***
Donderdag 5 november
Zon 7u40-17u11
H Odrada van Balen
*
3003* - KLEINE
DIENSTMEDEDELING
.
*
.
*
EIGEN LOF
MET EEN REUKJE AAN
U had er waarschijnlijk niet op gelet, maar
op deze blog zijn we reeds in het Derde Millennium
aanbeland. Gisteren 3 oktober 2015 verscheen het eerste nummer van de
drieduizendste jaargang. Dat volgde inderdaad logischerwijze na nummer 2.999.
Graag noch bloemen noch kronen, en al zekerlijk
geen suikerbonen…. Want, om het met de woorden van Boer Clercq te zeggen (zij het met heel wat minder talenten), het motief is ‘stille voortdoen’.
Dromen, denken, doen en volhouden, dat was het toch, hé!!!
Het Grote willen, en daar met stukjes en
beetjes aan werken, dat was ook het devies van Meester G. Gezelle, de Vlaamse
Dichter bij uitstek. Een liedeken proberen, en blij zijn als ik dat liedeken kan.
Een luchtkasteeltje bouwen van eigen makelij, met de actualiteiten van elke
dag.
Ja, zich op de sterren richten, om naar de
sterren te reizen: per astrum ad astra, dat werd ons van jongsaf van op de
collegebanken ingehamerd. Met als brandstof de moedertaal in het land der
Vaderen.
Mijn ‘Imperium’ is op het einde van de rit wel
nog een miljoenste van dat van Boer Clercq, maar ik voel mij er iedere dag meer
en meer in thuis. Ben zelfs door de zon in dit heerlijke land, afgeraakt van
mijn reuma. Dit scherm voor mijn neus is aangepast aan mijn beperkingen, en is
trouwens het enige scherm waarachter ik me nog kan verbergen. Zelf in mijn eigen auto rij ik mee als… blinde
passagier. Maar het scherm gehoorzaamt nu al een tijdje aan mijn stem (via
Dragon) en draait op het gratis gedownloade Windows 2010. En daarenboven is zij
die mijn zorgen niet deelt maar ze wegneemt, in de bres gesprongen om de vele
storende schrijffouten zoveel mogelijk te verbeteren.
Want Digitalia is geen Guido Gezelle en al
zekerlijk gene Boer Clercq. Hij is alleen een klein blogschrijverke die de
wereld wil verbeteren en dus eerst bij zichzelf begint…. Hij hoopt dat nog in
lengte van jaren verder te kunnen doen.
Digitalia is al tevreden als hij hier en
daar een monkellach krijgt, of als er ook maar ene Vlaming ontdekt dat hij of
zij door deze Blog te volgen zich weer herinnert als Vlaming geboren te zijn.
En Vlaming blijft, zo God hem Vlaming schiep.
Dat ik vooral fier ben te kunnen aantonen
dat Vlaming zijn voor altijd onlosmakelijk verbonden is met de taal en het
Geloof onze Vaderen. Daar, zegt de Dichter, waar men geen kleinheid kan
ontwaren….
*
*
EINDE
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten