een warme wolvenkop. Nu werd de vrouw een baby-dolletje aangemeten; gewis om de tere moslimhartjes – tenminste als het op bloot aankomt – niet te kwetsen.

En dan is ook nog die fameuze SPA-reclame! Het water, voor alle duidelijkheid, niet de opgeheven naam van de (alles behalve nog) socialistische partij van Vlaanderen. Drie zwart-wit foto’s van Linda Deplacie prijken onder of naast elkaar, de borsten ontbloot (althans in de ‘boekskes’). Op openbare plaatsen werden de foto’s reeds pudiek boven de tepelhof afgeknipt. Echt veel verschil tussen de drie foto’s, op de wat doffere ogen na, is er niet. Linda, nu 61, werd al eens op dezelfde manier gefotografeerd in 1985 en 2002; die foto’s staan nu zusterlijk naast elkaar geprojecteerd. De boodschap is duidelijk: wie SPA drinkt, blijft eeuwig jong! Nochtans, zelfs tegen de gecastigeerde openbare campagne kwam protest, volgens GVA, van ‘verschillende groepen jongeren’. Jongeren … waarvan ondertussen iedereen weet wat dat woord in journalistieke code betekent! Toch?

Net als 37 jaar geleden poseert Linda (61) naakt, maar daar zie je nu minder van: “Ik was ooit het Spa-meisje, nu ben ik de Spa-tante” | Het Nieuwsblad Mobile

Sluimerende Islamisering overal en “tout court”!

Tot hiertoe ging het over de sluimerende islamisering in de bedrijfswereld: een uitgeverij, een beddenbedrijf, een fabrikant van water. Wie, zoals vanouds, de bedrijfswereld nu nog als “rechts” verslijt, heeft de laatste jaren op Mars gewoond – op Venus heerst de laatste tijd sowieso al een verstikkend zuurstoftekort! Rechts is de mercantiele sector echter geenszins nog! Eerder nog likken de handelshuizen, gretig en wars van elke culturele eigenheid, het grootste globalistische gat waaruit het meeste geld gutst: de ‘homo economicus’ in al zijn glorie! Maar ook elders is die sluimerende islamisering merkbaar! Neem Suzanne (pseudoniem, naam bekend bij de redactie), een kleuterjuf met een hart. Ze leek voor de job in de wieg gelegd; tot haar collega (niet in dezelfde school), juf Magalie van de Blokkendoos, door drieste islamitische ouders onterecht en zonder enige grond werd beschuldigd van kindermisbruik. Juf Magalie werd vrijgesproken, bewijzen ontbraken volledig, en toch kunnen de moslimvrouwen het mekkerend islamitisch gejodel ten gehore brengen op hun overwinningsfeest, want de juf zal voor het leven getekend blijven. Deze gruwelijke zaak zal haar blijven achtervolgen. Sindsdien censureert Suzanne zich, houdt dossiers bij, voelt elke spontaneïteit vlieden. Altijd waakzaam, ook waar het niet zou hoeven!

Een andere collega (in weer een andere school) had een hele poos geleden de jaarlijkse attractie “soep maken met de kleuters” al afgevoerd omdat de vader van een eenkennig kind, een Indische moslimfundamentalist, stennis had gemaakt toen de juf geen bevredigend antwoord bij elkaar wist te verzinnen op de vraag of de kip, in het kippenbouillonblokje, wel halal geslacht was … (Nee, we vinden dit echt niet ter plekke uit!)

Op een willekeurige bouwwerf in Antwerpen dan. De sfeer is voortreffelijk tussen de uitsluitend Vlaamse bouwvakkers: er wordt hard gewerkt maar ook gelachen, gezongen, althans verwoede pogingen daartoe ondernomen, bijwijlen warempel een Antwerpse schone “op haar retour” nagefloten die zich, heel toevallig, de niet meer verhoopte aandacht alleszins laat welgevallen en haar pas zelfs even matigt om de genieting te rekken. En ook de buren zijn tevreden: de bouwvakkers doen er alles aan om de overlast tot een minimum te beperken. Tot de afwerking van het gebouw nadert en de Vlaamse metsers bijstand krijgen van vreemde “chef d’oeuvres”. De bouwwerf metamorfoseert spoorslags tot een Babel waar de eertijdse spontaneïteit razendsnel uitkookt tot een rechten en plichten-discours over miskende (witte) privileges en de vanzelfsprekendheid verteerd wordt tot het ruïneuze residu van collisie en conflict.

Subtiele, sluimerende, welhaast onzichtbare islamisering is overal om ons heen. Misschien dat het hoog tijd wordt om toch eens na te denken over welke wereld we aan onze kinderen en kleinkinderen willen achterlaten.

Spietse De Vleeschouwer

*

CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE

STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR

 *

En natuurlijk is de stijgende levensduurte bij ons in hrt hele Westen, nog Klein Bier vergeleken met wat er ons Slavisch Christelijk broedervolk in Oekraïne is overkomen. Al bijft het gissen naar het oorzakelijk verband tussen beide gebeurtenissen. Wie was er namelijk

het eerst:

de kip of het ei.

Zal later nog wel blijken, eenmaal de tijden er rijp voor zijn.

Anders gezegd, Vriend Poetin: stop daarmee. Wees; zoals Peter de Grote, groot in de Vrede. Niemnd anders op de hele wereld dan het machtige Rusland is daartoe in staat, want de rest van de ‘Wereldleiders’ zijn in mijn ogen niets anders d  an verkapte Islamo-Marxistishce onderkruipers.

*

 Digithalys