***
Maandag 13 juni 2016
Zon 5u29-21u57
H Antonius van Padua, patroon van de brood- en pottenbakkers
Sint-Antonius schoon en helder, vult het vat en ook de kelder
*
(Gisteren)
12/6/1932: Dood René Declercq.
Zie Blog 1986 dd 9/6/2014
Vòòr,
tijdens en nà de Eerste Wereld Oorlog vocht deze troubadour René
Declercq uit Deerlijk met alle talenten die hij bezat voor Vlaanderens
Grootheid. Iets wat hem toen, net als nu, door het Establishment niet
kon gewaardeerd worden. Dus diende hij na het uitbreken van de Vrede,
uit lijfsbehoud, met vrouw en kind het land te ontvluchten naar
Nederland.
Zijn
misdaad? In niet-bezet Coburgia, dus ver voor het front, de kant
gekozen te hebben voor de IJzerjongens in het slijk van de IJzer.
Daarmee zou hij de belangen van Coburgia geschaad hebben, door het
moreel van de burgers aan te tasten. Vonnis bij verstek van de
Krijgsraad: de dood met de kogel. Coburgia eert namelijk zijn Groten
niet: ze schiet hen dood. Wat na WO II het lot was van Dr Aug. Borms,
die oud en ziek, op een stoel gebonden, naar zijn executie werd
gesleept.
Toen
men de Dichter jaren nadien de vredespijp aanreikte, om een gevierd
dichter terug te lokken, bedankte die daar feestelijk voor.
René
Declercq leefde van (° Deerlijk) 1877 tot 1932 toen hij Maartensdijk,
Nederland, slechts 55 jaar oud, stierf. Erg gelovig was de man niet,
maar hij liet wel onsterfelijke meesterwerken achter die Vlaanderen
nooit zal vergeten.
*
*
De Stad van Peter de Grote.
De Petrus en Paulus Kathedraal
Met de graven van de Russische Tsaren…..
*
*
Francken
Theo en de Blauwvoet: een zeldzame combinatie geworden tegenwoordig.
Men moet al in de heel ouwe doos beginnen scharrelen, om daar nog een
(verwenst) spoor van terug te vinden.
De
Blauwvoet, zeg ik? Het zal wel eerder een zee-arend zijn, want dat is
ongeveer de breedte van de vleugelslag waarmee deze stormvloed met
TVG-snelheid op ons afkomt. Zie de (vervalste) peilingen van de kant der
voor het ogenblik nog altijd ‘Staatsdragende Partijen’. Met bliksemde
ogen, open gespreide vleugels, scherpe snavel en klauwende poot...
Kijk
kijk, zegt deze nestbevuiler ineens, we hebben die meeste Vlamingen
veel te lang in de hoek gezet en in de grond geboord. We wisten het
nochtans: eens komt het uur, gloeiend als vuur…. Want wie niet strijden
kan, moet ten onder gaan.
Wat
U hieronder leest, komt uit Vlaanderens Gazet der Schande en het is
zeker vanwege de redactie met een loense blik naar de van gevaar
zinderende lucht dat het geschreven werd. Op een week-end, als de
aandacht der lezers naar de Voetbal gaat. En dat het juist Francken Theo
moet zijn, die als eerste laat weten dat hij zich maar al te wel
realiseert van hij en zijn spitsborders Vlaanderen aan het aandoen zijn.
Herinnert U zich nog, dat Laurette Miraillette die van direct zijn
ontslag eiste, toen ze vernam dat die ‘Flamingant de premièr Classe’
federaal Minister zou worden. “Quelle honte, Messieurs! Scandaleux, tout
court”. Die man was parbleu van hier en parbleu van daar, ne landverrader (door een goeie gezegd) die voorwaar bij ‘Berkenkruis’
een vereniging van Oostfrontstrijders kind aan huis was. ‘Et cela à
maintes reprises, savez-vous’. Haar ogen schoten vuur. Het plafond van
het Halfrond scheurde, en per ijlbode werd de boodschap doorgebliksemd
naar Laken. ‘Sire, Monsieur le Roi des Belges, le Parti Scandale Vous
protège’.
*
In
die dagen heb ik op mijn blog geschreven over dat soort Oostfronters,
over kameraden-trouw tot over de dood, trouw aan het gegeven woord,
mannen uit één stuk, welwiswaar in hoofdzaak misleid door de leuze ‘Rome of Moscou’, ver van huis gaan vechten tegen dat ‘Goddeloos Communisme’.
Allemaal voorwendsels om met terugwerkende kracht, wetten in te voeren
die dat verboden. Nu loopt het dopgeld van en de teruggekeerde
‘Syrië-Strijders gewoon door, toen werden de teruggekeerde Oostfronters
tegen de muur gezet. Of weet Francken Theo dat niet meer?
Toen
langs weerskanten het opjutten voorbij was, gingen onze Oostfronters
terug, om er vrede te sluiten met de gewezen vijand. Die vriendschap
werd bestendigd daar waar beide kampen elkaar het meest verstonden. De
vriendschapsbanden werden beklonken en de buidels werden open gedaan. De
beiaard zou er spelen, op de hoogste klokkentoren van Sint Petersburg
(Leningrad) waar zij jaren voordien vruchteloos hadden geprobeerd de
Rode Legers te weerstaan in een maandenlang bittere strijd op leven en
dood. Kort na de vijandelijkheden was het echter vlug tot een
verzoening/ver-broedering gekomen, bij zodanig dat de eerste en grootste
steun voor die nieuwe Vlaamse beiaard van de Vlaamse Oud-strijders
kwam. Mannen weten waarom.
En wees gerust, de Poet weet het ook.
Ach,
Francken is ondertussen voor altijd besmet met het tricolore virus der
medeplichtigheid, en spreekt alleen nog als His Masters Voice van de
Burgemeester van ‘A’, de Stad van allah.
*
Maar
kijk: ik laat U hieronder zelf oordelen. Vergeet daarbij vooral niet:
het zijn weliswaar de woorden van Theo Francken, maar ze werden op
papier gezet door DS. Altijd dubbel voorzichtig zijn voor kazakdraaiers
die hun hulk naar de wind hangen….
*
*
GEPLUKT BIJ
*
*
Francken: ‘Nieuwe extreemrechtse golf zou ik verschrikkelijk vinden’
*
Mocht
hij in hun schoenen staan, hij zou ook vluchten. Maar als
staatssecretaris voor Asiel en Migratie heeft Theo Francken een algemeen
belang en een draagvlak in het oog te houden. ‘Ik zou het deels zien
als een persoonlijke nederlaag als extreemrechts opnieuw zou scoren.’
Staatssecretaris
voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) begrijpt dat vluchtelingen
hun land willen ontvluchten, maar hij noemt het zijn taak om het
algemeen belang in het oog te houden. ‘Wij kunnen geen 60 miljoen
vluchtelingen opvangen’, zegt hij in een interview met onze krant .
‘Want waar is die grens? Behalve de asielzoekers komt er nog een massa
migranten binnen.’
Draagvlak
Het
draagvlak behouden, dat speelt voor hem mee. ‘Ik zou het
verschrikkelijk vinden mocht Vlaams Belang opnieuw wind in de zeilen
krijgen en er opnieuw een extreemrechtse golf over Vlaanderen zou
rollen. Als we te veel vuur geven aan extreemrechts... Dat houdt me dus
soms uit mijn slaap, ja.’
Francken
deelt de bezorgdheid van de publieke opinie nu het Vlaams Belang aan
een opmars bezig is in de peilingen. ‘Wie komt hier allemaal binnen?
Mensen uit IS-gebied, meestal alleenstaande mannen... Zal er ooit werk
zijn voor al die mensen? Ook de bezorgdheid over de islam deel ik.
Mensen van extreemrechts zijn te lang in een hoekje geduwd. Ze werden
weggezet als simpele zielen, als moslimhaters. Maar als we de voeling
met de bezorgdheden van onze bevolking kwijtraken, zeker op mijn
departement, dan zitten we echt met een probleem.’
Nieuwkomersverklaring
Met
zijn ‘Nieuwkomersverklaring’ probeert Francken een asielaanvraag aan
integratie te koppelen. Maar op het initiatief kwam veel kritiek. Zo
zegt de Raad van State bijvoorbeeld dat we niet van mensen kunnen
verlangen dat ze onze waarden aanvaarden.
Francken
vindt niet dat de verklaring mensen stigmatiseert. ‘We zijn verdorie
verleerd om voor onze waarden op te komen. De gelijkheid van man en
vrouw, dat is toch essentieel? Dat gaan we toch niet in twijfel trekken,
mag ik hopen? Het overgrote deel van de jongens en meisjes die hier
toekomen, hebben daar geen enkel probleem mee. Waarom zouden die zich nu
gestigmatiseerd moeten voelen?’
*
*
Heb
mezelf wel drie keer in de arm geknepen, om te zien of ik niet droomde.
Ja, het is echt. De droom wordt waar. Honderd jaar nadat onze
IJzerjongens op een stuk steen in de verwoeste kerk van Merkem schreven:
Hier ons bloed,
Wanneer ons Recht?
*
*
Twee
dingen. Men is (ruim op voorhand) ongerust over het succes van het
Vlaams Belang, en 2° men geeft schoorvoetend toe, dat bepaalde
volksgenoten-Vlamingen zich echt al jàààren onbehoorlijk hebben
aangesteld.
Waarop het laconieke antwoord: doe er dan iets aan.
Of gaan ze daar toch niet van wakker liggen? Maar dan moet men zich realiseren, dat dit nog maar een begin is!
*
(Get) Digitalia
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten