4094

Witte Donderdag 13 April

*

4094 - TWEE KONINGSKINDEREN ZE HADEDEN ELKANDER ZO LIEF ELK AAN HUN KANT VAN HET WATER

*

INHOUD: ENGELAND: de Brexit, anders bekeken

DAKVENSTER OP DE WERELD

*

Eerste Brexit duurde 300.000 jaar

*

Vooraan Calais, achterin Dover en rechts de Noordzee. Watervallen slijpen de Straat van Dover uit. Foto: Imperial College London / Chase Stone

*

Dat de Engelsen zich losscheuren van Europa, is klein nieuws. Ooit scheurde hun eiland zelf zich los van het continent. Al lukte dat niet van de eerste keer.

The White Cliffs of Dover

*

Ooit was Brittannië door een krijtmassief vast verbonden met Europa. Nog erger, met het hui­dige Frankrijk (My goodness, not the Frogs!) - Ah non hein, pas les Rosbifs!)

De White Cliffs of Dover en, aan de overkant, de krijtrotsen van Cap Gris Nez zijn er de laatste getuigen van.

Smeltmeer

De rest van het Kanaal bestond al, maar door de ijstijd zat zoveel water vast in ijs dat de zeespiegel laag genoeg was om het Kanaal te herscheppen in een droge toendra. Het laatste stuk hoge grond, tussen Dover en Calais, is weggespoeld aan het eind van een ijstijd, toen een smeltmeer aan de rand van de ijskap in de toenmalige Noordzee het begaf. De daarbij ontstane zondvloed sleep de Straat van Dover uit – of het Nauw van Calais, als u tot het remain-kamp behoort. Toen het Kanaal weer volliep, was Brittannië voor het eerst volledig gescheiden van continentaal Europa. Dat was in elk geval wat de wetenschap tot nu dacht, niet gesteund door al te veel harde gegevens.

*

Maar, schrijft een reeks onderzoekers nu in Nature Communi­cations, zo gemakkelijk kom je niet los van Europa. Onder hen marien geoloog Marc De Batist en David Garcia-Moreno van de UGent, en Kris Vanneste en Thierry Camelbeeck van de seismolo­gische dienst van het Koninklijk Observatorium van Ukkel, eendrachtig samenwerkend met Franse en Britse geologen.

Inderdaad, schrijven ze, pakweg 450.000 jaar geleden stroomde een meer over, sneed het water door de zachte kalk en kerfde het een kloof van zo’n 33 kilometer breed uit doorheen de oude landbrug. Maar, onder andere afgaande op fossiele schelpdieren, gedetailleerde sonar en hoge-resolutie seismologie, was dat niet genoeg voor een Brexit. Er was nog een tweede catastrofale-vloed nodig om de Straat van Dover echt open te breken en Brittannië volledig los te maken. Dat gebeurde pas bij een volgende warme periode, waarschijnlijk zo’n 160.000 jaar geleden.

Zeven watervallen

De onderzoekers die indertijd de route uitzetten voor de Chunnel, vonden een hele reeks putten, een eind onder de bodem van het huidige Kanaal, gevuld met zand en grind. Ze wisten niet goed wat het was, maar moesten hun tunnel er wel voor verleggen.

Kaap Blanke Neuze

(Cap Blanc Nez)

*

Volgens De Batist en collega’s zijn het ‘uitschuringsholten’, diep uitgesleten troggen aan de voet van een waterval. Stromend en vallend water moet een hele tijd nodig hebben gehad om de poelen van enkele kilometers breed en honderd meter diep uit harde rots te slijpen.

Kaap Grijze Neuze

(Cap Gris Nez)

*

Met andere woorden: de doorsteek tussen Dover en Calais is lange tijd een niet-volgestroomde vallei geweest waarin watervallen uitmondden, eer ook de laatste dam het begaf, de Noordzee binnenstroomde en Engeland dan toch zijn Brexit mocht vieren. De geologen vonden tussen Calais en Dover zeven watervallen op een rij. Maar pas zo’n 300.000 jaar nadat die watervallen hun werk waren begonnen, maakte een nieuwe megavloed dat de laatste dam het begaf en de Noordzee de vallei kon binnenstromen.

    Pieter Van Dooren

*

Ex-Digitaliaanse Bedenkingen

*

Hier past een overbekend Italiaans spreekwoord bij. ‘Si non è vero è ben trovato’. Al ben ik geneigd meer voort te gaan op de nagelaten sporen dan op de kabouter-wijsheid uit vroeger tijden. Anders gezegd: de Chunnel-boorders hadden twee keer prijs: eerstens deden ze die rare onderzeese vaststellingen die hen veel geld hebben gekost, en tweedens scheidden ze met een dubbelspoor wa      t God had verbonden: het trotse Albion kreeg er een nieuwe navelstreng door die het verbond met de moederkoek….

Kortom: een situatie die zoals in de sterren geschreven stond, voor problemen moest zorgen. En nu zit men, net als bij het Hitler-Regime, met de gebakken peren.

Kom, mensen, laat die Britten toch in hun geliefde ‘Splendid Isolation’ en doe zaken met hen als echte ‘ondernemers’ onder elkaar. Onder het devies ‘Leven en laten leven’. Zonder persé allemaal door hetzelfde gat te willen… schieten.

Wat echter nog in geen 300.000 jaar te herstellen is, is de schade die Engeland opgelopen heeft door de open grenzen-politiek van hun Brusselse siefmoeders.

*

Laat het experiment van Willem de Veroveraar (1066) van de toenmalige doorsnee Engelsen een mix maakte met zijn meegebrachte vrijheidslievende Fransen, de laatste zijn geweest met positieve gevolgen. Wat daar nu de laatste decennia is aangespoeld is miljarden keren erger dan de hier besproken ijsmassa’s uit de Oertijd.

Van uit héél Afrika,, onderweg naar Calais….

*

PS

Onder verzwegen duikt hier weer het verhaal op van het klassieke Frans imperialisme, ofte de officiële gebiedsroof.

Oorspronkelijk was de naam Kales, en niet Calais. Want Vlaanderen kwam tot helemaal aan de Somme (de Zoom) meet die riviier als grensscheiding…

(Digitalia)

++++