Maandag
12 Februari 2018
4421 - WE GAAN ALLEMAAL TERUG
NAAR SCHOOL OM BETERE EINDTERMEN TE HALEN
*
INHOUD: ONDERWJIS: echt de moeite waard om te weten wat specialisten
terzake denken. En geloof me, ze denken veel. Maar vooral, ze praten er graag over.
Ondergetekende, ook ’n
flinke babbelaar zijnde, gooit hen graag nog een steentje na, in de hoop dat we
met velen zijn die dat doen. Stenen en cement, dat zijn toch de basis-elementen
van iedere fundering. Het publiek levert de stenen, zij het cement….
IEDER VOLGELTJE, ZELFS HET KLEINSTE
ZINGT ZOALS HET GEBEKT IS
*
Even er aan herinneren!
*
U bent toch vandaag niet vergeten bij onze GOLFBREKERTJES langs te gaan? Zolang dat geen dagelijks vaste gewoonte wordt, kan Uw grijze massa nooit voldoende aangescherpt worden! Om ze
definitief bij Uw FAVORIETEN te zetten volstaat het dit bruggetje in te geven. Uw
kennis over Amerika (bvb) zal nog nooit zo ‘ad fundum’ uitgediept geweest zijn!
*
Via een goede relatie viel mij De Tijd, mijn oude liefde, terug in
handen. De woorden ‘college’ en de naam Theo Francken deden d de rest.
U krijgt vandaag via de overgenomen brontekst een lange boterham
opgediend (waarvoor excuses) met veel geleerde stadhuiswoorden. Het woord ELITE was er voor mij teveel aan. Zekerlijk,
volledig akkoord: hier op deze Blog is alleen ondergetekende zonder enig
wederwoord aan zet, en dat is iemand die
geen pedagoog is.
Integendeel zelfs. Maar tijdens al lange studiejaren aan de Universiteit
van het Leven, loopt er niet één Duitse Herder die zich door mij heeft
laten africhten. Eb dat waren toch
meer dan één generatie van ze. Honden (en kinderen) africhten? Niks voor mij.. Maar weest gerust. De kinderen zijn op
hun plaats geraakt (en hoe!) en van mijn honden kan ik getuigen dat ze dat ook
zijn. Ieder van die viervoeters – en dat waren er minstens 2 of 3 per generatie
– waren lijk Vlaamse Leeuwen. Dreigen wel, maar bijten: in geen geval.
Enfin, geniet maar eerst van onderstaande dagschotel opgdiend door de
Chefs van de Pedagogie.
**
*
Ik wil geen
directeur zijn in de school van Theo Francken'
**
*
‘Wat betekent het om de eerste
van de klas te zijn als de zesde misschien beter heeft gewerkt?' Directeur Bart
Schollen van het Monfortcollege in Rotselaar, de school waar Theo Francken zat,
huivert voor te veel competitie tussen leerlingen. ©Debby Termonia
Na jaren van focus op gelijke
kansen moet de lat in het onderwijs weer hoger, vindt de Vlaamse regering. Theo
Francken wil zelfs een eigen eliteschool oprichten. Maar het onderwijs zet zich
schrap. ‘Wij willen zoveel mogelijk jongeren zo ver mogelijk krijgen’, klinkt
het in Rotselaar, waar Francken zelf schoolliep.
Wie vanop de lange dreef het
imposante Montfortcollege in Rotselaar ziet opdoemen, waant zich even terug in
de tijd. Hier stoomde het Montfortaans seminarie decennialang bollebozen klaar
voor hun rol als toekomstige elite van het land. Toen de eerste
leerlingen-priesters er in 1928 in het Latijn en Grieks werden onderricht, was
er geen verwarming, geen stromend water en geen elektriciteit. De oversten
zagen het als een ideale voorbereiding op het latere missionarisleven.
Hier is ook staatssecretaris Theo
Francken (N-VA) gevormd. Toen de reportage-maker Luk Alloo hem deze week
verraste met een bezoek aan zijn vroegere humaniora, trok de populairste
politicus van het land aan de alarmbel over het onderwijs in Vlaanderen. Na
zijn politieke carrière wil Francken zelf een school oprichten - een zoals
‘zijn’ Montfortcollege vol gemotiveerde leerkrachten.
‘Wanneer excelleren een slecht
woord wordt, vind ik dat er iets grondig mis is in het onderwijs’, zegt
Francken, die pedagoog is van opleiding. De onderwijsslinger slaat volgens hem
te ver door richting gelijke kansen. ‘Ik vind gelijkheid heel belangrijk. Maar
dat betekent niet dat iedereen hetzelfde kan. Het is ook de taak van een school
om kinderen maximaal te laten excelleren.’
Staatssecretaris voor Asiel en Migratie
De gangen van het Montfortcollege
ademen nog altijd die katholieke onderwijstraditie uit. Wie de trap omhoog wil,
kan niet om het grote Mariabeeld heen. Pas vorig jaar nam de school afscheid
van de laatste pater en zijn de salons met prachtige historische plafonds tot
leraarsvertrekken omgebouwd.
Katholiek regime
Toch is het college
onherroepelijk veranderd sinds de jonge Francken er op de schoolbanken zat,
waarschuwt directeur Bart Schollen. Meer zelfs, hij zou in de school van
Francken geen directeur willen zijn. ‘Als het gaat om een school waar enkel
excellente leerlingen naar een steeds hoger niveau worden getild, zou ik
vriendelijk bedanken. Wij willen zo veel mogelijk jongeren zo ver mogelijk
brengen.’
Het Monfortcollege in Rotselaar stoomde
ooit de elite van het land klaar.
Het typeert de omslag die het
onderwijs de afgelopen decennia heeft gemaakt. Vlaanderen bevrijdde zich uit
een streng katholiek onderwijsregime. Het welbevinden van leerlingen is
belangrijker en de
leerkracht geldt niet langer als de enige autoriteit. Er kwam in het maatschappelijk
debat en in de onderwijsfinanciering meer aandacht voor gelijke kansen om te
vermijden dat sociale afkomst de sociale toekomst bepaalt.
Zelfs een traditionele ASO-school
als het Montfortcollege huivert van te veel competitie. ‘Wat betekent het om de
eerste van de klas te zijn als de zesde misschien beter heeft gewerkt?’, vraagt
Schollen. ‘We kijken meer naar de individuele leerwinst van leerlingen. Sommige
leerlingen hebben meer omkadering nodig dan andere. We zorgen voor extra
begeleiding tijdens de lessen of via de zorgleerkrachten. De capaciteiten van
elk kind zijn anders.’
Hij aarzelt en wikt zijn woorden.
‘Ik zeg dit met een zekere schroom, maar je ziet een tendens in het onderwijs
om alle leerlingen op hetzelfde niveau te krijgen. Dat leidt tot nivellering en
uiteindelijk tot de slechtere onderwijsresultaten van Vlaanderen. Maar zoiets
luidop zeggen, is vloeken in de onderwijskerk.’
Elite
Toch klinkt dat gevloek steeds
luider. Dalende onderwijsprestaties leiden ertoe dat onderwijsexperts aan de
alarmbel trekken. De besten worden niet alleen minder goed, maar een steeds
grotere groep haalt ook het basisniveau niet. Vlaamse scholieren scoren het
laagst op de motivatie om te presteren, blijkt uit de internationale
onderwijsvergelijking PISA. En enkele maanden geleden bleek ook dat de Vlaamse
tienjarigen op het vlak van leesvaardigheid sterk achteruitboeren.
Directeur Monfortcollege
De slechte resultaten kwamen bij
Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) keihard aan. Ze roept op
tot meer ambitie in het onderwijs - een roep die in Vlaanderen jarenlang niet
door een onderwijsminister is uitgesproken. ‘De lat moet en zal omhoog’, zei ze
gisteren nog in Het Laatste Nieuws.
Conservatieve stemmen waarschuwen
al jaren dat de slinger te ver is doorgeslagen richting gelijke kansen. Nu
krijgen ze ook steun vanuit onverwachte hoek, zoals Dirk Van Damme, de
onderwijstopman van de denktank OESO. Jarenlang zette hij onder meer als
kabinetschef van onderwijsminister Frank Vandenbroucke (sp.a) de bakens van het
Vlaams onderwijs uit. In De Morgen sloeg hij vorige week een mea culpa. ‘De
zorg voor excellente leerlingen is verwaterd, onbedoeld ook een beetje onder
invloed van de gelijkekansenfilosofie.’
Niet alleen in Vlaanderen leeft
dat gevoel, zegt pedagoog Pedro De Bruyckere (Artevelde hogeschool). ‘Je ziet
hetzelfde debat in Frankrijk, Engeland of Nederland. Door de jarenlange focus
op gelijke kansen was er inderdaad wat minder aandacht voor de top. De slinger
slaat niet volledig terug, want zelfs de conservatievere stemmen willen nog
altijd zo veel mogelijk leerlingen zo ver mogelijk brengen. Ook de school van
Theo Francken is niet alleen op de elite gericht. Het is eerder een correctie:
de aandacht mag niet langer alléén naar gelijke kansen gaan.’
Plus est en vous
Bij de onderwijs-verstrekkers
leidt het tot tandengeknars. De tegenstelling tussen excellentie en gelijke
kansen is vals, vinden ze. ‘Kwaliteit is onze hoogste prioriteit’, zegt
Raymonda Verdyck van het Gemeenschapsonderwijs of GO!. ‘Dat betekent dat we
ongeacht de achtergrond van kinderen inzetten op hun talenten en die zo veel
mogelijk ontwikkelen. Dat kinderen ook graag naar school moeten gaan, staat
niet haaks op excellentie.’
Het katholiek onderwijs benadrukt
bijvoorbeeld het ‘plus est en vous’-principe van de jezuïeten die excellentie,
terwijl bij de Don Bosco-colleges de focus op de emancipatie van
arbeiderskinderen lag. ‘Die verschillende pedagogische tradities hebben elkaar
bevrucht’, zegt topman Lieven Boeve. ‘Excellentie en emancipatie versterken
elkaar. Onze scholen leggen de lat hoog. Niet alle leerlingen zullen over die
lat raken, maar het is wel onze taak om zo veel mogelijk leerlingen zo dicht
mogelijk bij de lat te brengen. Elke school doet dat op haar manier.’
Onderwijs is voor Boeve niet
zomaar synoniem voor gelijke kansen. ‘We willen dat alle leerlingen - los van
hun achtergrond of capaciteiten - zo veel mogelijk leren. Maar we kunnen niet
voor elke leerling naar een gelijke uitkomst streven. Precies daarom zijn we
wantrouwig tegen overheidsinmenging die naar eenheidsworst en gelijkheid
streeft.’
Ideologische strijd
**
*
Boeve lost daarmee een
waarschuwingsschot, want dit voorjaar wordt een belangrijke ideologische strijd
beslecht. Dan hakt de politiek knopen door over de eindtermen en de basis-geletterdheid.
De eerste leggen vast wat zo veel mogelijk leerlingen moeten kennen en kunnen.
De basis-geletterdheid is een
nieuw ‘controlemechanisme’ vanuit de politiek op het onderwijs. Het bepaalt
voor bijvoorbeeld Nederlands de minimum-doelen die èlke leerling moet halen.
Voor het eerst moeten alle leerlingen dus voor bepaalde vakken dezelfde
inhoudelijke doelen halen. Net zoals Boeve plaatst het GO! daar vraagtekens
bij. ‘De doelen mogen niet zo gedetailleerd zijn dat er geen ruimte meer is om
de vrijheid van onderwijs in te vullen’, zegt Verdyck.
Voor pedagoog De Bruyckere is de
invulling van de basis-eletterdheid een sleutelmoment voor de vrijheid van
onderwijs. ‘De vraag is hoe hoog de politiek de lat zal leggen. Hoe
gedetailleerd wordt die basis-geletterdheid ingevuld? Vooral de N-VA en
CD&V trokken de kar van de basis-geletterdheid.'
'Voor hen is het een manier om
het discours van excellentie te vertalen op de klasvloer. Maar is de
politiek bereid om daarvoor met de onderwijs-verstrekkers de strijd over de
vrijheid van onderwijs aan te gaan?’
*
*
AAN DE
VRUCHTEN KENT MEN DE
*
En dan nu, om af te ronden, mijn hoogst persoonlijke impressies van
mijn hoogst persoonlijke ervaringen. Baten die niet, ze schaden niet.
Pas op: tot U spreekt een ‘afgewerkt product’ van het ’Bisschoppelijk
College’ Ieper, Afdeling Economie, van halfweg de jaren ’50 van vorige eeuw. Al
onze professoren waren Eerwaarde Heren, buiten ‘Pyjama’, de Leraar Turnendi er
maar later is bijgekomen. Ja, toen waren de training-broeken en vesten nog niet
zo populair als nu.. En de meeste van die ‘Eerwaarde Heren’, speelden, op de
wekelijkse wandelnamidagen, evengoed voetbal als wij… Wat, met die lange
zwaarte ‘soutanes’, niet simpel moet zijn geweest…
Shakespeare, Goethe of Schiller, Lamartine of, Corneille, en zefs ‘Fabrieksboekhouden’ doceren, en
samen voetbal spelen! Ook niet simpel, hé. Vooral niet als die Eerwaarde Heren,
dan ook in ons buurdorpje de Vroegmis kwamen lezen voor onze ouders. Of op
Zaterdag kwamen biecht horen … Waarna ze in de Pastorie ‘n glas Lacrimi Christi
gingen proeven bij de Pastoor… Ha die goeie oude collegejaren! Storm und Drang.
Ja Ja. Maar alles met mate. Desnoods uit ’n purex maatglas.
**
*
Eerste kanttekening. Waar is Het Gezag naartoe? Dezelfde weg opgegaan als beleefde
omgangsvormen en Humaan-Christelijjke basisregels. Waar is de Tucht, de Orde en
de Regelmaat naartoe?
Schuif dan even al die Amerikaanse popcorn, drugs, laptops IPadt’s en
rapper halve garen aan de kant. Ga liever ’n frissen neus halen in de velden.
Of doe lijk Witse, zoek ’n eenzame boom op, ergens in de wijde vlakte…
De schoolmeester/schooljuffrouw in het Lager was in het dorp ooit de
meest belangrijke figuren, na de Pastoor, de Notaris en de Burgemeester. Aanspreektitel voor iedereen: Meester/Juffrouw, soms gevolgd
door hun familienaam, en in uitzonderlijke gevallen, alleen door hun voornaam.
Meester Daniël. Of Juffrouw Rolande. Moeder Overste van de Meiskesschool in
haar nonnenkap stond bijna even hoog in aanzien aks Meneer Pastoor.
Als er later bandwerkers, treinmachinisten, notarissen, pastoors, dokters
of advocaten tussen zaten, kwamen die op hun werk nooit, JAMAIS DE LA VIE, te
laat. Of erger, n in Vrije Tijdskledij. Dat laatste al zeker niet zonder col en
plastron in het Parlement. We spraken met twee woorden, zwegen als volwassenen
praatten en voor onze Meerderen hielden we zelfs de deuren voor ze open.
Natuurlijk, inzake de Christelijke Leer zagen we in dat soort Colleges het
bos niet meer door de bomen. Maar de basis-principes zijn gebleven. Een
kerkbezoek (ooit verplicht) is er vooral aangewezen om in het eigen hart te
kijken ’s avonds voor het slapen gaan.
U voelt zich, zonder daarvoor Alice Nahon te heten, uit de macht der gewoonte,
precies als de wierookwolken die zich onder de spitsboog-gewelven verspreiden.
**
Recht staan?!! Bennkik veel te muug voor…..
*
Tweede kanttekening.
Nu zijn al die Meesters en Juffroouwen door elkaar niets zeggezegde ‘Leerkrachten’
geworden. Met als opvallendste verschil, dat ‘Juffrouwen’ nu ‘Mevrouwen’ zijn geworden,
zelfs Oma’s. Ze gedragen zich meestal allemaal als de gelijken van de jeugd die
op de banken zit. Leerkrachten mogen zelfs met hun achterwerk boven op de
voorste bank gaan zitten, waar ze benen schommelend, gezellog voorlezen wat op
Blz 36 van het leerboek staat. Maar de
kennis om kennis door te geven? Hola Paula! Wat niet in het leerboek staat,
gaat hun petje te boven. Worden ze
trouwens ook niet voor betaald!
Moeilijke woorden uitleggen? Staat nit in het leerplan. De belangstelling
aanwakkeren van hun leerlingen? Staat niet in het leerplan.
Stelling van Pytagoas. U weet wel: die drie ongelijke voerkanten op
elke zijde van ’n driehoek.
1)
Waar is
dat goed voor?
2)
Diene Oude Griek: ooit uitgelegd wie of wat?
Zijn afkomst? Zijn bedoelingen? Hoe is diens wijsheid tot ons gekomen?
Niet op ingaan! Want dan komt de rol vaqn al
die Paters en Nonnen die dansen naar de pijpen van Roe aan bod. En das niet
goed voor hun Algemene Ontwikkeling. Het verleden? Heeft nooit bestaan. Primum
vivere, deinde
phfilosofhari…
**
*
Hoe kan ’n kind dat allemaal begrijpen? Het respecteren? Gooi dat arm
schaap toch ’n reddingboei toe, zodat het diene Pyaragoras A.H.W leert beminnen.
Wiskundig aangelegd of taalkundig? Hangt ’n beetje af vvan het kind,
maar in hoofdzaak van de Meesters en de Juffrouwen vanaf het 1ste
Stuudiejaar tot en met het ‘Masrerschap’…….
**
*
Derde kanttekening.
Straffen en/of belonen. Zou pedagogisch niet goed zijn. Liever de roede sparen
zodat men kinderen ken haten.
’n Lichte tik uitdelen? Met de regel op de kindeerkneukels tikken? Is
nog erger dan dierenmishandeling. U krijgt er de Deurwaarder aan huis voor
‘slagen en verwondingen’.
Niet geslaagd? Beroep aantekenen!
Straf gekregen op school? Teveel hhuiswerk n? Na het werk bij die domme
leerkracht aan huis gaan opspelen. Of
opbellen bij de Directeur+Directrice. Dreigen om van school te veranderen…
**
*
Vierde kanttekening. DT-fouten. Da’s toch pure pesterij? Zij
gaad naar het ball. Wa’s daar mis mee? Zij plaagdt maar wat.
In ’n Laatste Jaars thesis dt-fouten gespeurd? Ach ja, hoe zit dat door
ook weer mee? Weten de Heren Docenten dat wel zelf? Het is vlot geschreven,
dikwijls op dubbel spoort, maar allez, om te slagen moet men niet altijd
overwinnen!
Waarom ook geen Amerikaans van kindsheid tot volwassenheid! Grammatica
is daar zo goed als onbestaande en kijk eens wie het eerst op de maan was!
Begrijpend lezen. Nog zo’n geleerde kwakkel.
Graag had ik eens ’n voorbeeld gehad – liefst niet te moeilijk – wat niet-begrijpend lezen dan is. Papegaaiwerk?
Voor simpelen van geest als ondergetekende, is iets lezen toch kennis
nemen van wat er staat? Of gaat het over de zinsvorm? Onderwerp, gezegde,
lijdend voorwerp als ezelsbruggetje…
Nu begrijp ik ineens waarom er zoveel pretjes staan in onze gazetten!
Die lezen vlotter en beter dan duizend duurbetaalde feleerde woorden…
*
Vijfde kanttekening.
Groeten op straat. Of overal elders, buiten de school. Is ten strengste VERBOTEN. Veel te ouderwets. Afgeschaft, net als God
en Zijn Gebod. Pastoors zijn allemaal gefrustreerde pedofielen. De andere kant
opkijken. Dat is progressief. Luidop uitlaghen? Wordt niet aangeraden, maar het
mag.
Zesde kanttekening.
De Directeur. Ooit voor de kas gestaan? Ooit in de privé gewerkt? 20 jaar en
meer op de schoolbanken gezeten, en het volgend schooljaar voor de klas staan.
Tot aan hun pensioen.
Zevende kanttekening. Verlof. Groot Verlof. Kerstverlof. Krokus. Paasverlof. De laatste 100
dagen. Zuipen! Vrijen. Snipperdagen. Sneeuwklassen. Bosklassen. Het leven is
één groot feest. Opvoeding? Die wordt thuis gegeven, niet op school!
Achtste kanttekening. De verloning. Dat kan geen discussie zijn. Want daarvoor zijn er Barema’s
en die zijn gebaseerd op de diploma’s; niet, zoals in de rivé, op bekwaamheid. En
al zeker niet op inzet. Veiligheid van betrekking. Die is nergens groter.
Bijklussen lag iet. Is voorbehouden voor politiekers die soms welals ‘mandaatdragers’
meer verdienen dan met hun dagelijkse job in het Parlement of op de kabinetten.
Hoe kan dat proper worden gehouden: het
stinkt een uur ver tegen wind.
**
*
Ha, het ene ‘onderwijsnet’ heeft in het ASO klassen m et…2 leerlingen
in de Grieks-Latijnse, ’n collega in dat andere net heeft klassen met 25
rumoerige tieners in de les wiskunde. Beiden hebben examens te verbeteren,
aanwezig te ziijn tijdens ouderdagen’ en op ‘deliberatis’. Allemaal hoogst
belangrijk, en buiten het lessrooster En neen, het Onderwijs kent geen ‘overuren’….
De wedden zijn gelijk, zowel in het Vrij als in het Katholiek onderwijs…
Zonder te kijken of er nu 2, 3 of 25 en meer leerlingen in de klas zitten…
Hela! Zou daar misschien een van de (vele) redenen te vinden zijn voor het aldoor talrijker wordend verloop?
Negen de kanttekening. Ouders Echte Vaders & Moeders. Nieuw saengesteld gezinnen. Alleen
staande moedrs. BIL-moeders. Homo- of Lesbische- koppels. Oude of Nieuwe
Belgen? Uit welke middens? Welke of geen religie?
Levensproblemen? Ethiek? De school moet maar oplossen.’Thuis’ heeft
daar geen tijd voor.
O, er zijn enorm veel problemen met de taal?! Hezkandanaa! Is de Taalwet,
net als Het Christendom dan ook al afgeschaft? ‘Thuis’ leeft men nog zoals
1.400 jaar geleden!? Concurrentie van de Koranscholen? Problemen met de kledij:
teveel bloot of teveel bedekt? Kopzorgen bij de vleet!
Gescheiden toiletten m/v of alles door hetzelfde gat?
Wij okeegden in ’n tweetalig land te leven, met dat Duitstalig kleine
aanhangseltje aan de onderkant. Het behoud van de eigen taal heeft zweet, bloed
en tranen gekost. Ni wordt alles te grabbel gegooid op mesthoop van de “diversiteit’.
En in ’t voorbijgaan worden burgerzin en algemene Kennis de nek omgedraaid.
Daar komen slagersmessen, Antrax, kromzwaarden en Kalasjnikovs uit van voort.
Mohammed rules the wives!
**
*
Tiende kanttekening. De lat wordt aldoor lager gelegd. Ha jan want hoe anders zouden al die
vele generaties Nieuwkomers aan n diploma geraken? Werken dien al zeker niet
graag, ’n flink diploma heeft, net als geld, geen geur. Van werken wordt men
dan ook zo ‘muug’. Daarvoor bestaan de Sc-ociale Voorzieningen, zaak hwaarvoor
wij, de ‘autochtonen’ ns krom hebben gewerkt.
Kortom, volgens de thans heersende mening groeit het geld aan de bomen
**
*
Om af te sluiten
Het basiswoord is wederzijdse affectie. Kinderen en opgroeiende jeugd
smachten daar gewoon n0ara. En daarstaan de ‘vakken’ dan tussen als bindmiiddel.
Wie kennis wil mededelen, moet affectie uitstralen. En vooral, beseffen ‘in eer
en geweten’, dat ze voor de m/v klas
staan, waar wel eens Eerste Ministers,, Advocaten, Ingenieurs, Wetenschappers Dokters
en succesvolle Ondernemers zitten. Meer zelfs, dat daar arbeiders en bedienden tussen
zitten, die de welvaart mee helpen opbouwen. En zonder dewelke ‘het Geloof
zonder de Werken’, dood is. Waar iedereen er broodnodig is voor de anderen. Van
de weeromstuit, zal de Jeugd dan in bewondering opkijken naar hij of zij die
dat allemaal mogelijk maakt…
Nog af en tie ’n vleugje ‘actualiteit’ toevoegen vergroot de horinzion van de Jeugd van in de
kleuterklas tot aan de Univ.. Alleen bij de feiten blijven, geen indoctrinatie!
*
Hemelrijker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten