dinsdag 25 februari 2014

1835 - KIEV IN NOORD-GRIEKENLAND: EEN ILLUSTERE ONBEKENDE OUDE BEKENDE



*
Dinsdag 25 februari 2014
Sprokkelmaand
Zon 7u36-18u17
H Walburgis

*

 
*
*
In het Zadel
Het opgesmukte verhaal van WO II in authentieke beelden onder ogen krijgen en daar toen voor het eerst kennis maken met KIEV, een stad ergens in het Oosten….
Van een stokoude kloosterzuster kreeg ik jaren geleden van de zolder gehaald, vier stuks van 10 cm dikke ingebonden A3 formaat tijdschriften SIGNAAL, jaargangen ’38-’44. Stevig glanzend papier, kleurendruk, prachtige foto’s, luxueus verzorgd. Naar het einde toe werd dat wel goedkoop dagbladpapier,  dun, onverzorgd met zeer sporadisch zwart-wit foto’s. Met vooral veel bla-bla-bla over de nieuwe ‘Wunder waffe’ van de Führer. De laatste nummers waren van begin September 1944. Stuk voor stuk werden dan door mij die dingen later ‘uitgeleend’ aan vrienden wier naam allang vergeten is. Foetsie ¾ van dat tijdsdocument.
Ik herinner mij de triomfantelijke reportages, in het zog van de ene keer de Krigesmarine of de Luftwaffe, de volgende keer van de Wehrmacht of van de SS of de SA, die in  de eerste weken van Operatie Barbarossa (de inval in Rusland) op de voet volgden. Die verslaggevers waren meesters in het fotograferen van de al-dan-niet nagespeelde waarheidsgetrouwe oorlogstaferelen waar de kogels U letterlijk om de oren floten.. We zagen beelden van de standrechterlijke executies van vrouwen en kinderen door Rode ‘volkscommissarissen’ van de KGB, met het pistool in de blote vuist. We zagen haveloze dorpjes en angstige boeren die schuw rond de machtige Duitse pantsers kwamen draaien, bedelend om voedsel, maar we kregen voornamelijk bladzijden lang kleurrijke beelden met triomfantelijke teksten, hoe de voertuigen van de SS-voorhoede in Kiev door de massa met bloemenslingers werden onhangen. Daar was men buiten zichzelf van vreugde, eindelijk verlost te worden van de Sovjets. Als poropaganda meer dan doorzichtig, maar toch impressionant. Zelfs jaren nà die verloren oorlog.
Want in September ’44 had ik met eigen ogen, dat zelfde soort beelden gezien van vrouwen en meisjes die boven op de  Canadese tanks met grote witte ster, om de hals vlogen van die vuile en bezwete “Bevrijders’, die die dag al bijna 100 Km hadden afgelegd en de vluchtende Feldfgrauen op de hielen hadden gezeten.  Daar in Kiev waren het glad geschoten en flink uit de kluiten gewassen SS-helden geweest, die als speelse jonge Goden èn de massa èn de bloemen van zich dienden weg te houden.
De naam Kiev, een stad mij verder onbekend gebleven, is mij anderzijds toch altijd van reputatie bij gebleven, precies door die wrede ‘Einsatz Gruppe’ die in het begin van de campagne nog ongenaakbare jonge goden bleken te zijn geweest.
Kiev is dus ook voor mij de grote Onbekende, en ik zal dus maar voorzichtig zijn om een mening te formuleren. Al vind ik het toch curieus dat onder de huidige revolutie, weer een EU-aanbidder opduikt, die in onderstaand artikel het etiket krijgt opgekleefd een ‘Mussert Nazi collaborateur’ te zijn. Mussert, van de Nederlandse KSB, was de Quisling der Lage Landen die ons definitief wilde inlijven in het Grote Germaanse Wereldrijk van de Übermenschen.
Ik benoem in de titel hierboven Oekraïne misschien een beetje voorbarig als het Griekenland van het Noorden, waar de Euro-Nazi’s met ons geld de sympathekerds willen uithangen, want de persoonlijke contacten die wij hier hebben met Oekraniniërs-immigranten, zijn meer dan uitstekend: werkzaam, goede Italianen geworden, diep gelovig en vooral vol heimwee en tezelfdertijd vol afkeer voor al wat Russisch is.
*
EU zet de Mussert van Oekraïne op de troon
(Door: Joost Niemöller)
*
Er waren filmpjes te zien van Lenin-beelden die door heel Oekraïne heen van hun sokkel gingen. Mooi. Maar welke ‘held’ komt er nu voor in de plaats? Op een via Twitter verspreide foto is te zien dat er inmiddels een enorm portret van Stepan Bandera  boven het parlementsgebouw in Kiev hangt. Een man die te vergelijken is met Mussert. Hij collaboreerde met de nazi’s, en werd zo de zeer dubieuze stem van het Oekraïense nationalisme. Ook elders in de stad hangen nu enorme portretten van Bandera, zo is via Twitter te zien.
Niet zo vreemd dus dat men zich in Israëlische kranten zorgen maakt over de Joden in Kiev. Al helemaal toen te zien was hoe portretten van Bandera meegedragen werden in de demonstraties. Guy Verhofstadt hitste de menige in Kiev op, en de EU en het IMF beloofden al miljoenen voor het ‘nieuwe Oekraïne’. Maar dit is dus het prominente gezicht van dit ‘nieuwe Oekraïne.’
Zo zet de EU weer een oude nazi op de troon. Zou Verhofstadt wel beseft hebben voor wie hij zo liep te schreeuwen? Je hoopt dan maar van niet.
Bron:
http://joostniemoller.nl
Auteur: Joost Niemöller

De teugels strak aantrekken
Oekraïne was tot een stuk in de 15de Eeuw een deel van het katholieke Polen, maar sedert het Communisme werd het volgepompt met Russische intelligentsia die zich daar gedraagt als bij ons de Franscouillons tegenover de Vlamingen. Voor de rest: gedwongen volksverhuizingen die het bloed doen kruipen waar het niet kan gaan. Volksverhuizingen zijn van alle tijdenen zijn best te vergelijken met vulkaan-uitbarstingen die lang blijven natrillen.
Ik kan dus maar toejuichen dat het volk daar naar vrijheid smacht. Weg van de ex-USSR, weg van de regen, om vervolgens bij de EU Sovjetska in de drop te ontwaken?
Volgens mij moet dat land niet zomaar geld toegestopt ‘krijgen’, maar moet deze enorme afzetmarkt zonder verder tijdverlies door onze wakkere ondernemers a.h.w. belegerd worden, om er (met Europees geld?) ondernemingen uit de grond te stampen. Goedkope maar goede werkkrachten genoeg. En eenmaal dan door de nieuwe welstand de consumptie op gang gekomen is, komt er een onafzienbaar afzetgebied bij. Rusland heeft (voor zijn gas) Oekraïne nodig, en wij hebben Rusland nodig. Al ware het maar om de Saoudische pietrol-boeren  een poot uit te draaien.
Als de lezer zich de moeite zou getroosten om via Google eens te zoeken naar de vroegere handelsbetrekkingen tussen De Lage Landen en het onmetelijk Russische Rijk van de Donau tot de Oeral, dan zou men daar tussen iedere bladzijde enorme mogelijkheden ontdekken. Maar sedert het einde van de 15de Eeuw en de ontdekking van Amerika (1492), zijn alle ogen gericht op jet goud van de Nieuwe Wereld. Terwijl men De Oude Wereld, die nochtans veel meer rijkdom biedt, compleet vergeten is. Een fout die de eerste 100 jaar nog niet zal rechtgezet worden….
In Oekraïne verdwijnen thans de laatste standbeelden van Lenin. Wedden dat er bij de echte Euro-Nazi’s stemmen opgaan om deze binnenkort naar bij ons over te brengen?
Last Minute.
Na het strijken van de Olympische vlag van de Winterspelen zondag laatst, schijnt de Russische Beer eindelijk uit zijn winterslaap te zijn ontwaakt. Ziet er niet goed uit voor de Westerse ‘globalisten’ die alles op alles hebben gezet om dat land in hun richting te doen wankelen. Als het waar is, dat Russische tanks oprukken naar de grens, dan verdient de Zwarte Ongelukskater uit Amerika met beide oren genageld te worden aan de hoogste bol van het Brussels Atomion. Als hij dan even rondblikt, dan ziet hij bijna niet één land ter wereld meer, waar zijn land geen oorlog is gaan stoken. Maar met Poetin zou hij wel eens zijn meerdere hebben gevonden. God-zij-dank, zou ik zeggen, moest dat niet meteen in de eerste plaats weer onze eigen kop kosten. Zoals precies 100 jaar geleden….
Having a big time, haast U Jan Kees om tot Uzelve te komen, nu het nog kan.
Geschreven door AABEE via Digitalia

*
*

Geen opmerkingen:

Een reactie posten