245 - DOORBRAAK
*
Woensdag 20 mei 2020
*
VOOR GESCHRIJFSEL
In
voorgaande ruriekjes had ik het al terdege over de vele gelijkenisen
tussen al wat Linx is, en de oorspronkellijke totaliteitre versies
ervan, het Bolsjevisme en het Nationaal Socialisme. Na ongeveer 70 jaarr
hadden de Russen er genoeg van en braken helemaal met het sovjet-idee.
Niet zo het Socialsime na Hitler. Tot op de dag van vandaag doken er
altijd weer nieuwere zogezegd softere versies op. Tot het er op aan
kwam. Zie Magniette.
Dat
de media in dit apenland als spuug gelijk zijn als die van Het Derde
Rijk, bewees de VRT ibndertijd met het uitgebreid veeldverslag van
deurwaarders aan de deur bij Theo Franncken. Maar over de
uiteindegelijke afloop? Geen woord..
En
juist daarom dut uitgebreid interview met Francken. Geen juichkreten
geen hoera-geroep van betrokkene en daarom doe ik het in zijn laats.
HEB OVER DE HELE LIJN GELIJK GEKREGEN’
*
Theo Francken op de publiekstribune in het Vlaams Parlement
foto: ©Belga
*
18/05/2020 David Geens - Leestijd 5 minuten
*
In 2016 vraagt een Syrisch gezin uit Aleppo
een visum kort verblijf aan in de Belgische ambassade van Beiroet. Zijn
bedoeling is helemaal niet om gedurende korte tijd naar ons land te
komen en weer te vertrekken, maar wel om eenmaal hier asiel aan te
vragen. De man reisde immers blijkbaar nogal rond. In Istanboel in
Turkije had hij kennis gemaakt met een adellijke jongedame uit Wallonië.
Haar ouders waren blijkbaar bereid de man en zijn gezin onderdak te
bieden.
Theo
Francken, op dat moment nog staatssecretaris voor asiel en migratie,
vertelt ons de geschiedenis. ‘Op dat moment werd de aanvraag overgemaakt
aan de dienst vreemdelingenzaken, die het visum weigerde, omdat je
anders zegt dat je overal te wereld asiel kan aanvragen voor België.’
Asiel aanvragen gebeurt nu eenmaal in het land waar je naar toe vlucht.
Asielrecht is daar duidelijk over: Je moet eerst ergens zijn voor je
asiel kan aanvragen.
Duidelijkheid waar onze grens ligt
‘Er
moet duidelijkheid zijn waar je grens ligt: je eigen grens, misschien
de Schengenzone, maar zeker niet op de diplomatieke posten’, verklaart
Francken. ‘Anders kan eender wie waar ook ter wereld asiel aanvragen in
een Europees land naar keuze. Waar je grens ligt, is een
principekwestie.’ Zwitserland heeft het ooit wel zo ingevoerd, maar is
daar snel op teruggekomen, want zo krijg je miljoenen mensen die asiel
aanvragen op die buitenlandse posten.
omdat de rechter volgens hem zijn boekje te buiten ging
Dit gezin heeft zich daar niet bij neergelegd. Via Progress Lawyers Network,
een progressief netwerk van linkse advocaten die gelieerd zijn aan de
Pvda, spant het een rechtszaak aan tegen de Belgische staat. ‘Daar heb
ik me uiteraard tegen verzet’, verklaart Francken, ‘net omdat het om een
principekwestie ging.’ Het komt zelfs zo ver dat een
gerechtsdeurwaarder de meubelen op het kabinet van Francken komt
opschrijven. Francken weigert te betalen omdat de rechter volgens hem
zijn boekje te buiten ging. ‘Een rechter kan wel een besluit van de Raad
voor Vreemdelingenbetwistingen schorsen, maar niet in de plaats treden
van de uitvoerende macht.’ Een tweede principekwestie dus volgens
Francken.
de communistische, activistische advocaten zijn zwaar op hun bek gegaan
Op
dat moment ontstaat er een enorme hetze. Francken zou zelfs
medeschuldig zijn aan de moord op dat gezin. Hem wordt verweten de
rechtsstaat niet te respecteren, ‘zelfs door de lieve collega’s van de
meerderheid in het parlement.’ Francken krijgt echter uiteindelijk
gelijk. Want via een procedure bij het Europees Hof van Justitie, komt
men terecht bij het Hof van de Mensenrechten, die beiden oordelen dat er
geen verplichting bestond om dat visum te verlenen. ‘Ik heb dus over de
volledige lijn gelijk gekregen en de communistische, activistische
advocaten zijn zwaar op hun bek gegaan. Meer kan ik daar niet aan
toevoegen’, zegt Francken niet zonder enige trots.
Grondige evaluatie van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen
Francken
hoopt dat rechters de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen nu toch eens
grondig evalueren, iets waarvoor hij nu zelfs een wetsvoorstel heeft
ingediend. ‘Ik twijfel er niet aan dat er nog activistische rechters
zijn, maar ik hoop dat ze eens grondig nadenken na deze terechtwijzing
door de hoven in Luxemburg en Straatsburg.’
We moeten als N-VA ons leiderschap tonen
Op
de vraag of Francken in een nieuwe regering eventueel zelf graag terug
het departement asiel en migratie gaat leiden, antwoordt hij ontwijkend.
‘Er zijn nu eerst grote economische uitdagingen die we moeten aanpakken
en als grootste partij moeten wij mee voor oplossingen zorgen. We
moeten als N-VA ons leiderschap tonen. Dat verwacht de Vlaming ook van
ons, zoals deze week nog uit het boek Het DNA van Vlaanderen van Ivan De
Vadder en Jan Callebaut bleek’, antwoordt Theo Francken.
Francken
reageert ook op de scherpe pen van Joël De Ceulaer, die deze week
Maggie De Block aanpakt. ‘Ik heb inderdaad nooit goed geïntegreerde
jongeren het land uitgezet. Ik was streng voor uitgeprocedeerden en
criminelen. Maar vorige week was ik nog het slachtoffer van de
vitrioolpen van De Ceulaer en vermeldde hij niks over mijn gelijk in de
Aleppozaak.’
Hopelijk heeft de PS nog voldoende gezond verstand
Qua
regeringsvorming hoopt Francken dat N-VA en PS elkaar kunnen
terugvinden ondanks wat er midden maart gebeurd is: ‘We waren er heel
dichtbij, maar de PS heeft toen finaal de kar gekeerd. Ik hoop dat de PS
inziet dat dat niet voor herhaling vatbaar is.’ Als de PS blijft
dwarsliggen, zal er gekeken moeten worden wat er gebeurt. De druk op de
PS én de N-VA ligt heel hoog omdat de economie het zo moeilijk heeft.
‘Daarom moeten we onze verantwoordelijkheid nemen. Hopelijk heeft de PS
nog voldoende gezond verstand over om, desnoods met de neus
dichtgeknepen, toch deze regering temaken
NA GESCHRIJFSEL
*
Als terloops heeft U ook kunnen lezen over de Staatsgreep van Wilmès II en van de PS in die ongrondwettelijke zaak. Waar Francken mijns inziens, wat àl te ‘vergevevingsgezind’ is t.o.v. de PS.
-
Mazr wat de toekomst ons ook moge brengen; met BA is de teerling geworpen.
*
Als
Zaventem maar niet het been wordt, waar uiteindelijk een derde mee heen
loopt…In extreemis, het mes op de keel in de hand van Magniette.
Denk
daarbij aan die Solwaakse boer die zijn buur het verlies van beide ogen
toewenste, met als voorwaarde daarbij meteen zelf één oog te verliezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten