***
Donderdag 13 februari
Zon 7u59-17u55
H
Beatrijs
*
*
Es
hätte so schön sein können
Net als bij de
Feldgrauen zouden we later elke dag
Schweinepuppefleish
gekregen hebben…
*
In
het Zadel
De illusie van dit
eengemaakt Europa, een flauwe nagalm van wat ons door Napoleon en door Hitler
werd nagelaten…. Het is als een donkere schaduw op de muur en o zo moeilijk te
vatten.
Vandaar wat voor elke
Vlaams Nationalist ook een goede beeldspraak zou zijn, is over de Europese Unie
spreken als over autostrade. Zonder autostraden zou de klok meteen vele
honderden jaren terug gedraaid zijn.
Het is dan ook zinloos
zowel tegen autostraden als tegen de Europese Unie te zijn.
Maar wat er wèl is, is dat
waar van een autostrade de funderingen goed zijn, de tunnels en de viaducten OK, de wegwijzers en
het ‘meubilair’ up-to-date is, dat het wegdek moet vernieuwd worden daar war de
’slijtlaag’ het begeven heeft. Wegens de weeromstandigheden, het intens
gebruik, de winterse chemicaliën, of wat dan ook, maar meestal omdat de
gebruikte materalen niet deugden.
De autostrade, goed of
slecht onderhouden, is er. Of ze komt er niet. Zie het Oosterweel Omdat de
Geniën die het land bestieren, eerst rijk betaalde verwarring stichten, om
nadien te kunnen aantonen dat ze er niet uit geraken, omdat de verwarring te
groot is. Het lukt ook zeker niet, als de Leider met virale infecties moet
opgenomen worden. Of is dat de wraak der Coburgers? Bij Leterminator was dat
rattenvergift als dodende bloedverdunner. Nu is het virale vergiftiging in het
bloed….
Wel, na 25 Mei worden de
werkzaamheden in gang gezet. Gedaan met mossels en andere de schaaldieren als dat Cevitske aan de knoppen. Nieuwe
aannemers zullen met nieuwe formules en
nieuw materieel de klus klaren. De werken zullen voor iedereen een veilig
gebruik waarborgen en door de uitgestrektheid ervan, zo min mogelijk stilstaand
verkeer veroorzaken…. Rekeningrijden zal er niet meer inzitten.
Op deze autostrade zullen alle
beschaafde wereldburgers met waaiende haren en luid toeterend loveren zwaaiend
naar hun toekomst kunnen rijden.
*
De vroegere slijtlaag? Ha,
die! Moet iedereen toch zelf weten die ooit in de file gestaan heeft om
vervolgens voetje-voor-voetje aan te schuiven naast de wegwerkzaamheden. Nog
nooit gezien hoe het asfalt met vlammenwerpers wordt losgebrand en
samengeschraapt, of bijeen geborsteld om af te voeren voor hergebruik?
.
Op weg naar het einde van de EU?
Aan het front van de Europese Unie zijn de dingen
steeds meer en meer veelbelovend. Al jaren is nu het merendeel van de Britten
voor terugtrekking van hun land uit de EU, die premier David Cameron noodzaakt
tot het heronderhandelen over de voorwaarden van het Britse lidmaatschap en de
belofte van een referendum over een EU-uittreding na de algemene verkiezingen
van volgend jaar. Dee afgelopen dagen heeft “The Telegraph” een stijging van de
steun bij kiezers opgemerkt voor de UK Independence Party (UKIP), die een
snelle EU-uittreding voorstaat, en dat dit heel goed wel eens “het politieke
verhaal van 2014″ kan worden; ondertussen omschreef “Le Monde” de UKIP als “de
wind in de zeilen” hebbend (terwijl ze de aanhangers in een nieuwsbericht niet
minder dan “irrationeel” karakteriseerde). Waarnemers wijzen erop dat de UKIP
bij de verkiezingen in mei voor het Europees Parlement heel goed meer stemmen
dan de Tories kan behalen.
Een vorm van succes van de UKIP is dat EU-getrouwen
haar nu serieus beginnen te nemen – waardoor de partij een object van hun
gebruikelijke desinformatie en demonisering wordt. De Duitse minister van
Buitenlandse Zaken Frank-Walter Steinmeier, die naar EU-tegenstanders heeft
verwezen als “hersenloze mensen die zichzelf eurosceptici noemen”, waarschuwde
onlangs dat wanneer die eurosceptici partijen vormen “terwijl Europa in een
crisis is”, “dat ons werk niet gemakkelijker maakt.” (een man die begrijpt hoe
democratie werkt!). De EU, drong Steinmeier aan, heeft de Europese landen sinds
1945 uit oorlogen met elkaar gehouden, de gebruikelijke ongefundeerde claim, nu
zo’n beetje het enige legitiem klinkende argument dat pro-Europese politici is
gebleven. (Immers, ze kunnen moeilijk zeggen: “Het ontmantelen van de EU zou
mijn carrière schaden”).
Ondertussen is Viviane Reding, de Europese
Commissaris voor Justitie, die geen geheim van haar verlangen heeft gemaakt dat
de EU uitgroeit tot een Verenigde Staten van Europa, zo geïrriteerd door acties
van Cameron dat ze hem onlangs beschuldigde van “populistische mythen”, zich
aan te sluiten bij “populistische bewegingen” en het doen van “populistische
toespraken” (de standaard manier van de Europese elite om politici, die
eigenlijk naar hun kiezers luisteren, de mond te snoeren). Maandag sprekend in
Londen maakte Reding de Britse kiezers uit de hoogte duidelijk dat ze te slecht
geïnformeerd over de EU zijn om een verstandige beslissing over het
EU-lidmaatschap te kunnen nemen: “Het feit is dat ik heel vaak zie dat een heel
vertekend beeld van de waarheid wordt gepresenteerd en hoe wil je vervolgens
dat mensen een afgewogen besluit nemen? Ze kunnen dat gewoon niet.” (Wat maakt
Reding tussen haakjes zo’n fervente EU-aanhanger? Zou het iets te maken hebben
met het feit dat ze uit Luxemburg komt, een land dat twee derde keer de grootte
van Rhode Island heeft en met een bevolking iets groter dan San Francisco – wat
betekent dat zonder de EU haar politieke carrière niets waard zou zijn)?
Eurosceptici worden niet alleen door enkele
Europese politici verguisd. Integendeel, de superstaat zelf, in strijd met zijn
eigen regels, neemt systematisch – en clandestien – zijn critici op de korrel.
Zoals “The Telegraph” recent berichtte, beschrijven geheime documenten van de
EU een geplande “propaganda blitz”, ontwikkeld om euroscepticisme in de aanloop
naar de EU-verkiezingen tegen te gaan. Miljoenen dollars aan belastinggeld
zullen worden besteed aan anti-EU blogs en andere media om deze te
identificeren en te monitoren en pro-EU-commentaar te posten – undercover,
natuurlijk – als tegenwicht met de boodschap “dat het antwoord op de huidige
uitdagingen… ‘meer Europa’, niet ‘minder Europa’” is.
Met verlakkerij als dit is het geen wonder dat
mogelijk niet alleen Groot-Brittannië op weg is naar een exit. In Nederland
groeit in de afgelopen maanden Geert Wilders’ Partij voor de Vrijheid gestaag –
net als UKIP – en deed iets interessants: zij gaf een opdracht tot het maken
van een rapport aan Capital Economics, een macro-economisch onderzoeksbureau in
Groot-Brittannië, om te bepalen welke economische gevolgen Nederland zou
ervaren als het de EU verliet. Het rapport, dat werd uitgebracht op 6 februari,
kwam tot een eenduidige conclusie. Eén van de belangrijkste punten is dat het
elimineren van de EU-overregulering in Nederland “ de kosten van het zakendoen
in Nederland met minimaal 20 miljard per jaar in 2035 zou verminderen”;
herzieningen in het Nederlandse immigratiebeleid na het verlaten van de EU
zouden in 2035 “de overheidsuitgaven met minimaal 7,5 miljard per jaar”
beperken, de Europese export zou stijgen en de macro-economische cycli zouden
efficiënter worden beheerd, wat resulteert in 309 miljard aan toegevoegd
nationaal inkomen in 2035. Ja, er zouden ook kosten aan verbonden zijn, maar ze
zouden “bescheiden en beheersbaar” blijven. Ook zou de stabiliteit van de
banken of overheidsschuld niet in gevaar worden gebracht.
Kortom, Nederlandse terugtrekking uit de EU
(“NExit” genaamd) vertegenwoordigt “een voordeel op de lange termijn voor de
Nederlandse economie en, meer dan waarschijnlijk, op de korte termijn een hulp
bij het verlichten van de Nederlandse situatie tegenover de huidige economische
tegenslagen.” De PVV vatte de impact die NExit op de Nederlandse huishoudens
zou hebben, bondig samen: “De Nederlandse economie zal in 2024 tien procent groter zijn geworden
…. het gemiddelde jaarlijkse voordeel is in de komende twee decennia bijna €
10.000,- per huishouden”. Wilders zelf merkte op dat op een moment dat de
Nederlandse economie stagneert, uit het rapport “blijkt dat het verlaten van de
EU onze uitweg uit de crisis is.” Bevrijd van Brussel zal “de Nederlandse staat
de belastingen, BTW en accijnzen kunnen verlagen. De Nederlanders zullen niet
langer hun belastinggeld naar Griekenland moeten blijven sturen en zullen in
staat zijn met het betalen van uitkeringen aan Roemenen en Bulgaren te
stoppen”.
Het rapport heeft zijn critici gehad. Mathijs
Bouman, een klassiek liberale econoom, vindt het gedegen en professioneel, maar
betwist veel van zijn aannames en conclusies zeer. Tegelijkertijd is hij een
fervent voorvechter van zowel de EU en de euro, dus is zijn reactie niet
verwonderlijk. Yernaz Ramautarsing, de eenzame anti-linkse moloch aan de
Universiteit van Amsterdam, over wie ik hier in december schreef en die ik
eerder deze maand in Amsterdam ontmoette, vertelde me ondertussen dat het
rapport “tegenstanders niet zal overtuigen”, maar het zal “hen dwingen meer
concreet over hun plannen voor Europa te zijn.” Yernaz’ zorg is dat, terwijl de
EU antikapitalistisch en anti individuele rechten is, dat ook de meeste leden
van de nationale parlementen in Europa zijn. De PVV steunt vrije markten op
EU-niveau, zei Yernaz, maar “slaagt er niet in om vrije markten op een
nationaal niveau te beschermen.”
Goed. Toch kan ik er niets aan doen enorm plezier
aan deze anti-EU-ontwikkelingen in zowel Groot-Brittannië en Nederland te
hebben – want het lijkt me glashelder dat de absolute en totale ondergang van
de door corruptie geteisterde, op macht beluste EU die alles wil regelen, de
noodzakelijke eerste stap is naar een Europa, waarin politici die daadwerkelijk
gehoor geven aan de meningen van hun kiezers niet reflexmatig als
minderwaardige populisten worden besmeurd, waarbij verstandig immigratiebeleid
niet routinematig vanaf de preekstoel in Brussel als onuitsprekelijk racistisch
veroordeeld wordt en waarin het continent, van Cyprus tot de Shetlands, niet
geregeerd wordt door afstandelijke, arrogante technocraten die de individuele
vrijheid zien als een verouderd concept
en het democratisch proces als een belemmering voor de vooruitgang.
Bron:
http://www.frontpagemag.comAuteur: Bruce Bawer
Vertaald uit het Engels door:
Vederso
(voor www.ejbron.wordpress.com)
De
teugels strak aantrekken
Het
beeld om de EU te vergelijken met een autostrade, is zelfs geografisch verantwoord:
dezelfde autosnelweg in alle logische richtingen over ons werelddeel, maar op
ieders grondgebied is ze de eigendom van de grond-eigenaars van die plaats, en niet van een kunstmatige Overheid, ergens
in een stad als een waterhoofd vol criminelen, beheerst door de sky-line van utopie-bouwsels, tussen
ivoren torens van zelfgenoegzaamheid, omringd doorn met goud beslagen
minaretten.
*
Hoe
slim de huidige EU-Geniën wel zijn, moge blijken uit het feit, dat de
bewegwijzering naar de bestaande autostraden afwijkt land per land. Bij ons
zijn ze blauw-wit, in Frankrijk groen-wit en in Italië dan weer nog anders. De
kleur van het ene land kan zelfs verwijzen naar een… alternatieve voorrangsweg
en juist niet naar een autostrade.
Maar
om kinderen te mogen doodspuiten, is iedereen rap ‘wilsbekwaam’, zelfs vanaf de geboorte, en
lijdt hij volgens anderen, nog rapper
aan ‘ondragelijke pijnen’. Dat zijn twee begrippen die iedere dag kunnen
veranderen, net zoals met de geesteszieken in Das Dritte Reich.
Is
het dan te verwonderen, dat deze EU na amper 10 jaar gebruik, zo goed als aan
afbraak toe is?
Geschreven door AABEE via
Digitalia
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten