*
Zaterdag 9 november
Zon 7u48-17u04
H Theodoor, patroon van de soldaten en het
leger
.
1613 - VLAANDEREN KLEURT
WEER GEEL EN ZWART
.
.
I) INLEIDING
De Partij zelf (Het Vlaams
Belang) spreekt harde taal, maar laat het bij een eerder onschuldig
vliegenmeppertje van bescheiden afmetingen. Persoonlijk had ik liever een 5
kilonaar houten hamer gezien van de soort waarmee men vroeger de varkens
doodklopte. Thans echter worden dat
soort hamers alleen nog maar door boeren gebruikt om weidepalen in de grond te
kloppen.
De bedoeling zou zijn,
niet om weidepalen in de grond te kloppen, maar om de huidige politieke
bonobo’s er in te kloppen, tot ze nog alleen met de kop boven steken.
Oefenmateriaal voor de Rode Duivels, als U het zo wilt zien.
II MIDDEN
Geef
er een klop op.
Onder het motto ‘Geef er een lap op’ lanceert het
Vlaams Belang vandaag zijn nationale najaarscampagne. Met meer dan vierhonderd
20m²-borden, folders in alle bussen van Vlaanderen en de verdeling van 220.000
geïllustreerde vliegenmeppers wil het Vlaams Belang de kiezers op een
symbolische manier duidelijk maken dat zij het faliekante federale én Vlaamse
beleid enkel kunnen afstraffen door een keuze voor het enige geloofwaardige
alternatief: het Vlaams Belang.
Di Rupo lapt het u
Met de zesde
staatshervorming hebben de federale regeringspartijen CD&V en Open VLD hun
dure verkiezingseden van 2010 nog maar eens gebroken en laten zij Vlaanderen
met een economische kater achter. Maar hun dolk in de Vlaamse rug snijdt nog
veel dieper. Door maar 87 procent van de middelen over te dragen aan de
deelstaten zadelt men de Vlamingen op met een bijkomende miljardenfactuur. Het
VIVES-instituut becijferde dat
de transfers door deze hervorming tot 2 miljard zullen toenemen bovenop de 16
miljard die Vlaanderen vandaag reeds betaalt. Voor de gemiddelde Vlaming
betreft dit een reële kost van zo’n 300 euro per maand. Nadat Vlaams-Brabant en
de Brusselse Vlamingen door de BHV-wetten op het altaar van de federale eenheid
werden geofferd, moet Vlaanderen de Belgische recuperatie ook nog eens cash
betalen.
De
bevoegdheden die Vlaanderen in ruil krijgt, zijn niet meer dan de overgedragen
bevoegdheden en - afgeroomde - middelen waarvan de federale overheid de
beleidshefbomen strak in handen houdt. Zowel op het vlak van
arbeidsmarktbeleid, gezondheidszorg als kinderbijslag wordt Vlaanderen
onderworpen aan een onbuigzaam federaal kader, dat elke bewegingsvrijheid
belemmert. Fundamentele domeinen zoals immigratie, justitie en sociale
zekerheid blijven netjes federaal.
Twee jaar Maggie: een mager beestje
Naast het
faliekante economische en institutionele beleid blinkt deze federale regering
ook inzake asiel en immigratie uit in incompetentie. De vele hoeraberichten van staatssecretaris
De Block worden immers tegengesproken door de feiten. Zo werden er onder de
staatssecretaris tot hiertoe jaarlijks 30.000 machtigingen toegekend tot
gezinshereniging, wat overeenstemt met de volledige bevolking van een stad
zoals Tienen. Ook inzake asiel oogt het plaatje alles behalve rooskleurig. Na
twee jaar De Block komen jaarlijks nog steeds 20.000 asielzoekers België
binnen. Binnen de Europese Unie bekleden
we met drie maal zoveel asielaanvragen dan het EU-gemiddelde nog steeds een
weinig benijdenswaardige koppositie.
Van een geloofwaardig en consequent
uitwijzingsbeleid is nog altijd geen sprake. Zo worden er nog steeds meer
illegalen geregulariseerd dan er werden gerepatrieerd. Concreet werd nog geen
vijfde van de administratief aangehouden illegalen effectief gerepatrieerd.
Indien het huidige non-beleid wordt voortgezet, staat de volgende massale
regularisatieronde in de sterren geschreven.
Om het
dramatische asiel- en migratiebeleid bij te sturen, pleit het Vlaams Belang
onverkort voor de opvang van asielzoekers in het eigen continent, de
afschaffing van de open –en halfopen centra, het actief opsporen van illegalen,
de verstrenging van de criteria voor gezinsherenigingen en de consequente
uitwijzing van criminele vreemdelingen.
Ook Vlaamse regering lapt het u
Hoewel
Vlaanderen het tot nader order moet waarmaken met uiterst beperkte
bevoegdheden, slaagt deze Vlaamse regering er niet in een deugdelijk beleid te
voeren. Zo haalt het economische VIA-plan amper resultaat en getuigt het
(im)mobiliteitsbeleid van een ongeziene besluiteloosheid en een totale
afwezigheid van visie. De wachtlijsten voor de opvang van mindervaliden
(22.000), senioren (16.3000) en sociale woningen (71.000) blijven beschamend
lang. Ondanks een eigen minister van werk slaagt deze regering er bovendien
niet in het recordaantal (8 procent) werklozen te activeren.
De uitbouw
van een eigen Vlaamse sociale zekerheid met een eigen hospitalisatieverzekering
en kindpremie bleek dan weer een loze verkiezingsbelofte van de N-VA. Ondanks
bij wijlen stoere verklaringen zorgde hun minister Bourgeois wel voor een
moslimomroep en de massale erkenning van (radicale) moskeeën en dus toekenning
van subsidies. Bovendien weigerde Bourgeois - in tegenspraak met de eigen
partijverklaringen - een algemeen hoofddoekenverbod voor loketpersoneel in te
voeren. Tot overmaat van ramp zaait de Vlaamse regering permanent verwarring
over de woonbonus, waardoor steeds meer jonge gezinnen in totale onzekerheid
leven bij het aangaan van een lening.
Geef een lap op de confederatie
De confederatie als antwoord op de aanslepende
Belgische impasse is niet het antwoord van het Vlaams Belang. Het geeft immers
blijk van een naïeve gehechtheid aan het Belgisch model. Het confederale
principe gaat er immers vanuit dat Franstalige politici akkoord zullen gaan met
een doorgedreven overheveling van de voornaamste bevoegdheidspakketten, niet in
het minst de sociale zekerheid. Daarmee wordt achteloos voorbijgegaan aan het
feit dat de voorziene grendels en het intussen gebetonneerde transfer-infuus de
Franstaligen niet de minste stimulans geven om hierop in te gaan.
Geen enkele staatshervorming zal Vlaanderen de
broodnodige bevoegdheden geven die het nodig heeft om een beleid op maat te
kunnen voeren. Bij de opeenvolgende staatshervormingen strompelde Vlaanderen
van vernedering naar uitverkoop. Een Belgische staatshervorming blijft
oplapwerk aan een ruïne. Wij geloven dan ook niet in de confederalistische
sprookjes die niet meer zijn dan een nodeloze verlenging van de systemische
Belgische ziekte. Wie gelooft dat België automatisch zal verdampen op het ritme
van de Franstalige inschikkelijkheid heeft niets geleerd uit de politieke
geschiedenis van de afgelopen vier decennia. Diegenen die nu pleiten voor de
confederatie, maar een zevende staatshervorming verwerpen, huichelen. Het één
is evident onlosmakelijk verbonden met het ander. Confederale
engagementsverklaringen zijn zo mogelijk nog bedrieglijker. Ze roepen
herinneringen op aan de ter ziele gegane COSTA-koelkastconferenties onder
Verhofstadt die niet het minste resultaat genereerde.
Daarom voor
ons geen institutionele bricolage, geen confederalistische tussenstations die
enkel leiden tot meer België. Wij willen dat Vlaanderen zijn eigen lot en al
zijn bevoegdheden in handen neemt. Niet op het ritme van wat de Franstaligen
aanvaardbaar vinden, maar op het ritme van wat nodig is voor de toekomst van
Vlaanderen. Niet het mogelijke of het haalbare, maar het voor Vlaanderen
noodzakelijke moet de leidraad zijn.
Geef een lap
op de EU
Evenmin als
wij ten onder willen gaan in België, willen wij ten onder gaan in de Europese
Unie. De Europese moloch verwordt in snel tempo tot een Belgische transferunie
in het groot. Net zomin als het in België zin heeft, heeft het zin de bodemloze
schuldenputten van de EU te vullen met eindeloze miljardentransfers uit
Vlaanderen. Als Vlaams-nationalisten zijn wij vurige bepleiters van de Europese
identiteit, maar wij zijn geen voorstanders van het veelkoppige bureaucratische
monster van de Europese Unie, dat regeert over onze centen, over onze welvaart
en over ons welzijn zonder enige vorm van inspraak.
Het roer
dient daarom dringend te worden omgegooid. Dat kan alleen door resoluut te
kiezen voor Vlaamse zelfstandigheid in een Europa van vrije volkeren.
Praktische uitwerking van de campagne
Met de vliegenmepper als fataal symbool
visualiseert de najaarscampagne ‘Geef er een lap op’ de kracht van een sterk
Vlaams Belang als ultiem wapen tegen het nefaste beleid van de Vlaamse en
federale beleidspartijen.
De verspreiding van het campagnebeeld- en boodschap
ziet er als volgt uit:
• 2.4
miljoen toelichtende brochures verspreid in alle brievenbussen van Vlaanderen
• 483 20m² reclameborden
• Advertenties in De Zondag, Knack, Trends
en P-magazine
• Verdeling van 220.000 ‘Geef er een lap
op-vliegenmeppers’
• Verdeling van 10.000 raamaffiches
*
III
SLOT
Wat
we vooral moeten onthouden uit bovenstaande, is dat de jaarlijkse transfers van
bij ons naar onder de armoe-grens, waar men liever lui is dan moe, reeds 18
miljard bedragen, of de tegenwaarde van maar liefst 6 Oosterweelverbindingen
per jaar. Maar als de Haven van Antwerpen, en meteen heel Vlaanderen, via
slechts één Oosterweelverbinding voldoende zuurstof zou krijgen om de grootste
zeehaven ter wereld te worden (kostprijs 6 miljard?), dan kon Vlaanderen per
jaar nog é van de grootste vliegdekschepen ter wereld kopen, om binnen een paar
jaar de grootste zeemogendheid ter wereld te worden. Maar neen, Vlaanderen moet
het waterhoofd Brussel onderhouden, en alles wat daar Zuidelijker van ligt.
Niet
dat er nood is aan vliegdekschepen, het illustreert alleen maar wat 18 miljard
per jaar betekent.
Om
nog maar te zwijgen van de verdoken miljarden die Vlaanderen jaarlijks aan de
verspi-lmachine van de EUR UNIE als netto-betaler afdraagt.
Vlaanderen
is op zich een der welvarendste landen ter wereld, maar die wordt kunstmatig
afgeroomd tot het zelf op de rand van de afgrond hangt. Met dank aan het ACW en
de andere Rode Herauten die dat systeem louter in gang houden om er persoonlijk
beter van te worden.
Voeg
daarbij de gestage instroom van avonturiers met alle kleuren van de regenboog,
en U ziet zelf het plaatje als U even voor durft te dwalen in de straten van onze
dorpen of steden. Tegenover de Kalsjikovs, de drugspuiten, de dolken, de
springmessen en de slagersmessen, hebben
Jan-met-de-pet en zijn Liza alleen nog maar de eigen private aardappelmesjes. De
PS heeft haar slag thuis gehaald : alleen zij en de vriendjes kunnen nog beurzen
snijden!
De
tijd van Boerke Naes, die nog het geld had om in de stad een zevenschot te
kopen, is al lang voorbij. Als Naes nu in het donker wordt vastgegrepen, hoeft
er geen schot meer gelost te worden, door de kobbe van zijnen hoed : hoen en
slippenjas zijn al op de rommelmarkt te gelde gemaakt, en het geld daarvan is verplicht
besteed aan Ontwikkelingshulp.
Daarom
: geen ELF-ELF-ELF, maar ZELF-ZELF-ZELF, het Goede doel van
TAK/VOORPOST. Met die opbrengst wordt het leed gelenigd van EIGEN VOLK EERST.
Geschreven door AABEE via
Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten